พวกคุณเคยคิดกันมั้ยว่าซักวันใครซักคนต้องจากเราไปโดยไม่บอกลาหรือบอกลา ใช่เราคิด พอเราคิดสิ่งนั้นมันก็เกิดขึ้นจริง รับมือไม่ไหว 14/02/2009 ความหนาวความอบอุ่นความรักความชัดเจนพัดเธอมาให้กับฉัน พอลมหนา

อะไรหรือ คือความรัก สลักจิต และที่คิด พูดไม่ออก บอกไม่ได้ เอ่ยว่าช่วยด้วยหรือ ยื่นมือไป ช่วยไม่ได้ ยังไง เข้าใจดี จะรินหลั่งน้ำตาออกมาไย อดกลั้นไว้ เอ่ยคำย้ำตนนี้ เอ่ยออกไปให้ลึกซึ้งตรึงฤดี ใช้ขันตีให

ณ ท่าเรือข้ามฟาก ในวันวาน มีทั้งผ่านพ้นมากครั้งและยังสุม ในใจนั้นคือฝันอันกลุ้มรุม เมื่อคนเขาชุมนุมยามสายัณห์ เดียวดายฉัน พระจันทร์นั้นเป็นเพื่อน สายลมเตือนฤดูกาลที่ผ่านผัน ใบไม้ร่วงช่วงต้นปลายก็คล้า

ตัวฉันนี้ทุกทีที่พบรักล้วนอกหักกระสนกระเษือกเลือกไม่ได้ถึงเช้าค่ำหมั่นทำงานให้ผ่านไปยามมีใครเชยชิดก็ผิดกัน สิ่งตอบแทนคือเหงาเศร้าเสียใจยืนอยู่ในกลางฝนตัวตนฉันข้างหลังความมืดมัวสลัวนั้นไม่รักกันทำใจยาก

พิรุณร่ำฉ่ำดินตฤณโฉลกเจ้าดอกโศกยิ้มแย้มแฉล้มใสสคราญบนก้านกิ่งสะอิ้งใบงามวิไลสิ้นโศกโลกจดจำ"ย่างปลายฝนต้นหนาวค้างคาวแหยงผาดโผนบินขันแข่งแย่งเข้าถ้ำนกมีหูหนูมีปีกฉีกลำนำเป็นเรื่องขำ " เทพาบ้าน

คำประพันธ์นี้เป็นประเภทอะไรคะ ใครทราบช่วยตอบหน่วยนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ แผ่นดินแผ่นฟ้ามืดดับตะวัน ปางพระเสด็จดับขันธ์นิราศแล้ว สามโลกวิโยคกันแสงโศก โอ้ พระทูลกระหม่อมแก้วยะเยียบน้ำตาหนาว หนาวเหน็บตระหนกพ

ผมในวัย17-18 อีกแค่ไม่กี่เดือนก็18ปีบริบูรณ์ ​ชึ่งผมเจอปัญหาการนอนดั่งนี้ ผมมักจะฝันแปลกๆ ทุกคืน ฝันเหล่านี้เต็มไปด้วยความทุกข์ กังวล เหนื่อยล้า และเศร้าโศก ในความฝัน ฉันมักจะอยู่เพียงลำพัง ไม่พบเจอ