เราย้ายมาอยู่หอด้วยกัน แรกๆอะไรมันก็ดี อยู่กันไปเรื่อยๆมันก็มีทะเลาะกันบ้าง จนวันนี้เปนความรู้สึกที่งง สับสน เศร้า เสียใจ เจ็บ โกธร โมโหทรมาน มีเครื่องหมาย????????เต็มหัวไปหมด เคยได้ยินหลายคนบอกว่าเมื่อคนเราทะเลาะกัน โกธรกัน ให้หันหน้าคุยกันเพื่อที่จะได้เข้าใจซึ่งกันและกัน หลายคนทำและมันก็ได้ผลเข้าใจกันดีรักกันมากขึ้น
สำหรับเราน่ะเหรอ เราก็คิดแบบนั้นนะ เราคิดว่ามันเปนวิธีที่ดีมากๆๆๆๆเลยแหละ แต่เราคิดผิดว่ะ ยิ่งเราคุยยิ่งเราพูดมันยิ่งแย่ ทำให้สถานการณ์ตอนนั้นเลวร้ายมาก อีกคนพูดเพื่อให้เข้าใจกันอยากให้รับฟังกันบ้าง ส่วนอีกคนเหมือนไม่อยากจะเข้าใจกันไม่อยากรับฟัง แล้วจะทำไงต่อไป สิ่งหนึ่งที่ทำอยู่ตอนนั้นคือมีแต่น้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด ไม่ได้อยากร้องไห้ให้ใครเห็นแต่มันกลั้นไม่อยู่จริงๆ ลองหลับตานอนไม่ต้องคิดอะไรเผื่อจะดีขึ้น ...มันไม่มีอะไรดีขึ้นเลย ยิ่งหลับตาลงมีแต่ความเงียบและมันยิ่งทำให้ทุกอย่างเลวร้ายไปหมด ทำไงถึงมันจะดีขึ้น
ความรู้สึกที่พังต่อใจ
สำหรับเราน่ะเหรอ เราก็คิดแบบนั้นนะ เราคิดว่ามันเปนวิธีที่ดีมากๆๆๆๆเลยแหละ แต่เราคิดผิดว่ะ ยิ่งเราคุยยิ่งเราพูดมันยิ่งแย่ ทำให้สถานการณ์ตอนนั้นเลวร้ายมาก อีกคนพูดเพื่อให้เข้าใจกันอยากให้รับฟังกันบ้าง ส่วนอีกคนเหมือนไม่อยากจะเข้าใจกันไม่อยากรับฟัง แล้วจะทำไงต่อไป สิ่งหนึ่งที่ทำอยู่ตอนนั้นคือมีแต่น้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด ไม่ได้อยากร้องไห้ให้ใครเห็นแต่มันกลั้นไม่อยู่จริงๆ ลองหลับตานอนไม่ต้องคิดอะไรเผื่อจะดีขึ้น ...มันไม่มีอะไรดีขึ้นเลย ยิ่งหลับตาลงมีแต่ความเงียบและมันยิ่งทำให้ทุกอย่างเลวร้ายไปหมด ทำไงถึงมันจะดีขึ้น