เคยรักใครจนขาดเค้าไม่ได้มั๊ยคะ แล้วเค้าก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเราแล้ว!?

เรื่องมีอยู่ว่า เราเคยรักคนๆหนึ่งคะ เราไม่ใช่คนร้องไห้แต่กับคนนี้ ทะเลาะนิดเดียวเราก็ร้องแล้ว กลัวเขาไปมีคนอื่น กลัวเขาไม่รัก กลัวเขาจากไปและเราชอบคิดมากและเอาไปพูดไปงี่เง่าใส่เขาบ่อยๆ จนเบื่อ บอกตรงๆคะขาดเค้าไม่ได้ ทนไม่ได้ที่ต้องเห็นเค้าไปรักใคร เขาชอบถามถึงอดีต เราไม่อยากเล่าหรอกคะ เพราะมันผ่านมาแล้ว แล้วทุกวันนี้เราก็เลือกที่จะเริ่มใหม่กับเค้าแต่ในเมื่อเขาอยากรู้เราก็ยินดีที่จะเล่า เขาจับได้ว่าเราโกหกที่เล่าไม่หมด เขาโกรธมากและเราร้องไห้ใส่เค้า แต่ตอนนี้เราพร้อมที่จะพูดความจริง พร้อมทำทุกอย่างเพื่อเค้า ถึงแม้จะรู้ว่าเค้าหมดความรู้สึกกับเราไปแล้ว เราคิดที่จะพยายามตลอดคะ เราคิดว่าการร้องไห้ของเราไม่ใช่ว่าอ่อนแอ เราอยากปล่อยสิ่งที่เราเสียใจ แต่ทุกครั้งที่ไม่เหมือนเดิม น้ำตาเราไหลตลอดทั้งๆที่เราไม่ได้อยากร้องเลย เราจะทำทุกอย่างเพื่อที่จะทำให้ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิม ถึงแม้เราจะรู้ว่าโอกาสแทบจะไม่มี มีใครเลยเป็นเหมือนกันมั๊ยคะ