ขอบอกก่อนเลยนะ ว่าเราพึ่งตั้งกระทู้นี้เป้น กระทู้เเรก ผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วย
เรื่องมันมีอยู่ว่า
เราแอบชอบเพื่อนในห้องอยู่คนหนึ่ง ซึ่งเรียนด้วยกันมาตั้งเเต่อนุบาล
เราชอบมันตอนป.2ได้มั้ง ถ้าจำไม่ผิด ซึ่งตอนนี้อยู่ม.3ขึ้นมา.4เเล้ว ตอนป.3 เราเคยเขียนว่ารักมันลงในสมุดเล่มหนึ่ง
เเล้วดันมีคนมาเห็นเลยเอาไปให้มันดู ตอนนั้นมันก็ไม่ได้พูดอะไรน้ะ ดูปกติดีทุกอย่าง คุยเล่นกัน แกล้งกัน
เคยมีครั้งนี้ ตอนนั้นเราน่าจะทะเลาะอะไรกับมันสักอย่างนี้เเหละ



เเล้วอยู่ดีๆมันก็มาบีบคอเรา ตอนนั้น

ดครตโกรธอ้ะ เเต่ไม่รู้ทำไมเรายังไปคุยเล่นกับมันตามปกติอีก จน ป.6
มันบอกแอบชอบคนๆหนึ่งเเล้วให้เราช่วยติดต่อให้ ละไม้คล้าย เเม่สื่อ5555 อารมณ์ตอนนั้นเจ็บน้ะ เจ็บมากด้วย
เเต่ทำไรไม่ได้ไง เลยช่วยๆมันไป

จนมันได้คุยกับคนที่มันชอบทุกวัน เราก็เคยดุเเชทมันกะคนนั้นน้ะ
(ไอ้คนที่มันชอบเราดันไปสนิทด้วยอีก) ถามนู้นถามนี้ ดูเหมือนเเฟนกันเลย เเต่มันไม่ได้คบกันน้ะ
หลังจากนั้น ก็ไม่ค่อยได้ยุ่งกับมันเท่าไหร่ จนเราคิดว่าเราคงตัดใจจากมันได้เเล้ว
จนม.1 ดันเรียนที่เดียวกันอีก เเต่คนละห้องกัน
เเต่ก็ยังคุยกันบ้างนิดหน่อยนานๆทีเจอหน้า พอเห็นหน้ามันใจสั่นแปลกๆ ชอบมองหามันที่โรงอาหาร
เวลามันเเข่งกีฬาเราก็ไปเชียร์ติดขอบสนามเลย 5555 เเล้วมีอีกเหตุการณ์นึง
ซึ่งเกิดเมื่อไม่นานมานี้ ตอนม.3ก่อนจบ
มันเอาอีกเเล้ว ให้เราเป็นเเม่สื่อให้ เเล้วไอ้คนที่มันให้ติดต่อให้เนี่ยดันเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันอี้กกกก





เราก็ติดต่อให้มัน เห็นมันมีความสุขเราก็โอเค มันก็คุยๆกันไม่ได้คบ(อีกเเล้ว?)
เเต่ไอ้ตอนคุยเนี่นเราไม่รู้ว่ามันคุยกันานเเค่ไหนน้ะ จนเข้าค่ายลส เเล้วที่ค่ายมันเปิดเพลง ตัวร้ายที่รักเธอ หืมมม มันตรงกับเรามาก
ทำดียังไงมันก็เคยมองมา ตอนนั้นอยู่ดีๆก็ร้องไห้ออกมาเลย เหมือนมันตรงกับเรามาก เเล้วเพื่อนมันเห็นถามว่าเป็นไร เราเลยโกหกมันไปว่าร้องเพราะ
คถ.หมาที่บ้าน 5555 มันก็ม่ได้สงสัยไร จากเหตุการณ์นั้น เราก็ไม่ค่อยคุยกับมัน
จนตอนนี้ เราไม่ได้คุยกับมันเลย
เราคิดว่าเราตัดใจได้เเล้วจริงๆหริอเปล่า เพราะตอนเจอมันใจก็ไม่สั่น เหมือนเมื่อก่อนเเล้ว อย่างงี้เรียกว่าลืมได้เเล้วใช่ไหม
ขอบคุณที่ทนอ่ายกระทู้บ้าๆของเรา

ขอระบาย เเบบนี้เรียกว่าไรดีหว้าาา??
เรื่องมันมีอยู่ว่า
เราแอบชอบเพื่อนในห้องอยู่คนหนึ่ง ซึ่งเรียนด้วยกันมาตั้งเเต่อนุบาล
เราชอบมันตอนป.2ได้มั้ง ถ้าจำไม่ผิด ซึ่งตอนนี้อยู่ม.3ขึ้นมา.4เเล้ว ตอนป.3 เราเคยเขียนว่ารักมันลงในสมุดเล่มหนึ่ง
เเล้วดันมีคนมาเห็นเลยเอาไปให้มันดู ตอนนั้นมันก็ไม่ได้พูดอะไรน้ะ ดูปกติดีทุกอย่าง คุยเล่นกัน แกล้งกัน
เคยมีครั้งนี้ ตอนนั้นเราน่าจะทะเลาะอะไรกับมันสักอย่างนี้เเหละ
เเล้วอยู่ดีๆมันก็มาบีบคอเรา ตอนนั้น
มันบอกแอบชอบคนๆหนึ่งเเล้วให้เราช่วยติดต่อให้ ละไม้คล้าย เเม่สื่อ5555 อารมณ์ตอนนั้นเจ็บน้ะ เจ็บมากด้วย
เเต่ทำไรไม่ได้ไง เลยช่วยๆมันไป
(ไอ้คนที่มันชอบเราดันไปสนิทด้วยอีก) ถามนู้นถามนี้ ดูเหมือนเเฟนกันเลย เเต่มันไม่ได้คบกันน้ะ
หลังจากนั้น ก็ไม่ค่อยได้ยุ่งกับมันเท่าไหร่ จนเราคิดว่าเราคงตัดใจจากมันได้เเล้ว
จนม.1 ดันเรียนที่เดียวกันอีก เเต่คนละห้องกัน
เเต่ก็ยังคุยกันบ้างนิดหน่อยนานๆทีเจอหน้า พอเห็นหน้ามันใจสั่นแปลกๆ ชอบมองหามันที่โรงอาหาร
เวลามันเเข่งกีฬาเราก็ไปเชียร์ติดขอบสนามเลย 5555 เเล้วมีอีกเหตุการณ์นึง
ซึ่งเกิดเมื่อไม่นานมานี้ ตอนม.3ก่อนจบ
มันเอาอีกเเล้ว ให้เราเป็นเเม่สื่อให้ เเล้วไอ้คนที่มันให้ติดต่อให้เนี่ยดันเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันอี้กกกก
เเต่ไอ้ตอนคุยเนี่นเราไม่รู้ว่ามันคุยกันานเเค่ไหนน้ะ จนเข้าค่ายลส เเล้วที่ค่ายมันเปิดเพลง ตัวร้ายที่รักเธอ หืมมม มันตรงกับเรามาก
ทำดียังไงมันก็เคยมองมา ตอนนั้นอยู่ดีๆก็ร้องไห้ออกมาเลย เหมือนมันตรงกับเรามาก เเล้วเพื่อนมันเห็นถามว่าเป็นไร เราเลยโกหกมันไปว่าร้องเพราะ
คถ.หมาที่บ้าน 5555 มันก็ม่ได้สงสัยไร จากเหตุการณ์นั้น เราก็ไม่ค่อยคุยกับมัน
จนตอนนี้ เราไม่ได้คุยกับมันเลย
เราคิดว่าเราตัดใจได้เเล้วจริงๆหริอเปล่า เพราะตอนเจอมันใจก็ไม่สั่น เหมือนเมื่อก่อนเเล้ว อย่างงี้เรียกว่าลืมได้เเล้วใช่ไหม
ขอบคุณที่ทนอ่ายกระทู้บ้าๆของเรา