HEYYYY!! สวัสดีชาวเน็ตวัยใสที่เข้ามาอ่าน เราชื่อกวิ้นนะ เราเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่ U.S. landแดนนิพพานสายฝ. ฮ่าฮ่าาาาา ที่อเมริกาค่ะ ตอนนี้ก็ยังอยู่ มาแลกเปลี่ยนได้ประมาณ7เดือนแล้ว ก็เลยอยากจะมาเล่าให้ฟังว่ามันเป็นยังไงบ้าง กับการมาใช้ที่ชีวิตอยู่ในที่ที่โครตจะไกลบ้าน ข้ามน้ำข้ามทำเลมาทำไม? ขอเล่าเหตุผลที่ทำให้อยากมาก่อนสักนิดนึง มันเริ่มจากการเป็นนักอ่านพันทิปนี่แหละค่าาท่านผู้โช้มมม อ่านกระทู้รักบ้างผีบ้างบิ้วตี้บ้าง จนมาเจอกระทู้นึง เล่าเกี่ยวกับการมาแลกเปลี่ยน อ่านจนจบก็เออดูสนุกดีนะ อ่านไปเยอะขึ้นเยอะขึ้นก็สนใจแบบมากๆ ตอนแรกช่วงม.3 มีเพื่อนเราแบบไปสอบด้วยนะ แบบมาคุยๆว่าจะไปอยากไปบลาๆ ตอนแรกเราเองในใจยังคิดเลย ไปไมอะ? ทำไมต้องอยากไป? อยู่ไทยก็ดีอยู่แล้วปะ(ก็ดีกว่าจริงจี้งงง แฮ่) แบบไม่มีความคิดอยากไปเลย ไม่สนใจด้วย
จนเราตัดสินใจว่าเอออยากลองดูก็เข้าอากู๋เลยจ้า หาข้อมูลว่ามันคืออะไร ทำยังไงบลาๆ คือในช่วงนั้นพึ่งเปิดเทอมม.4พอดี ก็เลยมีทุนมากมายกำลังเปิดรับนักเรียนแลกเปลี่ยน ชวนเพื่อนผองไปสอบด้วยกันเลยจ้า บอกเลยความรู้เรื่องอิ้งนี่ไม่มีเล้ยย หลายคนก็คงติวๆกับเพื่อนที่สอบด้วยกัน อ๋อไอที่ไปด้วยกันก็ไม่มีเหมือนกันจ้าาาา
สาเหตุหลักๆเลย 1.เราอยากพัฒนาภาษาอังกฤษเราด้วย เพราะเราอ่อนมาก อยากพูดภาษาอังกฤษได้แบบสปีคอิ้งคล่องๆกับฝรั่งเลย 2.เรารู้สึกมันน่าจะเป็นประสบการณ์ที่แบบน่าสนุก ท้าทายดี แบบต่างประเทศเลยนะเว้ยยยย สหรัฐอเมริกาอะแกรรรร สาวฝอ.อะแกรรรร จริงๆเหตุผลหลักเราคิดแค่นี้ แค่นั้นเลย แล้วก็ตัดสินใจหาทุนไปเลย
จนเจอทุนนึงโอเคทุกอย่างเราผ่าน เราก็ไปสมัคร ส่งใบสอบ รอวันสอบ ก่อนสอบเราเองมีไปเรียนพิเศษภาษาอังกฤษค่ะ แบบเรียนตั้งแต่12tensesเลย ก่อนวันสอบเราก็ท่องศัพท์เอาค่ะ อ่านอะไรเจอคำไหนไม่รู้ก็จดไว้ ทีนี้ก็รอวันประกาศจ้า ผลประมาศมาว่าเราสอบติดจ้าาาา ติดทุนโครงการ? ป่าว! ทุนตัวเองนี่แหละค่าคุณขาาาา โอเคเราก็skipช่วงนี้กันไป
พอมาถึงช่วงของการรอโฮส โฮสคืออะไร Host Family คือครอบครัวอุปถัมป์ที่จะรับเราไปอยู่ด้วย ฟรีค่าน้ำฟรีค่านอนค่ากินอะไรประมาณนี้ ซึ่งโฮสอะเขาจะเลือกเรา เราไม่มีสิทธิ์เลือกไรได้เลย ก็จะทยอยได้โฮสกันต้องแต่ช่วง มีนาคม56 เหล่านักแลกเปลี่ยนมากมายตกอยู่ในทีม #ทีมรอโฮส ซึ่งเราเองก็เช่นกันค่ะ #ทีมรอโฮส ตั้งแต่เริ่มเรียนม.4 จนจบม.4 ก็ยังอยู่ทีมเดิม.. เพื่อนร่วมทีมมากมายหลุดออกจากทีมไปแล้ว แต๋ไม่เป็นไรค่ะ เรายังมีเพื่อนผองอยู่ สตรองค่ะขุ่นแม่สอนมา รอค่ะรอเท่านั้น.. วันเวลาล่วงเลยมาจนเปิดภาคเรียนม.5 ตอนนั้นเองเราก็ยังไม่ได้โฮส อ่านไม่ผิดหรอกค่ะ ไม่มี!!! ตลอดช่วงปิดเทอมม.4และม.5 ผู้คนรอบข้างถามตลอดค่ะ มีโฮสยัง?อ่อยังค่ะ ได้โฮสยัง?อ่อยังค่ะ อยู่รัฐไหน?อ่อยังไม่มีโฮสค่ะ คำถามพวกนี้วนเวียนตล้อดตลอด ไม่มีโฮสจนแบบเพื่อนมีกันหมด มีจนบินไปอเมริกา อยู่อเมริกาได้เดือน เราก็ยังไม่มีโฮส Hello? Where are you? โฮสมีตัวตนอยู่มั้ยคะ รบกวนติดต่อกลับมาที คนทางนี้ยังรอคุณอยู่ค่ะ คือช่วงแรกๆที่เปิดเทอมม.5เราก็ยังคงไปรร.อยู่ค่ะ ไปให้คุณครูและเพื่อนๆรุ่นพี่รุ่นน้องไถ่ถามความคืบหน้าของโฮส ซึ่งตลอด1เดือนที่ไปเรียน โฮสทำหน้าที่ได้ดีคือ ไม่ส่งการติดต่อใดๆทั้งสิ้นมาจนเพื่อนเริ่มบอกและ ไม่ต้องไปแล้ว เขาไม่รับแล้ว ไม่ได้ไปแล้ว คำให้กำลังใจต่างๆนาๆเริ่มมากขึ้น พอค่ะ รู้แล้วค่ะ หลังจากนี้ต่อไปคงต้องทำไรซักอย่างแล้ว ไม่อยากทนตอบคำถามพวกนี้ต่อไปแล้ว เมลล์หาโครงการฝั่งอเมริกาดีกว่า ว่าไม่มีโฮส เออน่าจะดีนะเผื่อเขาแบบหาโฮสให้ หรือว่าจะตัดใจไม่ไปอเมกาแล้วตั้งใจเรียนที่ไทย แต่ไม่ค่ะ! ด้วยความขี้เกียจก็คือ น อ น อ ยู่ บ้ า น ไ ม่ ต้ อ ง ไ ป โ ร ง เ รี ย น นั้นแหละค่ะ สบายๆเลย แต่นี่คือทางออกที่ไม่ดี อย่าทำตามนะเด็กๆ คือด้วยความที่ม.5เราเองไม่ได้ใช้เกรดที่ไทยอะเนอะ แหม่ใครๆก็ขี้เกียจ เราเองเช่นกัน ก็เลยไปโรงเรียนบ้างไม่ไปบ้าง ไปทีก็แบบ8โมง 10โมงไรงี้ ไปเที่ยงก็มี ไป4โมงเลิกเรียนแล้วยังมี แบบไปเจอเพื่อนเม้ามอยต่างๆนาๆ แรกๆก็เริ่มแค่ไปสายๆนั้นแหละค่ะ
จนแบบสิงหาคมเราก็ไม่ค่อยไป เราเองมีลังเลนะถ้าแบบเห้ยละถ้าไม่มีโฮสจริงๆจะทำยังไง รร.ก็หยุดไปเยอะละ งานก็ส่งบ้างไม่ส่งบ้าง ก็เลยโทรไปหาโครงการที่เราไปด้วย ได้คำตอบมาว่า
ก็ไปนิวซีแลนด์ไม่ก็แอฟริกาใต้แทน ซึ่งพอมองคำตอบแน่นอน ร้อยทั้งร้อยเลือกนิวซีแลนด์ แต่คุณผู้อ่านคะ คำตอบมันยังไม่หมดค่ะ ไปนิวซีแลนด์จ่ายเพิ่มหลักแสน ไปแอฟริกาใต้ได้ตังคืนนิดหน่อย นั้นแหละค่ะปัจจัยมันเรื่องใหญ่อะเนอะ บอกเลยค่ะว่าตอนนั้นเราเองแอบเผื่อใจไปแอฟนะจริงๆ หาข้อมูลด้วย เพื่อนเราเองก็บอกแบบบ้าไม่ต้องไป ไม่ให้ไปไรงี้ แม่เราเองเช่นกัน แต่เราเองบอกเหตุผลไปว่าแบบ เออเราไม่ไปไม่ได้ เพราะว่าเราทิ้งเกรดที่รร.ไปแล้ว(นี่คือเหตุผลว่าทำไมไม่ควรทิ้งเกรดที่รร.นะจ้ะ) แต่มันก็เป็นแค่ทางเลือก เพราะมันมีโอกาสอยู่ เวลายังเหลืออยู่อะเนอะ ล่วงเลยมาเกือบปลายสิงหาคมเราเองก็ยังทีมเดิมค่ะ #ทีมรอโฮส สมาชิกในทีมตอนนี้แบบ10คนอะ ในทั้งหมดโครงการ150อะ ความโชคดีมั้ยละ เราเองทั้งทำบุญ ดูดวง ขอแม่พระ แต่ดูเหมือนโชคไม่เข้าข้างเราเลย จนเราแบบไม่ไหวแล้ว อยากรู้โว้ย เราเข้าเว็ปของโครงการฝั่งอเมริกาเลยจ้า หารายชื่อนักเรียนไทยในโครงการที่รออยู่ แต่แต่แต่ เข้าไม่ได้จ้า เพราะเราอยู่ไทยมันเข้าได้เฉพาะประเทศอเมริกา ฝันสลาย... โนนนนนน!!ยังจ้า เราให้เพื่อนแลกเปลี่ยนซึ่งนางอยู่อเมริกาแล้วเช็คให้ว่ามีชื่อเรามั้ย ได้คำตอบว่ามีชื่อนักเรียนไทย13ซึ่งไม่มีชื่อเรา.. เอ้า เห้ยหรืออาจจะได้แล้ว รอเขาโทรมาบอกไรงี้เปล่า วันนั้น29/8/16 เราเองจำได้แม่น เราก็รอค่ะ จนพอเช้าวันที่30/8/16 สิบโมงกว่าเราตั้งนาฬิกาปลุกไว้ เพื่อจะรับโทรศัพท์จากโครงการ แต่แล้วก็แห้วค่ะ ไม่มีการโทรเข้าใดๆทั้งสิ้นตลอดทั้งวัน เราแบบโครตเฟลอะ งงมากเห้ยละชื่อตูมันหายไปไหนวะ ซึ่งในวันเดียวกัน เราให้เพื่อนเราที่อยู่อเมริกาเชคชื่ออีกทีว่าเหลือใครบ้าง ชื่อเพื่อนเราที่ยัง #ทีมรอโฮส อยู่ตอนนี้ชื่อหายละจ้า อินี่งงเลย อ่าวละฉันละ Where is my name?? งงมาก จนแบบเออรออีกวันละกันวะ จนพอ31/8/16 เวลาเดิม10โมงเช้า ตื่นมารอ ก็ยังไม่มีการโทรมา เราก็เลยโทรเข้าโครงการเลยจ้า
เรา : สวัสดีคะ โทรมาถามเรื่องโฮสค่ะ ชื่อบลาๆๆ
โครงการ : อ่าวน้องได้โฮสละหนิจ้ะ
เรา : คะ? ได้โฮสแล้วหรอคะ?
โครงการ : จ้าได้แล้ว ยังไม่มีคนโทรไปบอกอีกหรอ บลาๆ
สรุปจ้า ตูได้โฮสแล้ววววววว หลุดออกจากทีมแล้วจ้าาาาาาาาา กรี้ดดดดดด พอได้ข้อมูลเกี่ยวกับโฮสรีบเปิดดูเลยจ้าได้รัฐไหน แท่นแท๊นน~ New York ค่าคู๊ณณณ
เล่ามาตั้งนาน เมื่อไหร่จะเริ่มเล่าเกี่ยวกับอเมริกา ฮี๊ๆ อย่าเพิ่งกดปิดนะ กำลังจะเล่าละ แค่อยากจะบอกว่า ช่วงรอโฮสมันดูเหนื่อยๆนะ แต่พอมาแล้วอะเหนื่อยกว่าเว้ย55555555 อดทนรอหน่อย ช้าๆได้พร้าเล่มงามน้า นุ้งเล้งกล่าว(นางคือคนที่บอกว่าให้เช็ครายชื่อให้)
ปล.ชื่อกระทู้ถามว่าลำบากตรงไหน ก็ช่วงแรกๆที่มาค่ะ คือมันเหนื่อยมากๆ แบบเรามาอยู่กับใครก็ไม่รู้ บางบ้านมีกฎนู้นนี่นั้น มีน้องต้องช่วยดูแล บางคนมีดับเบิ้ลร์ห้องนอน คือมันก็ลำบากหลายๆอย่างแต่มันก็ได้ประสบการณ์ ความอดทนค่ะ
เขียนไม่ดีก็ต้องขอโทษด้วย
แลกเปลี่ยนมาทำไม ถ้าจะลำบากขนาดนี้
จนเราตัดสินใจว่าเอออยากลองดูก็เข้าอากู๋เลยจ้า หาข้อมูลว่ามันคืออะไร ทำยังไงบลาๆ คือในช่วงนั้นพึ่งเปิดเทอมม.4พอดี ก็เลยมีทุนมากมายกำลังเปิดรับนักเรียนแลกเปลี่ยน ชวนเพื่อนผองไปสอบด้วยกันเลยจ้า บอกเลยความรู้เรื่องอิ้งนี่ไม่มีเล้ยย หลายคนก็คงติวๆกับเพื่อนที่สอบด้วยกัน อ๋อไอที่ไปด้วยกันก็ไม่มีเหมือนกันจ้าาาา
สาเหตุหลักๆเลย 1.เราอยากพัฒนาภาษาอังกฤษเราด้วย เพราะเราอ่อนมาก อยากพูดภาษาอังกฤษได้แบบสปีคอิ้งคล่องๆกับฝรั่งเลย 2.เรารู้สึกมันน่าจะเป็นประสบการณ์ที่แบบน่าสนุก ท้าทายดี แบบต่างประเทศเลยนะเว้ยยยย สหรัฐอเมริกาอะแกรรรร สาวฝอ.อะแกรรรร จริงๆเหตุผลหลักเราคิดแค่นี้ แค่นั้นเลย แล้วก็ตัดสินใจหาทุนไปเลย
จนเจอทุนนึงโอเคทุกอย่างเราผ่าน เราก็ไปสมัคร ส่งใบสอบ รอวันสอบ ก่อนสอบเราเองมีไปเรียนพิเศษภาษาอังกฤษค่ะ แบบเรียนตั้งแต่12tensesเลย ก่อนวันสอบเราก็ท่องศัพท์เอาค่ะ อ่านอะไรเจอคำไหนไม่รู้ก็จดไว้ ทีนี้ก็รอวันประกาศจ้า ผลประมาศมาว่าเราสอบติดจ้าาาา ติดทุนโครงการ? ป่าว! ทุนตัวเองนี่แหละค่าคุณขาาาา โอเคเราก็skipช่วงนี้กันไป
พอมาถึงช่วงของการรอโฮส โฮสคืออะไร Host Family คือครอบครัวอุปถัมป์ที่จะรับเราไปอยู่ด้วย ฟรีค่าน้ำฟรีค่านอนค่ากินอะไรประมาณนี้ ซึ่งโฮสอะเขาจะเลือกเรา เราไม่มีสิทธิ์เลือกไรได้เลย ก็จะทยอยได้โฮสกันต้องแต่ช่วง มีนาคม56 เหล่านักแลกเปลี่ยนมากมายตกอยู่ในทีม #ทีมรอโฮส ซึ่งเราเองก็เช่นกันค่ะ #ทีมรอโฮส ตั้งแต่เริ่มเรียนม.4 จนจบม.4 ก็ยังอยู่ทีมเดิม.. เพื่อนร่วมทีมมากมายหลุดออกจากทีมไปแล้ว แต๋ไม่เป็นไรค่ะ เรายังมีเพื่อนผองอยู่ สตรองค่ะขุ่นแม่สอนมา รอค่ะรอเท่านั้น.. วันเวลาล่วงเลยมาจนเปิดภาคเรียนม.5 ตอนนั้นเองเราก็ยังไม่ได้โฮส อ่านไม่ผิดหรอกค่ะ ไม่มี!!! ตลอดช่วงปิดเทอมม.4และม.5 ผู้คนรอบข้างถามตลอดค่ะ มีโฮสยัง?อ่อยังค่ะ ได้โฮสยัง?อ่อยังค่ะ อยู่รัฐไหน?อ่อยังไม่มีโฮสค่ะ คำถามพวกนี้วนเวียนตล้อดตลอด ไม่มีโฮสจนแบบเพื่อนมีกันหมด มีจนบินไปอเมริกา อยู่อเมริกาได้เดือน เราก็ยังไม่มีโฮส Hello? Where are you? โฮสมีตัวตนอยู่มั้ยคะ รบกวนติดต่อกลับมาที คนทางนี้ยังรอคุณอยู่ค่ะ คือช่วงแรกๆที่เปิดเทอมม.5เราก็ยังคงไปรร.อยู่ค่ะ ไปให้คุณครูและเพื่อนๆรุ่นพี่รุ่นน้องไถ่ถามความคืบหน้าของโฮส ซึ่งตลอด1เดือนที่ไปเรียน โฮสทำหน้าที่ได้ดีคือ ไม่ส่งการติดต่อใดๆทั้งสิ้นมาจนเพื่อนเริ่มบอกและ ไม่ต้องไปแล้ว เขาไม่รับแล้ว ไม่ได้ไปแล้ว คำให้กำลังใจต่างๆนาๆเริ่มมากขึ้น พอค่ะ รู้แล้วค่ะ หลังจากนี้ต่อไปคงต้องทำไรซักอย่างแล้ว ไม่อยากทนตอบคำถามพวกนี้ต่อไปแล้ว เมลล์หาโครงการฝั่งอเมริกาดีกว่า ว่าไม่มีโฮส เออน่าจะดีนะเผื่อเขาแบบหาโฮสให้ หรือว่าจะตัดใจไม่ไปอเมกาแล้วตั้งใจเรียนที่ไทย แต่ไม่ค่ะ! ด้วยความขี้เกียจก็คือ น อ น อ ยู่ บ้ า น ไ ม่ ต้ อ ง ไ ป โ ร ง เ รี ย น นั้นแหละค่ะ สบายๆเลย แต่นี่คือทางออกที่ไม่ดี อย่าทำตามนะเด็กๆ คือด้วยความที่ม.5เราเองไม่ได้ใช้เกรดที่ไทยอะเนอะ แหม่ใครๆก็ขี้เกียจ เราเองเช่นกัน ก็เลยไปโรงเรียนบ้างไม่ไปบ้าง ไปทีก็แบบ8โมง 10โมงไรงี้ ไปเที่ยงก็มี ไป4โมงเลิกเรียนแล้วยังมี แบบไปเจอเพื่อนเม้ามอยต่างๆนาๆ แรกๆก็เริ่มแค่ไปสายๆนั้นแหละค่ะ
จนแบบสิงหาคมเราก็ไม่ค่อยไป เราเองมีลังเลนะถ้าแบบเห้ยละถ้าไม่มีโฮสจริงๆจะทำยังไง รร.ก็หยุดไปเยอะละ งานก็ส่งบ้างไม่ส่งบ้าง ก็เลยโทรไปหาโครงการที่เราไปด้วย ได้คำตอบมาว่า ก็ไปนิวซีแลนด์ไม่ก็แอฟริกาใต้แทน ซึ่งพอมองคำตอบแน่นอน ร้อยทั้งร้อยเลือกนิวซีแลนด์ แต่คุณผู้อ่านคะ คำตอบมันยังไม่หมดค่ะ ไปนิวซีแลนด์จ่ายเพิ่มหลักแสน ไปแอฟริกาใต้ได้ตังคืนนิดหน่อย นั้นแหละค่ะปัจจัยมันเรื่องใหญ่อะเนอะ บอกเลยค่ะว่าตอนนั้นเราเองแอบเผื่อใจไปแอฟนะจริงๆ หาข้อมูลด้วย เพื่อนเราเองก็บอกแบบบ้าไม่ต้องไป ไม่ให้ไปไรงี้ แม่เราเองเช่นกัน แต่เราเองบอกเหตุผลไปว่าแบบ เออเราไม่ไปไม่ได้ เพราะว่าเราทิ้งเกรดที่รร.ไปแล้ว(นี่คือเหตุผลว่าทำไมไม่ควรทิ้งเกรดที่รร.นะจ้ะ) แต่มันก็เป็นแค่ทางเลือก เพราะมันมีโอกาสอยู่ เวลายังเหลืออยู่อะเนอะ ล่วงเลยมาเกือบปลายสิงหาคมเราเองก็ยังทีมเดิมค่ะ #ทีมรอโฮส สมาชิกในทีมตอนนี้แบบ10คนอะ ในทั้งหมดโครงการ150อะ ความโชคดีมั้ยละ เราเองทั้งทำบุญ ดูดวง ขอแม่พระ แต่ดูเหมือนโชคไม่เข้าข้างเราเลย จนเราแบบไม่ไหวแล้ว อยากรู้โว้ย เราเข้าเว็ปของโครงการฝั่งอเมริกาเลยจ้า หารายชื่อนักเรียนไทยในโครงการที่รออยู่ แต่แต่แต่ เข้าไม่ได้จ้า เพราะเราอยู่ไทยมันเข้าได้เฉพาะประเทศอเมริกา ฝันสลาย... โนนนนนน!!ยังจ้า เราให้เพื่อนแลกเปลี่ยนซึ่งนางอยู่อเมริกาแล้วเช็คให้ว่ามีชื่อเรามั้ย ได้คำตอบว่ามีชื่อนักเรียนไทย13ซึ่งไม่มีชื่อเรา.. เอ้า เห้ยหรืออาจจะได้แล้ว รอเขาโทรมาบอกไรงี้เปล่า วันนั้น29/8/16 เราเองจำได้แม่น เราก็รอค่ะ จนพอเช้าวันที่30/8/16 สิบโมงกว่าเราตั้งนาฬิกาปลุกไว้ เพื่อจะรับโทรศัพท์จากโครงการ แต่แล้วก็แห้วค่ะ ไม่มีการโทรเข้าใดๆทั้งสิ้นตลอดทั้งวัน เราแบบโครตเฟลอะ งงมากเห้ยละชื่อตูมันหายไปไหนวะ ซึ่งในวันเดียวกัน เราให้เพื่อนเราที่อยู่อเมริกาเชคชื่ออีกทีว่าเหลือใครบ้าง ชื่อเพื่อนเราที่ยัง #ทีมรอโฮส อยู่ตอนนี้ชื่อหายละจ้า อินี่งงเลย อ่าวละฉันละ Where is my name?? งงมาก จนแบบเออรออีกวันละกันวะ จนพอ31/8/16 เวลาเดิม10โมงเช้า ตื่นมารอ ก็ยังไม่มีการโทรมา เราก็เลยโทรเข้าโครงการเลยจ้า
เรา : สวัสดีคะ โทรมาถามเรื่องโฮสค่ะ ชื่อบลาๆๆ
โครงการ : อ่าวน้องได้โฮสละหนิจ้ะ
เรา : คะ? ได้โฮสแล้วหรอคะ?
โครงการ : จ้าได้แล้ว ยังไม่มีคนโทรไปบอกอีกหรอ บลาๆ
สรุปจ้า ตูได้โฮสแล้ววววววว หลุดออกจากทีมแล้วจ้าาาาาาาาา กรี้ดดดดดด พอได้ข้อมูลเกี่ยวกับโฮสรีบเปิดดูเลยจ้าได้รัฐไหน แท่นแท๊นน~ New York ค่าคู๊ณณณ
เล่ามาตั้งนาน เมื่อไหร่จะเริ่มเล่าเกี่ยวกับอเมริกา ฮี๊ๆ อย่าเพิ่งกดปิดนะ กำลังจะเล่าละ แค่อยากจะบอกว่า ช่วงรอโฮสมันดูเหนื่อยๆนะ แต่พอมาแล้วอะเหนื่อยกว่าเว้ย55555555 อดทนรอหน่อย ช้าๆได้พร้าเล่มงามน้า นุ้งเล้งกล่าว(นางคือคนที่บอกว่าให้เช็ครายชื่อให้)
ปล.ชื่อกระทู้ถามว่าลำบากตรงไหน ก็ช่วงแรกๆที่มาค่ะ คือมันเหนื่อยมากๆ แบบเรามาอยู่กับใครก็ไม่รู้ บางบ้านมีกฎนู้นนี่นั้น มีน้องต้องช่วยดูแล บางคนมีดับเบิ้ลร์ห้องนอน คือมันก็ลำบากหลายๆอย่างแต่มันก็ได้ประสบการณ์ ความอดทนค่ะ
เขียนไม่ดีก็ต้องขอโทษด้วย