เนื่องจากช่วงนี้เป็นวันสงกรานต์
หลายท่านคงนึกถึงข้าวแช่ ชาววังแบบไทยดั้งเดิม ที่ประดิษฐ์ประดอยใช้ความสามารถ เวลา และความประณีตบรรจงเป็นอย่างสูง กินแล้วรู้สึกเย็น สดชื่น สบาย
แต่ผมเองเคยอ่านผ่านตามาหลายครั้ง ว่าแท้จริงแล้ว ข้าวแช่นั้นเป็นของชาวมอญ นิยมทำกันในวันสงกรานต์ และทั้งยังเป็นอาหารประกอบพิธีกรรมอีกด้วย
เลยทำให้ผมเกิดข้อสงสัยว่าปัจจุบันชาวมอญ ที่ได้ชื่อว่าสิ้นชาติโดนพม่ากลืนไปแล้ว จะยังเหลือวัฒนธรรมการทำ การกินข้าวแช่อยู่หรือไม่
ประกอบกับที่บ้านผมทำสวนยาง มีคนงานชาวมอญอยู่หลายคน ทั้งช่วงนี้เป็นช่วงปิดหน้ายาง คนงานไม่ได้มีงานการอะไร ก่อนสงกรานต์ 2 วัน ผมจึงออกปากให้ช่วยทำข้าวแช่ให้กินหน่อยโดยให้เงินไป 300 บาท จึงเป็นที่มาของกระทู้รีวิว ในครั้งนี้ครับ
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากคนงานผมหลายๆคน ไม่สามารถสื่อสารภาษาไทยได้ดีเท่าที่ควร
วันนี้การรีวิวคงจะโฟกัสได้เพียงหน้าตาและรสชาติอาหารเท่านั้นครับ
เพราะผมไม่สามารถสอบถามเรื่องพิธีกรรม วิธีการทำ และยังไม่อาจหวังได้ด้วยว่าข้าวแช่สำรับนี้ จะมีรสชาติอันประณีต เนื่องจากทำโดยคนงาน ซึ่งไม่มีการศึกษา และเป็นเพียงชนชั้นแรงงานเท่านั้น
[CR] ข้าวแช่มอญแท้ๆ ที่ยังหลงเหลืออยู่กับคนชนชาติมอญในพม่า ต่างกับข้าวแช่ชาววังในเมืองไทยอย่างไร มาชมกันครับ
หลายท่านคงนึกถึงข้าวแช่ ชาววังแบบไทยดั้งเดิม ที่ประดิษฐ์ประดอยใช้ความสามารถ เวลา และความประณีตบรรจงเป็นอย่างสูง กินแล้วรู้สึกเย็น สดชื่น สบาย
แต่ผมเองเคยอ่านผ่านตามาหลายครั้ง ว่าแท้จริงแล้ว ข้าวแช่นั้นเป็นของชาวมอญ นิยมทำกันในวันสงกรานต์ และทั้งยังเป็นอาหารประกอบพิธีกรรมอีกด้วย
เลยทำให้ผมเกิดข้อสงสัยว่าปัจจุบันชาวมอญ ที่ได้ชื่อว่าสิ้นชาติโดนพม่ากลืนไปแล้ว จะยังเหลือวัฒนธรรมการทำ การกินข้าวแช่อยู่หรือไม่
ประกอบกับที่บ้านผมทำสวนยาง มีคนงานชาวมอญอยู่หลายคน ทั้งช่วงนี้เป็นช่วงปิดหน้ายาง คนงานไม่ได้มีงานการอะไร ก่อนสงกรานต์ 2 วัน ผมจึงออกปากให้ช่วยทำข้าวแช่ให้กินหน่อยโดยให้เงินไป 300 บาท จึงเป็นที่มาของกระทู้รีวิว ในครั้งนี้ครับ
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากคนงานผมหลายๆคน ไม่สามารถสื่อสารภาษาไทยได้ดีเท่าที่ควร
วันนี้การรีวิวคงจะโฟกัสได้เพียงหน้าตาและรสชาติอาหารเท่านั้นครับ
เพราะผมไม่สามารถสอบถามเรื่องพิธีกรรม วิธีการทำ และยังไม่อาจหวังได้ด้วยว่าข้าวแช่สำรับนี้ จะมีรสชาติอันประณีต เนื่องจากทำโดยคนงาน ซึ่งไม่มีการศึกษา และเป็นเพียงชนชั้นแรงงานเท่านั้น