พ่อแม่ลำเอียง ทำไงดัคะ

มีเรื่องปรึกษาขอคำแนะนำค่ะ
มีน้องสาวที่ห่างกัน 9 ปี
ตลอดระยะเวลาที่ได้เป็นพี่คน
กดดันมาตลอดเลยคะ ตั้งแต่เด็กๆ
ถ้าน้องร้องไห้ ไม่ว่าจะสาเหตุใด เราคือฝ่ายผิด
ส่วนมากน้องจะร้องไห้อยากได้ ของๆเรา ถ้าไม่ให้
คือโดนไล่ออกจากบ้านค่ะ ยังจำไม่ลืม
บ้างก็พูดถึงเรื่องบุญคุณให้เราสำนึก เป็นแบบนี้ตลอด
แถมวันดีคืนดี เราโดนตี ด้วยซ้ำ เราถูกญาติดูถูก
แต่พ่อแม่ ไม่เคยปกป้อง มีแต่ซ้ำเติม ต่างกับน้อง
ที่ใครแตะต้องไม่ได้

พอขึ้น ม.ปลาย เราไปอยู่ รร.ประจำ นานๆทีกลับ
ก็เจอสภาพเดิม ๆ  นับวันยิ่งร้าย
เราได้อะไรก็ต้องได้ตาม แล้วเราก็จะเป็นฝ่ายผิด
โดนตำหนิ

จนตอนนี้ อยู่ ปี 2
กลับมาเยี่ยมบ้าน  น้องไม่พอใจข่วนหน้าเราเป็นแผล
ด้วยสัญชาตญาณ มันก็ต้องโต้ตอบ แต่ก็แค่ล็อกตัว
แล้วผลักลง ฟาดที่ก้น ชี้หน้าด่า สั่งสอน น้องร้องไห้
เชื่อไหมคะ เราถูกตัดสินว่าเป็นฝ่ายผิด
แม่อ้างจะไม่ส่งเรียน ด่าเราเป็นชุด ดูถูกสารพัด
แล้วทำทีผิดหวังเสียใจไปคุยกับลูกค้า ว่าให้เราสารพัด
ลูกค้าก็เออออ แล้วเราก็สวนลงมา ว่าใครจะยอม
ลองมาโดนเองไหม ลูกค้าก็มองเราแง่ลบ
แถมพูดว่านี่ใครลูกใครแม่ ด้วยการที่เราโมโห
เลยด่าลูกค่าไป ถ้าไม่รู้ก็อย่า เสื_ก

หนักกว่าเดิมค่ะ

บอกตรงๆ คือ เบื่อมากค่ะ
แม่มองว่าน้องจะได้ดีกว่า เพราะเก่งกว่า( เมื่อเทียบกับเราตอนเด็ก ) ประจบเอาใจ ผู้ใหญ่เอ็นดู ต่างกับเรา

ดูถูกสารพัด ว่าเราจะตกงาน ต้องกลับมาตายรัง ขอเงินกิน เป็นที่พึ่งไม่ได้


ถึงแม้อาจจะดูหยิ่งๆ เหมือนพร้อมจะเหวี่ยง
แต่เราก็มั่นใจว่าไม่ได้เลว  เราไม่ดื่ม ไม่เที่ยว
ไม่มีแฟน ไม่สุงสิงใคร ไม่เกเร ใช้ชีวิตเรียบง่ายพอเพียง

ควรทำไงต่อดีคะ