"ก่อนอื่นขอเเนะนำตัวก่อนนะ เราชื่อ เต้ย นะ สถานะตอนนี้กำลังเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์อยู่ที่มหาลัยชื่อดังด้านนี้แห่งหนึ่ง กำลังเรียนปีหนึ่ง เฟชชี่ไสย์ๆ
เราเป็น ผช. นะ เคยมีแฟนเป็น ผญ. แต่ตอนนนี้ ไม้รุ้ตัวเองสับสนชิพหาย อยากมีลูกแต่
ชอบเพื่อนตัวเองที่เป็น ผช. เอ๊ะ งง!! พอละ เรามาเข้าเรื่องกันดีกว่าเนอะ >>>>
ที่จริงตอนเข้ามหาลัยมาใหม่ๆคือไม่มีเพื่อนที่เรารู้จักเลยแม้แต่คนเดียว ซึ่งเชื่อว่าหลายๆคนก้คงจะทราบดีว่าการหาเพื่อนใหม่นั้นค่อนข้างจะลำบากในช่วงแรกๆ เพราะเรายังไม่สนิทกับใครเลยสักคน ไม่รุ้ว่าแต่ละคนนิสัยเป้นยังไง แต่มันก้ผ่านไปดวยดี ปัจจุบันเรามีเพื่อนผู้ชายที่ไปด้วยกันอยู่ 3 คน จาก ในเซคทั้งหมด 45 คน มันก้ไม่ได้มีอะไรมากมาย เพื่อนคนแรกนี่แบบว่าคนดีสุดๆ ไม่เคยได้ยินคำหยาบออกจากเพื่อนเลย แม้แต่กู ซึ่งมันค่อนข้างที่จะตรงข้ามกับนิสัยเราอย่างมาก แต่เราก้โอเค เพราะเราไม่ชอบคนพูดไม่เพราะสักเท่าไหร่ แต่อีกคนนี่แบบว่า มาจากโรงเรียน ลูกคุณหนูมาก แดดก้โดนไม่ได้ ต้องเข้าร่ม ตามใจตลอดอะไรเบอนั้น ขัดเราทุกท่วงท่าวาจา >>>
มาวันหนึ่งตอนบ่ายแหละ เราเรียนฟิสิก ซึ่งตอนนั้นยังแบบไม่รุ้จะนั่งกับใครอ่านะ เห็น เพื่อน ผช.ในเซคคนหนึ่งเค้านั่งอยู่คนเดียว ก้เลยกะว่าแบบเออ ไปนั่งด้วยดีกว่าจะได้ทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ด้วย ระหว่างนั่งเรียน เราก้เปิดเด็นถามเค้าก่อนเลย
.
.
เรา:ชื่อไรอ่ะ ?
เค้า: น้ำ
เรา: อยู่เซคนี้หรอ ?
เค้า:ใช่
เรา:หาเพื่อนได้ยัง ?
เค้า:หาทำไม ?
เอาจริงๆในใจเราตอนนั้นคือแบบงงมากว่าเอ๊ะ ! ทำไมเค้าดูแบบไม่ต้องการเพื่อนเลยหรอ ไม่มีเพื่อนเลย ไม่เอาหรือยังไง ซึ่งแตกต่างจากตรรกกะเรามากที่เราหาเพื่อนไปเรื่อยๆ หน้าตาเค้าค่อนข้างดี ขาว เรียนเก่ง สูง เนี้ยบ ขี้เก๊ก ปากร้าย ไม่สนคำพูดใคร โลกส่วนตัวดูสูงมาก จนแบบเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ทุกครั้งที่มีการเรียนวิชาที่แบบ อาจารย์ไม่เคร่งนั่งไหนก็ได้ไรงี้ เราจะชอบไปนั่งเรียนข้างเค้าตลอด จนเราเริ่มรุ้สึกว่าเราสนิทกับเค้านิสนึง ถึงแม้จะเข้าไปในโลกส่วนตัวของเค้าไม่ได้ ฐานะเพื่อนอ่านะ แต่เราก้ยังมีเสี้ยวความรุ้สึกที่แบบว่า เออ เค้ายังเห็นเราอยู่ไรงี้ เวลาผ่านไปนานเรื่อยๆ เค้าชอบแกล้งเราด้วยความที่เราแบบติ้งต้อง ค่อนข้างบ้า ในส่วนตัวลึกๆแล้ว เค้าก้คงรู้แหละว่าเราไม่ไช่ ผข. 100 %
จนวันหนึ่งที่เรารู้สึกว่าความรุ้สึกเราให้เค้านั้นมันมากเกินไปแล้ว >>
ขณะ เรียนวิชาหนึ่งอยู่ เราก้แบบเรียนตามปกติ ฟังอาจารย์ เค้าเอื้อมมือของเค้ามาแตะบนหัวเราแล้วลูบๆ เหมือนจะเอ็นดู เราหันไปมองเค้าด้วยแววตาที่เต็มเปลี่ยวไปด้วยความรู้สึกที่มันมากกว่าทุกวัน แววตาของเค้าความรู้สึกเรามันแบบว่า เค้าต้องการเพื่อน เค้าดูเหมือนเหงา ถึงเค้าจะเก๊กไปสะทุกเรื่อง แต่ในใจเค้าลึกๆแล้ว เราก้คงว้าเว่น่าดู
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อันนี้เพิ่งเริ่มเองนะ เท่าที่จำความรุ้สึตัวเองได้
การบ้านเยอะมากอ่ะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้ ถ้ามีคนอ่านก้ช่วยเม้นไว้หน่อยนะ เราจะได้มาต่อ ตอนนี้ขอตัวไปทำการบ้านแล้ววว
เดี่ยวมาต่อเน้อออออออออออออออออออออออออ
ปล.ความรักมันเกิดได้ทุกที่ทุกเวลาจริงๆนะ ที่ก้ไม่เลือก เวลาก้ไม่เลือก เห้ออ
"ถ้าพูดถึงเรื่องความรักแล้ว เชื่อว่าหลายคนเคยผ่านประสบการณ์แอบรักเพื่อนมาแล้วทั้งนั้น รวมถึงตัวผมด้วย !?"
เราเป็น ผช. นะ เคยมีแฟนเป็น ผญ. แต่ตอนนนี้ ไม้รุ้ตัวเองสับสนชิพหาย อยากมีลูกแต่
ที่จริงตอนเข้ามหาลัยมาใหม่ๆคือไม่มีเพื่อนที่เรารู้จักเลยแม้แต่คนเดียว ซึ่งเชื่อว่าหลายๆคนก้คงจะทราบดีว่าการหาเพื่อนใหม่นั้นค่อนข้างจะลำบากในช่วงแรกๆ เพราะเรายังไม่สนิทกับใครเลยสักคน ไม่รุ้ว่าแต่ละคนนิสัยเป้นยังไง แต่มันก้ผ่านไปดวยดี ปัจจุบันเรามีเพื่อนผู้ชายที่ไปด้วยกันอยู่ 3 คน จาก ในเซคทั้งหมด 45 คน มันก้ไม่ได้มีอะไรมากมาย เพื่อนคนแรกนี่แบบว่าคนดีสุดๆ ไม่เคยได้ยินคำหยาบออกจากเพื่อนเลย แม้แต่กู ซึ่งมันค่อนข้างที่จะตรงข้ามกับนิสัยเราอย่างมาก แต่เราก้โอเค เพราะเราไม่ชอบคนพูดไม่เพราะสักเท่าไหร่ แต่อีกคนนี่แบบว่า มาจากโรงเรียน ลูกคุณหนูมาก แดดก้โดนไม่ได้ ต้องเข้าร่ม ตามใจตลอดอะไรเบอนั้น ขัดเราทุกท่วงท่าวาจา >>>
มาวันหนึ่งตอนบ่ายแหละ เราเรียนฟิสิก ซึ่งตอนนั้นยังแบบไม่รุ้จะนั่งกับใครอ่านะ เห็น เพื่อน ผช.ในเซคคนหนึ่งเค้านั่งอยู่คนเดียว ก้เลยกะว่าแบบเออ ไปนั่งด้วยดีกว่าจะได้ทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ด้วย ระหว่างนั่งเรียน เราก้เปิดเด็นถามเค้าก่อนเลย
.
.
เรา:ชื่อไรอ่ะ ?
เค้า: น้ำ
เรา: อยู่เซคนี้หรอ ?
เค้า:ใช่
เรา:หาเพื่อนได้ยัง ?
เค้า:หาทำไม ?
เอาจริงๆในใจเราตอนนั้นคือแบบงงมากว่าเอ๊ะ ! ทำไมเค้าดูแบบไม่ต้องการเพื่อนเลยหรอ ไม่มีเพื่อนเลย ไม่เอาหรือยังไง ซึ่งแตกต่างจากตรรกกะเรามากที่เราหาเพื่อนไปเรื่อยๆ หน้าตาเค้าค่อนข้างดี ขาว เรียนเก่ง สูง เนี้ยบ ขี้เก๊ก ปากร้าย ไม่สนคำพูดใคร โลกส่วนตัวดูสูงมาก จนแบบเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ทุกครั้งที่มีการเรียนวิชาที่แบบ อาจารย์ไม่เคร่งนั่งไหนก็ได้ไรงี้ เราจะชอบไปนั่งเรียนข้างเค้าตลอด จนเราเริ่มรุ้สึกว่าเราสนิทกับเค้านิสนึง ถึงแม้จะเข้าไปในโลกส่วนตัวของเค้าไม่ได้ ฐานะเพื่อนอ่านะ แต่เราก้ยังมีเสี้ยวความรุ้สึกที่แบบว่า เออ เค้ายังเห็นเราอยู่ไรงี้ เวลาผ่านไปนานเรื่อยๆ เค้าชอบแกล้งเราด้วยความที่เราแบบติ้งต้อง ค่อนข้างบ้า ในส่วนตัวลึกๆแล้ว เค้าก้คงรู้แหละว่าเราไม่ไช่ ผข. 100 %
จนวันหนึ่งที่เรารู้สึกว่าความรุ้สึกเราให้เค้านั้นมันมากเกินไปแล้ว >>
ขณะ เรียนวิชาหนึ่งอยู่ เราก้แบบเรียนตามปกติ ฟังอาจารย์ เค้าเอื้อมมือของเค้ามาแตะบนหัวเราแล้วลูบๆ เหมือนจะเอ็นดู เราหันไปมองเค้าด้วยแววตาที่เต็มเปลี่ยวไปด้วยความรู้สึกที่มันมากกว่าทุกวัน แววตาของเค้าความรู้สึกเรามันแบบว่า เค้าต้องการเพื่อน เค้าดูเหมือนเหงา ถึงเค้าจะเก๊กไปสะทุกเรื่อง แต่ในใจเค้าลึกๆแล้ว เราก้คงว้าเว่น่าดู
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อันนี้เพิ่งเริ่มเองนะ เท่าที่จำความรุ้สึตัวเองได้
การบ้านเยอะมากอ่ะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้ ถ้ามีคนอ่านก้ช่วยเม้นไว้หน่อยนะ เราจะได้มาต่อ ตอนนี้ขอตัวไปทำการบ้านแล้ววว
เดี่ยวมาต่อเน้อออออออออออออออออออออออออ
ปล.ความรักมันเกิดได้ทุกที่ทุกเวลาจริงๆนะ ที่ก้ไม่เลือก เวลาก้ไม่เลือก เห้ออ