ตอนนี้เราสับสน ขออนุญาติ ถาม/ระบาย/ข้อข้อแนะนำหรือแสดงความคิดเห็นส่วนตัวค่ะ
เรากับแฟนคบกันมาได้ปีกว่าแล้วค่ะ โดยทุกเย็นเราจะต้องเจอกันโดยที่เราไปหา
เนื่องจากเราเลิกงานเร็วกว่าแฟน เป็นแบบนี้มาตลอด1ปีเต็ม จะมีวันที่เราไม่เจอก็แค่
วันที่เรายุ่งติดธุระหรือไม่ว่างมา พอเลิกงานเราก็ไปหาข้าวทานกันปกติ โดยที่เราแชร์กัน
แต่ก็มีบ้างปะปรายที่เค้าหรือเราจะเป็นฝ่ายเลี้ยง เสร็จแล้วเราก็ไปส่งเค้าที่บ้าน และเราก็กลับบ้านค่ะ
เป็นอย่างนี้ทุกวัน ตลอดระยะเวลาที่เราคบกัน ซึ่งเราก็ยินดีและก็ทำแบบนี้มาตลอด
ใน 1 ปี เราจะไม่ค่อยได้ไปสวีทเหมือนคู่อื่น เราดูหนัง 3เรื่อง ใน1ปี ซึ่งปกติเราชอบดูหนังมาก
แต่เราก็ปรับตัว เข้าใจว่าเค้าไม่ชอบดูหนัง
+ เดินช้อปปิ้งด้วยกันเราจำไม่ได้เลยว่าเคยไปเดินช้อปปิ้งด้วยกันมั้ย แต่เคยเดินซื้อของในซูเปอร์ด้วยกัน
+ กินขนมหวาน เค้ก ที่คู่อื่นๆชอบไป เราก็ไปกันนับครั้งได้ ประมาณ 2-3 ครั้งตลอดปีที่ผ่านมา
+ ที่ทำงานเค้าไม่ทราบว่าเค้าคบกับใคร (ไม่ได้เปิดเผยเราขนาดนั้น) แต่ก็มีคนเข้ามาคุยกับเค้าเรื่อยๆ(อาจเป็นเพราะงาน)
แต่สิ่งที่เรารู้สึกดีคือ ถ้าเค้ามีเวลาว่าง(เมื่อก่อน)เค้าจะชวนเราไปทำบุญ ไหว้พระ ไปที่ๆเค้าชอบ
ซึ่งทุกๆที่ๆเค้าพาเราไปเราก็ชอบหมดเพราะเราก็มีความสุขที่ได้อยู่กับเค้า
..เค้าอาจจะไม่ได้พาไปเที่ยวบ่อย แต่ก็จะพยายามหาวันหยุดพาเราไป แต่ถ้าไปต่างจังหวัดเค้าจะออกมากกว่าเรานะคะ
ถามว่าเรามีความสุขมั้ยเวลาอยู่กับเค้า เราตอบเลยว่ามาก เราแค่ได้เจอ มอง คุย ได้อยู่ด้วยกันเราก็สุขใจแล้ว
แต่ด้วยที่ว่าตอนนี้งานเรามีความรับผิดชอบมากขึ้น ยุ่งมากขึ้น เหนื่อยมากขึ้น และเราต้องทำทุกอย่างเหมือนเดิม
คือไปรอเค้าเลิกงานเพื่อกินข้าวกันละไปส่งเค้า เราถึงกลับบ้านบางครั้งเรามานั่งคิด ถ้าเราไม่ไปเตอเค้าจะมาหาเรามั้ย
คำตอบคือ มา เพียง 2 ครั้ง เท่านั้น ...
สิ่งที่เราอยากถามเพื่อนๆคือ แบบนี้คือความรักใช่มั้ย เราคิดมาเสมอว่ามันคือความรักที่เรามอบให้เค้า
เราเคยเป็นผู้หญิงเอาแต่ใจ แต่รักครั้งนี้เราจิงจังเลยทำดีเท่าที่ทำได้ ยอมปรับเพราะอยากให้ชีวิตคู่ไปรอด
แต่ทำไมยางครั้งเราเหมือนตัวคนเดียว สู้อยู่คนเดียว เราคิดนะคะว่าเราเป็นผู้หญิงนะเรา ยอมหรือรักเค้ามากไปมั้ย
ตอนนี้เราเริ่มคิดหนักขึ้น ว่าเหตุผลที่เรารักเค้าคืออะไร แล้วเค้ารักเราบ้างมั้ย หรือว่าเค้ารักเราแค่เรายังไม่รับรู้
ปากเค้าบอกว่ารักเรา แต่การกระทำมันไม่สอดคล้องเท่าไร เราเรียกร้องมากไปมั้ยคะ หรือเรางี่เง่ามากไปมั้ย
แบบนี้ เค้ารักเรามั้ยคะ ส่วนตัวเรารู้สึกว่าเค้ารักเรานะ แต่เค้าไม่พยายามทำอะไรเพื่อเราขนาดนั้น เหมือนรักตัวเองมากกว่าเรา
จนทำให้เรารู้สึกว่า บางทีเค้าไม่มีเราเค้าก็คงอยู่ได้หรือหาคนคุยใหม่ได้ง่ายๆเพราะคนสนใจเค้าเยอะ...
แบบนี้เค้ารักและจริงจังกับเราบ้างมั้ยคะ หรือแค่ มีเราและเค้าสะดวกสบายขึ้นแค่นั้น.. รบกวนช่วนตอบ/แสดงความคิดเห็นให้ทีค่ะ
แบบนี้เค้าเรียกว่ารัก หรือ แค่คนที่คอยอำนวยความสะดวกคะ
เรากับแฟนคบกันมาได้ปีกว่าแล้วค่ะ โดยทุกเย็นเราจะต้องเจอกันโดยที่เราไปหา
เนื่องจากเราเลิกงานเร็วกว่าแฟน เป็นแบบนี้มาตลอด1ปีเต็ม จะมีวันที่เราไม่เจอก็แค่
วันที่เรายุ่งติดธุระหรือไม่ว่างมา พอเลิกงานเราก็ไปหาข้าวทานกันปกติ โดยที่เราแชร์กัน
แต่ก็มีบ้างปะปรายที่เค้าหรือเราจะเป็นฝ่ายเลี้ยง เสร็จแล้วเราก็ไปส่งเค้าที่บ้าน และเราก็กลับบ้านค่ะ
เป็นอย่างนี้ทุกวัน ตลอดระยะเวลาที่เราคบกัน ซึ่งเราก็ยินดีและก็ทำแบบนี้มาตลอด
ใน 1 ปี เราจะไม่ค่อยได้ไปสวีทเหมือนคู่อื่น เราดูหนัง 3เรื่อง ใน1ปี ซึ่งปกติเราชอบดูหนังมาก
แต่เราก็ปรับตัว เข้าใจว่าเค้าไม่ชอบดูหนัง
+ เดินช้อปปิ้งด้วยกันเราจำไม่ได้เลยว่าเคยไปเดินช้อปปิ้งด้วยกันมั้ย แต่เคยเดินซื้อของในซูเปอร์ด้วยกัน
+ กินขนมหวาน เค้ก ที่คู่อื่นๆชอบไป เราก็ไปกันนับครั้งได้ ประมาณ 2-3 ครั้งตลอดปีที่ผ่านมา
+ ที่ทำงานเค้าไม่ทราบว่าเค้าคบกับใคร (ไม่ได้เปิดเผยเราขนาดนั้น) แต่ก็มีคนเข้ามาคุยกับเค้าเรื่อยๆ(อาจเป็นเพราะงาน)
แต่สิ่งที่เรารู้สึกดีคือ ถ้าเค้ามีเวลาว่าง(เมื่อก่อน)เค้าจะชวนเราไปทำบุญ ไหว้พระ ไปที่ๆเค้าชอบ
ซึ่งทุกๆที่ๆเค้าพาเราไปเราก็ชอบหมดเพราะเราก็มีความสุขที่ได้อยู่กับเค้า
..เค้าอาจจะไม่ได้พาไปเที่ยวบ่อย แต่ก็จะพยายามหาวันหยุดพาเราไป แต่ถ้าไปต่างจังหวัดเค้าจะออกมากกว่าเรานะคะ
ถามว่าเรามีความสุขมั้ยเวลาอยู่กับเค้า เราตอบเลยว่ามาก เราแค่ได้เจอ มอง คุย ได้อยู่ด้วยกันเราก็สุขใจแล้ว
แต่ด้วยที่ว่าตอนนี้งานเรามีความรับผิดชอบมากขึ้น ยุ่งมากขึ้น เหนื่อยมากขึ้น และเราต้องทำทุกอย่างเหมือนเดิม
คือไปรอเค้าเลิกงานเพื่อกินข้าวกันละไปส่งเค้า เราถึงกลับบ้านบางครั้งเรามานั่งคิด ถ้าเราไม่ไปเตอเค้าจะมาหาเรามั้ย
คำตอบคือ มา เพียง 2 ครั้ง เท่านั้น ...
สิ่งที่เราอยากถามเพื่อนๆคือ แบบนี้คือความรักใช่มั้ย เราคิดมาเสมอว่ามันคือความรักที่เรามอบให้เค้า
เราเคยเป็นผู้หญิงเอาแต่ใจ แต่รักครั้งนี้เราจิงจังเลยทำดีเท่าที่ทำได้ ยอมปรับเพราะอยากให้ชีวิตคู่ไปรอด
แต่ทำไมยางครั้งเราเหมือนตัวคนเดียว สู้อยู่คนเดียว เราคิดนะคะว่าเราเป็นผู้หญิงนะเรา ยอมหรือรักเค้ามากไปมั้ย
ตอนนี้เราเริ่มคิดหนักขึ้น ว่าเหตุผลที่เรารักเค้าคืออะไร แล้วเค้ารักเราบ้างมั้ย หรือว่าเค้ารักเราแค่เรายังไม่รับรู้
ปากเค้าบอกว่ารักเรา แต่การกระทำมันไม่สอดคล้องเท่าไร เราเรียกร้องมากไปมั้ยคะ หรือเรางี่เง่ามากไปมั้ย
แบบนี้ เค้ารักเรามั้ยคะ ส่วนตัวเรารู้สึกว่าเค้ารักเรานะ แต่เค้าไม่พยายามทำอะไรเพื่อเราขนาดนั้น เหมือนรักตัวเองมากกว่าเรา
จนทำให้เรารู้สึกว่า บางทีเค้าไม่มีเราเค้าก็คงอยู่ได้หรือหาคนคุยใหม่ได้ง่ายๆเพราะคนสนใจเค้าเยอะ...
แบบนี้เค้ารักและจริงจังกับเราบ้างมั้ยคะ หรือแค่ มีเราและเค้าสะดวกสบายขึ้นแค่นั้น.. รบกวนช่วนตอบ/แสดงความคิดเห็นให้ทีค่ะ