จริงๆเเล้วชินกับการทำอะไรคนเดียวอยู่เเล้วนะคะ เพราะเพื่อนๆก็กระจายตัวไปทำงานที่ต่างๆ เเล้วก็คิดว่าเพื่อนเราก็ไม่มีใครเหมือนกัน เเต่พอเพื่อนเริ่มทะยอยไปมีเเฟนกันหมด เราจะโทรไปชวนกินข้าวดูหนังก็รู้สึกเกรงใจ ไม่อยากได้ยินคำปฏิเสธ ก็เข้าใจเค้านะคะ เเฟนก็ต้องมาก่อน เเต่เราก็เหงาเหมือนกัน ฮืออออออออ พิมพ์ไปก็จะร้องไห้ น้ำตาเริ่มคลอเบ้า เเต่เราก็ต้องอยู่ให้ได้เนอะ 55555555555555
เลยอยากจะถามว่ามีใครเป็นเหมือนกันไหมคะ อยู่อย่างเหงาๆเเต่ก็ต้องทำใจ
เป็นเหมือนกันไหมคะ เวลาที่เพื่อนไปมีเเฟนกันหมด ทำไมมันเหงากว่าเดิมเป็นล้านๆเท่า
เลยอยากจะถามว่ามีใครเป็นเหมือนกันไหมคะ อยู่อย่างเหงาๆเเต่ก็ต้องทำใจ