ตอนแรกผมกะว่าจะรีวิวสถานที่เที่ยวในปีนัง แต่พอมาเจอเหตุการณ์ “ตำรวจเรียกค่าไถ่” ความสวยงามทั้งเมืองมลายไปในพริบตา
ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมไปเที่ยวปีนัง และเจอกับเหตุการณ์ที่ผมยังไม่เคยเจอในรีวิวพันทิป และผมเองก็ไม่ได้คาดคิด ก็เลยไม่ได้เตรียมตัวไปว่าจะต้องทำยังไง ถ้าเจอสถานการณ์แบบนั้น
ตอนนั้นเวลาประมาณ 3 ทุ่มครึ่ง มาเลย์ (สองทุ่มครึ่งบ้านเรา) ผมกลับมาจากซื้อของ และกำลังจะเดินกลับไปที่พัก ซึ่งต้องเดินผ่าน pranging mall ซึ่งถนนฝั่งตรงข้ามก็ยังมีคนเดินพลุกพล่านอยู่ แต่ฝั่งนี้คนจะเบาบางสักหน่อย ตอนที่ผมเดินไปมีผู้ชายยืนอยู่ 3 คน แต่ผมไม่ได้สังเกตว่าเค้าทำอะไรกัน สักพัก 2 คนนั้นเดินเข้าไปข้างในห้าง ซึ่งตอนนั้นห้างปิดแล้ว แต่ประตูยังเปิดอยู่ แล้วมีผู้ชายคนหนึ่งกวักมือเรียกผม แล้วถามผมว่ามาจากไหน (ถามเป็นภาษามลายู) แล้วผมก็ตอบกลับไปว่ามาจากไทย (ผมตอบเป็นอังกฤษ) ต่อไปนี้ผมขอใช้สรรพนามผู้ชายคนนั้นว่า “มัน” มันทำท่าเหมือนจะกอดคอผม แต่มันดึงคอเสื้อผมค่อนข้างแรง และพูดอะไรไม่รู้ผมฟังไม่ทัน ตอนนั้นผมตกใจมาก ผมก็สะลัดจนหลุดแล้วผมก็วิ่งไปจนถึงหน้าประตูห้าง แต่มันวิ่งตามมาทัน และกระชากคอเสื้อผม (รอยข่วนที่คอ และที่ใบหน้า น่าจะเกิดตอนนี้) ผมเห็นยามยืนอยู่เพื่อจะให้ยามช่วย แต่ยามนั้นก็ยืนมองเฉย และผู้ชายอีก 2 คน ก็เดินกลับมา ช่วยกันจับผม และใส่กุญแจมือ มันบอกว่ามันเป็นตำรวจ แต่ดูจากพฤติการณ์แล้วผมไม่เชื่อเลยว่ามันเป็นตำรวจ มันจะพาผมเข้าไปในลิฟต์ ตอนนั้นผมกลัวมาก กลัวไปจนคิดว่ามันจะเอาผมไปฆ่าด้วยซ้ำ ผมก็ร้องเสียงดังมาก ผมดิ้นจนล้ม มันเองก็ล้ม ผมพร้อมdy[ตะโกน HELP ME! HELP ME! แล้วก็มีคนมายืนมุงดูเยอะมาก แม่บ้านคนหนึ่งบอกว่า Jangan lari! Jangan lari! ซึ่งแปลว่า อย่าวิ่ง อย่าวิ่ง (ซึ่งอนุมานได้ว่า เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นเป็นประจำ)
พวกมันก็ลากผมเข้าไปในลิฟต์ พอประตูลิฟต์ปิด พวกมัน 3 คน ก็รุมผม ทั้งตบหัว เตะ กระทืบ จนลิฟต์ขึ้นถึงชั้น 3 หรือ ชั้น 4 ไม่แน่ใจ มันก็พาผมเดินไป ระหว่างทางผมก็ถามมันว่า มันจะทำอะไร มันก็จะตบหัวผมอีก ผมก็ยังดิ้นอยู่ จนถุงขนมของผมขาดหล่นระเนระนาดหมด มันก็บอกให้ยามคนนั้นแหละเก็บมาให้ จนพามาถึงสำนักงานมัน ซึ่งก็เป็นสำนักงานของตำรวจจริงๆ มีเจ้าหน้าที่อยู่ก่อนแล้ว 2 คน ซึ่งแต่งตัวธรรมดา ไม่ได้ใส่ชุดยูนิฟอร์ม ตอนนั้นผมเริ่มโล่งใจแล้วว่ามันไม่ใช่โจร แต่เริ่มกังวลอีกว่า มันจะจับผมข้อหาอะไร มันจะใส่ร้ายผมไหม มันก็ปลดกุญแจมือ และถามว่าเชื่อแล้วยังว่าเป็นตำรวจ มันก็หยิบบัตรตำรวจให้ดู แต่ผมอ่านไม่ทันว่ามันชื่ออะไร มันก็รื้อกระเป๋าผมออก ดูพาสต์ปอร์ต ดูกระเป๋าเงิน ดูรูปในกล้องถ่ายรูป ดูโทรศัพท์ แล้วก็ถามว่า ผมมากับใคร พักที่ไหน (เป็นบทสนทนาที่ใช้ทั้งอังกฤษ ทั้งมลายู ปนกัน) ผมก็ตอบไปว่า พักที่ lebuh pantai มากับเพื่อน เพื่อนกลับไปที่พักแล้ว ผมออกมาซื้อของ (แต่ความจริงผมมาคนเดียว) มันบอกว่าจะจับผม ข้อหาขัดขืนเจ้าหน้าที่ ติดคุก 3 เดือน ตอนนั้นผมใจแป้วมาก ทำอะไรไม่ถูก จนเสียสติ คิดอยู่อย่างเดียวว่าทำยังไงก็ได้ แค่ให้ผมออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด มันก็ซักผมละเอียดเลยว่า ผมเรียนหรือทำงาน ทำงานอะไร ทำที่ไหน มากี่วัน กลับวันไหน เพื่อนเป็นคนไทยหรือมาเลย์ ทำงานที่ไหน แล้วยังด่าผมอีกว่า ผมมัน bada เข้าใจไหม มันแปลว่า stupid
สักพักมันก็เรียกผมให้ตามเข้าไปในห้องเก็บของ และสั่งให้ปิดประตู มันถือถุงอยู่ใบหนึ่ง ผมก็กลัวไปอีกมันจะทำอะไรกับผมวะ มันถามว่าจะตั้งข้อหาให้ผมติดคุก 3 เดือน จะเอาไหม คุกมาเลย์นะ ไม่ใช่คุกไทย ผมตอบไปว่า ไม่เอา มันถามว่างั้นแลกเป็นเงิน 300 ริงกิต (ประมาณ 3000 บาท) ได้ไหม ผมตอบว่ามีเป็นเงินไทย แต่มีไม่ถึง มันถามว่ามีเท่าไหร่ ไปเอามาดู มันก็ยื่นถุงให้ ไปเอาของใส่ในถุงนี้ให้หมด แล้วกลับเข้ามา มันก็ขอดูเงินในกระเป๋า ตอนนั้นผมมีเงินอยู่ 1600 บาท กับอีก 27 ริงกิต มันถามว่า 1600 บาท เท่ากับเท่าไหร่ มันก็หยิบโทรศัพท์มาจิ้มเครื่องคิดเลข แล้วมันก็เอาเงินผมไป 1600 บาท บอกว่าเอาแค่นี้พอ แลกกับที่มันเตะผมเมื่อตะกี๋ แล้วมันก็คืนของในถุงและให้ผมกลับไป โดยไม่มีการลงบันทึกประจำวัน หรือลงชื่ออะไรใดใดทั้งสิ้น ผมก็รีบกลับให้ถึงที่พักให้เร็วที่สุดแหละตอนนั้น คิดอย่างเดียวว่าพรุ่งนี้ผมก็กลับไทยแล้ว แต่โชคดีที่ผมเก็บเงินอีกส่วนหนึ่งไว้ในที่พักยังพอมีให้จ่ายจนถึงบ้าน
ผมก็คิดนะครับว่าตอนนั้น ถ้าผมไม่วิ่ง ถ้าผมไม่ขัดขืน มันจะไถ่เอาเงินผมไหม หรือถ้าตอนนั้นผมไม่มีเงินอยู่เลยละ มันจะทำยังไงกับผม
อาจจะเป็นเพราะความโง่ของผมอย่างที่มันว่า บวกกับความโชคร้ายของผมด้วย ที่ผมต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้
ขากลับผมกลับรถตู้ ระหว่างทางรถตู้ก็ถูกรถตำรวจขับตามหลัง และสั่งให้จอด และคนขับรถตู้ก็ลงไป แล้วสักพักก็ขึ้นมา คนขับบอกว่า ตำรวจมาเลย์คบไม่ได้ มันชอบขู่เอาเงิน ขู่เอาเฉยๆ แม้ไม่มีความผิดอะไร มันจะถามก่อนว่ามีคนมาเลย์อยู่ไหม ถ้ามีคนมาเลย์มันจะไม่กล้าเอา แต่ถ้ามีแต่คนไทยก็จ่ายมันไปซะดีๆ ไม่งั้นเรื่องก็ไม่จบ คนขับบอกว่า รายได้หลักของมันเลยแหละ
ผมตั้งใจมาตั้งกระทู้ในพันทิป เพื่อเตือนให้เพื่อนๆ ที่ไปเที่ยวปีนังได้ระมัดระวังตัว เพราะผมพบเห็นคนไทยไปเที่ยวกันเยอะ ส่วนใหญ่ก็ศึกษาการเดินทางจากพันทิป ผมก็คิดว่าพันทิปน่าจะเป็นช่องทางในการสื่อสารและแจ้งข่าวได้ดีที่สุด ผมก็ไม่ได้คาดหวังจะเอาเงิน 1600 บาท คืน แค่ผมกลับบ้านมาอย่างปลอดภัย มีแผลฟกช้ำนิดหน่อย แค่นี้ก็ดีมากแล้ว แต่ผมก็ไม่รู้นะครับ ว่าถ้าจะสถานการณ์แบบนั้นควรจะทำยังไง เพื่อให้ได้รับผลกระทบน้อยที่สุด ผมแค่ไม่อยากให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดกับใครอีก อยากให้เพื่อนๆที่ไปเที่ยวปีนัง ระมัดระวังในเรื่องนี้ด้วยนะครับ ขอให้เที่ยวอย่างปลอดภัย ทั้งร่างกาย ทรัพย์สิน และเวลา ด้วยความหวังดีจากคนไทยด้วยกัน
[CR] ฝันร้ายที่ปีนัง (เตือนภัยก่อนไปปีนัง)
ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมไปเที่ยวปีนัง และเจอกับเหตุการณ์ที่ผมยังไม่เคยเจอในรีวิวพันทิป และผมเองก็ไม่ได้คาดคิด ก็เลยไม่ได้เตรียมตัวไปว่าจะต้องทำยังไง ถ้าเจอสถานการณ์แบบนั้น
ตอนนั้นเวลาประมาณ 3 ทุ่มครึ่ง มาเลย์ (สองทุ่มครึ่งบ้านเรา) ผมกลับมาจากซื้อของ และกำลังจะเดินกลับไปที่พัก ซึ่งต้องเดินผ่าน pranging mall ซึ่งถนนฝั่งตรงข้ามก็ยังมีคนเดินพลุกพล่านอยู่ แต่ฝั่งนี้คนจะเบาบางสักหน่อย ตอนที่ผมเดินไปมีผู้ชายยืนอยู่ 3 คน แต่ผมไม่ได้สังเกตว่าเค้าทำอะไรกัน สักพัก 2 คนนั้นเดินเข้าไปข้างในห้าง ซึ่งตอนนั้นห้างปิดแล้ว แต่ประตูยังเปิดอยู่ แล้วมีผู้ชายคนหนึ่งกวักมือเรียกผม แล้วถามผมว่ามาจากไหน (ถามเป็นภาษามลายู) แล้วผมก็ตอบกลับไปว่ามาจากไทย (ผมตอบเป็นอังกฤษ) ต่อไปนี้ผมขอใช้สรรพนามผู้ชายคนนั้นว่า “มัน” มันทำท่าเหมือนจะกอดคอผม แต่มันดึงคอเสื้อผมค่อนข้างแรง และพูดอะไรไม่รู้ผมฟังไม่ทัน ตอนนั้นผมตกใจมาก ผมก็สะลัดจนหลุดแล้วผมก็วิ่งไปจนถึงหน้าประตูห้าง แต่มันวิ่งตามมาทัน และกระชากคอเสื้อผม (รอยข่วนที่คอ และที่ใบหน้า น่าจะเกิดตอนนี้) ผมเห็นยามยืนอยู่เพื่อจะให้ยามช่วย แต่ยามนั้นก็ยืนมองเฉย และผู้ชายอีก 2 คน ก็เดินกลับมา ช่วยกันจับผม และใส่กุญแจมือ มันบอกว่ามันเป็นตำรวจ แต่ดูจากพฤติการณ์แล้วผมไม่เชื่อเลยว่ามันเป็นตำรวจ มันจะพาผมเข้าไปในลิฟต์ ตอนนั้นผมกลัวมาก กลัวไปจนคิดว่ามันจะเอาผมไปฆ่าด้วยซ้ำ ผมก็ร้องเสียงดังมาก ผมดิ้นจนล้ม มันเองก็ล้ม ผมพร้อมdy[ตะโกน HELP ME! HELP ME! แล้วก็มีคนมายืนมุงดูเยอะมาก แม่บ้านคนหนึ่งบอกว่า Jangan lari! Jangan lari! ซึ่งแปลว่า อย่าวิ่ง อย่าวิ่ง (ซึ่งอนุมานได้ว่า เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นเป็นประจำ)
พวกมันก็ลากผมเข้าไปในลิฟต์ พอประตูลิฟต์ปิด พวกมัน 3 คน ก็รุมผม ทั้งตบหัว เตะ กระทืบ จนลิฟต์ขึ้นถึงชั้น 3 หรือ ชั้น 4 ไม่แน่ใจ มันก็พาผมเดินไป ระหว่างทางผมก็ถามมันว่า มันจะทำอะไร มันก็จะตบหัวผมอีก ผมก็ยังดิ้นอยู่ จนถุงขนมของผมขาดหล่นระเนระนาดหมด มันก็บอกให้ยามคนนั้นแหละเก็บมาให้ จนพามาถึงสำนักงานมัน ซึ่งก็เป็นสำนักงานของตำรวจจริงๆ มีเจ้าหน้าที่อยู่ก่อนแล้ว 2 คน ซึ่งแต่งตัวธรรมดา ไม่ได้ใส่ชุดยูนิฟอร์ม ตอนนั้นผมเริ่มโล่งใจแล้วว่ามันไม่ใช่โจร แต่เริ่มกังวลอีกว่า มันจะจับผมข้อหาอะไร มันจะใส่ร้ายผมไหม มันก็ปลดกุญแจมือ และถามว่าเชื่อแล้วยังว่าเป็นตำรวจ มันก็หยิบบัตรตำรวจให้ดู แต่ผมอ่านไม่ทันว่ามันชื่ออะไร มันก็รื้อกระเป๋าผมออก ดูพาสต์ปอร์ต ดูกระเป๋าเงิน ดูรูปในกล้องถ่ายรูป ดูโทรศัพท์ แล้วก็ถามว่า ผมมากับใคร พักที่ไหน (เป็นบทสนทนาที่ใช้ทั้งอังกฤษ ทั้งมลายู ปนกัน) ผมก็ตอบไปว่า พักที่ lebuh pantai มากับเพื่อน เพื่อนกลับไปที่พักแล้ว ผมออกมาซื้อของ (แต่ความจริงผมมาคนเดียว) มันบอกว่าจะจับผม ข้อหาขัดขืนเจ้าหน้าที่ ติดคุก 3 เดือน ตอนนั้นผมใจแป้วมาก ทำอะไรไม่ถูก จนเสียสติ คิดอยู่อย่างเดียวว่าทำยังไงก็ได้ แค่ให้ผมออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด มันก็ซักผมละเอียดเลยว่า ผมเรียนหรือทำงาน ทำงานอะไร ทำที่ไหน มากี่วัน กลับวันไหน เพื่อนเป็นคนไทยหรือมาเลย์ ทำงานที่ไหน แล้วยังด่าผมอีกว่า ผมมัน bada เข้าใจไหม มันแปลว่า stupid
สักพักมันก็เรียกผมให้ตามเข้าไปในห้องเก็บของ และสั่งให้ปิดประตู มันถือถุงอยู่ใบหนึ่ง ผมก็กลัวไปอีกมันจะทำอะไรกับผมวะ มันถามว่าจะตั้งข้อหาให้ผมติดคุก 3 เดือน จะเอาไหม คุกมาเลย์นะ ไม่ใช่คุกไทย ผมตอบไปว่า ไม่เอา มันถามว่างั้นแลกเป็นเงิน 300 ริงกิต (ประมาณ 3000 บาท) ได้ไหม ผมตอบว่ามีเป็นเงินไทย แต่มีไม่ถึง มันถามว่ามีเท่าไหร่ ไปเอามาดู มันก็ยื่นถุงให้ ไปเอาของใส่ในถุงนี้ให้หมด แล้วกลับเข้ามา มันก็ขอดูเงินในกระเป๋า ตอนนั้นผมมีเงินอยู่ 1600 บาท กับอีก 27 ริงกิต มันถามว่า 1600 บาท เท่ากับเท่าไหร่ มันก็หยิบโทรศัพท์มาจิ้มเครื่องคิดเลข แล้วมันก็เอาเงินผมไป 1600 บาท บอกว่าเอาแค่นี้พอ แลกกับที่มันเตะผมเมื่อตะกี๋ แล้วมันก็คืนของในถุงและให้ผมกลับไป โดยไม่มีการลงบันทึกประจำวัน หรือลงชื่ออะไรใดใดทั้งสิ้น ผมก็รีบกลับให้ถึงที่พักให้เร็วที่สุดแหละตอนนั้น คิดอย่างเดียวว่าพรุ่งนี้ผมก็กลับไทยแล้ว แต่โชคดีที่ผมเก็บเงินอีกส่วนหนึ่งไว้ในที่พักยังพอมีให้จ่ายจนถึงบ้าน
ผมก็คิดนะครับว่าตอนนั้น ถ้าผมไม่วิ่ง ถ้าผมไม่ขัดขืน มันจะไถ่เอาเงินผมไหม หรือถ้าตอนนั้นผมไม่มีเงินอยู่เลยละ มันจะทำยังไงกับผม
อาจจะเป็นเพราะความโง่ของผมอย่างที่มันว่า บวกกับความโชคร้ายของผมด้วย ที่ผมต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้
ขากลับผมกลับรถตู้ ระหว่างทางรถตู้ก็ถูกรถตำรวจขับตามหลัง และสั่งให้จอด และคนขับรถตู้ก็ลงไป แล้วสักพักก็ขึ้นมา คนขับบอกว่า ตำรวจมาเลย์คบไม่ได้ มันชอบขู่เอาเงิน ขู่เอาเฉยๆ แม้ไม่มีความผิดอะไร มันจะถามก่อนว่ามีคนมาเลย์อยู่ไหม ถ้ามีคนมาเลย์มันจะไม่กล้าเอา แต่ถ้ามีแต่คนไทยก็จ่ายมันไปซะดีๆ ไม่งั้นเรื่องก็ไม่จบ คนขับบอกว่า รายได้หลักของมันเลยแหละ
ผมตั้งใจมาตั้งกระทู้ในพันทิป เพื่อเตือนให้เพื่อนๆ ที่ไปเที่ยวปีนังได้ระมัดระวังตัว เพราะผมพบเห็นคนไทยไปเที่ยวกันเยอะ ส่วนใหญ่ก็ศึกษาการเดินทางจากพันทิป ผมก็คิดว่าพันทิปน่าจะเป็นช่องทางในการสื่อสารและแจ้งข่าวได้ดีที่สุด ผมก็ไม่ได้คาดหวังจะเอาเงิน 1600 บาท คืน แค่ผมกลับบ้านมาอย่างปลอดภัย มีแผลฟกช้ำนิดหน่อย แค่นี้ก็ดีมากแล้ว แต่ผมก็ไม่รู้นะครับ ว่าถ้าจะสถานการณ์แบบนั้นควรจะทำยังไง เพื่อให้ได้รับผลกระทบน้อยที่สุด ผมแค่ไม่อยากให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดกับใครอีก อยากให้เพื่อนๆที่ไปเที่ยวปีนัง ระมัดระวังในเรื่องนี้ด้วยนะครับ ขอให้เที่ยวอย่างปลอดภัย ทั้งร่างกาย ทรัพย์สิน และเวลา ด้วยความหวังดีจากคนไทยด้วยกัน