สวัสดีค่ะ เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง อายุตอนนี้ก็ 25 แล้วค่ะ ชีวิตตอนนี้เรากำลังประสบความสำเร็จในชีวิตระดับนึงเลยค่ะ
เราเป็นคนไม่ชอบหยุดนิ่ง ชอบความเจริญก้าวหน้าในชีวิต.
เราเคยบอกเลิกผู้ชายคนนึงเพราะเห็นว่าเค้ายังทำตัวเหมือนเด็ก เห็นการกู้หนี้ยืมคนอื่นเป็นเรื่องสนุก
เพื่อมาหาซื้อของที่ตนเองชอบหรือต้องการ ทั้งๆที่หน้าที่การงานเค้าก็มั่นคง
# เราไม่อยากหยุดอยู่ที่เดิม.
จนเราโสดมาสักพักนึงค่ะ. ได้มาพบกับผู้ชายคนหนึ่ง อายุมากกว่าเรา 4 ปีเค้ามีหน้าที่การงานมั่นคง
เป็นคนมีอุดมการณ์วางแผนอนาคตของตัวเอง และที่สำคัญคือเค้าทำได้ตามที่เค้าตั้งเป้าหมายไว้ได้ด้วยค่ะ ทำให้เราเชื่อมั่นในตัวเค้ามาก ว่าผู้ชายคนนี้น่าคบหา จนเราตัดสินใจคบกับเค้ามาได้เกือบ 4 ปีค่ะ
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ระหว่างเราโอเครมากค่ะ นี่ล่ะผู้ชายที่เราวาดฝันไว้ สุภาพบุรุษ ไม่เที่ยว ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ชอบเที่ยวตามธรรมชาติ รักครอบครัว และที่สำคัญมีการวางแผนอนาคต นี่ล่ะ ผู้ชายที่คู่ควร 555
คือความรู้สึกนั้นมีความสุขมากค่ะ รู้สึกว่าตนเองโชคดีมาก ที่เจอคนแบบนี้
จน 7 เดือนก่อน แฟนเราตัดสินใจลาออกจากอาชีพรับราชการค่ะ เค้าบอกว่า อยากหยุดพัก อยากปรับเปลี่ยนชีวิต
อยากทำสวน ทำไร่ ดำเนินชีวิตเศรษฐกิจพอเพียง ซึ่งเราเห็นว่าเค้าจริงจังมากค่ะ. วาดวางแผน มีบ่อน้ำ มีสวน มีอะไรหลายๆอย่าง ตามแนวเกษตรทฤษฎีใหม่ และอีกมากมาย ที่เห็นเค้าศึกษา แล้วเค้าก็เริ่มทำได้สัก 4-5 เดือนนี้ค่ะ ทำเรื่อยๆ เริ่มเห็นเป็นรูปร่างเล็กน้อย เราก็คอยอยู่ข้างๆเค้าตลอด นะคะ
เพราะคิดว่ามันต้องใช้ระยะเวลา กว่าจะเห็นผล
แต่ก็มีหลายๆครั้ง ที่เราก็แอบคิดว่าชีวิตเราในอนาคตจะเป็นอย่างไร จะก้าวหน้าอย่างไรไหม เคยคิดจะบอกเลิกเค้านะคะ เพราะคิดว่า ถ้าเราอยู่กับเค้าในอนาคตกลัวไม่ก้าวหน้า. เราคิดว่าเราอยู่คนเดียวได้ อาชีพเราเลี้ยงเราได้ ไม่ต้องพึ่งคนอื่น
เวลาที่มีคนอื่นถามถึงเรื่องเราและแฟนทีไร เราตอบตะกุกตะกักตลอดเลยค่ะ เพราะเราอธิบายไม่ได้ เคยลองพูดๆไปแล้วมีคนเคยเหมือนดูถูกแฟนเรา ที่ทำแบบนี้. ทำให้เราไม่อยากพูดเลยค่ะ
คือเราเข้าใจแฟนคะ แต่เราแค่อยากเห็นความก้าวหน้าในชีวิตเฉยๆ
อย่างที่บอกเราไม่อยากหยุดนิ่งอยู่ที่เดิม เราคิดแบบนี้ถือว่าเราเห็นแก่ตัวไหมคะ?
เราเป็นคนเห็นแก่ตัวไหม?
เราเป็นคนไม่ชอบหยุดนิ่ง ชอบความเจริญก้าวหน้าในชีวิต.
เราเคยบอกเลิกผู้ชายคนนึงเพราะเห็นว่าเค้ายังทำตัวเหมือนเด็ก เห็นการกู้หนี้ยืมคนอื่นเป็นเรื่องสนุก
เพื่อมาหาซื้อของที่ตนเองชอบหรือต้องการ ทั้งๆที่หน้าที่การงานเค้าก็มั่นคง
# เราไม่อยากหยุดอยู่ที่เดิม.
จนเราโสดมาสักพักนึงค่ะ. ได้มาพบกับผู้ชายคนหนึ่ง อายุมากกว่าเรา 4 ปีเค้ามีหน้าที่การงานมั่นคง
เป็นคนมีอุดมการณ์วางแผนอนาคตของตัวเอง และที่สำคัญคือเค้าทำได้ตามที่เค้าตั้งเป้าหมายไว้ได้ด้วยค่ะ ทำให้เราเชื่อมั่นในตัวเค้ามาก ว่าผู้ชายคนนี้น่าคบหา จนเราตัดสินใจคบกับเค้ามาได้เกือบ 4 ปีค่ะ
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ระหว่างเราโอเครมากค่ะ นี่ล่ะผู้ชายที่เราวาดฝันไว้ สุภาพบุรุษ ไม่เที่ยว ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ชอบเที่ยวตามธรรมชาติ รักครอบครัว และที่สำคัญมีการวางแผนอนาคต นี่ล่ะ ผู้ชายที่คู่ควร 555
คือความรู้สึกนั้นมีความสุขมากค่ะ รู้สึกว่าตนเองโชคดีมาก ที่เจอคนแบบนี้
จน 7 เดือนก่อน แฟนเราตัดสินใจลาออกจากอาชีพรับราชการค่ะ เค้าบอกว่า อยากหยุดพัก อยากปรับเปลี่ยนชีวิต
อยากทำสวน ทำไร่ ดำเนินชีวิตเศรษฐกิจพอเพียง ซึ่งเราเห็นว่าเค้าจริงจังมากค่ะ. วาดวางแผน มีบ่อน้ำ มีสวน มีอะไรหลายๆอย่าง ตามแนวเกษตรทฤษฎีใหม่ และอีกมากมาย ที่เห็นเค้าศึกษา แล้วเค้าก็เริ่มทำได้สัก 4-5 เดือนนี้ค่ะ ทำเรื่อยๆ เริ่มเห็นเป็นรูปร่างเล็กน้อย เราก็คอยอยู่ข้างๆเค้าตลอด นะคะ
เพราะคิดว่ามันต้องใช้ระยะเวลา กว่าจะเห็นผล
แต่ก็มีหลายๆครั้ง ที่เราก็แอบคิดว่าชีวิตเราในอนาคตจะเป็นอย่างไร จะก้าวหน้าอย่างไรไหม เคยคิดจะบอกเลิกเค้านะคะ เพราะคิดว่า ถ้าเราอยู่กับเค้าในอนาคตกลัวไม่ก้าวหน้า. เราคิดว่าเราอยู่คนเดียวได้ อาชีพเราเลี้ยงเราได้ ไม่ต้องพึ่งคนอื่น
เวลาที่มีคนอื่นถามถึงเรื่องเราและแฟนทีไร เราตอบตะกุกตะกักตลอดเลยค่ะ เพราะเราอธิบายไม่ได้ เคยลองพูดๆไปแล้วมีคนเคยเหมือนดูถูกแฟนเรา ที่ทำแบบนี้. ทำให้เราไม่อยากพูดเลยค่ะ
คือเราเข้าใจแฟนคะ แต่เราแค่อยากเห็นความก้าวหน้าในชีวิตเฉยๆ
อย่างที่บอกเราไม่อยากหยุดนิ่งอยู่ที่เดิม เราคิดแบบนี้ถือว่าเราเห็นแก่ตัวไหมคะ?