เมื่อ ผม มีความรักกับ ผู้ชายด้วยกัน

ตอนแรก
สวัสดีครับ นี่เป็น กระทู้แรกของผม  ผมแค่อยากมาเล่าเรื่องราว ระบายทุกข์ ให้เพื่อนๆ ในพันทิพ ได้อ่าน แล้วก็ให้ข้อแนะนำ
         ย้อนไปเมื่อ 6 ปีก่อน นะครับ    ผม ได้ พบกับ คนคนนึง  เค้าชื่อ อ้น   เค้าเป็นคนหน้าตาดี อัธยาศัยดี
ซึ่งตอนนั้น ผมเรียน อยู่ มหาลัย ประมาณ ชั้นปี ที่ 3 ย่าง 4    อ้น เค้า เป็น   กิ้ก ของ เพื่อนสนิทในกลุ่มของผม
ซึ่งตอนนั้น ผม มีแฟนอยู่แล้ว (มีแฟนเป็น ผญ ตอนนั้น) ผมก็ไม่ได้ให้ความสนใจอะไร  บุคลิค ลักษณนิสัยของ อ้น
ค่อนข้าง ชอบเที่ยว ติดเพื่อน ไม่ยึดติดกับอะไร  
         จนวันนึง ผม เรียนจบ จาก มหาลัย แล้ว ไปใช้ชีวิตตามลำพัง (เลิกกับแฟน ผญ แล้ว)  จนผมได้มาทำงาน บริษัทแห่งนึง ในสนามบิน  คืนนั้น  อ้น ก็ทัก
Facebook มา (เค้าแอดมานานแล้ว แต่ไม่เคยสนใจ)    
          ซึ่ง ถามว่า ผม ชอบ ผู้ชายมั้ย ผม ก็ ต้องขอ ปฎิเสธ  แต่ ณ ตอนนั้น ผม อยู่ ตัวคนเดียว ลำพังมานาน  นานจนเกือบจำไม่ได้แล้ว ว่า ความรัก มันเป็นยังไง   เมื่ออ้น ทักมา ผม จึง ทักตอบไป    
          ผมรู้สึกแปลกใจ ว่า ทำไม คุยกับเค้า แล้วมัน สนุก มันมีความสุข  เหมือนจะรู้ใจผมไปซะทุกอย่าง   ผมจึงถามต่อว่า มาคุยแบบนี้ ไม่กลัวแฟนหึงเหรอ  อ้น ก็ตอบผม ว่า เค้า เคยมีแฟน แต่เลิกกันแฟนไปหลายปีแล้ว  ที่เห็น ควงเพื่อนผมมาออกงาน เค้าไม่ได้คิดอะไร คิดแค่เป็นพี่ กับแค่สนุกไปวันๆ
           ซึ่งผมก็เชื่อ เพราะ ผม เคยได้ยินว่า สังคม เกย์ มักเจอกันง่าย หน่ายเร็ว  ดังนั้น ผม จึงคุยกับ อ้น ไปพักใหญ่ จนพอมารู้สึกตัวอีกที ก็รู้สึกว่า เราหยุดคุยกับเขา ไม่ได้อีกแล้ว
           จนมาวันนึง วันที่เรา สองคน ต้องมาเจอกัน  ซึ่ง วันแรก ผมกลัวมาก กังวลไม่หมด กลัวว่า ผู้ชาย กับผู้ชาย นัดเจอกัน คนรอบข้าง เค้าจะมอง แปลกๆมั้ย
ผมนัดเจอเค้าที่ Bts สถานีนึง เพื่อที่จะเอาของมาฝาก หลังจากกลับมาจาก ต่างจังหวัด  แล้ว ก็นัด ทานหมูกระทะด้วย  ซึ่ง ตอนพบกันครั้งแรก  ผม รู้สึกเลยว่า เค้า ทานครีมกันแดด ค่อนข้างหนา จนขาว (แต่คอดำ)  ผม อายคนรอบข้างไปหมดตอนนั้น คิด อยู่ว่า ชิ่งหนี จะทันไหม  เค้าใช่คนคนเดียวกับที่แชทคุยกับเราแน่เหรอ  เพราะ คุยกันมาพักใหญ่ ไม่เคย เปิดกล้องคุยกันเลย  เห็นแต่รูปใน facebook
           ผมตัดสินใจ เข้าไปทักทาย    อ้นก็ ทักทายตอบ ซึ่งต่างคน ต่าง ดู เขินๆ อ้น ตัดบท โดยการ ชวนไปทานหมูกระทะ ซึ่งผม ก็ ตอบตกลง
           นั่นเป็นการคุยกัน จริงๆ ครั้งแรกของเราสองคน ซึ่ง ผิดคาด  เป็นการคุยที่สนุก มาก เขาร่าเริ่ง รู้ใจผมไปซะทุกอย่าง เราคุยกันปนเสียงหัวเราะ  ผมจ้องไปที่ อ้น ผม คิดอยู่ในใจว่า เขา หน้าตาดีมากๆ คนนึงเลยแหละ   ระยะ เวลา ในร้านหมูกระทะ มัน ช่าง มีความสุข เหลือเกิน นับตั้งแต่ ผม เลิกกับแฟนคนก่อนไป
            จน เวลาล่วงเลยไป ต่างคน ต่าง ต้อง แยกกันกลับ   ผมรู้สึกเสียดายไม่ใช่น้อย ที่จะต้องแยกกันง่ายๆแบบนี้ ผม รวบรวมความกล้า ชวนเค้านั่ง ทานเบียร์ ต่อ ซึ่ง อ้น ก็ถามผมว่า ทานที่ไหนดี  ผม ตอบไปว่า  ที่ห้องอ้น ก็ได้

            
            ตอนนั้นผมยังไม่ได้คิดอะไร แค่ อยากนั่งคุย กันต่อ ผมอยากระบาย ความทุกข์ใจต่างๆ ระบายความเคลียดจากการทำงาน จนมารู้ตัวอีกที ผม ก็ รู้สึกเริ่ม เมา  แล้วเวลา ก็ล่วงเลย มาแล้ว
            อ้นถาม ว่านอนไหน ผม ตอบไปแบบไม่คิดอะไร  ผมตอบว่านอนห้องนายนี่แหละ  เดี่ยวพรุ่งนี้ค่อยกลับ  
             ผม ลาก สังขาร ไป อาบน้ำ  แล้ว กระโดดขึ้นมานอนบนเตียง แบบ ไม่คิดอะไร   อ้น ก็ นอนอยู่ข้างๆผม    พอมารู้ตัวอีกที เราสองคน ก็ มานอน เบียดกันตอนไหนไม่รู้  
             กลิ่นแป้ง กลิ่นครีม หอมๆ บวก กับ ฤทธิ์เบียร์  ทำให้ผม รู้สึกมีอารมย์    หลังจากนั้นเราก็มีอะไรกัน (ไม่ขอเล่ารายละเอียดเนอะ เดี่ยว โดนลบกระทู้
             ตื่นเช้ามา ผม รู้สึกอาย แปลกๆ ไม่กล้าสบตา รู้สึกผิด  รู้สึก แปลกๆไปหมด  
             ผมขอแยกกับ อ้น แทบจะไม่บอกลาเค้าสักคำ   ตลอดทั้งวัน ผม ครุ่นคิด แล้ว คิดว่า เรื่องเมื่อคืน มัน ใช่ความฝันหรือเปล่า
             เราทั้งสอง ไม่ทัก ไม่ติดต่อ กันหลายวัน  ซึ่งผม คิดว่า เรา เลิกติดต่อกันแบบนี้ น่าจะดีที่สุดแล้ว
             จนวันนึง อ้น ทัก facebook มา ว่า คิดถึง  แล้ว รู้สึกแปลกๆ กับผม     วินาทีนั้น ผม ก็ อดไม่ได้ ที่จะบอกเค้าเหมือนกัน ว่า ผม ก็รู้สึก เช่นเดียว กับเค้า
นั่นเป็น จุดเริ่มต้น ของ ความรัก ความ ทุกข์ ที่ ได้เกิดขึ้นกับผม

เดี่ยวผม มา พิมพ์ ต่อนะครับ พิมพ์ในมือถือ กลัว ที่พิมพ์ๆ มาหาย ขอกด โพสลงก่อน เดี่ยว กลับมาเล่าต่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่