คำขอสุดท้าย

ถ้าใครยังจำได้ เมื่อวานนี้ผมตั้งกระทู้หาคนร่วมเขียนนิยายรักหวานซึ้ง (ช-ช)
ได้พลอตเรือ่งแล้วครับ ...


"เวลาของเราเดินต่างกัน 6 ชม."

อืม ไม่รู้เหมือนกันว่า วินาทีนี้เดินมาถึงได้ยังไง
จากตัวหนังสือตัวแรกที่เริ่มขึ้นด้วยคำทักทาย ... สวัสดี ...
วันนั้น ถึงวันนี้ นานเท่าไหร่แล้ว อย่าไปนับมันเลยเนาะ

สิ่งเดียวที่รู้สึกได้ตลอดเวลาที่ผ่านๆมาคือ ความสุข และรอยยิ้ม
ความสดใสที่มีให้กันเสมอ ความห่วงใย คำเหน็บแนมแกมประชดขำๆ

ต่อไปจะไม่มีแล้วสินะ

ก้าวต่อไปต้องก้าวไปคนเดียวเงียบๆในความมืด
ม่านฝนที่ปลายฟ้าที่เคยคาดหวังว่าอยากจะขอกุมมือเดินฝ่าไปด้วยกัน ... คงต้องก้มหน้าผ่านไปด้วยใจที่เปียกน้ำตาแค่คนเดียว

คำขอสุดท้ายที่อยากจะขอ
... อย่าลืมรอยยิ้มที่คุณมีนะ เพราะมันสวยงาม ตราตรึง และทำให้โลกอันมืดมนใบนี้ของผมได้สดใสสว่างกระจ่างขึ้นอย่างไม่เคยมีมาก่อน


รักรอยยิ้มคุณ รักหัวใจคุณ รักคุณ ...



"ณ ขณะที่หัวใจกำลังเต้นช้าๆ อย่างปวดร้าว เวลาของเรายังคงต่างกัน 6 ชั่วโมง"

คุณล่ะครับ ถ้ามีโอกาสสุดท้าย คุณจะขอไหมครับ ?