มีใครเคยรู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกินของญาติพี่น้องไหมคะ

ไม่รู้ว่ามีใครเป็นเหมือนเราบ้างหรือปล่าว
คือแบบ....... เราอยู่บ้านกับตายายเเล้วแม่คือไปทำงานที่ต่างจังหวัดเเล้วบริเวณข้างบ้านก็เป็นบ้านของญาติพี่น้องกันหมด ยายของเราอ่ะเเกไม่เคยด่าลูกหลานคนไหนต่อหน้าเลยนะเเกจะเเอบมาบ่นให้เราฟัง เเต่เเกจะชอบด่าเรา ด่าด้วยคำที่แบบใครได้ยินนี่โครตโมโหอ่ะ ด่าว่าโง่บ้าง ด่าถึงพ่อถึงเเม่บ้างอะไรเเบบเนี่ย เเล้วเรื่องพวกรุ่นพี่ที่เป็นญาติกันเขาก็มีทำงานเเล้วส่วนนึ่งเรียนอีกส่วนนึ่ง เเต่ละคนก็เรียนอยู่คนละจังหวัด ทำงานต่างจังหวัด บางที่ช่วงเทศกาลก็กลับมาที่บ้านเขาก็นนัดกันไปนั่นไปนี่ เเต่เขาไม่เคยชวนเราสักครั้ง เเล้วบางทีก็ดูเหมือนไม่ใช่ญาติกันอ่ะดูเย็นชา เมื่อ2-3ปีที่ผ่านมาเรียนที่เดียวกันเดินผ่านยังไม่ทักกันเลย เเล้วป้าบางคนก็ชอบใช้เราทำนั่นทำนี่ทั้งๆที่ลูกตัวเองก็มี บางทีงานโรงเรียนเเบบวันเเม่ ประชุมผู้ปกครองเราของให้เขาไปให้ เขาก็บอกไม่ว่างๆ คือเรานอยด์มากอ่ะ เหมือนเป็นส่วนเกินยังไงไม่รู้ หรือบางทีอาจเป็นเพราะตัวเราเองหรือปล่าวว่ะ???