เราอยากมาแชร์ประสบการณ์ตัวเองค่ะ คือเราเสียใจกลับสิ่งที่เราทำไป
เราคิดถึงเขามากค่ะ ซึ่งตอนนี้เค้ามีแฟนใหม่แล้ว ส่วนเราคือยังไม่มีใครเลยค่ะ
จะ 2 ปี แล้วที่เราเป็นแบบนี้ แต่ไม่ได้อ่อนแอเหมือนตอนแรกๆที่ไม่มีเค้าล่ะน่ะ
แต่ยังมีบ้างคิดถึงบ้างเห็นแฟนใหม่เค้า ดีเราก็อดนึกถึงตอนที่เป้นเราเลยค่ะ คือเราไม่เคยทำ
สิ่งดีๆ ให้เค้าเลย เราเสียใจเราอยากขอโทษเค้าค่ะแต่เราพูดถึงเค้าทีไร
น้ำตาไหลตลอดเลย เราอยากเล่าเหตุการณ์ให้เพื่อนๆ อ่านค่ะเพื่อเป็นอุทาหรณ์ สอนใจ เพื่อนๆ
เวลาเจอคนดีๆ ก็ให้รักดูแลเค้าให้ดี ที่สุดเท่าที่ตอนนั้นเราจะทำได้เพื่อเป็นความทรงจำ
เพื่อให้เค้าได้นึกถึงตอนที่ไม่มีเรา พอให้เราได้เป็นความทรงจำในใจเค้าบ้าง
ไม่ใช่มีแค่ความรู้สึกแย่ๆ ไม่เคยผูกพัน ไม่มีความทรงจำดีๆ เลย
เราไม่เคยถามเค้าเมื่อเค้ากลับจากทำงาน ว่าเหนื่อยไหมกินข้าวยัง อาบน้ำยัง
เราไม่เคยโทรหาเค้าก่อน ซึ่งเป็นเค้าที่โทรตลอด เหมือนเป็นนิสัยค่ะ เพราะเราไม่ต้องโทรยังไงเค้าก็โทรมาเอง
มันก็ต้องมีวันที่เค้าใม่โทรใม่ทัก ( ในใจไม่โทรใม่ทัก เราก็ไม่โทรไม่ทัก ) เพื่อนๆค่ะ ซึ่งถ้าเป้นตอนนี้เราไม่ปล่อยเค้า
ไปจริงๆค่ะ เรารู้แล้วที่ผ่านเค้าใส่ใจเราทุกอย่างทุกเรื่อง ซึ่งตัวเราก็รู้ดีว่าเราควรทำไง
แต่เราเลือกที่จะใม่ทำ ทั้งๆที่เราอยากได้เค้ามาเอง เราชอบเค้าก่อนค่ะ ซึ่งเค้าก็เข้ามาจีบเรา
เพื่อนๆ ทุกคนก็อิจฉานะค่ะ ได้คบกับคนที่เราชอบ แต่เราไม่ดีเองค่ะ เราทิ้งสิ่งดีดีไป
ซึ่งเป็นนิสัยตัวเราเอง เราแย่มาก เราไม่เคยทำให้เค้าสบายใจ มีแต่สร้างเรื่องหนักใจตลอด
หลายๆ เรื่องค่ะที่เราทำ ซึ่งถ้าเป็นเรา เราเองก็ไม่ทนค่ะ ใช่ค่ะมีวันนั้นวันที่เค้าใม่ทนค่ะ
เค้าอยากเลิกกับเรา ซึ่งเราไม่อยากเลิก เรารักเค้า คิดว่าบอกตอนนั้นมันจะมีอะไร ดีขึ้นหรอ ไม่ค่ะ
อย่างที่ว่า คนเค้าอยากไป รั้งให้ตายยังไงเค้าก็ไป ค่ะ เรายอมรับเลยเราขาดเค้าใม่ได้ค่ะ
เราเหมือนคนจะตาย เราอยากตายให้ได้เลยค่ะ ความรู้ซึ่งแบบนี้ ไม่เคยมีอยู่ในหัวสมอง
แต่มันมาเกิดขึ้นกับตัวเอง มันเจ็บมันจุก มันใม่โอเค เหมือนเราโดนหักอกแล้วเหยียบซ้ำๆ ด้วยคำพูดว่าเราไม่เอาเทอแล้ว
เลิกน่ะ '' มันแว่วมาในหัวเรื่อยยๆ เรากินใม่ได้นอนไม่หลับ โดนบอกเลิกมันเจ็บจริงๆ เราใม่เคยโดนบอกเลิกค่ะ
ส่วนมากทิ้งเค้าไปเอง '' รู้เลยค่ะโคตเจ็บอยู่ไม่ได้ เรากลายเป้นคนเงียบๆ ไม่คุยกับใคร ไม่หัวเราะไม่ยิ้ม จนเพื่อนคิดว่าเราบ้า
หรือเป็นโรคซึงเศร้า เราร้องไห้ทุกวัน ทุกคืน ร้องแบบไม่มีเสียงค่ะ ซึ่งเราอยากจะกรี๊ดดังๆ
เราอยากตายๆไปเลยตอนนั้น เวลาผ่านไป เกือบจะปีนึงเราเริ่มดีขึ้น ดีขึ้นในที่นี่คือ เริ่มกลับมาเป็นเราคนเดิม
แต่ยังคิดถึงเค้าอยู่ รอ รัก ทั้งที่รู้ว่าไม่มีวัน นั้นของเราแล้ว มันสายไปแล้วค่ะ เราไม่มีโอกาศตรงนั้นแล้ว
เราไม่อยากเชื่อเลยว่าเราจะเป็นคนแบบนี้ ตอนที่เราเลิกกับเค้าใหม่เราตามราวีเค้าไม่เลิกเลยค่ะ
ด่าเค้า อย่างนุ้นอย่างนี้ คือทุกอย่างมันเร้วไปหมดค่ะ เราเหมือนคนไม่ยอมรับความจริง
ทำไมเทอต้องทิ้งเรา ทิ้งเราทำไม ยังถามซ้ำๆไปแบบนั้น รุ้ค่ะรุ้ตัวเองดีมาก แต่แค่ไม่ยอมรับมันเฉยๆ
อยากบอกว่ามันไม่ดีเลยค่ะ มันไม่ใช่วิธีที่ดีเลยที่ทำแบบนั้น ตอนนี้เวลาคิดถึงเรื่องตอนนั้น
เราอยากตบตัวเองมากค่ะ ทำไมไม่ปล่อยเค้าไปบางทีถ้าเราปล่อยเค้าดีดีๆ เราปรับปรุงตัวหน่อย
วันนึงเค้าอาจจะกลับมาก็ได้ แต่มันสายไปแล้วค่ะ มันก็ได้แค่คิดแบบนี้ตอนนี้ ซึ่งเราก็ไม่กลับมาแล้ว
ซึ่งตอนนี่เราโอเคขึ้นมากเลยค่ะพร้อมเริ่มใหม่แล้ว
แต่ก็ยังคิดถึงเค้าค่ะยังส่องบ้างเล็กน้อย ตอนนี้เค้ามีแฟนใหม่แล้วค่ะ
ดีมากค่ะ ดีกว่าเรามาก ลงรูปคู่ ขึ้นสถานะ ซึ่งแตกต่างกับเรา ไม่มีค่ะ ไม่มีเลยสักอย่าง
แฟนใหม่เค้าดีมากค่ะ ดูอบอุ่น เอาใจเก่งดี พูดค่ะ พูดคร้า เราก็ยินดีกับเค้าน้ะค้ะที่เค้าได้เจอคนดีๆ
เจอเหตุการณ์แย่ๆ ความทรงจำแย่ๆ อย่างเราไปแล้วเจอคนดีๆ ค่ะเราก็พร้อมยินดี เรายินดีที่เค้าเจอคนที่เค้าหามา
นานเค้าเจอคนที่เค้า รักจริงๆ พร้อมทำเพื่อได้ทุกอย่างมากกว่าเรา เรายินดีค่ะ ยอมรับผลที่เกิดขึ้นกับตัวเองค่ะ
ถึงเราจะเสียใจ คิดถึงเค้ายังไงทำได้แค่คิดถึง เราอยากแชร์ ประสบการณ์แย่ๆ ตัวเองค่ะอึกอัด เราอยากขอโทษ
เค้ามากค่ะแต่เราไม่อยากวุ่นวายกับเค้าอีก ไม่อยากให้เค้าหนักใจ ตอนนี้เค้ามีคนใหม่ไปแล้ว
เพื่อนๆ มีเหตุกานอะไรแชร์ได้น่ะคะ ( ยิ่งโตยิ่งรู้ว่าควรกระทำแบบไหน ) ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
ประสบการณ์แย่ๆ มาเล่าให้ฟังค่ะ .แฟนเก่า
เราคิดถึงเขามากค่ะ ซึ่งตอนนี้เค้ามีแฟนใหม่แล้ว ส่วนเราคือยังไม่มีใครเลยค่ะ
จะ 2 ปี แล้วที่เราเป็นแบบนี้ แต่ไม่ได้อ่อนแอเหมือนตอนแรกๆที่ไม่มีเค้าล่ะน่ะ
แต่ยังมีบ้างคิดถึงบ้างเห็นแฟนใหม่เค้า ดีเราก็อดนึกถึงตอนที่เป้นเราเลยค่ะ คือเราไม่เคยทำ
สิ่งดีๆ ให้เค้าเลย เราเสียใจเราอยากขอโทษเค้าค่ะแต่เราพูดถึงเค้าทีไร
น้ำตาไหลตลอดเลย เราอยากเล่าเหตุการณ์ให้เพื่อนๆ อ่านค่ะเพื่อเป็นอุทาหรณ์ สอนใจ เพื่อนๆ
เวลาเจอคนดีๆ ก็ให้รักดูแลเค้าให้ดี ที่สุดเท่าที่ตอนนั้นเราจะทำได้เพื่อเป็นความทรงจำ
เพื่อให้เค้าได้นึกถึงตอนที่ไม่มีเรา พอให้เราได้เป็นความทรงจำในใจเค้าบ้าง
ไม่ใช่มีแค่ความรู้สึกแย่ๆ ไม่เคยผูกพัน ไม่มีความทรงจำดีๆ เลย
เราไม่เคยถามเค้าเมื่อเค้ากลับจากทำงาน ว่าเหนื่อยไหมกินข้าวยัง อาบน้ำยัง
เราไม่เคยโทรหาเค้าก่อน ซึ่งเป็นเค้าที่โทรตลอด เหมือนเป็นนิสัยค่ะ เพราะเราไม่ต้องโทรยังไงเค้าก็โทรมาเอง
มันก็ต้องมีวันที่เค้าใม่โทรใม่ทัก ( ในใจไม่โทรใม่ทัก เราก็ไม่โทรไม่ทัก ) เพื่อนๆค่ะ ซึ่งถ้าเป้นตอนนี้เราไม่ปล่อยเค้า
ไปจริงๆค่ะ เรารู้แล้วที่ผ่านเค้าใส่ใจเราทุกอย่างทุกเรื่อง ซึ่งตัวเราก็รู้ดีว่าเราควรทำไง
แต่เราเลือกที่จะใม่ทำ ทั้งๆที่เราอยากได้เค้ามาเอง เราชอบเค้าก่อนค่ะ ซึ่งเค้าก็เข้ามาจีบเรา
เพื่อนๆ ทุกคนก็อิจฉานะค่ะ ได้คบกับคนที่เราชอบ แต่เราไม่ดีเองค่ะ เราทิ้งสิ่งดีดีไป
ซึ่งเป็นนิสัยตัวเราเอง เราแย่มาก เราไม่เคยทำให้เค้าสบายใจ มีแต่สร้างเรื่องหนักใจตลอด
หลายๆ เรื่องค่ะที่เราทำ ซึ่งถ้าเป็นเรา เราเองก็ไม่ทนค่ะ ใช่ค่ะมีวันนั้นวันที่เค้าใม่ทนค่ะ
เค้าอยากเลิกกับเรา ซึ่งเราไม่อยากเลิก เรารักเค้า คิดว่าบอกตอนนั้นมันจะมีอะไร ดีขึ้นหรอ ไม่ค่ะ
อย่างที่ว่า คนเค้าอยากไป รั้งให้ตายยังไงเค้าก็ไป ค่ะ เรายอมรับเลยเราขาดเค้าใม่ได้ค่ะ
เราเหมือนคนจะตาย เราอยากตายให้ได้เลยค่ะ ความรู้ซึ่งแบบนี้ ไม่เคยมีอยู่ในหัวสมอง
แต่มันมาเกิดขึ้นกับตัวเอง มันเจ็บมันจุก มันใม่โอเค เหมือนเราโดนหักอกแล้วเหยียบซ้ำๆ ด้วยคำพูดว่าเราไม่เอาเทอแล้ว
เลิกน่ะ '' มันแว่วมาในหัวเรื่อยยๆ เรากินใม่ได้นอนไม่หลับ โดนบอกเลิกมันเจ็บจริงๆ เราใม่เคยโดนบอกเลิกค่ะ
ส่วนมากทิ้งเค้าไปเอง '' รู้เลยค่ะโคตเจ็บอยู่ไม่ได้ เรากลายเป้นคนเงียบๆ ไม่คุยกับใคร ไม่หัวเราะไม่ยิ้ม จนเพื่อนคิดว่าเราบ้า
หรือเป็นโรคซึงเศร้า เราร้องไห้ทุกวัน ทุกคืน ร้องแบบไม่มีเสียงค่ะ ซึ่งเราอยากจะกรี๊ดดังๆ
เราอยากตายๆไปเลยตอนนั้น เวลาผ่านไป เกือบจะปีนึงเราเริ่มดีขึ้น ดีขึ้นในที่นี่คือ เริ่มกลับมาเป็นเราคนเดิม
แต่ยังคิดถึงเค้าอยู่ รอ รัก ทั้งที่รู้ว่าไม่มีวัน นั้นของเราแล้ว มันสายไปแล้วค่ะ เราไม่มีโอกาศตรงนั้นแล้ว
เราไม่อยากเชื่อเลยว่าเราจะเป็นคนแบบนี้ ตอนที่เราเลิกกับเค้าใหม่เราตามราวีเค้าไม่เลิกเลยค่ะ
ด่าเค้า อย่างนุ้นอย่างนี้ คือทุกอย่างมันเร้วไปหมดค่ะ เราเหมือนคนไม่ยอมรับความจริง
ทำไมเทอต้องทิ้งเรา ทิ้งเราทำไม ยังถามซ้ำๆไปแบบนั้น รุ้ค่ะรุ้ตัวเองดีมาก แต่แค่ไม่ยอมรับมันเฉยๆ
อยากบอกว่ามันไม่ดีเลยค่ะ มันไม่ใช่วิธีที่ดีเลยที่ทำแบบนั้น ตอนนี้เวลาคิดถึงเรื่องตอนนั้น
เราอยากตบตัวเองมากค่ะ ทำไมไม่ปล่อยเค้าไปบางทีถ้าเราปล่อยเค้าดีดีๆ เราปรับปรุงตัวหน่อย
วันนึงเค้าอาจจะกลับมาก็ได้ แต่มันสายไปแล้วค่ะ มันก็ได้แค่คิดแบบนี้ตอนนี้ ซึ่งเราก็ไม่กลับมาแล้ว
ซึ่งตอนนี่เราโอเคขึ้นมากเลยค่ะพร้อมเริ่มใหม่แล้ว
แต่ก็ยังคิดถึงเค้าค่ะยังส่องบ้างเล็กน้อย ตอนนี้เค้ามีแฟนใหม่แล้วค่ะ
ดีมากค่ะ ดีกว่าเรามาก ลงรูปคู่ ขึ้นสถานะ ซึ่งแตกต่างกับเรา ไม่มีค่ะ ไม่มีเลยสักอย่าง
แฟนใหม่เค้าดีมากค่ะ ดูอบอุ่น เอาใจเก่งดี พูดค่ะ พูดคร้า เราก็ยินดีกับเค้าน้ะค้ะที่เค้าได้เจอคนดีๆ
เจอเหตุการณ์แย่ๆ ความทรงจำแย่ๆ อย่างเราไปแล้วเจอคนดีๆ ค่ะเราก็พร้อมยินดี เรายินดีที่เค้าเจอคนที่เค้าหามา
นานเค้าเจอคนที่เค้า รักจริงๆ พร้อมทำเพื่อได้ทุกอย่างมากกว่าเรา เรายินดีค่ะ ยอมรับผลที่เกิดขึ้นกับตัวเองค่ะ
ถึงเราจะเสียใจ คิดถึงเค้ายังไงทำได้แค่คิดถึง เราอยากแชร์ ประสบการณ์แย่ๆ ตัวเองค่ะอึกอัด เราอยากขอโทษ
เค้ามากค่ะแต่เราไม่อยากวุ่นวายกับเค้าอีก ไม่อยากให้เค้าหนักใจ ตอนนี้เค้ามีคนใหม่ไปแล้ว
เพื่อนๆ มีเหตุกานอะไรแชร์ได้น่ะคะ ( ยิ่งโตยิ่งรู้ว่าควรกระทำแบบไหน ) ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ