สวัสดีดีครับ ผมขอถามความคิดเห็นของหลายๆท่านในpantipนะครับว่า ถ้าตกอยู่ในสถานการณ์แบบผมจะทำยังไงกัน ผมขอเล่าเรื่องเลยละกันนะครับ
พ่อแม่ผมแยกทางกันตั้งแต่ผมอยู่ป.6ครับ ตอนนี้ผมอายุ28ปีแล้ว มีพี่น้อง2คน พ่อผมมีครอบครัวใหม่ ส่วนแม่ก็อยู่กับตา ตอนเด็กๆแม่ก็เป็นคนเลี้ยงผมมาตลอด พ่อจะออกไปทำงาน บางครั้งก็ไม่กลับบ้านเพราะพ่อแอบนอกใจแม่ พอท่านทั้งสองแยกทางกันผมกับน้องก็อยู่กับย่า ซึ่งย่าก็อยู่กับอา ย่าจะรับผิดชอบผมทุกอย่าง บางวันผมก็ไม่ได้เงินไปรร.เพราะย่าไม่มีรายได้ ม.2ผมจึงตัดสินใจออกจากรร.เพื่อทำงานส่งน้องเรียน รับจ้างทั่วไปครับ วันไหนทำก็ได้เงิน วันไหนไม่ได้ทำก็ไม่ได้เงิน เวลาไม่มีเงินก็จะมีย่ากับอาที่คอยช่วย ผมเคยไปขอพ่อแต่พ่อบอกว่าไม่มีและยืมจากแม่เลี้ยงให้ พ่อผมมีเงินเดือนนะครับ แม่เลี้ยงก็เปิดร้านอาหารแต่ทั้งสองท่านดื่มเหล้าเบียร์ เล่นการพนัน หวยรัฐบาลไม่ได้แอ้มหรอกครับ เล่นหวยหุ้นเล่น มีทุกวัน พอผมมีผมก็จะเอาไปคืนแม่เลี้ยง ผมจะไปหาแม่ช่วงเทศกาลครับ แม่ป่วยทำงานไม่ได้ ก็มีคุณน้าที่ช่วยดูแลแม่ให้ ผมมีเงินก็ให้แม่บ้าง จนกระทั่งผมได้ทำงานเป็นช่างแอร์เงินก็ดีครับ แต่ช่วงหน้าหนาวก็แย่เหมือนกัน พอผมอายุ24 ผมเจอกับแม่ของลูกของผม ผมยังจำวันแรกได้ดี ผมไม่มีแม้แต่รถจักรยานยนต์ โทรศัพท์ก็เครื่องเก่าๆถ่ายรูปไม่ได้ ผมก็เข้าไปจีบเธอเลยครับ พร้อมกับบอกเธอว่าผมจน เงินเก็บก็ไม่มี รถก็ไม่มี บ้านก็ไม่มีแต่เธอก็โอเค เธอบอกว่าบ้านเธอมีให้เธอก็พอมี เธอไม่ได้ต้องการคนรวยแต่ขอแค่ขยันก็พอ ถ้าขยันยังไงก็ไม่อดตาย เราคุยกันประมาณปีกว่า เธอทำงานและเรียนไปด้วยผมก็ทำงาน เวลาเจอกันเธอจะขอแชร์ค่าอาหาร ผมไม่ยอมแต่เธอก็ดื้อมาก หลังๆมาเริ่มแชร์กันครับ ผมซื้อของให้เธอบ้าง จ่ายค่าหอให้เธอบ้าง จนกระทั่งเธอขึ้นปี2 ผมเก็บเงินไปขอหมั้นเธอ ก็มีย่ากับพ่อไปเป็นผู้ใหญ่ให้ เราก็ใช้ชีวิตเหมือนเดิมเพิ่มเติมคืออยู่ด้วยกัน เวลาทุกข์เธออยู่ข้างๆผมครับ พอหมั้นกันเธอก็ไม่ขอเงินที่บ้านใช้เลย เราทำงานมีเงินเก็บ เราตกลงกันว่าจะแต่งงานกันอีก1ปี เวลาวันพ่อวันแม่เธอก็จะเอาเงินไปให้ทั้งฝพ่อแม่ ย่าผมและแม่กับยายเธอ (เธอมีพ่อเลี้ยงที่หน้าดีการงานดีมาก) แต่เธอก็ไม่ได้ผูกพันเหมือนกับผมและแม่เลี้ยงแหละครับ ผมก็บอกพ่อว่าผมเก็บเงินแต่งเมียนะ พอเธอให้เงินพ่อครั้งแรก พ่อก็เริ่มมาขออีกเรื่อยๆครับ สองพันสามพันเดือนเว้นเดือนเธอก็เข้าใจก็ให้ แต่พอเธอจะให้แม่เธอแม่เธอบอกว่าแม่มีพอใช้เก็บไว้ใช้เถอะลูก พอถึงวันแต่งงานพ่อผมไม่ได้ออกเงินสักบาทเลยครับ เงินให้ลูกก็ไม่มี ส่วนแม่กับยายแฟนผมก็ให้มาคนละหมื่นครับ บอกเป็นเงินขวัญถุงแต่เราก็ไม่เอา แม่เธอเลยบอกจะเก็บไว้ให้หลานก็ได้ พอแต่งงานแล้วผมอยากมีลูกเลย เธอเลยบอกผมว่าให้ผมเลิกเหล้ากับบุหรี่ ถ้าเลิกได้สามเดือนเธอจะมีให้ อาทิตย์แรกก็ยังเลิกไม่ได้เท่าไหร่ แต่ผมอยากได้จริงๆก็เลยเลิกเด็ดขาดจนถึงปัจจุบันนี้ เรามีลูกกันง่ายมาก กลางเดือนปล่อยสิ้นเดือนก็มาละ ช่วงแรกๆของการตั้งครรภ์ผมกับแฟนก็ใช้ชีวิตปกติ เธอทั้งทำงานและเรียน พอท้องประมาณ5เดือนผมก็ให้เธอหยุดทำงาน ช่วงนี้และครับมรสุมชีวิตเริ่มมาละ เงินเก็บที่มีก็เหลือน้อยลงๆเรื่อยๆจนหมด พอลูกผมคลอดผมก็ให้เธอเลี้ยงลูกก่อน เงินเดือนบางเดือนพอบางเดือนไม่พอก็มีแม่เธอคอยช่วย พ่อผมมาดูหลานแค่ตอนอยู่รพ.เท่านั้นครับ จนปัจจุบันลูกผมจะสามขวบละยังไม่เคยมาสักที โทรหาก็ไม่มี ช่วงที่ลำบากก็มีอากับแม่แฟนครับที่คอยช่วยเหลือ จนกระทั่งผมสอบไปทำงานที่ต่างประเทศ ค่าใช้จ่ายทุกอย่างก็พ่อของแฟนผมออกให้ก่อน พอผมไปได้6เดือน พ่อโทรมาขอเงินสองหมื่นบอกว่าจะไปโอนที่ดิน(พ่อเคยบอกว่าท่านซื้อที่กับเพื่อนสนิทท่าน ผ่อนจ่ายเป็นเดือนๆประมาณ5ปีแล้ว) แต่ตอนนี้ไม่มีเงินโอน แฟนผมเริ่มไม่พอใจแล้ว เธอไม่อยากให้เพราะเราใช้หนี้ยังไม่หมดและตอนนี้ก็พึ่งเริ่มเก็บเงิน เธอบอกไม่ให้แต่ผมบอกผมเป็นคนทำงานผมจะให้พ่อผม แต่ผมจะให้แค่หนึ่งหมื่นบาท ก็เธอแหละครับเป็นคนไปโอนให้ ตอนจะโอนพอบอกจะไปโอนสิ้นเดือน พอโอนแล้วพ่อบอกอีก2เดือน พอ2เดือนแฟนผมก็ให้โทรไปถาม ท่านก็ไม่ค่อยรับโทรศัพท์ผม ทั้งเฟส ทั้งไลน์ทุกอย่าง ผมจนคิดว่าท่านเลิกเล่นโทรศัพท์ละ ผ่านมาเป็นเดือนท่านจึงรับ พอถามท่านบอกว่าเขาไม่ยอมโอนให้ แฟนผมจึงบอกว่ามีญาติเป็นทนายเดี๋ยวคุยให้ พ่อก็ตอบกลับมาว่าเรื่องของพ่อไม่ต้องมายุ่งด้วยหรอกเดี๋ยวจัดการเอง แฟนผมผมเริ่มโมโหคิดว่าพ่อมาโกหกเอาเงิน เราทะเลาะกันแรงมากและบ่อยมากเรื่องนี้ เธอบอกว่าเธอน้อยใจนะ หลานแท้ๆเกิดมามาดูแค่ครั้งเดียว หลานเข้ารพ.ก็ไม่มาดู บ้านก็ไม่ได้ไกลกัน จะบอกว่าไม่เงินมาก็ไม่ใช่ มาหาหลานสามสี่ร้อยก็มาได้ ถ้ามาก็จะเอาเงินให้ใช้อยู่ พอเห็นเรามีเงินหน่อยก็โทรมาขอ แล้วคิดมั้ยว่าลูกใช้หนี้หมดยัง ตอนลำบากตอนไปไม่ถามสักคำว่าเอาเงินที่ไหนไป มีเงินมั้ย ส่วนแม่ผมเธอก็โอนเงินให้ท่านใช้ทุกเดือน แม่ผมไม่ได้ขอนะครับแต่แฟนผมบอกพอมีแล้วเราก็ต้องให้ท่านบ้าง ผมเวลาเกือบ2ปีผมพยายามโทรหาพ่อแต่ท่านก็ไม่รับ ทั้งแฟนผมด้วย วันพ่อเธอจะไปไหว้ จะซื้อของให้ จะเอาเงินให้ พ่อก็ไม่รับ แฟนผมโทรทุกวัน จนผมให้แฟนผมมาหาผมที่ตปท. เป็นช่วงปีใหม่ พ่อที่ไม่เคยมีตัวตนในเฟสก็โผล่มาเม้นใต้รูปของผมกับแฟนว่า"คงจะมีความสุขมากสินะ" และเม้นคำหยาบใต้รูปแฟนผมอีก ผมถึงกับร้องไห้ เหนื่อย ไม่รู้จะทำยังไง แฟนผมโมโหมากบอกว่าโกรธที่พ่อมาพูดให้แบบนี้ เธอบอกว่าไม่เข้าใจว่าพ่อมาพูดให้ทำไม ทั้งๆที่เธอก็พยายามโทรหาพ่อแต่พ่อไม่รับเอง พ่อไม่เคยช่วยเธอไม่ว่าแต่ทำไมต้องมาว่าให้เธอแบบนี้ เธอบอกว่าณ ตอนนี้หน้ายังไม่อยากจะมอง ไม่อยากเจอ พ่อคิดมั้ยเธอถึงมาหาผม ถ้าคิดทำไมไม่คิดว่าลูกคงคิดถึงกันมากจนทนไม่ได้สินะ พ่อน่าจะยินดีที่เรามาเจอกัน ยังรักกัน แต่ทำไมมาว่าให้แบบนี้ พอเธอกลับมาก็ได้ไปหาย่า แล้วป้าก็พูดเชิงประมาณว่ามีเงินมาหาผมแต่ไม่มีเงินให้พ่อ ป้าบอกโทรศัพท์พ่อก็ใช้เครื่องเก่าๆ เธอจึงไปซื้อโทรศัพท์ใหม่ให้พ่อผม และเอาเงินให้นิดหน่อย ปากเธอบอกไม่อยากเจอ ไม่อยากเอาเงินให้ แต่เธอก็ให้ (ติดต่อผ่านป้า) ผ่านไปหนึ่งเดือนพ่อก็โทรมาหาผมบอกว่าขอเงินหมื่นหนึ่ง จะไปเซ้งร้านขายอาหาร แฟนผมก็ไม่ยอมให้ เราทะเลาะกันอีกเหมือนเคย พ่อผมผมก็อยากให้ แฟนผมก็บอกว่ามีเวลาอย่างนี้โทรมา เวลาปกติโทรหาไม่เคยรับ พอไม่รับก็มาว่าให้ ผมเลยให้พ่อไปเจ็ดพัน วันที่พ่อโทรมาขอพ่อบอกจะเอาพรุ่งนี้ นัดเขาพรุ่งนี้ วันต่อมาถึงขั้นทักไลน์ไปหาแฟนผม ว่ารีบมาก ได้นัดเขาไว้แล้ว แฟนผมก็ว่าให้อีกว่าร้อยวันพันปีทักไปไม่ตอบ แฟนผมจึงโอนให้ พอตกเย็นผมโทรไปถามพ่อบอกว่าไม่ได้หรอก ไม่ทันมีคนมาคุยก่อนแล้ว แฟนผมยิ่งโมโหว่าพ่อมาโกหกเอาเงินอีกแล้ว ไหนเมื่อเช้าบอกว่านัดไว้แล้ว ผู้ใหญ่เขาคุยกันนัดคือนัด ถ้ามีคนมาคุยไว้ก่อนเขาก็ต้องบอกว่ารอก่อนสิ พ่อมาโกหกอีกละ ต่อไปนี้มาจอจะไม่ไห้อยากให้จะให้เอง แล้วแต่คุณจะว่าพ่อคุณถ้าพ่อคุณเป็นแบบนี้ฉันไม่ชอบ เวลาเดือดร้อนโผล่หัวมาไม่มี แถมมาว่าให้ แล้วถ้ามาขอแล้วไม่โกหกกันจะไม่ว่าไรเลย เธอบอกเธอเคยเห็นแต่พ่อแม่ส่งลูกถึงฝั่ง แต่พ่อผมไม่เคยคิดที่จะส่งแถมยังมาทำให้ลูกลำบากใจอีก ผมเป็นคนกลางก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปครับ พ่อก็พ่อผม ถ้าไม่ทำเดี๋ยวเขาก็ว่าอกตัญญู ส่วนแฟนผมผมก็รัก เธอเป็นคนเดียวที่อยู่กับผมตอนผมลำบาก เธอเป็นเคยเป็นคุณหนู ใช้ของห้าง แต่พอมีลูกเธอแทบไม่ซื้อเสื้อผ้า กระเป๋าใบละหลายพันที่เธอเคยใช้ก็ยังใช้ของเก่า ถ้าซื้อก็ซื้อใบละไม่เกินสามร้อย รองเท้าคู่ละหลายพันเธอก็ไม่ซื้อ ตั้งแต่มีลูกมาคราบคุณหนูเธอหายไปเลยครับ เธอเก็บเงินไว้เพื่ออนาคตลูก ซื้อรถ ซื้อบ้าน ซึ่งเดือนหน้าเราแพลนว่าจะซื้อรถกันไว้รับส่งลูกไปรร. เพราะลูกจะเข้ารร.ละ เธออยากส่งลูกเข้ารร.ดีๆแต่เธอบอกไม่กล้าส่ง เพราะต้องเผื่อเงินไว้ให้ลูกในอนาคตด้วย แต่ก็เรียนรร.เอกชนที่ดีเหมือนกันครับ เธอเบื่อที่พ่อผมไม่เคยคิดถึงภาระครอบครัวของเรา คิดแต่ว่าเรามีๆ ที่จริงผมให้ได้นะครับถ้าพ่อไม่โกหกผม แฟนผมคงจะไม่เป็นแบบนี้ ทุกวันนี้คือพูดเรื่องพ่อทะเลาะกันตลอดครับ รุนแรงมาก เธอถึงขั้นออกปากว่าถ้าพูดถึงพ่อก็จะเป็นแบบนี้ไปตลอดแหละ เกลียดบอกเลย และจะไม่หยุดพูด ตอนนี้พ่อก็เงียบไปแล้วครับแต่คิดว่าถ้าเงินหมดคงจะหาทางมาขออีก ส่วนแม่แฟนผมก็ไปหาตลอดครับ รักกันดี เงินเก็บผมก็มีประมาณหนึ่งแต่เธอบอกว่ามีก็หมดได้เพราะเคยหมดมาแล้ว เธอกลัวความจนมากครับตอนนี้ เพราะเธอกลัวลูกลำบาก เธออยากทำงานหาเงินช่วยผมแต่ผมไม่ให้ทำครับเพราะอยากให้ลูกเข้ารร.ก่อน เธอบอกว่าจะได้มีเงินเก็บเพิ่มขึ้น แต่พอลูกเข้ารร.เธอคงได้ทำ ตอนนี้ปัญหานี้คงติดตัวผมกับแฟนไปตลอดเลย ถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงครับ
เมื่อพ่อเป็นแบบนี้จนแฟนผมเกลียด จะทำยังไงต่อไปดี??
พ่อแม่ผมแยกทางกันตั้งแต่ผมอยู่ป.6ครับ ตอนนี้ผมอายุ28ปีแล้ว มีพี่น้อง2คน พ่อผมมีครอบครัวใหม่ ส่วนแม่ก็อยู่กับตา ตอนเด็กๆแม่ก็เป็นคนเลี้ยงผมมาตลอด พ่อจะออกไปทำงาน บางครั้งก็ไม่กลับบ้านเพราะพ่อแอบนอกใจแม่ พอท่านทั้งสองแยกทางกันผมกับน้องก็อยู่กับย่า ซึ่งย่าก็อยู่กับอา ย่าจะรับผิดชอบผมทุกอย่าง บางวันผมก็ไม่ได้เงินไปรร.เพราะย่าไม่มีรายได้ ม.2ผมจึงตัดสินใจออกจากรร.เพื่อทำงานส่งน้องเรียน รับจ้างทั่วไปครับ วันไหนทำก็ได้เงิน วันไหนไม่ได้ทำก็ไม่ได้เงิน เวลาไม่มีเงินก็จะมีย่ากับอาที่คอยช่วย ผมเคยไปขอพ่อแต่พ่อบอกว่าไม่มีและยืมจากแม่เลี้ยงให้ พ่อผมมีเงินเดือนนะครับ แม่เลี้ยงก็เปิดร้านอาหารแต่ทั้งสองท่านดื่มเหล้าเบียร์ เล่นการพนัน หวยรัฐบาลไม่ได้แอ้มหรอกครับ เล่นหวยหุ้นเล่น มีทุกวัน พอผมมีผมก็จะเอาไปคืนแม่เลี้ยง ผมจะไปหาแม่ช่วงเทศกาลครับ แม่ป่วยทำงานไม่ได้ ก็มีคุณน้าที่ช่วยดูแลแม่ให้ ผมมีเงินก็ให้แม่บ้าง จนกระทั่งผมได้ทำงานเป็นช่างแอร์เงินก็ดีครับ แต่ช่วงหน้าหนาวก็แย่เหมือนกัน พอผมอายุ24 ผมเจอกับแม่ของลูกของผม ผมยังจำวันแรกได้ดี ผมไม่มีแม้แต่รถจักรยานยนต์ โทรศัพท์ก็เครื่องเก่าๆถ่ายรูปไม่ได้ ผมก็เข้าไปจีบเธอเลยครับ พร้อมกับบอกเธอว่าผมจน เงินเก็บก็ไม่มี รถก็ไม่มี บ้านก็ไม่มีแต่เธอก็โอเค เธอบอกว่าบ้านเธอมีให้เธอก็พอมี เธอไม่ได้ต้องการคนรวยแต่ขอแค่ขยันก็พอ ถ้าขยันยังไงก็ไม่อดตาย เราคุยกันประมาณปีกว่า เธอทำงานและเรียนไปด้วยผมก็ทำงาน เวลาเจอกันเธอจะขอแชร์ค่าอาหาร ผมไม่ยอมแต่เธอก็ดื้อมาก หลังๆมาเริ่มแชร์กันครับ ผมซื้อของให้เธอบ้าง จ่ายค่าหอให้เธอบ้าง จนกระทั่งเธอขึ้นปี2 ผมเก็บเงินไปขอหมั้นเธอ ก็มีย่ากับพ่อไปเป็นผู้ใหญ่ให้ เราก็ใช้ชีวิตเหมือนเดิมเพิ่มเติมคืออยู่ด้วยกัน เวลาทุกข์เธออยู่ข้างๆผมครับ พอหมั้นกันเธอก็ไม่ขอเงินที่บ้านใช้เลย เราทำงานมีเงินเก็บ เราตกลงกันว่าจะแต่งงานกันอีก1ปี เวลาวันพ่อวันแม่เธอก็จะเอาเงินไปให้ทั้งฝพ่อแม่ ย่าผมและแม่กับยายเธอ (เธอมีพ่อเลี้ยงที่หน้าดีการงานดีมาก) แต่เธอก็ไม่ได้ผูกพันเหมือนกับผมและแม่เลี้ยงแหละครับ ผมก็บอกพ่อว่าผมเก็บเงินแต่งเมียนะ พอเธอให้เงินพ่อครั้งแรก พ่อก็เริ่มมาขออีกเรื่อยๆครับ สองพันสามพันเดือนเว้นเดือนเธอก็เข้าใจก็ให้ แต่พอเธอจะให้แม่เธอแม่เธอบอกว่าแม่มีพอใช้เก็บไว้ใช้เถอะลูก พอถึงวันแต่งงานพ่อผมไม่ได้ออกเงินสักบาทเลยครับ เงินให้ลูกก็ไม่มี ส่วนแม่กับยายแฟนผมก็ให้มาคนละหมื่นครับ บอกเป็นเงินขวัญถุงแต่เราก็ไม่เอา แม่เธอเลยบอกจะเก็บไว้ให้หลานก็ได้ พอแต่งงานแล้วผมอยากมีลูกเลย เธอเลยบอกผมว่าให้ผมเลิกเหล้ากับบุหรี่ ถ้าเลิกได้สามเดือนเธอจะมีให้ อาทิตย์แรกก็ยังเลิกไม่ได้เท่าไหร่ แต่ผมอยากได้จริงๆก็เลยเลิกเด็ดขาดจนถึงปัจจุบันนี้ เรามีลูกกันง่ายมาก กลางเดือนปล่อยสิ้นเดือนก็มาละ ช่วงแรกๆของการตั้งครรภ์ผมกับแฟนก็ใช้ชีวิตปกติ เธอทั้งทำงานและเรียน พอท้องประมาณ5เดือนผมก็ให้เธอหยุดทำงาน ช่วงนี้และครับมรสุมชีวิตเริ่มมาละ เงินเก็บที่มีก็เหลือน้อยลงๆเรื่อยๆจนหมด พอลูกผมคลอดผมก็ให้เธอเลี้ยงลูกก่อน เงินเดือนบางเดือนพอบางเดือนไม่พอก็มีแม่เธอคอยช่วย พ่อผมมาดูหลานแค่ตอนอยู่รพ.เท่านั้นครับ จนปัจจุบันลูกผมจะสามขวบละยังไม่เคยมาสักที โทรหาก็ไม่มี ช่วงที่ลำบากก็มีอากับแม่แฟนครับที่คอยช่วยเหลือ จนกระทั่งผมสอบไปทำงานที่ต่างประเทศ ค่าใช้จ่ายทุกอย่างก็พ่อของแฟนผมออกให้ก่อน พอผมไปได้6เดือน พ่อโทรมาขอเงินสองหมื่นบอกว่าจะไปโอนที่ดิน(พ่อเคยบอกว่าท่านซื้อที่กับเพื่อนสนิทท่าน ผ่อนจ่ายเป็นเดือนๆประมาณ5ปีแล้ว) แต่ตอนนี้ไม่มีเงินโอน แฟนผมเริ่มไม่พอใจแล้ว เธอไม่อยากให้เพราะเราใช้หนี้ยังไม่หมดและตอนนี้ก็พึ่งเริ่มเก็บเงิน เธอบอกไม่ให้แต่ผมบอกผมเป็นคนทำงานผมจะให้พ่อผม แต่ผมจะให้แค่หนึ่งหมื่นบาท ก็เธอแหละครับเป็นคนไปโอนให้ ตอนจะโอนพอบอกจะไปโอนสิ้นเดือน พอโอนแล้วพ่อบอกอีก2เดือน พอ2เดือนแฟนผมก็ให้โทรไปถาม ท่านก็ไม่ค่อยรับโทรศัพท์ผม ทั้งเฟส ทั้งไลน์ทุกอย่าง ผมจนคิดว่าท่านเลิกเล่นโทรศัพท์ละ ผ่านมาเป็นเดือนท่านจึงรับ พอถามท่านบอกว่าเขาไม่ยอมโอนให้ แฟนผมจึงบอกว่ามีญาติเป็นทนายเดี๋ยวคุยให้ พ่อก็ตอบกลับมาว่าเรื่องของพ่อไม่ต้องมายุ่งด้วยหรอกเดี๋ยวจัดการเอง แฟนผมผมเริ่มโมโหคิดว่าพ่อมาโกหกเอาเงิน เราทะเลาะกันแรงมากและบ่อยมากเรื่องนี้ เธอบอกว่าเธอน้อยใจนะ หลานแท้ๆเกิดมามาดูแค่ครั้งเดียว หลานเข้ารพ.ก็ไม่มาดู บ้านก็ไม่ได้ไกลกัน จะบอกว่าไม่เงินมาก็ไม่ใช่ มาหาหลานสามสี่ร้อยก็มาได้ ถ้ามาก็จะเอาเงินให้ใช้อยู่ พอเห็นเรามีเงินหน่อยก็โทรมาขอ แล้วคิดมั้ยว่าลูกใช้หนี้หมดยัง ตอนลำบากตอนไปไม่ถามสักคำว่าเอาเงินที่ไหนไป มีเงินมั้ย ส่วนแม่ผมเธอก็โอนเงินให้ท่านใช้ทุกเดือน แม่ผมไม่ได้ขอนะครับแต่แฟนผมบอกพอมีแล้วเราก็ต้องให้ท่านบ้าง ผมเวลาเกือบ2ปีผมพยายามโทรหาพ่อแต่ท่านก็ไม่รับ ทั้งแฟนผมด้วย วันพ่อเธอจะไปไหว้ จะซื้อของให้ จะเอาเงินให้ พ่อก็ไม่รับ แฟนผมโทรทุกวัน จนผมให้แฟนผมมาหาผมที่ตปท. เป็นช่วงปีใหม่ พ่อที่ไม่เคยมีตัวตนในเฟสก็โผล่มาเม้นใต้รูปของผมกับแฟนว่า"คงจะมีความสุขมากสินะ" และเม้นคำหยาบใต้รูปแฟนผมอีก ผมถึงกับร้องไห้ เหนื่อย ไม่รู้จะทำยังไง แฟนผมโมโหมากบอกว่าโกรธที่พ่อมาพูดให้แบบนี้ เธอบอกว่าไม่เข้าใจว่าพ่อมาพูดให้ทำไม ทั้งๆที่เธอก็พยายามโทรหาพ่อแต่พ่อไม่รับเอง พ่อไม่เคยช่วยเธอไม่ว่าแต่ทำไมต้องมาว่าให้เธอแบบนี้ เธอบอกว่าณ ตอนนี้หน้ายังไม่อยากจะมอง ไม่อยากเจอ พ่อคิดมั้ยเธอถึงมาหาผม ถ้าคิดทำไมไม่คิดว่าลูกคงคิดถึงกันมากจนทนไม่ได้สินะ พ่อน่าจะยินดีที่เรามาเจอกัน ยังรักกัน แต่ทำไมมาว่าให้แบบนี้ พอเธอกลับมาก็ได้ไปหาย่า แล้วป้าก็พูดเชิงประมาณว่ามีเงินมาหาผมแต่ไม่มีเงินให้พ่อ ป้าบอกโทรศัพท์พ่อก็ใช้เครื่องเก่าๆ เธอจึงไปซื้อโทรศัพท์ใหม่ให้พ่อผม และเอาเงินให้นิดหน่อย ปากเธอบอกไม่อยากเจอ ไม่อยากเอาเงินให้ แต่เธอก็ให้ (ติดต่อผ่านป้า) ผ่านไปหนึ่งเดือนพ่อก็โทรมาหาผมบอกว่าขอเงินหมื่นหนึ่ง จะไปเซ้งร้านขายอาหาร แฟนผมก็ไม่ยอมให้ เราทะเลาะกันอีกเหมือนเคย พ่อผมผมก็อยากให้ แฟนผมก็บอกว่ามีเวลาอย่างนี้โทรมา เวลาปกติโทรหาไม่เคยรับ พอไม่รับก็มาว่าให้ ผมเลยให้พ่อไปเจ็ดพัน วันที่พ่อโทรมาขอพ่อบอกจะเอาพรุ่งนี้ นัดเขาพรุ่งนี้ วันต่อมาถึงขั้นทักไลน์ไปหาแฟนผม ว่ารีบมาก ได้นัดเขาไว้แล้ว แฟนผมก็ว่าให้อีกว่าร้อยวันพันปีทักไปไม่ตอบ แฟนผมจึงโอนให้ พอตกเย็นผมโทรไปถามพ่อบอกว่าไม่ได้หรอก ไม่ทันมีคนมาคุยก่อนแล้ว แฟนผมยิ่งโมโหว่าพ่อมาโกหกเอาเงินอีกแล้ว ไหนเมื่อเช้าบอกว่านัดไว้แล้ว ผู้ใหญ่เขาคุยกันนัดคือนัด ถ้ามีคนมาคุยไว้ก่อนเขาก็ต้องบอกว่ารอก่อนสิ พ่อมาโกหกอีกละ ต่อไปนี้มาจอจะไม่ไห้อยากให้จะให้เอง แล้วแต่คุณจะว่าพ่อคุณถ้าพ่อคุณเป็นแบบนี้ฉันไม่ชอบ เวลาเดือดร้อนโผล่หัวมาไม่มี แถมมาว่าให้ แล้วถ้ามาขอแล้วไม่โกหกกันจะไม่ว่าไรเลย เธอบอกเธอเคยเห็นแต่พ่อแม่ส่งลูกถึงฝั่ง แต่พ่อผมไม่เคยคิดที่จะส่งแถมยังมาทำให้ลูกลำบากใจอีก ผมเป็นคนกลางก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปครับ พ่อก็พ่อผม ถ้าไม่ทำเดี๋ยวเขาก็ว่าอกตัญญู ส่วนแฟนผมผมก็รัก เธอเป็นคนเดียวที่อยู่กับผมตอนผมลำบาก เธอเป็นเคยเป็นคุณหนู ใช้ของห้าง แต่พอมีลูกเธอแทบไม่ซื้อเสื้อผ้า กระเป๋าใบละหลายพันที่เธอเคยใช้ก็ยังใช้ของเก่า ถ้าซื้อก็ซื้อใบละไม่เกินสามร้อย รองเท้าคู่ละหลายพันเธอก็ไม่ซื้อ ตั้งแต่มีลูกมาคราบคุณหนูเธอหายไปเลยครับ เธอเก็บเงินไว้เพื่ออนาคตลูก ซื้อรถ ซื้อบ้าน ซึ่งเดือนหน้าเราแพลนว่าจะซื้อรถกันไว้รับส่งลูกไปรร. เพราะลูกจะเข้ารร.ละ เธออยากส่งลูกเข้ารร.ดีๆแต่เธอบอกไม่กล้าส่ง เพราะต้องเผื่อเงินไว้ให้ลูกในอนาคตด้วย แต่ก็เรียนรร.เอกชนที่ดีเหมือนกันครับ เธอเบื่อที่พ่อผมไม่เคยคิดถึงภาระครอบครัวของเรา คิดแต่ว่าเรามีๆ ที่จริงผมให้ได้นะครับถ้าพ่อไม่โกหกผม แฟนผมคงจะไม่เป็นแบบนี้ ทุกวันนี้คือพูดเรื่องพ่อทะเลาะกันตลอดครับ รุนแรงมาก เธอถึงขั้นออกปากว่าถ้าพูดถึงพ่อก็จะเป็นแบบนี้ไปตลอดแหละ เกลียดบอกเลย และจะไม่หยุดพูด ตอนนี้พ่อก็เงียบไปแล้วครับแต่คิดว่าถ้าเงินหมดคงจะหาทางมาขออีก ส่วนแม่แฟนผมก็ไปหาตลอดครับ รักกันดี เงินเก็บผมก็มีประมาณหนึ่งแต่เธอบอกว่ามีก็หมดได้เพราะเคยหมดมาแล้ว เธอกลัวความจนมากครับตอนนี้ เพราะเธอกลัวลูกลำบาก เธออยากทำงานหาเงินช่วยผมแต่ผมไม่ให้ทำครับเพราะอยากให้ลูกเข้ารร.ก่อน เธอบอกว่าจะได้มีเงินเก็บเพิ่มขึ้น แต่พอลูกเข้ารร.เธอคงได้ทำ ตอนนี้ปัญหานี้คงติดตัวผมกับแฟนไปตลอดเลย ถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงครับ