เป็นโรคทางจิต ทรมานมากๆเลยค่ะ แต่ไม่กล้าไปหาหมอ กลัวคนเห็น ควรทำไงดีค่ะ

สวัสดีค่ะ ชาวพันทิปทุกคน  คือเริ่มแรกที่หนูได้กลายมาเป็นโรคทางจิตคือ  ตอน ป.6 ทางโรงเรียนหนูได้มีกิจกรรมปัจฉิมนิเทศให้เด็กป.6ที่เรียนจบ แล้วทางโรงเรียนได้ไปจัดกิจกรรมที่โรงแรมแห่งหนึ่ง แล้ววันนี้นพี่หนูก็ได้ไปกับหนูแล้วก็แฟนพี่ซึ่งปัจจุบันแฟนพี่คือพี่เขยหนู  แล้ววันนั้นพี่บอกว่าให้หนูไปถ่ายรูปกับเพื่อนซึ่งหนูก็ไม่ไปถ่ายแล้วทีนี้พี่ก็พูดกับแฟนว่าหนูอยู่โรงเรียนไม่มีใครคบแล้วหลังจากนั้นอารมณ์หนูคือแบบทั้งโกรธทั้งเสียใจ ว่าทำไมพี่พูดแบบนั้น พอกลับมาบ้านพี่หนูเอาเรื่องมาบอกที่บ้านว่าหนูไม่มีใครคบเลย ซึ่งหลังจากนั้นทุกคนในบ้านคือด่าหนู  หนูก็เสียใจว่าแค่ไมเพื่อน เพราะเราชอบอยู่คนเดียว ทำไมต้องด่ากันด้วย ซึ่งที่หนูเสียใจมากที่สุดคือยายด่าหนูว่าเลว(หนูอาศัยอยู่กับยายเพราะแม่เสียตั้งแต่เด็กๆ) ซึ่งมันทำให้หนูกดดันมากเกี่ยวกับเรื่องเพื่อน  พอหนูเข้าม.1  หนูก็เริ่มมีเพื่อนเพราะหนูเริ่มกดดัน หนูคิดมากเรื่องเพื่อนทุกอย่าง เพื่อนพูดอะไรเกี่ยวกับหนู หนูก็คิดมากทุกอย่าง ซึ่งความคิดมากของหนูนี้แหละเป็นต้นเหตุทำให้หนูทุกทรมานในปัจจุบัน ตอนเพื่อนหยอกหนู เพื่อนจับคู่จิ้นหนูให้กับผู้ชาย (คือเพื่อนแค่หยอกหนูเฉยๆ)แต่หนูกลับคิดมาก คิดมากว่าเพื่อนไม่ชอบหนู จนทำไห้หนูเครียด กดดัน หนูนอนไม่หลับ ไม่มีความสุข จนม.2หนูย้ายไปยุกับเพื่อนกลุ่มใหม่(คือตอนนั้นเปนโรคแล้ว คือรุตัวแล้ว)จนปัจจุบัน ณ ตอนนี้ เวลาไป รร ก็ไม่มีความสุข เครียดว่าเพื่อนจะมองเราเปนคนแบบไหน คือเปิดเทอมหน้าหนูจะขี้นม.6แล้วค่ะ ซึ่งหนูกลายเปนสูนเสียชีวิตวัยรุ่นไปเลยอะค่ะ  ไม่มีความสุขเลยค่ะ  คิดมากทุกอย่าง  ซึ่งชีวิต ณ ตอนนี้ของหนู เหมือนหนูมีอีกร่างยุในชีวิต ไม่มีอารมณ์ ความรู้สึกโกรธ   เคยคิดฆ่าตัวตายหลายครี้ง  คือเหมือนหนูมีแต่ความรู้สึกเฉยๆค่ะ ตอนนี้หนูปิดเทอมยุค่ะ หนูอยากไปหาหมอ แต่หนูไม่มีงบ เพราะครอบครัวไม่พาไปรักษา คือหนูบอกครอบครัวแล้ว  แต่เหมือนเขาไม่เชื่อ  เพราะภายนอกเราดูปกติทุกอย่ ทั้งๆที่ภายในเจ็บปวดมากๆๆๆๆ  ซึ่งเปนโรคนี้แล้วทำไห้คิดเพ้อเจ้อด้วยค่ะ คิดฝันไปเอง ชอบเพ้อฝัน  ขี้ลืมด้วยค่ะ  คิดว่าคนนู้คนนี้แอบชอบเรา แล้วก็คิดไปเอง คิดว่าตัวเองชอบคนนู้คนนี้  ทั้งที่ภายในใจหนู หนูไม่ได้คิดเลย เปนเพราะโรคของหนูที่เปนยุ ซึ่งความคิดของหนูลึกๆเหมือนในอีกร่าง อยากจะนอนหลับแล้วตายไป
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ  หนูทรมานมากจิงๆๆๆ  หนูสูญเสียความสุขและชีวิตไป