คือ ผมกับแฟนครบกันมาได้ซักพักละ ก็เป็นปีแล้วแหละ ถามว่ารักมั้ย ผมบอกเลย รักมาก ให้ความสำคัญกับคนนี้มาก รักมากกว่าทุกคนที่เคยคบมา
แต่ว่า
บางทีผมกลับรู้สึกว่าเธอไม่เคยสนใจผมเลย ผมยอมรับครับผมเป็นน่ารำคาญ ชอบเช็คมือถือ เพราะผมเคยจับได้ว่าเธอเคยทักไปหาแฟนเก่า ผมเลยคอยเช็คมือถือเธอตลอดเพราะกลัวจะมีอีก ผมเคยถามยังรักแฟนเก่าอยู่มั้ย เธอก็มักจะตอบแบบหงุดหงิด ไม่พอใจ ทำให้ทะเลาะกันบ่อย
ผมยอมรับครับว่ามันน่ารำคาญที่คอยเช็คโน่นนี่
แต่สิ่งที่ทำให้ผมตั้งกะทู้นี้ คือ ช่วงหลังๆ เธอเริ่มห่างเหินออก ไม่ค่อยโทรหาจากที่เคยโทรประจำ ชวนไปไหนก็ไม่ค่อยอยากจะไปด้วยกัน เวลาผมจะเล่นกับเธอเธอก็มักจะรำคาญไม่ค่อยอยากให้แตะเนื้อต้องตัว เวลาเดินกับแฟน ผมไม่เคยจับมือแฟนเลย เพราะรู้ว่าเธอไม่ชอบ ขนาดจับมือข้ามถนนเธอยังสะบัดออก ผมแอบรู้สึกอิจฉาคนอื่นนะ บางที ... บางครั้งเธอก็จะหายไปเลย ไม่โทรหา ทักไปก็ไม่อ่านไม่ตอบ จะตอบอีกทีก็ตอนจะนอน เป็นอย่างนี้บ่อย ผมคิดนะว่าเออ บางทีอาจจะไม่ว่าง แต่บางครั้งผมก็คิดว่าอยู่กับใครหรือเปล่า โทรไปก็ไม่รับ บางครั้งผมถาม อยากคบกันจริงๆหรือเปล่า เธอก็จะเงียบ บางทีก็หงุดหงิดใส่ ไม่เหมือนตอนคุยกัน เออลืมบอกผมกับแฟนเคยเลิกกันไปแล้วครั้งนึง แต่เธอกลับมาคุย ตอนแรกผมก็ไม่สนใจ แต่คิดไปคิดมา ลองดูอีกรอบก็ได้ ผมเป็นคนบอกเลิกเอง เพราะเธอไม่ค่อยสนใจผม ชวนไปไหนก็ไม่ไป จนผมทนไม่ไหวก็เลยเลิก แล้วเธอก็มาขอคืนดี ตอนแรกยอมรับไม่คิดจะกลับไป แต่ลองคิดอีกทีผมก็เลยทักไปลองคุยกันใหม่ เธอทำดี ใส่ใจกันดี ทำดีทุกอย่าง ชวนไปไหนไปหมด ชวนไปดูหนัง ไปหมด ก็โอเค คิดว่าเธอคงเปลี่ยนละ ก็เลยตกลงกลับมาคบกัน แต่สุดท้าย มันก็เข้าลูปเดิม ผมชวนปดูหนัง ไม่ไป ชวนไปดูคอน ซื้อบัตรให้ ไม่ไป สงกรานที่ผ่านมาชวนไปเล่นน้ำไม่ไป ถ้าผมไม่จี้จริงๆ ก็ไม่มาหาผม แต่พอเพื่อนชวนไปเล่นน้ำ จะไป ยอมรับผมไม่พอใจ แต่ทีนี้เธอเปลี่ยนใจ ชวนผมไปเดินห้าง ผมไป ยอมรับ เธอชวนไปไหน ผมไปหมด แต่เวลาผมชวนไปไหน เธอไม่ไป จนช่วงหลังๆ ผมเริ่มไม่ไหว ผมก็มักจะถามอะไรที่มันน่ารำคาญ ผมยอมรับ มันน่ารำคาญจริงๆ ผมมักจะถามว่า พร้อมจะคบกันจริงๆมั้ย เคยให้ความสำคัญกันบ้างมั้ย จำเป็นต้องมีกันมั้ย ผมยอมรับ ผมรู้
เป็นคำถามที่โคตรน่ารำคาญ แต่ทุกครั้ง คำตอบที่ได้คือ ไม่รู้ แล้วบางครั้งเธอจะหงุดหงิดใส่ผม ผมยอมรับว่ามันน่ารำคาญจริงๆ บางครั้งผมก็ท้อ อยากจะเลิกๆให้มันจบๆไป แต่อีกใจนึงก็ไม่อยากเลิก ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงดี
ส่วนคำถามที่อยากถามจริงๆคือ ผมน่ารำคาญจริงๆใช่มั้ย แล้วสาวๆเป็นแบบนี้ทุกคนเลยหรือเปล่า ถ้าสาวเจอคำถามแบบนี้จะรำคาญมั้ย
อยากจะถามสาวๆนะครับ
แต่ว่า
บางทีผมกลับรู้สึกว่าเธอไม่เคยสนใจผมเลย ผมยอมรับครับผมเป็นน่ารำคาญ ชอบเช็คมือถือ เพราะผมเคยจับได้ว่าเธอเคยทักไปหาแฟนเก่า ผมเลยคอยเช็คมือถือเธอตลอดเพราะกลัวจะมีอีก ผมเคยถามยังรักแฟนเก่าอยู่มั้ย เธอก็มักจะตอบแบบหงุดหงิด ไม่พอใจ ทำให้ทะเลาะกันบ่อย
ผมยอมรับครับว่ามันน่ารำคาญที่คอยเช็คโน่นนี่
แต่สิ่งที่ทำให้ผมตั้งกะทู้นี้ คือ ช่วงหลังๆ เธอเริ่มห่างเหินออก ไม่ค่อยโทรหาจากที่เคยโทรประจำ ชวนไปไหนก็ไม่ค่อยอยากจะไปด้วยกัน เวลาผมจะเล่นกับเธอเธอก็มักจะรำคาญไม่ค่อยอยากให้แตะเนื้อต้องตัว เวลาเดินกับแฟน ผมไม่เคยจับมือแฟนเลย เพราะรู้ว่าเธอไม่ชอบ ขนาดจับมือข้ามถนนเธอยังสะบัดออก ผมแอบรู้สึกอิจฉาคนอื่นนะ บางที ... บางครั้งเธอก็จะหายไปเลย ไม่โทรหา ทักไปก็ไม่อ่านไม่ตอบ จะตอบอีกทีก็ตอนจะนอน เป็นอย่างนี้บ่อย ผมคิดนะว่าเออ บางทีอาจจะไม่ว่าง แต่บางครั้งผมก็คิดว่าอยู่กับใครหรือเปล่า โทรไปก็ไม่รับ บางครั้งผมถาม อยากคบกันจริงๆหรือเปล่า เธอก็จะเงียบ บางทีก็หงุดหงิดใส่ ไม่เหมือนตอนคุยกัน เออลืมบอกผมกับแฟนเคยเลิกกันไปแล้วครั้งนึง แต่เธอกลับมาคุย ตอนแรกผมก็ไม่สนใจ แต่คิดไปคิดมา ลองดูอีกรอบก็ได้ ผมเป็นคนบอกเลิกเอง เพราะเธอไม่ค่อยสนใจผม ชวนไปไหนก็ไม่ไป จนผมทนไม่ไหวก็เลยเลิก แล้วเธอก็มาขอคืนดี ตอนแรกยอมรับไม่คิดจะกลับไป แต่ลองคิดอีกทีผมก็เลยทักไปลองคุยกันใหม่ เธอทำดี ใส่ใจกันดี ทำดีทุกอย่าง ชวนไปไหนไปหมด ชวนไปดูหนัง ไปหมด ก็โอเค คิดว่าเธอคงเปลี่ยนละ ก็เลยตกลงกลับมาคบกัน แต่สุดท้าย มันก็เข้าลูปเดิม ผมชวนปดูหนัง ไม่ไป ชวนไปดูคอน ซื้อบัตรให้ ไม่ไป สงกรานที่ผ่านมาชวนไปเล่นน้ำไม่ไป ถ้าผมไม่จี้จริงๆ ก็ไม่มาหาผม แต่พอเพื่อนชวนไปเล่นน้ำ จะไป ยอมรับผมไม่พอใจ แต่ทีนี้เธอเปลี่ยนใจ ชวนผมไปเดินห้าง ผมไป ยอมรับ เธอชวนไปไหน ผมไปหมด แต่เวลาผมชวนไปไหน เธอไม่ไป จนช่วงหลังๆ ผมเริ่มไม่ไหว ผมก็มักจะถามอะไรที่มันน่ารำคาญ ผมยอมรับ มันน่ารำคาญจริงๆ ผมมักจะถามว่า พร้อมจะคบกันจริงๆมั้ย เคยให้ความสำคัญกันบ้างมั้ย จำเป็นต้องมีกันมั้ย ผมยอมรับ ผมรู้
ส่วนคำถามที่อยากถามจริงๆคือ ผมน่ารำคาญจริงๆใช่มั้ย แล้วสาวๆเป็นแบบนี้ทุกคนเลยหรือเปล่า ถ้าสาวเจอคำถามแบบนี้จะรำคาญมั้ย