เรารอคนที่เรารักมาตอบไลน์ทั้งวัน ตั้งแต่เช้าจนบ่ายสามโมง เรารอด้วยความเป็นห่วง *แค่เราถามว่าทำไมเงียบไป คิดว่าทำงานจนเหนื่อยเราเป็นห่วง
แต่ทำไมคำตอบคำพูดที่ได้กลับมา มันทำให้เราเสียใจได้มากมายขนาดนั้น ถึงกับหน้าชาร้องไห้ใส่หน้าจอไปเลย
คนอยู่ไกลกันทำงานคนละจังหวัด วันธรรมดาก็ไม่ได้ทักไปรบกวนอะไรเพราะรู้ว่าทำงาน แต่วันหยุดก็อยากคุยด้วยบ้าง อาจจะพอมีเวลา แต่แล้วก็ไม่เลย
เราถามด้วยความเป็นห่วง ความคิดถึง แต่คำตอบที่ได้ทำไมทำร้ายจิตใจเราจัง
กลายเป็นเราที่เป็นคนผิด กลายเป็นเราที่ดราม่า เราต้องเป็นฝ่ายขอโทษ ที่เหมือนเราไปรบกวนเวลาพักผ่อน แล้วต้องจบบทสนทนาเพื่อมานั่งร้องไห้ บางทีเรามีหลายคำพูดหลายเรื่องที่อยากพูดกับเขาแต่ก็กลายเป็นต้องเงียบไป
**มีใครเคยเจอแบบนี้บ้างมั้ยคะ เราอยากขอคำแนะนำว่ามีวิธีไหนที่ทำให้เรารู้สึกสบายใจได้บ้าง เมื่อเราเจอสถานการณ์แบบนี้
***สำหรับเรามันคือความรัก ไม่อยากเลิก ไม่เคยคิด มีความรักครั้งแรก และครั้งเดียว จะอดทนจะพยายามมองข้ามไป เพื่อที่จะได้รักเขาแบบนี้คะ
ใครเคยบ้างคะ เรารอเขามาตอบทั้งวัน แต่พอเขามาตอบกลายเป็นทะเลาะกันเฉยเลย
แต่ทำไมคำตอบคำพูดที่ได้กลับมา มันทำให้เราเสียใจได้มากมายขนาดนั้น ถึงกับหน้าชาร้องไห้ใส่หน้าจอไปเลย
คนอยู่ไกลกันทำงานคนละจังหวัด วันธรรมดาก็ไม่ได้ทักไปรบกวนอะไรเพราะรู้ว่าทำงาน แต่วันหยุดก็อยากคุยด้วยบ้าง อาจจะพอมีเวลา แต่แล้วก็ไม่เลย
เราถามด้วยความเป็นห่วง ความคิดถึง แต่คำตอบที่ได้ทำไมทำร้ายจิตใจเราจัง
กลายเป็นเราที่เป็นคนผิด กลายเป็นเราที่ดราม่า เราต้องเป็นฝ่ายขอโทษ ที่เหมือนเราไปรบกวนเวลาพักผ่อน แล้วต้องจบบทสนทนาเพื่อมานั่งร้องไห้ บางทีเรามีหลายคำพูดหลายเรื่องที่อยากพูดกับเขาแต่ก็กลายเป็นต้องเงียบไป
**มีใครเคยเจอแบบนี้บ้างมั้ยคะ เราอยากขอคำแนะนำว่ามีวิธีไหนที่ทำให้เรารู้สึกสบายใจได้บ้าง เมื่อเราเจอสถานการณ์แบบนี้
***สำหรับเรามันคือความรัก ไม่อยากเลิก ไม่เคยคิด มีความรักครั้งแรก และครั้งเดียว จะอดทนจะพยายามมองข้ามไป เพื่อที่จะได้รักเขาแบบนี้คะ