คือเราฝันไว้ตั้งนานมากแล้วแหละ และเราตั้งใจมาก หวังว่าวันหนึ่งคนได้ทำ คือเราอย่างเป็นศิลปินอะไรแบบนี้ คือมันเป็นความฝันที่เราตั้งใจมากๆอ่ะ เราเลยตั้งใจฝึกซ้อมทุกวัน ทั้งซ้อมร้อง ซ้อมเต้น ซ้อมทุกอย่างเท่าที่เราจะทำได้ แถมเราฝึกภาษาที่คิดว่ามันจะต้องใช้ เราตั้งใจเรียนมากขึ้นด้วย แล้ววันนี้เรานั่งดูวิดีโอDance Practiceของวงเกาหลีวงหนึ่งอยู่ เราเริ่มขยับตามบ้าง ไรบ้าง แล้วแม่ก็เดินเข้ามาบอกกับเราว่า "เออเต้นไปเลยนะ แต่กูไม่มีทางให้ได้ไป เต้นกินรำกินแน่นอน ต้องรอให้กูตายก่อนค่อยทำ อยากทำทำเลย" คือแบบมันทำให้เจ็บมากอ่ะ ทำไมต้องพูดขนาดนี้หรอ นี้เราเป็นครอบครัวเดียวกันรึเปล่าอ่ะ แล้วที่เราทำไปคืออะไรว่ะ เรียนให้มันดีขึ้นเพื่ออะไร ถ้าไม่อยากให้ทำก็บอกแต่แรกก็ได้อ่ะ เราแบบท้ออ่ะ เหมือนโดนทำลายของที่เราตั้งใจทำมาตลอดเวลาอ่ะ ใครเป็นแบบเราก็น่าจะเข้าใจนะ ว่ามันเสียใจแค่ไหนอ่ะ เราเลยรีบปิดเพลง ปิดคอม ปิดทุกอย่างแล้วเราก็นั่งร้องไห้ แล้วพอเริ่มทำใจได้ เราเลยมาระบายนี้แหละ ขนาดนั่งพิมพ์กระทู้นี่น้ำตายังไหลอยุ่เลยอ่ะ
เรื่องวันนี้ทำให้เรารู้ว่าสิ่งที่ทำมาไม่มีความหมายอะไรในสายตาแม่เราเลย....
เราโดนแม่เราทำลายความฝัน.....
เรื่องวันนี้ทำให้เรารู้ว่าสิ่งที่ทำมาไม่มีความหมายอะไรในสายตาแม่เราเลย....