ความรักความสมหวัง

นึกถึงสมัยนู่นนน ที่บางคน ขับรถข้ามจังหวัด เพื่อแค่มากินข้าวด้วยกัน มือก็ไม่ได้จับ คุยกันเพื่อหวังจะได้ใช้ชีวิตด้วยกัน จะคบกันได้ ก็ต้องพาไปเจอหน้าพ่อแม่ก่อน ความสัมพันธ์ก็ดูแข็งแรง จริงจัง แต่ตอนนี้

เหตุเกิดเมื่อนัดเจอเพื่อนสมัยมัธยม พอกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง ปรากฏว่าเพื่อนพาแฟนมากันทุกคน ทุกคู่ เพื่อนถามถึงแฟนผม เลยตอบไปว่า แฟนเป็นชาวต่างชาติ (ชาติหน้าอะ..!?!) 555 เพื่อนเลยถามว่าทำไมถึงยังไม่ม

คือเถียงกับเพื่อนมาแบบมันบอกว่าเราอกหักมามากแล้ว ไม่เคยสมหวังเลย มันเลยบอกให้เราเปลี่ยนเป็นนิสัย เราก็อยากให้เค้ามาชอบเราที่ตัวเราๆจริงๆนะไม่ใช่แบบเปลี่ยนเพื่อใคร เพื่อนเราบอกว่าเนี่ยเราจริงจังเกินไป

เออเนี่ย สงสัยว่าทำไมสมัยนี้คนจริงใจมันไม่มีค่อยมีเลย ความรักสมัยนี้คือ ไม่คบ แต่ไม่เลิกคุย ไม่มีสถานะ ไม่มีสิทธิ์ แต่ทำตัวเหมือนแฟน เวลาเลิกคุยกันละมีคนถามว่าเลิกกันแล้วหรอ!!!!!!!! สะเทือนใจนิดๆจ้า

ผมก็อายุ 43 แล้ว การเรียนถือว่าท๊อปของประเทศ จบปริญญาเอกจากมหาลัยท๊อปของโลก มีเงินพอที่จะเกษียญได้ แต่รู้สึกว่าชีวิตการงานของผมยังไปไม่ถึงไหนเลย ผมทำงานชิว ๆ 1 วันต่อสัปดาห์ เวลาที่เหลือก็ดูแลพ่อ อาย

ประวัติคร่าวๆ ผมอายุ 30 ต้นๆ อาชีพวิศวกร เงินเดือน 9 หมื่น หน้าตากลางๆ บ้านๆ หุ่นผอม สูงกลางๆ โสดมาหลายปี ส่วนตัวเล่นแอพหาคู่แล้ว ยังไม่ค่อยเจอคนจริงจังเท่าไรครับ เลยอยากหาผู้หญิง ที่ต้องการหาแฟนคว

เคยเชื่อในพรหมลิขิตค่ะ แต่ตอนนี้เริ่มไม่แน่ใจ:) (แท็กผิดก็ขออภัยด้วยนะคะ)

ตามหัวข้อเลยครับ ทำไมคนเดี๋ยวนี้เห็นแก่ตัวกันมากขึ้น เห็นแต่ผลประโยชน์ของตัวเอง หรือว่าเรามองมันในแง่ดีเกินไป เกือบทุกคนที่ผมให้ความช่วยเหลือโดยทำด้วยความอยากช่วย สงสาร แต่ผลที่ได้กลับมา มันดูเห็นแก่ต