ในวันที่ผมมีเงินเหลือในกระเป๋าตัง7บาท แต่ต้องสู้เพื่อแม่ครับ

ผมโตมาในครอบครัวที่มีฐานะค่อนข้างดีคับ
เรียนมหาลัยเอกชน มีแม่ที่เป็นเหมือนทุกๆอย่าง
หาเงินส่งให้เรียนได้สบายๆแหละ จนวันที่เรียนจบ ทำงาน
คิดว่ากำลังจะเริ่มต้นอย่างสวยหรู .. แต่มันก็ไม่เป็นอย่างที่คิดคับ
    เพราะหลังจากทำงานได้ 2 -3ปี คุณแม่ก็เริ่มป่วยหนัก
จนถึงตอนนี้ก็ยังนอนโรงพยาบาลแทนบ้านคับ ตั้งแต่นั้นมา
ภาระทั้งหมด( ซึ่งผมก้อไม่เคยรู้เลยนะว่าแม่รับผิดชอบภาระมากมายแบบนี้ไว้คนเดียวได้ยังไง)ก็ตกมาที่ผม ผมเสียใจนะ
ไม่ได้เสียใจที่ต้องรับภาระอะไรหรอก แต่เสียใจที่แม่เหนื่อยมาตลอดชีวิต เพื่อให้ผมสบาย แต่ตัวเองต้องป่วยขนาดนั้น
   ตั้งแต่นั้นมาผมก็ล้มลุกคลุกคลานมาตลอดนะ จากเด็กหนุ่มคุณหนูหยิ่งๆ มีทุกอย่างอ่ะ มาตอนนี้ก็ทำทุกอย่างเพื่อหาเงิน.. ชีวิตคนเรามีขึ้นมีลงนะผมว่า แต่ผมนี่มันแบบขึ้นสุดลงสุด เงินเดือนออกจ่ายโน่นนี่ ก็ยังติดลบมาเรื่อยๆ .. แม่ถามผมก็พยายามบอกแกนะว่า สบาย ไหวๆ แม่ไม่ต้องคิดไรนะ
จนมาเดือนนี้แหละสุดๆละ เหลือเงิน 7 บาท เพื่อนชวนกินข้าวผมก็หลบมานอนพักเที่ยงที่หอคับ
ถ้าผมจะเดินเข้าไปในวัด แล้วกราบหลวงพ่อ ขอข้าวท่านมากินจะพอได้ไหมคับ  ที่วัดไหนเค้ามีคับช่วยแนะนำหน่อยคับ
เดือดร้อนหนัก เครียดมากจริงๆ ดีที่ที่ทำงานอยู่ใกล้หอ ไม่เสียค่ารถคับ พอให้ผ่านเดือนนี้ไปก่อน ขอบคุณพี่ๆทุกคนครับ