เรารู้จักกับน้องคนหนึ่ง เขาเป็นคนน่ารัก ตอนแรกที่รู้จักกันน้องน่ารักมาก คุยกันสักพัก น้องก็บอกว่ารู้สึกดีกับเรา แต่ ณ ตอนนั้นเรามีแฟนอยู่แล้ว เราก็บอกน้องตรงๆนะว่ามีแฟนแล้ว ก็คุยกันแบบพี่น้องกันมาเรื่อยๆ จนน้องเขามีแฟนก็มาปรึกษาเราเรื่องแฟน แต่น้องก็บอกว่ายังไงรู้สึกดีๆกับเราอยู่ คือเราคุยกันเหมือนคนเป็นแฟนกัน แต่เราก็ตกลงกันนะ ว่าเราเป็นพี่น้องกัน พักหลังๆ เราเริ่มรู้สึกว่าเวลาน้องมาคุยเรื่องแฟนเขาให้ฟัง เราจะไม่พอใจ หึงหวง จนมีช่วงหนึ่งที่เรากลัวว่าความรู้สึกตัวเองมันจะมากไปกว่านี้ เราเลยไม่ตอบแชทน้อง ไม่คุยกับน้องเลย ประมาณเดือนหนึ่ง อยู่ดีๆน้องก็ทักมาหาว่า คิดถึงไม่ไหวแล้ว ตอนนั้นตกใจมาบวกกับดีใจแล้วก็คิดถึงเหมือนกันเลยตอบไปแบบไม่คิดอะไรเลยว่าคิดถึง แถมช่วงนั้นเรากับแฟนก็เหมือนไม่ค่อยได้คุยกัน ไม่ได้มีปัญหากัน ต่างคนต่างทำงาน (อยู่กันคนละที่ในกทมนี้แหละ) แต่พอถามไปว่าเลิกกับแฟนหรอ เขาก็บอกว่ายังคบกันดีอยู่ ตอนนั้นรู้สึกหึงหวงน้องมากอ่ะ แล้วเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ ความรู้สึกตอนนั้นที่ไม่อยากให้มันมากเกินไป มันกลับย้อนกลับมาแถมยังมากกว่าเดิม จนตอนนี้ไม่ไหวแล้ว คือเราคิดว่าเรารักน้อง แต่เราก็รักแฟน เขาดีกับเราทุกอย่าง ไมีเหตุผลอะไรที่จะบอกเลิก เราเคยคุยกับน้องว่าถ้าเราเลิกกับแฟนมาคบกันไหม น้องก็บอกว่าคนนั้นก็ดีกับเขา
คือตอนนี้เราสับสนอ่ะ ไม่รู้จะไปต่อยังไงดี เรารู้สึกดีกับน้องมากๆนะ แต่ทั้งเขาและเราก็เลิกกับแฟนเพื่อมาคบกันไม่ได้
รู้สึกคิดผิดอ่ะที่วันนั้นกลับไปคุยกัน
สถานะเราตอนนี้เหมือนต่างคนต่างเป็นกิ๊กของกันอ่ะ
เคยรู้สึกรักใครพร้อมๆกันไหม
คือตอนนี้เราสับสนอ่ะ ไม่รู้จะไปต่อยังไงดี เรารู้สึกดีกับน้องมากๆนะ แต่ทั้งเขาและเราก็เลิกกับแฟนเพื่อมาคบกันไม่ได้
รู้สึกคิดผิดอ่ะที่วันนั้นกลับไปคุยกัน
สถานะเราตอนนี้เหมือนต่างคนต่างเป็นกิ๊กของกันอ่ะ