แปลกไหมถ้าเราไม่ชอบบุหรี่ ก่อนที่เราจะตกลงคบกับใครคนนั่นต้องเป็นผู้ชายที่ไม่ยุ่งเกี่ยวเรื่องบุหรี่หรือสิ่งเสพติด (เว้นเหล้าเบียร์นะ) จนตอนนี้เราคบกับแฟนได้ 3 ปี ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราก็ไว้ใจเขามาตลอด แต่ด้วยกลุ่มเพื่อนวัยรุ่นผู้ชาย ก็ต้องมีเรื่องนี้มาพัวพันแต่เขาก็พยายามทำเป็นไม่สนใจอะไร จนกระทั่งเราเคยจับเขาได้ 2-3 ครั้ง สุดท้ายเราก็ยังให้อภัยและเขาก็สัญญาตลอดว่าไม่ทำอีกแล้ว หลังจากนั้นก็เริ่มรู้สึกระแวงเวลาที่เขาไปเที่ยวกับเพื่อน นอนบ้านเพื่อนหรือหอเพื่อน จนวันนี้เราก็แอบไปเห็นแชทที่เขาคุยกับเพื่อนเรื่องบุหรี่ไฟฟ้าตัวใหม่ของเขา เห็นการค้นหาทุกอย่างที่เกี่ยวกับบุหรี่ มันก็ช้อคไปพักนึงแต่ก็รู้ว่าทำอะไรไม่ได้ เลยลองใจถามเขาไปตรงๆ
เรา:เธอ ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับบุหรี่แล้วจริงๆใช่มั๊ย
แฟน:ใช่ ทำไมอะ
เรา:เปล่า เราเชื่อใจเธอนะ
แฟน:ก็เงียบไป
เราลองกลับมานั่งคิดพักนึงว่าเราหรือเขาที่ไม่มีจิตสำนึก คนเราควรให้โอกาสกับคนรักกันมากแค่ไหนเขาถึงจะรู้จักพอ ใจนึงเราก็โทษตัวเองมากกว่านะที่รู้ทั้งรู้แต่ก็ยอมมาตลอด เพราะรักก็เลยไม่อยากเลิกกับเขา จะหาว่าเราอคติกับเรื่องบุหรี่ก็ได้นะแต่เหมือนเป็นความไม่ชอบส่วนตัว ซึ่งเพื่อนเราหลายคนก็เคยพยายามทำให้เรารู้สึกว่าสมัยนี้ตอนนี้มันก็เป็นเรื่องปกติธรรมดา แต่เราก็อดยึดความเห็นของตัวเองไว้ไม่ได้ รู้สึกสับสนและท้อไปหมด อยากจะถามทุกคนว่าควรพอหรือเดินต่อไป
เราควรให้โอกาสคนรักกี่ครั้ง
เรา:เธอ ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับบุหรี่แล้วจริงๆใช่มั๊ย
แฟน:ใช่ ทำไมอะ
เรา:เปล่า เราเชื่อใจเธอนะ
แฟน:ก็เงียบไป
เราลองกลับมานั่งคิดพักนึงว่าเราหรือเขาที่ไม่มีจิตสำนึก คนเราควรให้โอกาสกับคนรักกันมากแค่ไหนเขาถึงจะรู้จักพอ ใจนึงเราก็โทษตัวเองมากกว่านะที่รู้ทั้งรู้แต่ก็ยอมมาตลอด เพราะรักก็เลยไม่อยากเลิกกับเขา จะหาว่าเราอคติกับเรื่องบุหรี่ก็ได้นะแต่เหมือนเป็นความไม่ชอบส่วนตัว ซึ่งเพื่อนเราหลายคนก็เคยพยายามทำให้เรารู้สึกว่าสมัยนี้ตอนนี้มันก็เป็นเรื่องปกติธรรมดา แต่เราก็อดยึดความเห็นของตัวเองไว้ไม่ได้ รู้สึกสับสนและท้อไปหมด อยากจะถามทุกคนว่าควรพอหรือเดินต่อไป