(Edit : ตอนนี้มีความสุขมากครับ เลิกคิดเรื่องแบบนี้แล้ว ยังมีคนที่รักเราอยู่อีกเยอะ และผมก็ควรรักษาคนแบบนั้นไว้)
แอบชอบผู้หญิงคนหนึ่งมา 7 ปีจะ 8 ปี ได้รู้จักกันมาตั้งแต่สมัย ม ปลาย จนตอนนี้จะจบปี 4 แล้ว จะเแยกทางไปเริ่มหางานทำกันแล้ว
ก็ยังแอบชอบมาตลอด ตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้ เรียนทีเดียวกันมา อยู่ห้องเดียวกันมาตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้
สุดท้ายก็ทำได้แค่เป็นเพื่อน และก็คิดไปเองอยู่ฝ่ายเดียว 5555.
เคยบอกชอบไปแล้วครั้งนึง ตอนเรียนจบ ปวช แล้วก็เพิ่งบอกไปอีกรอบตอนหลังจบบายเนียร์
กว่าจะรวบรวมความกล้าคุยเรื่องนี้ได้ มันยากมาก พอบอกไปแทบไม่อยากจะมองหน้า -////- แล้วสุดท้าย.....ก็ยังเป็นเพื่อนเหมือนเดิม
เหมือนเขาจะรู้ว่าเราชอบเขา แต่เขาก็ไม่ได้ตอบรับความรู้สึกอะไร หลังจากวันบายเนียร์ก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
คุยกันปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เวลาเราถามเกี่ยวกับคนที่เขาชอบ เขาก็ชอบเบี่ยงประเด็น คุยเรื่องอื่นบ้าง หนีหายไปบ้าง (เราก็คาใจ รอจนเก้อสิ 55555)
ซึ่งก็ไม่ค่อยเข้าใจว่ามันคืออะไร แต่เรารู้สึกว่าผูกพัน (มโน) กับเขามาก อาจจะเพราะแอบชอบเขา + คุยกันบ่อย + เวลาที่อยู่ด้วยกัน
ทุกวันนี้พยายามคุยให้เหมือนเพื่อนกันปกติ เพราะ ไม่อยากให้เขาคิดว่า เขาทำให้เราเสียใจเรื่องที่เราบอกชอบไป
ตอนเขามีแฟน เขามีคนที่ชอบ เราก็แอบเสียใจนิด ๆ นะ แต่จะให้ทำยังไงได้เรามันไม่ได้มีสิทธิ์นี่เนอะ จะไปหวงไปหึงเขาได้ไง
ไม่รู้ว่าเขาชอบใคร ไม่รู้ว่าเขารู้สึกอะไรกับเรามั่งมั้ย เขาจะแอบมีใจให้เรามั่งมั้ย 5555. อยากให้เขาหันมามองเรามั่งสักนิด
เราคงจะเป็นโลก เขาคงเป็นพระจันทร์ ที่ทำได้แค่มองอยู่ที่ตรงนี้(ใช่ไหม)
สุดท้ายนี้ เรามีคำถามมาถามทุกคนที่เข้ามาอ่าน
1. เราควรจะทำยังไงดีต่อจากนี้
2. เราควรเลิกวิ่งตาม เลิกแอบชอบเขาไหม
3. เราควรปล่อยความรู้สึกนี้ให้มันหายไปไหม
4. เราแค่หวั่นไหว เพราะใกล้จากกันแล้ว แค่นั้นหรือเปล่า
5. อยากได้คำแนะนำ ความคิดเห็นส่วนตัวของเพื่อน ๆ ที่เข้ามาอ่านด้วยนะครับ [:อมยิ้ม17:]
ปล กระทู้แรก หากมีอะไรผิดพลาด แท็กผิดห้อง ต้องกราบขออภัยด้วยครับ
ปล2 จขกท เป็นคนคิดบวก ยิ้มให้กับปัญหาที่เจอซะส่วนใหญ่ ไม่ต้องแปลกใจนะครับ ^^
ปล3 ถ้าคิดอะไรออกอีก จะมาเขียนเพิ่มนะครับ
วิ่งเข้าหาผู้หญิงคนหนึ่ง มา 7 ปี ต่อจากนี้ควรจะทำยังไงต่อดี
แอบชอบผู้หญิงคนหนึ่งมา 7 ปีจะ 8 ปี ได้รู้จักกันมาตั้งแต่สมัย ม ปลาย จนตอนนี้จะจบปี 4 แล้ว จะเแยกทางไปเริ่มหางานทำกันแล้ว
ก็ยังแอบชอบมาตลอด ตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้ เรียนทีเดียวกันมา อยู่ห้องเดียวกันมาตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้
สุดท้ายก็ทำได้แค่เป็นเพื่อน และก็คิดไปเองอยู่ฝ่ายเดียว 5555.
เคยบอกชอบไปแล้วครั้งนึง ตอนเรียนจบ ปวช แล้วก็เพิ่งบอกไปอีกรอบตอนหลังจบบายเนียร์
กว่าจะรวบรวมความกล้าคุยเรื่องนี้ได้ มันยากมาก พอบอกไปแทบไม่อยากจะมองหน้า -////- แล้วสุดท้าย.....ก็ยังเป็นเพื่อนเหมือนเดิม
เหมือนเขาจะรู้ว่าเราชอบเขา แต่เขาก็ไม่ได้ตอบรับความรู้สึกอะไร หลังจากวันบายเนียร์ก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
คุยกันปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เวลาเราถามเกี่ยวกับคนที่เขาชอบ เขาก็ชอบเบี่ยงประเด็น คุยเรื่องอื่นบ้าง หนีหายไปบ้าง (เราก็คาใจ รอจนเก้อสิ 55555)
ซึ่งก็ไม่ค่อยเข้าใจว่ามันคืออะไร แต่เรารู้สึกว่าผูกพัน (มโน) กับเขามาก อาจจะเพราะแอบชอบเขา + คุยกันบ่อย + เวลาที่อยู่ด้วยกัน
ทุกวันนี้พยายามคุยให้เหมือนเพื่อนกันปกติ เพราะ ไม่อยากให้เขาคิดว่า เขาทำให้เราเสียใจเรื่องที่เราบอกชอบไป
ตอนเขามีแฟน เขามีคนที่ชอบ เราก็แอบเสียใจนิด ๆ นะ แต่จะให้ทำยังไงได้เรามันไม่ได้มีสิทธิ์นี่เนอะ จะไปหวงไปหึงเขาได้ไง
ไม่รู้ว่าเขาชอบใคร ไม่รู้ว่าเขารู้สึกอะไรกับเรามั่งมั้ย เขาจะแอบมีใจให้เรามั่งมั้ย 5555. อยากให้เขาหันมามองเรามั่งสักนิด
เราคงจะเป็นโลก เขาคงเป็นพระจันทร์ ที่ทำได้แค่มองอยู่ที่ตรงนี้(ใช่ไหม)
สุดท้ายนี้ เรามีคำถามมาถามทุกคนที่เข้ามาอ่าน
1. เราควรจะทำยังไงดีต่อจากนี้
2. เราควรเลิกวิ่งตาม เลิกแอบชอบเขาไหม
3. เราควรปล่อยความรู้สึกนี้ให้มันหายไปไหม
4. เราแค่หวั่นไหว เพราะใกล้จากกันแล้ว แค่นั้นหรือเปล่า
5. อยากได้คำแนะนำ ความคิดเห็นส่วนตัวของเพื่อน ๆ ที่เข้ามาอ่านด้วยนะครับ [:อมยิ้ม17:]
ปล กระทู้แรก หากมีอะไรผิดพลาด แท็กผิดห้อง ต้องกราบขออภัยด้วยครับ
ปล2 จขกท เป็นคนคิดบวก ยิ้มให้กับปัญหาที่เจอซะส่วนใหญ่ ไม่ต้องแปลกใจนะครับ ^^
ปล3 ถ้าคิดอะไรออกอีก จะมาเขียนเพิ่มนะครับ