Iruna Listening ตอนที่ 1 การผจญภัยในโลกมายา
[Setting Complete]
"Link Start!!"
[Welcome To Iruna Online]
[ Name : Nakata
Gender : Male
Career : Magic
Equip : Sword
Server : 1 ]
หลังจากผมเซ็ตตัวละครของผมเสร็จแล้ว ผมก็ลืมตาขึ้น โลกใบใหม่ของผมมันคงถึงเวลาเริ่มต้นแล้ว
@ฐานทัพไบรูน 5 ม.ค. 2023 12:30 น.
ผมเดินร่วมเมืองเริ่มต้น ที่เหมือนจะไม่มีอะไรลึกลับเลย ผมไม่รู้จะไปทางไหนต่อผมก็เลยเปิดเมนูในช่อง status ก็ขึ้นปกติตอนนี้ผม level 1 ผมไม่ได้เปิดโหมดฝึกฝนเลเวลเลยไม่ขึ้น ในช่อง item ก็มีแต่ไอเท็มเริ่มต้นของเกมส์ ชุดนักผจญภัยและดาบยาว ผมไม่รู้จะทำอะไรต่อผมเดินไปข้างหน้าเดินไปเรื่อยๆจนเจอที่ที่หนึ่ง ที่ดูเหมือนเมืองโบราณข้างหน้ามี มอนส์เตอร์อยู่ตัวนึง กดดูสถานะเลยเห็นว่ามันชื่อจาโค ผมเลือกสายจอมเวทย์แต่เลเวลผมยังไม่ถึง 10 เลยยังไม่มีสกิลเวทย์อะไรเลย ผมมีแต่ดาบยาวเล่มหนึ่งที่เหน็บไว้ข้างๆ ผมดึงมันขึ้นมาแล้วฟันมันไปหนึ่งครั้ง แต่มันยังไม่ตายผมเลยฟันมันไปอีกสองครั้ง จนมันตาย แล้วอวาต้าของมันก็หายไป แต่มันโจมตีผมจาก HP 150 ก็เหลือแค่ 20 แต่ MP ก็ยังเหลือ 50 เหมือนเดิม ผมตีจาโคไปเกือบ 30 ตัวจนผม level 5 พอดี ผมเปิดช่อง status ข้างล่างมันมีบอกว่า "แต้มสเตตัส : 15" ผมไม่รู้ว่าจอมเวทย์ต้องอัพอันไหน ผมก็เลยกดบวกตรง STR ผมพวกมันไปถึง 15 จนแต้มสเตตัสผมเหลือ 0 ผมเดินไปข้างหน้าต่อจนไปเจอทุ่งหญ้าที่ใหญ่และสว่างมาก ต่างจากเมืองโบราณเมื่อกี้อย่างสิ้นเชิง ข้างหน้ามีมอนส์เตอร์เตอร์อยู่หลายตัว ผมเปิดดูสถานะมอนส์เตอร์อย่างเดิม เจ้าตัวสีน้ำตาลนูนๆ มันชื่อโคลอน ผมยังไม่กล้าตีผมเลยเดินข้ามสะพานตรงสายน้ําไปเจอกบสีเขียวตัวหนึ่งมันชื่อบรอซ เดินต่อไปก็เจอตัวสีเทาเทามันชื่อมูส ในทุ่งหญ้านี้ก็มีมอนส์เตอร์แค่ 3 ชนิด ผมเลยเดินกลับ แต่ระหว่างเดิน ไอ้กบเขียวบรอซมันโจมตีผมจนผมตาย
[You Are Dead]
[คุณจะกลับที่จุดเซฟภายใน 1 นาที]
ระหว่างที่ผมรอกลับจุดเซฟ อยู่ๆก็มีแสงสีฟ้าวาบๆรอบตัวผม พร้อมเสียงที่สวยงามมาก แล้วผมก็ฟื้นขึ้นมา ผมมองไปเลยเห็นว่ามีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งฆ่าตัวที่โจมตีผมด้วยเวทย์เพียงครั้งเดียว กดดูสถานะของผู้หญิงคนนั้นที่มาช่วยผม เธอชื่อว่า Rika Level 30 พอผมดูเสร็จเธอก็เดินหายไปตามสายลม ผมเลยเดินกลับที่ฐานทัพไบรูน ผมกดเปิดที่เมนูแล้วกดที่ log out
[คุณต้องการ log out ไช่หร่อไม่] ผมกดปุ่ม OK แล้วผมก็ตื่นขึ้นมาในโลกแห่งความจริง
@ฐานทัพไบรูน 6 ม.ค. 2023 13:00 น.
หลังจากที่ผมกินข้าวเสร็จ ผมก็ log in เข้ามาในเกม ตอนนี้ฐานทัพไบรูนคึกคักมาก แต่ผมก็ไม่สนใจอะไร ผมวิ่งไปที่เมืองไบรูนที่อยู่ใกล้ๆ จะไปตีจาโคเพื่อเก็บเลเวลต่อ อย่างน้อยวันนี้ก็เอาให้ถึง 10 ไปเลย ผมตีจาโคไปเรื่อยเรื่อยๆ ตีไปประมาณ 50 ตัว จนตอนนี้ผมเลเวล 10 พอดี ตอนนี้ในช่อง Skill ก็มีเพิ่มมา 2 สกิล คือมานาเวฟ (เวทย์แสง) และลิตเติลฮีล (สกิลเพิ่ม HP) ผมเปิดช่อง status แล้วก็อัพ STR ไปอีก 15 พลังโจมตีของผมก็คงจะดีขึ้น
"เฮ้!! นาย" อยู่ๆก็ได้ยินเสียงผู้ชายมาจากข้างหลังผม ผมเลยหันไปดู เห็นมีผู้ชายผมทองยืนอยู่ ดูท่าทางน่าจะอายุพอๆกับผม
"มีอะไรเหรอ" ผมตอบกลับไป
"ลองมาปาร์ตี้กันดูมั้ย" ผมกดดูสเตตัสของเขา เขาชื่อว่า Isuki level 8
"จะดีเหรอ"
"มาเถอะน่า ไม่มีอะไรเสียหายหรอก"
"อืม ลองดูก็ได้" อิสึกิเปิดเมนูแล้วกดอะไรสักอย่าง
[Isuki เชิญคุณเข้าปาร์ตี้ คุณตกลงหรือไม่]
ผมกด OK ไป
"โอเค ไปเก็บเลเวลกันเถอะ" อิสึกิเดินนำหน้าผมไปที่ทุ่งหญ้าที่ผมไปเมื่อวาน อิสึกิดูมีความสุขมาก
"นี่ นากาตะ นายเล่นสายอะไรเหรอ" ผมก็ไม่รู้ว่าในนั้นจะถามทำไมในเมื่อในข้อมูล Party ก็บอกอยู่
"เล่นสายจอมเวทย์น่ะ"
"อ๋อ ชั้นเล่นสายนักรบนะ"
"ชั้นรู้แล้วแหละ" ผมจะไม่รู้ได้ยังไง ก็ผมดูในข้อมูล Party ในนี้มีบอกสเตตัสเกือบหมด
"ไปปราบเจ้าโคลอนกันไหม"
"อื้ม เอาสิ" อิสึกิหยิบดาบขึ้นมาแล้วฟันไปที่ตัวโคลอน นายนั่นเลเวลน้อยกว่าผม แต่ดูเหมือนว่าจะแข็งแกร่งกว่าผมพอตัว
"นายจัดการเลย" ผมหยิบดาบขึ้นมาแล้วฟันมันไปสามที แต่มันก็เล่นผมเกือบตาย ผมก็เลยลองใช้สกิลลิตเติลฮีลดู มันสุดยอดมาก HP ผมขึ้นต้นเยอะ อิสึกิใช้ดาบแทงที่ท้องของมัน ผมวิ่งเข้าไปแล้วเอาดาบฟันที่หัวของมันไปอีกที แล้วมันก็ตาย จนอวาต้าของมันสลายไป
"เล่นต่อเลยไหม" อิสึกิถามมาที่ผมที่กำลังเหนื่อยอยู่
"เอาสิ" ถึงจะพูดไปอย่างนั้น แต่ความจริงผมก็อยากพักอยู่เหมือนกัน
"ขอถามไรหน่อยสิ นายเป็นจอมเวทย์ไม่ใช่เหรอ แต่ทำไมไม่เห็นใช้เวทย์สู้ล่ะ"
"ดูเหมือนว่าสกิลเวทย์ของชั้นยังไม่ค่อยดีนะ"
"ขอดูสเตตัสนายหน่อยสิ"
"ได้" ผมเปิดเมนูขึ้นมา แล้วกดเปิดที่ช่อง status แล้วเลื่อนไปให้อิสึกิ นายนั่นมองแล้วอยู่ๆก็ตกใจ
"นี่นาย!!" อิสึกิพูดเสียงดังจนผมตกใจ
"มีอะไรเหรอ"
"นายเป็นจอมเวทย์แต่ในอัพ STR ได้ยังไง"
"ทำไมล่ะ" เกมที่ผมเคยเล่นมาแต่ละเกมผมไม่เคยเล่นเป็นจอมเวทย์เลยแม้แต่ครั้งเดียว ที่จะไม่รู้เรื่องการอัพสเตตัสก็ไม่แปลก
"จอมเวทย์ต้องอัพ INT กับ VIT ไม่ใช้ STR"
" ถ้าอัพ STR มันจะทำให้พลังโจมตีเพิ่มขึ้นไม่ใช่เหรอ เกมก่อนหน้านี้ชั้นก็อัพ STR นะ"
"แต่ยังไงนายก็เป็นจอมเวทย์นะ STR มันเป็นของสายนักรบ" มีอย่างนี้ด้วยเหรอ ผมไม่เคยรู้เรื่องนี้เลยนะเนี่ย
"ถ้าอัพ INT กับ VIT พลังเวทย์จะเพิ่มขึ้นงั้นเหรอ"
"ก็ไม่เชิงหรอก INT เพิ่ม Max MP ส่วน VIT เพิ่ม Max HP แต่มันจะช่วยเรื่องพลังเวทย์ด้วย"
"อ๋อ เข้าใจแล้วแหละ" อัพสเตตัสผิดไปแล้วก็ไม่เป็นไรหรอกมั้ง อัพไปแค่นิดเดียวเอง
"แต่นายอัพผิดไปแล้ว จะทำไงเนี่ย"
"ไม่รู้สิ" ความจริงอัพผิดไปนิดเดียวมันก็คงไม่เสียหายอะไรมากหรอก
"เอางี้มั้ย ที่ชานเมืองโซเฟียมีมอนส์เตอร์ที่ดรอปไอเท็มรีสเตตัสอยู่ ลองไปมั้ยล่ะ"
"ช่างมันเถอะ อัพผิดไปนิดเดียวเอง"
"แต่มันอาจส่งผลกระทบกับนายในระยะยาวนะ" คิดมากจริงๆเลยนะนาย
"ช่างมันเถอะ ว่าแต่แต้มสเตตัสมีเลเวลละ 3 ต้องอัพยังไงเหรอ"
"อัพ INT+2 แล้ว VIT+1 แค่นี้แหละ"
"โอเค ขอบใจนะ" ผมเข้าใจการเป็นจอมเวทย์ขึ้นมาทันที น่าจะคิดถูกนะที่ผมเลือกเป็นสายนี้"
"ไม่เป็นไร แต่ชั้นต้องล็อกเอ้าท์แล้วแหละ" จะว่าไปนี่ก็สี่โมงเย็นแล้วนี่นา
"ฉันก็ต้องออกแล้วเหมือนกัน"
"ง้ันไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ"
"อื้ม" จากนั้นผมก็เปิดเมนูแล้วกด log out
@ห้องของนากาตะ 16:00 น.
ผมลืมตาขึ้นแล้วถอด Amusphere ออกจากหัว ผมอาศัยอยู่คอนโดในเขตคานายะในโตเกียว ส่วนพ่อแม่ก็อยู่ที่บ้าน แต่ผมไม่ได้กลับบ้านไปหลายเดือนแล้ว ผมเบื่อที่จะต้องทำตามกรอบของญาติพี่น้อง ที่จะต้องทำอาชีพที่มีเกียรติบ้าบออะไรก็ไม่รู้ ตอนนี้ผมอายุ 16 เรียนอยู่เกรด 10 ที่โรงเรียนคานายะ อยากลองมีโลกของตัวเองบ้าง ผมเลยชอบเล่น VRMMO ซึ่งโลกใบนั้นมันสุดยอดมากทำให้ผมได้พบเจอกับคนมากมาย อย่างน้อยผมก็มีโลกใบนั้นแหละที่มันเข้าใจผมที่สุด
@ห้องของนากาตะ 7 ม.ค. 2023 13:00 น.
วันนี้เป็นวันหยุด พอผมทำการบ้านเสร็จผมก็นอนเล่นโทรศัพท์อยู่สักพัก
"ถึงเวลาแล้วล่ะมั้ง" ผมหยิบ Amusphere ที่วางอยู่บนหัวเตียงเอามาสวมหัว หลับตาลงแล้วก็พูด Key Word ที่คุ้นเคย
"Link Start!!"
@ฐานทัพไบรูน 13:05 น.
วันนี้เป็นวันที่สามแล้วที่ผมได้เริ่มเล่น Iruna Online แต่ผมก็ยังอยู่ที่เมืองแรกไม่เปลี่ยน ฐานทัพไบรูนตอนนี้คนก็เริ่มแน่นแล้ว ผมคงอยู่ต่ออีกนิด แล้วต้องตรงไปที่เมืองต่อไปแล้วแหละ
"เฮ้ นากาตะ!!" นี่มันเสียงของเจ้าอิสึกิที่มาปาร์ตี้กับผมเมื่อวานนี่นา
"มีอะไร" นายนี่ท่าทางจะล็อกอินมานานแล้วนะเนี่ย
"วันนี้ไม่มาเก็บเลเวลกันหน่อยเหรอ" มาอารมณ์ไหนเนี่ย
"ก็เอาสิ" ลืมไปว่าผมกับอิสึกิยังไม่ได้ยกเลิกปาร์ตี้เลย ผมกับอิสึกิวิ่งไปที่ทุ่งหญ้า ตอนนี้มีคนเยอะพอสมควร อิสึกิเปิดก่อนด้วยการใช้ดาบฟันไปที่โคลอน
"สวิต!!" ผมเปิดช่อง Skill แล้วกดที่สกิลมานาเวฟ พอกดไปก็มีแสงสีขาวที่สวยมากสว่างรอบตัวผมไปหมด ผมใช้มือซ้ายปล่อยเวทย์ไปยังตัวโคลอนที่อยู่ข้างหน้าจน HP มันเหลือ 0 แล้วอวาตาร์มันก็สลายไป
"ทำได้ดีมาก" ผมพึ่งได้ยินคำนี้จากอิสึกินี่แหละ
"นายก็เถอะ ฝีมือใช้ได้เลยนะ"
"ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก" จะว่าไปข้างหน้านั้นมันคือเหมืองนี่นา น่าจะมีทางที่เชื่อมไปยังเมืองต่อไป
"นายรู้มั้ยว่าเมืองต่อไปคือเมืองอะไร" ผมสงสัยเลยถามไป
"ออกจากเหมืองที่อยู่ข้างหน้านั้นจะเจอถ้ำ ข้างในถ้ำนั้นเดินไปเรื่อยเรื่อยๆจะเจอหมู่บ้านดีล แต่เมืองต่อไปคือเมืองโลโคโค เมืองนั้นจะเชื่อมต่อกับหมู่บ้านชนเผ่าจันทร ์ต่อไปก็จะเป็นมหานครโซเฟีย ประมาณนี้แหละ" นายนี่ท่าทางจะศึกษามามากพอสมควร
"อ๋อ เข้าใจแล้ว"
"นายคิดจะไปต่อเหรอ"
"ก็ต้องอย่างนั้นแหละ ยังไงเพลย์เยอร์ทุกคนก็ต้องไปต่อไช่มั้ยหละ"
"มันก็จริงอย่างที่นายพูด" แต่จุดประสงค์ที่ผมมาเล่นเกมนี้ผมก็อยากจะเข้มแข็งบ้าง แต่ผมก็ไม่ค่อยได้ศึกษาอะไรเลย ผมเห็นเขารีวิวกันในอินเตอร์เน็ต ผมก็เลยติดตั้งแล้วเข้ามาเล่นเลย
"ไปต่อเลยมั้ย" ผมเอ่ยปากถามไปแบบซือๆ ผมต้องไปต่อที่เมืองโลโคโคสินะ
"ไปสิ ไปที่เหมืองแร่ข้างหน้านั้นกัน"
"ได้เลย" อิสึกิที่ดูตื่นเต้นกับเกมนี้เดินนำหน้าผมไปก่อนที่หมู่บ้านเหมืองโลโคโคข้างหน้า หมู่บ้านนี้ดูสงบมาก แต่จะเป็นอย่างนั้นรึเปล่าก็ไม่รู้
"ตรงทางรถไฟนั่นดูเหมือนจะมีมอนส์เตอร์อยู่นายก็ระวังหน่อยนะ"
"โอเค" ผมกับอิสึกิเดินไปข้างหน้าที่มี NPC ผู้หญิงสามคนยืนอยู่
"เหมือนเขาจะมีเรื่องให้เราช่วยนะ" อิสึกิพูดออกมาจนทำให้ผมต้องหยุดเดินกะทันหัน
"นั่นน่ะสิ มันคงจะเป็น Quest ละมั้ง"
"ลองทำดูมั้ยล่ะ ดูเหมือนเควสของเกมนี้ได้ EXP เยอะเลยแหละ"
"งั้นลองทำดูก็ได้" ผมเดินไปที่ NPC สามคนนั้น มีผู้หญิงตัวสูงคนหนึ่งยืนอยู่ตรงกลาง มีเด็กตัวเล็กๆยืนซ้ายขวา
"ท่านนักผจญภัย โปรดช่วยเหลือเราหน่อยได้ไหม" เสียงของ NPC คนกลางดังขึ้นมาจนทำให้ผมตกใจ คงเป็นเควสไม่ยากล่ะมั้ง
"ได้สิ จะให้ช่วยอะไรเหรอ" ผมตอบกลับไปด้วยความมั่นใจ นี้เป็นการทำเควสครั้งแรกของผม ต้องตั้งใจทำหน่อยแหละ
"คือว่า..เจ้าก็อบลินในทางรถไฟนั่นมันขโมยหอกของพวกเราไปน่ะคะ อยากให้ท่านนักผจญภัยไปจัดการมันแล้วนำหอกกลับมาให้หน่อยน่ะค่ะ"
"อื้ม จะเอามาคืนให้" แล้ว NPC คนนั้นก็ยกมือขึ้นมา แล้วก็มีวินโดว์ขึ้นมาที่ข้างหน้าตัวผม
[คุณต้องการทำเควสนี้หรือไม่]
ผมกด OK ไป
[Quest Start]
"นายต้องช่วยฉันด้วยนะ เควสไม่น่ายากมาก แต่มอนส์เตอร์น่าจะแกร่งพอสมควร"
"แต่ชั้นว่ามันมีอะไรแปลกๆนะ" อิสึกิทำหน้าซีเรียสสุดๆ
"คงไม่มีอะไรหรอก ไปกันเถอะ" ผมเดินนำหน้าอีซึกิไปที่ทางรถไฟตามที่ NPC บอก ข้างในนั้นมีมอนสเตอร์ถือหอกอยู่กันเป็นฝูง สเตตัสมันบอกว่ามันชื่อก็อบลิน
"นี่คือมอนส์เตอร์ของเควสสินะ" อิสึกิบอกมาอย่างนี้ ถ้าปล่อยไปอีกนิดนึงมันคงโจมตีเราแน่ ผมจะเริ่มก่อนละกัน
"ชั้นจะโจมตีมันก่อนนะ นายคอยสวิตล่ะ"
"โอเค" ผมหยิบดาบขึ้นมาแล้วฟันไปที่ตัวมัน แต่มันก็เอาหอกป้องกันไว้แล้วโจมตีผม
"นายออกมาก่อน เดี๋ยวชั้นจัดการเอง" อิสึกิตะโกนบอกผม ผมเลยกระโดดถอยหลังกลับมา แล้วอิสึกิก็เอาดาบฟันที่ตัวมัน ผมเห็นช่องที่จะจัดการมันได้ ผมเลยใช้สกิลเวทย์แสงโจมตีใส่มัน แล้วผมก็ใช้ดาบวิ่งเข้าไปแทงมันจน HP มันหมดแล้วก็แตกสลายไป
"คราวนี้ทำได้ดีเลยหนิ" ได้ยินคำนี้ผมก็เริ่มมีแรงสู้ต่อแล้ว
"ไปส่งเควสกันเถอะ"
"ไปสิ" ผมเดินออกจากทางรถไฟ แล้วเดินไปที่ NPC ที่ผมรับเควสมา ผมเปิดช่อง item เห็นมันมีหอกเพิ่มเข้ามา ผมเอามันออกมาแล้วยื่นให้ NPC คนนั้น
"ขอบคุณมากเลยค่ะ ท่านนักผจญภัย นี่เป็นของตอบแทนค่ะ"
[ได้รับไอเท็ม : Winter Sword]
[EXP+4500]
[Quest Complete]
"ขอบใจนายมากนะ" ผมบอกอิสึกิไปด้วยความขอบคุณจริงๆ
"ไม่เป็นไรหรอก ตอนนี้นายเลเวลเท่าไหร่แล้วล่ะ" ผมมองดูข้อมูลตัวผม มันเขียนว่า Level 13
"เลเวล 13 แล้วล่ะ"
"ยินดีด้วย แต่ชั้นขอล็อกเอ้าท์ก่อนนะ"
"ชั้นก็เหมือนกัน"
"อื้ม แล้วเจอกัน" อิสึกิกดล็อกเอาท์ออกไป ผมเดินมาที่ฐานทัพไบรูนแล้วกด Log Out
>>>ตอนที่ 2 ถ้ำมรณะ
ตอนต่อไปรออ่านในเพจได้นะครับ
https://m.facebook.com/teasingschool
Iruna Listening ตอนที่ 1 การผจญภัยในโลกมายา (เขียนจริงจังครั้งแรก)
[Setting Complete]
"Link Start!!"
[Welcome To Iruna Online]
[ Name : Nakata
Gender : Male
Career : Magic
Equip : Sword
Server : 1 ]
หลังจากผมเซ็ตตัวละครของผมเสร็จแล้ว ผมก็ลืมตาขึ้น โลกใบใหม่ของผมมันคงถึงเวลาเริ่มต้นแล้ว
@ฐานทัพไบรูน 5 ม.ค. 2023 12:30 น.
ผมเดินร่วมเมืองเริ่มต้น ที่เหมือนจะไม่มีอะไรลึกลับเลย ผมไม่รู้จะไปทางไหนต่อผมก็เลยเปิดเมนูในช่อง status ก็ขึ้นปกติตอนนี้ผม level 1 ผมไม่ได้เปิดโหมดฝึกฝนเลเวลเลยไม่ขึ้น ในช่อง item ก็มีแต่ไอเท็มเริ่มต้นของเกมส์ ชุดนักผจญภัยและดาบยาว ผมไม่รู้จะทำอะไรต่อผมเดินไปข้างหน้าเดินไปเรื่อยๆจนเจอที่ที่หนึ่ง ที่ดูเหมือนเมืองโบราณข้างหน้ามี มอนส์เตอร์อยู่ตัวนึง กดดูสถานะเลยเห็นว่ามันชื่อจาโค ผมเลือกสายจอมเวทย์แต่เลเวลผมยังไม่ถึง 10 เลยยังไม่มีสกิลเวทย์อะไรเลย ผมมีแต่ดาบยาวเล่มหนึ่งที่เหน็บไว้ข้างๆ ผมดึงมันขึ้นมาแล้วฟันมันไปหนึ่งครั้ง แต่มันยังไม่ตายผมเลยฟันมันไปอีกสองครั้ง จนมันตาย แล้วอวาต้าของมันก็หายไป แต่มันโจมตีผมจาก HP 150 ก็เหลือแค่ 20 แต่ MP ก็ยังเหลือ 50 เหมือนเดิม ผมตีจาโคไปเกือบ 30 ตัวจนผม level 5 พอดี ผมเปิดช่อง status ข้างล่างมันมีบอกว่า "แต้มสเตตัส : 15" ผมไม่รู้ว่าจอมเวทย์ต้องอัพอันไหน ผมก็เลยกดบวกตรง STR ผมพวกมันไปถึง 15 จนแต้มสเตตัสผมเหลือ 0 ผมเดินไปข้างหน้าต่อจนไปเจอทุ่งหญ้าที่ใหญ่และสว่างมาก ต่างจากเมืองโบราณเมื่อกี้อย่างสิ้นเชิง ข้างหน้ามีมอนส์เตอร์เตอร์อยู่หลายตัว ผมเปิดดูสถานะมอนส์เตอร์อย่างเดิม เจ้าตัวสีน้ำตาลนูนๆ มันชื่อโคลอน ผมยังไม่กล้าตีผมเลยเดินข้ามสะพานตรงสายน้ําไปเจอกบสีเขียวตัวหนึ่งมันชื่อบรอซ เดินต่อไปก็เจอตัวสีเทาเทามันชื่อมูส ในทุ่งหญ้านี้ก็มีมอนส์เตอร์แค่ 3 ชนิด ผมเลยเดินกลับ แต่ระหว่างเดิน ไอ้กบเขียวบรอซมันโจมตีผมจนผมตาย
[You Are Dead]
[คุณจะกลับที่จุดเซฟภายใน 1 นาที]
ระหว่างที่ผมรอกลับจุดเซฟ อยู่ๆก็มีแสงสีฟ้าวาบๆรอบตัวผม พร้อมเสียงที่สวยงามมาก แล้วผมก็ฟื้นขึ้นมา ผมมองไปเลยเห็นว่ามีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งฆ่าตัวที่โจมตีผมด้วยเวทย์เพียงครั้งเดียว กดดูสถานะของผู้หญิงคนนั้นที่มาช่วยผม เธอชื่อว่า Rika Level 30 พอผมดูเสร็จเธอก็เดินหายไปตามสายลม ผมเลยเดินกลับที่ฐานทัพไบรูน ผมกดเปิดที่เมนูแล้วกดที่ log out
[คุณต้องการ log out ไช่หร่อไม่] ผมกดปุ่ม OK แล้วผมก็ตื่นขึ้นมาในโลกแห่งความจริง
@ฐานทัพไบรูน 6 ม.ค. 2023 13:00 น.
หลังจากที่ผมกินข้าวเสร็จ ผมก็ log in เข้ามาในเกม ตอนนี้ฐานทัพไบรูนคึกคักมาก แต่ผมก็ไม่สนใจอะไร ผมวิ่งไปที่เมืองไบรูนที่อยู่ใกล้ๆ จะไปตีจาโคเพื่อเก็บเลเวลต่อ อย่างน้อยวันนี้ก็เอาให้ถึง 10 ไปเลย ผมตีจาโคไปเรื่อยเรื่อยๆ ตีไปประมาณ 50 ตัว จนตอนนี้ผมเลเวล 10 พอดี ตอนนี้ในช่อง Skill ก็มีเพิ่มมา 2 สกิล คือมานาเวฟ (เวทย์แสง) และลิตเติลฮีล (สกิลเพิ่ม HP) ผมเปิดช่อง status แล้วก็อัพ STR ไปอีก 15 พลังโจมตีของผมก็คงจะดีขึ้น
"เฮ้!! นาย" อยู่ๆก็ได้ยินเสียงผู้ชายมาจากข้างหลังผม ผมเลยหันไปดู เห็นมีผู้ชายผมทองยืนอยู่ ดูท่าทางน่าจะอายุพอๆกับผม
"มีอะไรเหรอ" ผมตอบกลับไป
"ลองมาปาร์ตี้กันดูมั้ย" ผมกดดูสเตตัสของเขา เขาชื่อว่า Isuki level 8
"จะดีเหรอ"
"มาเถอะน่า ไม่มีอะไรเสียหายหรอก"
"อืม ลองดูก็ได้" อิสึกิเปิดเมนูแล้วกดอะไรสักอย่าง
[Isuki เชิญคุณเข้าปาร์ตี้ คุณตกลงหรือไม่]
ผมกด OK ไป
"โอเค ไปเก็บเลเวลกันเถอะ" อิสึกิเดินนำหน้าผมไปที่ทุ่งหญ้าที่ผมไปเมื่อวาน อิสึกิดูมีความสุขมาก
"นี่ นากาตะ นายเล่นสายอะไรเหรอ" ผมก็ไม่รู้ว่าในนั้นจะถามทำไมในเมื่อในข้อมูล Party ก็บอกอยู่
"เล่นสายจอมเวทย์น่ะ"
"อ๋อ ชั้นเล่นสายนักรบนะ"
"ชั้นรู้แล้วแหละ" ผมจะไม่รู้ได้ยังไง ก็ผมดูในข้อมูล Party ในนี้มีบอกสเตตัสเกือบหมด
"ไปปราบเจ้าโคลอนกันไหม"
"อื้ม เอาสิ" อิสึกิหยิบดาบขึ้นมาแล้วฟันไปที่ตัวโคลอน นายนั่นเลเวลน้อยกว่าผม แต่ดูเหมือนว่าจะแข็งแกร่งกว่าผมพอตัว
"นายจัดการเลย" ผมหยิบดาบขึ้นมาแล้วฟันมันไปสามที แต่มันก็เล่นผมเกือบตาย ผมก็เลยลองใช้สกิลลิตเติลฮีลดู มันสุดยอดมาก HP ผมขึ้นต้นเยอะ อิสึกิใช้ดาบแทงที่ท้องของมัน ผมวิ่งเข้าไปแล้วเอาดาบฟันที่หัวของมันไปอีกที แล้วมันก็ตาย จนอวาต้าของมันสลายไป
"เล่นต่อเลยไหม" อิสึกิถามมาที่ผมที่กำลังเหนื่อยอยู่
"เอาสิ" ถึงจะพูดไปอย่างนั้น แต่ความจริงผมก็อยากพักอยู่เหมือนกัน
"ขอถามไรหน่อยสิ นายเป็นจอมเวทย์ไม่ใช่เหรอ แต่ทำไมไม่เห็นใช้เวทย์สู้ล่ะ"
"ดูเหมือนว่าสกิลเวทย์ของชั้นยังไม่ค่อยดีนะ"
"ขอดูสเตตัสนายหน่อยสิ"
"ได้" ผมเปิดเมนูขึ้นมา แล้วกดเปิดที่ช่อง status แล้วเลื่อนไปให้อิสึกิ นายนั่นมองแล้วอยู่ๆก็ตกใจ
"นี่นาย!!" อิสึกิพูดเสียงดังจนผมตกใจ
"มีอะไรเหรอ"
"นายเป็นจอมเวทย์แต่ในอัพ STR ได้ยังไง"
"ทำไมล่ะ" เกมที่ผมเคยเล่นมาแต่ละเกมผมไม่เคยเล่นเป็นจอมเวทย์เลยแม้แต่ครั้งเดียว ที่จะไม่รู้เรื่องการอัพสเตตัสก็ไม่แปลก
"จอมเวทย์ต้องอัพ INT กับ VIT ไม่ใช้ STR"
" ถ้าอัพ STR มันจะทำให้พลังโจมตีเพิ่มขึ้นไม่ใช่เหรอ เกมก่อนหน้านี้ชั้นก็อัพ STR นะ"
"แต่ยังไงนายก็เป็นจอมเวทย์นะ STR มันเป็นของสายนักรบ" มีอย่างนี้ด้วยเหรอ ผมไม่เคยรู้เรื่องนี้เลยนะเนี่ย
"ถ้าอัพ INT กับ VIT พลังเวทย์จะเพิ่มขึ้นงั้นเหรอ"
"ก็ไม่เชิงหรอก INT เพิ่ม Max MP ส่วน VIT เพิ่ม Max HP แต่มันจะช่วยเรื่องพลังเวทย์ด้วย"
"อ๋อ เข้าใจแล้วแหละ" อัพสเตตัสผิดไปแล้วก็ไม่เป็นไรหรอกมั้ง อัพไปแค่นิดเดียวเอง
"แต่นายอัพผิดไปแล้ว จะทำไงเนี่ย"
"ไม่รู้สิ" ความจริงอัพผิดไปนิดเดียวมันก็คงไม่เสียหายอะไรมากหรอก
"เอางี้มั้ย ที่ชานเมืองโซเฟียมีมอนส์เตอร์ที่ดรอปไอเท็มรีสเตตัสอยู่ ลองไปมั้ยล่ะ"
"ช่างมันเถอะ อัพผิดไปนิดเดียวเอง"
"แต่มันอาจส่งผลกระทบกับนายในระยะยาวนะ" คิดมากจริงๆเลยนะนาย
"ช่างมันเถอะ ว่าแต่แต้มสเตตัสมีเลเวลละ 3 ต้องอัพยังไงเหรอ"
"อัพ INT+2 แล้ว VIT+1 แค่นี้แหละ"
"โอเค ขอบใจนะ" ผมเข้าใจการเป็นจอมเวทย์ขึ้นมาทันที น่าจะคิดถูกนะที่ผมเลือกเป็นสายนี้"
"ไม่เป็นไร แต่ชั้นต้องล็อกเอ้าท์แล้วแหละ" จะว่าไปนี่ก็สี่โมงเย็นแล้วนี่นา
"ฉันก็ต้องออกแล้วเหมือนกัน"
"ง้ันไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ"
"อื้ม" จากนั้นผมก็เปิดเมนูแล้วกด log out
@ห้องของนากาตะ 16:00 น.
ผมลืมตาขึ้นแล้วถอด Amusphere ออกจากหัว ผมอาศัยอยู่คอนโดในเขตคานายะในโตเกียว ส่วนพ่อแม่ก็อยู่ที่บ้าน แต่ผมไม่ได้กลับบ้านไปหลายเดือนแล้ว ผมเบื่อที่จะต้องทำตามกรอบของญาติพี่น้อง ที่จะต้องทำอาชีพที่มีเกียรติบ้าบออะไรก็ไม่รู้ ตอนนี้ผมอายุ 16 เรียนอยู่เกรด 10 ที่โรงเรียนคานายะ อยากลองมีโลกของตัวเองบ้าง ผมเลยชอบเล่น VRMMO ซึ่งโลกใบนั้นมันสุดยอดมากทำให้ผมได้พบเจอกับคนมากมาย อย่างน้อยผมก็มีโลกใบนั้นแหละที่มันเข้าใจผมที่สุด
@ห้องของนากาตะ 7 ม.ค. 2023 13:00 น.
วันนี้เป็นวันหยุด พอผมทำการบ้านเสร็จผมก็นอนเล่นโทรศัพท์อยู่สักพัก
"ถึงเวลาแล้วล่ะมั้ง" ผมหยิบ Amusphere ที่วางอยู่บนหัวเตียงเอามาสวมหัว หลับตาลงแล้วก็พูด Key Word ที่คุ้นเคย
"Link Start!!"
@ฐานทัพไบรูน 13:05 น.
วันนี้เป็นวันที่สามแล้วที่ผมได้เริ่มเล่น Iruna Online แต่ผมก็ยังอยู่ที่เมืองแรกไม่เปลี่ยน ฐานทัพไบรูนตอนนี้คนก็เริ่มแน่นแล้ว ผมคงอยู่ต่ออีกนิด แล้วต้องตรงไปที่เมืองต่อไปแล้วแหละ
"เฮ้ นากาตะ!!" นี่มันเสียงของเจ้าอิสึกิที่มาปาร์ตี้กับผมเมื่อวานนี่นา
"มีอะไร" นายนี่ท่าทางจะล็อกอินมานานแล้วนะเนี่ย
"วันนี้ไม่มาเก็บเลเวลกันหน่อยเหรอ" มาอารมณ์ไหนเนี่ย
"ก็เอาสิ" ลืมไปว่าผมกับอิสึกิยังไม่ได้ยกเลิกปาร์ตี้เลย ผมกับอิสึกิวิ่งไปที่ทุ่งหญ้า ตอนนี้มีคนเยอะพอสมควร อิสึกิเปิดก่อนด้วยการใช้ดาบฟันไปที่โคลอน
"สวิต!!" ผมเปิดช่อง Skill แล้วกดที่สกิลมานาเวฟ พอกดไปก็มีแสงสีขาวที่สวยมากสว่างรอบตัวผมไปหมด ผมใช้มือซ้ายปล่อยเวทย์ไปยังตัวโคลอนที่อยู่ข้างหน้าจน HP มันเหลือ 0 แล้วอวาตาร์มันก็สลายไป
"ทำได้ดีมาก" ผมพึ่งได้ยินคำนี้จากอิสึกินี่แหละ
"นายก็เถอะ ฝีมือใช้ได้เลยนะ"
"ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก" จะว่าไปข้างหน้านั้นมันคือเหมืองนี่นา น่าจะมีทางที่เชื่อมไปยังเมืองต่อไป
"นายรู้มั้ยว่าเมืองต่อไปคือเมืองอะไร" ผมสงสัยเลยถามไป
"ออกจากเหมืองที่อยู่ข้างหน้านั้นจะเจอถ้ำ ข้างในถ้ำนั้นเดินไปเรื่อยเรื่อยๆจะเจอหมู่บ้านดีล แต่เมืองต่อไปคือเมืองโลโคโค เมืองนั้นจะเชื่อมต่อกับหมู่บ้านชนเผ่าจันทร ์ต่อไปก็จะเป็นมหานครโซเฟีย ประมาณนี้แหละ" นายนี่ท่าทางจะศึกษามามากพอสมควร
"อ๋อ เข้าใจแล้ว"
"นายคิดจะไปต่อเหรอ"
"ก็ต้องอย่างนั้นแหละ ยังไงเพลย์เยอร์ทุกคนก็ต้องไปต่อไช่มั้ยหละ"
"มันก็จริงอย่างที่นายพูด" แต่จุดประสงค์ที่ผมมาเล่นเกมนี้ผมก็อยากจะเข้มแข็งบ้าง แต่ผมก็ไม่ค่อยได้ศึกษาอะไรเลย ผมเห็นเขารีวิวกันในอินเตอร์เน็ต ผมก็เลยติดตั้งแล้วเข้ามาเล่นเลย
"ไปต่อเลยมั้ย" ผมเอ่ยปากถามไปแบบซือๆ ผมต้องไปต่อที่เมืองโลโคโคสินะ
"ไปสิ ไปที่เหมืองแร่ข้างหน้านั้นกัน"
"ได้เลย" อิสึกิที่ดูตื่นเต้นกับเกมนี้เดินนำหน้าผมไปก่อนที่หมู่บ้านเหมืองโลโคโคข้างหน้า หมู่บ้านนี้ดูสงบมาก แต่จะเป็นอย่างนั้นรึเปล่าก็ไม่รู้
"ตรงทางรถไฟนั่นดูเหมือนจะมีมอนส์เตอร์อยู่นายก็ระวังหน่อยนะ"
"โอเค" ผมกับอิสึกิเดินไปข้างหน้าที่มี NPC ผู้หญิงสามคนยืนอยู่
"เหมือนเขาจะมีเรื่องให้เราช่วยนะ" อิสึกิพูดออกมาจนทำให้ผมต้องหยุดเดินกะทันหัน
"นั่นน่ะสิ มันคงจะเป็น Quest ละมั้ง"
"ลองทำดูมั้ยล่ะ ดูเหมือนเควสของเกมนี้ได้ EXP เยอะเลยแหละ"
"งั้นลองทำดูก็ได้" ผมเดินไปที่ NPC สามคนนั้น มีผู้หญิงตัวสูงคนหนึ่งยืนอยู่ตรงกลาง มีเด็กตัวเล็กๆยืนซ้ายขวา
"ท่านนักผจญภัย โปรดช่วยเหลือเราหน่อยได้ไหม" เสียงของ NPC คนกลางดังขึ้นมาจนทำให้ผมตกใจ คงเป็นเควสไม่ยากล่ะมั้ง
"ได้สิ จะให้ช่วยอะไรเหรอ" ผมตอบกลับไปด้วยความมั่นใจ นี้เป็นการทำเควสครั้งแรกของผม ต้องตั้งใจทำหน่อยแหละ
"คือว่า..เจ้าก็อบลินในทางรถไฟนั่นมันขโมยหอกของพวกเราไปน่ะคะ อยากให้ท่านนักผจญภัยไปจัดการมันแล้วนำหอกกลับมาให้หน่อยน่ะค่ะ"
"อื้ม จะเอามาคืนให้" แล้ว NPC คนนั้นก็ยกมือขึ้นมา แล้วก็มีวินโดว์ขึ้นมาที่ข้างหน้าตัวผม
[คุณต้องการทำเควสนี้หรือไม่]
ผมกด OK ไป
[Quest Start]
"นายต้องช่วยฉันด้วยนะ เควสไม่น่ายากมาก แต่มอนส์เตอร์น่าจะแกร่งพอสมควร"
"แต่ชั้นว่ามันมีอะไรแปลกๆนะ" อิสึกิทำหน้าซีเรียสสุดๆ
"คงไม่มีอะไรหรอก ไปกันเถอะ" ผมเดินนำหน้าอีซึกิไปที่ทางรถไฟตามที่ NPC บอก ข้างในนั้นมีมอนสเตอร์ถือหอกอยู่กันเป็นฝูง สเตตัสมันบอกว่ามันชื่อก็อบลิน
"นี่คือมอนส์เตอร์ของเควสสินะ" อิสึกิบอกมาอย่างนี้ ถ้าปล่อยไปอีกนิดนึงมันคงโจมตีเราแน่ ผมจะเริ่มก่อนละกัน
"ชั้นจะโจมตีมันก่อนนะ นายคอยสวิตล่ะ"
"โอเค" ผมหยิบดาบขึ้นมาแล้วฟันไปที่ตัวมัน แต่มันก็เอาหอกป้องกันไว้แล้วโจมตีผม
"นายออกมาก่อน เดี๋ยวชั้นจัดการเอง" อิสึกิตะโกนบอกผม ผมเลยกระโดดถอยหลังกลับมา แล้วอิสึกิก็เอาดาบฟันที่ตัวมัน ผมเห็นช่องที่จะจัดการมันได้ ผมเลยใช้สกิลเวทย์แสงโจมตีใส่มัน แล้วผมก็ใช้ดาบวิ่งเข้าไปแทงมันจน HP มันหมดแล้วก็แตกสลายไป
"คราวนี้ทำได้ดีเลยหนิ" ได้ยินคำนี้ผมก็เริ่มมีแรงสู้ต่อแล้ว
"ไปส่งเควสกันเถอะ"
"ไปสิ" ผมเดินออกจากทางรถไฟ แล้วเดินไปที่ NPC ที่ผมรับเควสมา ผมเปิดช่อง item เห็นมันมีหอกเพิ่มเข้ามา ผมเอามันออกมาแล้วยื่นให้ NPC คนนั้น
"ขอบคุณมากเลยค่ะ ท่านนักผจญภัย นี่เป็นของตอบแทนค่ะ"
[ได้รับไอเท็ม : Winter Sword]
[EXP+4500]
[Quest Complete]
"ขอบใจนายมากนะ" ผมบอกอิสึกิไปด้วยความขอบคุณจริงๆ
"ไม่เป็นไรหรอก ตอนนี้นายเลเวลเท่าไหร่แล้วล่ะ" ผมมองดูข้อมูลตัวผม มันเขียนว่า Level 13
"เลเวล 13 แล้วล่ะ"
"ยินดีด้วย แต่ชั้นขอล็อกเอ้าท์ก่อนนะ"
"ชั้นก็เหมือนกัน"
"อื้ม แล้วเจอกัน" อิสึกิกดล็อกเอาท์ออกไป ผมเดินมาที่ฐานทัพไบรูนแล้วกด Log Out
>>>ตอนที่ 2 ถ้ำมรณะ
ตอนต่อไปรออ่านในเพจได้นะครับ
https://m.facebook.com/teasingschool