เราเคยรู้สึกชอบเพื่อนคนนึง เราสองคนก็ไปไหนมาไหนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกัน คุยกันตลอด จนคนอื่นเริ่มถามว่าตกลงเราเป็นอะไรกัน เราก็ตอบตลอดว่าเป็นเพื่อนกัน จนถึงจุดๆนึงที่เรารู้สึกชอบเขาจริงๆ ละยิ่งพอเขาำดีกับเราแบบนั้น เราเองก็ยิ่งคิดไปไกล เราเองก็อยากรู้ว่าเขาคิดยังไงกับเรา จนเราได้ถามเขาไป เราก็ไม่รู้ว่าคำตอบจะออกมาเป็นแบบไหน แต่เราอยากไดเความชัดเจน เราจะได้รู้ว่าเราควรทำตัวยังไง พอเราบอกไป เขากลับไม่ได้คิดเหมือนกับเรา แล้วตัวเขาเองก็ค่อยๆหายไปจากวงจรชีวิตของเรา กลายเป็นคนไม่รู้จักกัน ช่วงที่เรากำลังเศร้า ก็มีคนๆนึง้ข้ามาในชีวิตเรา เขาเข้ามาคุยกับเรา เราเองก็ไใค่อยสนใจเขาเท่าไหร่ แต่เขาก็ยังคอยคุยกับเราเรื่อย จากวันกลายมาเป็นอาทิตย์ จากอาทิตย์กลายมาเป็นเดือน ตวาใสัมพ้นธ์เราจากคยที่ไม่ค่อยรู้จักกัน กลายมาเป็นเพื่อน กชายมาเป็นคนที่รู้อะไรๆเกี่ยวกับเราพอๆกับเพื่อนสนิทของเรา เขารู้ทั้งเรื่องดีและเรื่องแย่ๆของเรา เขา เราสนิทกันมากจากการแค่พิมพ์คุยกัน กลายมาเป็นแลกเบอร์ กลายมาเป็นการวิดีโอคอล การวิดีโอคอลเราไม่เคยกล้าคุยแบบนี้กับใคร ช่วงแรกๆเราก็เขินๆนะ แต่พอนานๆไปเรากลับรู้สึกชอบที่ได้คุยกันแบบนี้ เขาพาเราไปเที่ยว พาไปกินนู้นกินนี่ พาเราไปเจอเพื่อนๆเขา เขาเข้ามาทำให้เรารู้สึกเปลี่ยนไป ตอนนี้เราเองก็คิดว่าเราชอบเขาใช่มั้ย แล้วเขาล่ะ?? ชอบเรารึเปล่า.. เราเองก็อยากรู้ อยากทำอะไรให้มันชัดเจนกว่านี้ แบบนี้มันดูกึ่งๆเกินไป แต่ด้วยความที่มันเคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ มันทำให้เราไม่กล้าที่จะถาม เรากลัว กลัวว่าถ้าถามไป เราจะเส่ยเขาไป.. แต่ถ้าเราไม่ถามความสัมพันธ์ของเรากับเขาก็จะค้างคาแบบนี้ต่อไป เราควรจะถามหรือรอให้แน่ใจก่อนแล้วค่อยถาม??
ผิดมั้ยถ้าเราอยากได้ความชัดเจน