วันนี้ผมอยากจะมาระบายความในใจหรือถามคำถามบางอย่างกับคนที่มาอ่านกระทู้ของผม คือ ผมเป็นเด็กที่ค่อยข้างไม่เเสดงออกทางด้านอารมณ์ ตอนเด็กๆเลยไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่ (บอกไว้ก่อนนะครับบางอย่างอาจไม่ค่อยเกี่ยวกับหัวกระทู้) ตอนประถมผมเป็นเด็กที่ย้ายเข้ามาเรียนอนุบาลตอนกลางเทอม จึงไม่ค่อยมีเพื่อนเเละเป็นคนขี้อายมาก ประกอบกับท่าทางที่ตุ้งติ้ง ตัวอ้วนด้วย เลยโดนล้อว่าเป็นตุ๊ด ใครเจอหน้าก็จะถามว่า"เห้ยชอบผู้ชายหรือผู้หญิงว่ะ"แล้วก็หัวเราะชอบใจ ซึ่งมันไม่สนุกเลย พอโตขึ้นมาตอนประถมผมก็เริ่มชิน แต่ยังมีคนล้ออยู่จนพ่อแม่และญาติๆผมก็ถามเช่นกัน ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงถามแบบนั้น ความรู้สึกตอนนั้นคือไม่ได้ชอบผู้ชายเลย เกลียดเลยด้วยซ้ำเพราะชอบเเกล้งให้ผมร้องไห้เพราะผมเป็นคนที่ไม่สู้คน อ่อนแอนิดหน่อยก็ร้องไห้ เลยชอบไปเล่นกับพวกผู้หญิงมากกว่า มันมีเหต์การณ์ที่ทำให้ผมไม่อยากจะเล่นหรือรู้จักใครอีกเลยเพราะว่าในโรงเรียนตอนประถมของผมมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเขาเหมือนเป็นคนที่มีอิทธิพลในโรงเรียน แบบใครๆก็ต้องรู้จักใครๆก็อยากเล่นด้วย ใครที่ไม่ได้เล่นด้วยคือตกไปอยู่นอกเทรนเลย เขามาขอให้ผมบอกข้อสอบปลายภาคเขา บอกข้อถูกเขาแล้วให้ผมกาข้อผิดเพราะเขาจะได้ๆที่1เพื่อที่จะได้ของขวัญจากแม่ของเขา เขาบอกว่าถ้าผมไม่ทำเขาจะให้พวกผู้ชายมาลุมผมมาทำร้ายผม และให้ทุกคนในโรงเรียนไม่เล่นกับผมด้วย เพราะว่าหัวหน้ากลุ่มของผู้ชายก็คือน้องชายของเขา ผมจึงต้องยอมเขาเพราะว่ากลัวที่จะไม่มีเพื่อนแล้วก็ถูกทำร้ายและแล้ว เขาก็ได้อย่างใจหวัง เฮ้อ เรามาเข้าเรื่องกันเถอะครับ หลังจากนั้นมาผมก็โดนกลั่นเเกล้งมาตลอดเหมือนเคย และแล้วเราก็ได้ขึ้นมัธยมต้นซักที ผมสอบเข้าโรงเรียนที่มันใกล้บ้านทั้งๆที่บ้านอยากให้เข้าเรียนในตัวเมือง ผมกลัวที่จะเข้าสังคมใหญ่ๆเลยสอบเข้าที่โรงเรียนใกล้บ้านเเทน ตอนมัธยมต้นกว่าผมจะมีเพื่อนก็ ม.2 เข้าไปแล้วเป็นกลุ่มเพื่อนที่ดีเลยให้คำปรึกษา ตลก เฮฮา อยุ่เป็นเพื่อนกันไม่ว่าจะเวลาไหน ใช่ครับผมก็โดนล้อว่าเป็นตุ๊ดอยุ่ดี แล้วถึงเวลาที่ผมต้องเข้าสังคมใหญ่ๆผมเลือกที่จะไปเรียนโรงเรียนในเมือง ผมกังวลอยุ่ไม่น้อยกลัวว่าจะสอบไม่ติด ผมมีเพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดิมแค่คนเดียวเท่านั้นเพราะว่าค่อนข้างไกลจากบ้านของพวกเรา ผลปรากฎว่าผมสอบได้ห้อง 1 (วิทย์-คณิต)ซึ่งเป็นห้องที่ผมไม่คาดคิดว่าจะติดด้วยซ้ำ พอถึงวันปฐมนิเทศ ผมก็ได้รู้จักเพื่อนใหม่ ซึ่งไม่ได้เลวร้ายอย่างที่ผมคิด และ...ผมก็โดนถามว่าเป็นตุ๊ดอีกแล้ว คือเพื่อนบอกว่าท่าเดินผมเหมือน แล้วก้การพูด รอยยิ้ม แต่ก็มีคนมาจีบเพราะว่าส่วนตัวผมก็เป็นคนน่าตาเอ่อ...น่าตาดี เลยมีมาจีบ เพื่อนๆก็บอกว่าอย่าเป็นตุ๊ดนะเสียดาย ผมก็รู้สึกตลกดี ว่ามันขนาดนั้นเลยเหรอ จนผมได้เจอเพื่อนชายคนนึง...เวลาผมได้คุยกับเค้าได้เห็นน่ามันรู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้ ผมรู้ครับว่ามันไม่ชอบผมมันกลัวผมเพราะผมถูกนึกว่าเป็นตุ๊ดไปแล้ว ในเทอมสองของม.4 เราก็ต้องไปทัศนศึกษากันซึ่งมันต้องตื่นเเต่เช้ามากเพื่อที่จะมานัดกันที่โรงเรียน ผมจึงขอที่จะนอนบ้านมัน ตามจริงมันเกลียดผมมากกกกกกลัวด้วยแต่เเฟนมันซึ่งอยู่ห้องเดียวกัน ขอโอกาศให้ ผมจึงได้ไปนอนด้วยกันผมก็ได้รู้จกกับครอบครัวเค้าเป้นครอบครัวที่น่ารักมากเลยครับ ผมก้นอนปกติไม่มีไรเกิดขึ้นเเต่ผมมารู้ทีหลังว่ามันต้องรอให้ผมหลับก่อนมันถึงจะหลับลง หลังจากวันนั้นผมก็ ไปบ้านมันบ่อยจะนึกว่าเป็นลูกอีกคนไปแล้วเวลาที่ผมไปบ้านมันผมก้จะทำความสะอาดห้องมันเก็บห้องมัน 5555 ดูยังไงก็ไม่รุ้ ล่าสุดผมได้มาเรียนพิเศษเเล้วก็มาอยู่ห้องด้วยกัน มันเป็นคนนอนดิ้นครับชอบเอาขามาก่ายผมผมรู้สึกว่ามันแปลกๆมันชอบมาถุที่เป้าผม...แล้วซักพักมันก้เอามือมาจับครับ ผมก็ตกใจ แต่ก้ทำเป็นหลับ หลังจากวันนั้นมันก็ไปนอนห้องเพื่อนอีกคนอ้างว่าเพื่อนเพื่อนอีกคนกวนห้องเรามีสามคนครับ จนเพื่อนอีกคนนึงกลับบ้าน มันจึงกลับมานอน ครั้งนี้ผมเป็นคนดิ้นครับ สัมผัสได้ถึงถึงอะไรนูนๆ ผมนี่ทำอะไรไม่ถูกเลย วันถัดมาผมก้ทำมันอีก จากนั้นเพื่อนก็ไม่คุยกับผม ไม่สบตาอารมณ์ไม่ดีใส่ คือผมร็แล้วครับว่าผมผิดแต่มันอึดอัดนะครับนับจากวันนี้นผมก็ร้องไห้ทุกคืนเลย ทำเป็นอารมณ์ดีแต่ในใจมันเเย่มาก ผมจะง้อเค้ายังไงดีครับ ผมไม่อยากเสียเพื่อนไป...
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับผมอาจจะนิสัยไม่ดี เขียนไม่ดี ก็ขอโทษด้วยนะครับ ถ้ามันได้มาอ่านกูก็ขอโอกาสสุดท้ายให้กูหน่อยจะได้ไหม กูขอโทษนะ..,
ผมผิดมากเลยเหรอครับ - กูขอโทษนะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับผมอาจจะนิสัยไม่ดี เขียนไม่ดี ก็ขอโทษด้วยนะครับ ถ้ามันได้มาอ่านกูก็ขอโอกาสสุดท้ายให้กูหน่อยจะได้ไหม กูขอโทษนะ..,