เราโสดค่ะ มีความคิดว่า ยิ่งหาเงินได้เยอะขึ้น ชีวิตมีพร้อม ยิ่งไม่ต้องการใครและกลัวความคิดตัวเองจะทำให้ขึ้นคาน

สวัสดีค่ะ เราไม่ได้ปิดเทอมแล้วว่าง แต่กระทู้นี้เปรียบเหมือนการหว่านแหด้วยตัวเอง มีสติสัมปชัญญะดีทุกประการ
เพราะเราต้องการจริงๆค่ะ อยากลองตั้งกระทู้เองก่อน ยังไงแล้วก็เรามีความประสงค์จะใช้บริการหาคู่ของบริษัทจัดหาคู่ แต่อย่างที่เกริ่น ขอหว่านแหเองก่อน แฮ่

เราอายุ 26 ค่ะ มีความคิด หน้าที่ ที่รับผิดชอบ มุมมองชีวิต ที่โตกว่าวัยเดียวกัน
เรามีทุกอย่างที่จำเป็นในชีวิตแล้ว (ปัจจัย 4 )
โสดมา 3-4 ปี ตลอดเวลาที่โสด มีคุยๆตลอดค่ะ แต่ไม่ใช่ คุยๆเฉยะๆนะคะไม่ได้กิน

เรารู้สึกว่า การโสดนานๆ มันทำให้เราเริ่มสันโดด และมีชีวิตแบบอิสระเกินไป จนเริ่มกลัวการมีคู่
ซึ่งจริงๆแล้วเรายอมรับว่ามนุษย์เป็นสัตว์สังคม ที่ไม่ควรอยู่แบบตัวคนเดียว ที่บ้านก็อยากให้มีแฟนค่ะ
เรามีความสุขกับชีวิตดีนะคะ ไปไหนคนเดียวได้ อยู่คอนโดคนเดียว เปลี่ยนหลอดไฟได้ ยกของหนัก เลื่อนโต๊ะ ตู้ เตียงเองได้ กินข้าวคนเดียว ดูหนังคนเดียว วิ่งสวนคนเดียว ปั่นเป็ดคนเดียว เรียกได้ว่า Level 99 เลยค่ะ
มีคนเข้ามาค่ะ มาหยอกไก่บ้าง , บางทีก็ไม่รู้จริงจังรึป่าว บางทีก็มาเพื่อ sex  , บางทีก็มาเพื่อหวังให้เราเปย์
( เราไม่ได้รวยนะคะ ระดับกลาง แต่จะมี tier ที่ล่างลงไปกว่ามาจีบบ้าง เพื่อหวังให้เราเปย์ เราไม่ได้อยากเอาของใคร แต่ก็ไม่ ok ที่จะต้องเลี้ยงใคร )
บางคนที่คิดว่าใช่ เขาก็มีเจ้าของจนไม่อยากจีบค่ะ  วนไปแบบนี้ค่ะ

บ้างก็มาเพื่อหวัง เย เราปุถุชนค่ะ โสดนานจริงแต่ปุถุชนธรรมดาที่ต้องการ s e x เพื่อความอบอุ่นทางจิตใจและ take balance ให้ hormone
เรื่องแบบนี้ไม่ใช่ใครก็ได้ และไม่ได้มั่วนะจ้ะ

จนทุกวันนี้กลัว เราดูไม่ออกใคร ว่าใครมาแบบไหน ต้องการอะไร เพราะทุกวันนี้คำว่าสถานะ ไม่จำเป็นกันเลย

จริงๆก็อยากมีแฟนค่ะ (ชอบคนมีความคิดเป็นผู้ใหญ่และอายุมากกว่า) แบบว่า 50/50 ถ้ามีแล้วไม่ดี ไม่ใช่ ไม่มีใครจะดีกว่า
ที่อยากมีเพราะ เราตัวคนเดียวค่ะ มีคุณแม่ ( ลูกคนเดียว คุณพ่อเสียแล้ว ญาติพี่น้องก็ไม่ค่อยมีลูกกัน ) เวลาทำธุรกรรม อะไรลงชื่อผู้รับผลประโยชน์ก็คือคุณแม่ ซึ่งคุณแม่ก็พูดเชิงติดตลกว่า ลูกกับแม่ใครจะอายุยืนกว่ากัน ทำไมไม่มีแฟน ?

เวลาเราทำงาน เราเห็นผลประโยชน์ดีๆ เราก็อยากเอาให้แฟนเราค่ะ แบบว่าถ้ามีอะไรที่เราเกื้อหนุน/สนับสนุน เขาได้ เราอยากทำให้
ทุกวันนี้ในสังคมเรา เห็นผลประโยชน์อะไร เราต้องให้คนอื่น ( ขอพูดกว้างๆแบบนี้นะคะ ) มันเสียดายนะ คือถ้าทำเงินได้ เราก็อยากให้คนไกล้ตัว
และเราอยากมีกำลังใจ ในการทำงานรวมถึงใช้ชีวิตเพิ่มขึ้นค่ะ จากเดิมมีคุณแม่ ถ้ามีคนที่เป็นกำลังใจให้กันในการใช้ชีวิต เราว่าชีวิตคนเราจะไปถึงเป้าหมายได้ดีขึ้นนะ

และ การที่เป็นโสดนานๆ ด้วยว่าทำทุกอย่างเองได้ในระดับนึง หาเงินได้ อาจจะไม่มาก ตาม Profile pantip แต่เลี้ยงตัวเองได้ ไม่เดือดร้อนใครมันทำให้ เรามีความคิดนะ ไม่เห็นต้องมีเลย อยู่คนเดียวสบาย อยู่ได้ กลัวว่ายิ่งโตขึ้น อายุมากขึ้น ถ้าหาเงินได้มากกว่านี้ ชีวิตดีกว่านี้ จะไม่อยากมีใครเลยในชีวิต

คิดว่าตอนนี้ใจยังมีอ่อนไหว โหยหาคู่อยู่ค่ะ อนาคตประเมินตัวเองแล้วว่าถ้ายังหาเงินได้เรื่อยๆ รายได้เพิ่มขึ้น เห็นสัจจธรรม เห็นด้านลบผู้ชาย แล้วจะไม่อยากมีคู่เลยจริงๆ

เรามีเพ้อ มีบ่นกับเพื่อนๆนะคะ เพื่อนเราเปลี่ยนแฟนไป 3 คน เรายังโสดอยู่ที่เดิม

พิจารณาตัวเองเหมือนกันค่ะว่าทำไมยังโสด
หลักๆเลย ด้วยสังคมสมัยนี้ คนชอบคุยๆกันโดยไม่ให้ความสำคัญกับสถานะ มันเป็นผลดีทางใจ (สำหรับเราก็ชอบบ้าง) ผลดีคือ ไม่ต้องผูกมัด คาดหวัง ผลเสียคือ ทำให้เราไม่เชื่อใจใคร และไม่รู้จริงๆว่าคนที่เข้ามาหวังอะไรกันแน่

ปล.สุดท้ายแล้ว เราก็หลีกความต้องการพื้นฐานของสัตว์สังคมไม่พ้นที่จะอยากมีแฟนค่ะ อยากลองคุย และจะลองใช้บริการบริษัทจัดหาคู่แน่นอน ถ้าเราปล่อยตัวเองไปแบบนี้ อายุมากขึ้นเรื่อยๆ ความพร้อมมีมากขึ้น มีเงินมากขึ้น กลัวจะไม่ต้องการใครเลยจริงๆ
เพราะเงินซื้ออะไรได้หลายๆอย่าง ยกเว้น สุขภาพ เวลา ความสัมพันธ์ดีๆ และมิตรภาพที่แท้จริง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่