ผมย้ายเข้ามาโรงเรียน............. ตอนม.4 ตอนนี้ผมอยู่ ม.5ขึ้นม.6
เริ่มเเรกผมเจอ ผญ.อยู่คนหนึ่งตอนผมไปประชุมผู้ปกครองขึ้นม.5 เขาเป็นเด็กใหม่ซึ่งอยู่ห้องเดียวกันกับผม เขาย้ายเข้ามาใหม่ ตอนนั้นตอนที่ผมเจอเขาครั้งเเรก เขาอยู่ในห้องเรียนรอพบคุณครูกับพ่อของเขา ส่วนผมอยู่หน้าห้อง ผมได้เเต่ยืนมองเขา เพราะผมไม่รู้จักเขาเลย เขาอยู่คนสุดท้ายที่จะได้พบคุณครู ส่วนผมก็ต้องกลับก่อนซึ่งไม่ได้ทำความรู้จักกัน พอถึงบ้านผมไม่รีรออะไรเลย ผมเปิดเน็ตเปิดเฟสหาเฟสเขาจนเจอ ผมไป@เขาเป็นเพื่อน ไม่นานนักเขาก็รับ@ผม
ผมดีใจมาก ผมยังรังเลอยู่ว่าจะทักไปจีบเลยดีมั้ย ผมตัดสินใจทำรูปๆนึงขึ้นซึ่งจะรวมรูปเพื่อนๆในห้อง รูปคนอื่นๆผมไม่ได้สนใจในการว่างรูปเลย ผมสนใจรูปเเค่ ผญ.คนนี้ ว่าผมควรจัดยังไงให้เขาดูดีที่สุด ในที่สุดผมก็ได้รูปออกมา (หารูปไม่เจอเเล้ว5555)
เเล้วผมก็ลงรูปในเเชตกลุ่ม พอเวลาผ่านไปช่วงใกล้ๆเปิดเทอมผมได้ตัดสินใจทักเขาไป ผมก็รู้ว่าเขาชื่อ เจ(นานแฝง) ผมก็คุยกันเรื่อยๆ เรื่อยเปื่อยแล้วซักพักก็มีผญ.คนนึง ทักผมมาถามนู้ถามนี้อยู่ซักพัก แต่ผมก็ไม่เคยสนใจเขาหรอกเเต่ก็พอตอบบ้างนานๆที พอเป็นพิธีในนามคนรู้จัก เพราะผมสนใจเเต่เจมากกว่าจนมีครั้งนึงผมเเคปหน้าจออะไรซักอย่างนี่แหละให้เจดูเเล้วมันเป็นจังหว่ะที่ ผญ.คนนั้นเขาส่งข้อความมาพอดี ซึ่งผมไม่เห็นผมก้ส่งไปให้เจดู พอผ่านไปซักพักเจก็ได้มาบอกกับผมว่าไปคุยกับเขาเถอะ เจพยายามจะให้ผมไปคุยกับคนนั้น ผมบอกไม่เอาผมจะคุยกับเจ ผมก็ไม่ตอบคนๆนั้นอีกเพราะผมตกหลุมรักเจไปเเล้ว พอเวลามาเรียนเราอยู่ห้องเดียวกัน ทีนี้เพื่อนผมมันรู้มันก็ชอบเเซวกัน ผมยิ่งหลงรักไปใหญ่เลย ก็เวลาเรียนเขาชอบหันมามองผมเเล้วก็ยิ้มให้ ผมชอบมากๆ
เราสนิทกันมากขึ้น เเต่ว่าเขามีคนมาจีบมากขึ้น จนเขาตัดสินใจคบกับเด็กคนนึงซึ่งเขามาบอกกับผมว่าน้องมันมาตื้นมากเเต่เขาคิดยังไงไม่รู้เอาโทรศัพท์ของเขามาให้ผมละบอกว่า เอาไปคุยให้เขาหน่อยผมก็ไม่ได้อะไร ได้เเค่เสียใจเงียบๆคนเดียว ผมก็เริ่มห่างกันไป เขาก็ไปคุยกับแฟนเขา ส่วนผมก็ไปคุยกับรุ่นพี่คนนึงที่เคยรู้จักกัน เเต่ก็ไม่ได้เป็นเเฟนกัน ส่วนไอเรื่องผมกับเจเราสองคน ก็เลิกคุยกันเเต่ในห้องเรียนก้คุยกันเหมือนเพื่อนปกติทั่วไปกวนเท้ากันเป็นธรรมดา 5555555
พอเวลาผ่านไปซักพักนานพอสมควรหลายเดือนอยู่ ผมกับเจก็ได้กลับมาคุยกันอีกครั้งเเต่คราวนี้ต่างไปจากทุกครั้ง เพราะผมตัดสินใจรองขอเจคบเป็นแฟน เจตอบตกลง ผมดีใจมากจนคืนนั้นนอนไม่หลับ พอผมมาโรงเรียนมาเจอเจครั้งเเรกในสถานะเเฟน ผมเขินมาก เขินจนทำไรไม่ถูก ยิ้มเเทบทั้งวันจนเหมือนคนดูดยามา55555 พอคบกันมาซักพัก ผมต้องไปเข้าค่าย นสท. 12วัน ซึ่งครูฝึกเขาห้ามเอาโทรศัพท์ไปเข้าค่ายด้วย เเต่ด้วยความที่ผมรักเจ ผมจึงแอบเอาโทรศัพท์เครื่องเล็กๆ1เครื่องเข้าไปด้วย เพื่อจะได้คุยกันเวลานอน การเข้าค่ายมีอยู่1วันที่เขาให้คนนอกเข้ามาเยี่ยมได้ ทีเเรกเจเขาบอกผมว่าเขาติดซ้อมรำมาไม่ได้ ผมถึงกับจ๋อย เเต่สุดท้ายเจก็มาเซอร์ไพรส์ผม ผมเเอบยิ้ม ดีใจมากๆ 55555 แม่กับพี่ผมก็มาเยี่ยม เขาได้เจอแม่ผมครั้งเเรกเขาเดิมมาหวัดดี พี่ผมก็จะลุกให้เจนั่ง เเต่เจก็ไม่นั่ง เจบอกว่าจะกลับเเล้ว เพราะเป็นความเกรงใจ 5555
พอซักพักเเม่กับพี่ผมก็กลับบ้าน ผมก็ได้อยู่กับเจพอสมควร จนเจกลับ พอผ่านไปถึงวันออกค่ายผมโทรถามเจว่ามาได้มั้ยเจบอกอยู่ต่างจังหวัดไปไม่ได้ผมก็แอบเสียใจ ซึ่งวันออกค่ายเป็นวันที่โรงเรียนก็ปิดเทอมพอดี ผมก็เลยไม่ได้เจอเจอีกจนเปิดเทอมที่2ครับ
พอคบกันมาซักพัก เจก็เริ่มมีผช.คนอื่นทักมาคุยด้วยความหึ่งเเละหวงผมก็ขอให้เจเลิกคุย ไม่นานเขาก็เลิกคุยให้ จนกระทั่งมีวันนึงเขาก็มีคนอื่นทักมาคุยอีก คราวนี้ผมตัดสินใจผิดๆก็คือผมประชดเจด้วยการที่ผมก็ไปหาคนคุยเหมือนกัน สรุปผลที่ตามมาคือเจบอกเลิกผม ผมเสียใจมากๆ พอเจบอกเลิกวันต่อไปผมต้องไปทำงานที่โรงเรียน ซึ่งเเน่นอนว่าต้องเจอกันเเน่นอนวันนั้นผมทำใจไม่ได้เลย ผมเจอหน้าเจผมไม่กล้าสู้หน้าเจเลย พอกลับไปบ้านผมตัดสินใจ ทักไปขอโทษเจทุกๆอย่าง ที่ทำผิดพลาดไป ผมจึงลองขอเจคบอีกครั้งเเต่เจก็บอกผมมาว่า เจยังไม่พร้อมรองคุยๆกันไปก่อนซึ่งผมก็ได้คุยกับเจไปสักระยะ จนมีงานนึงคืองานเข้าค่ายลูกเสือ ผมได้มีโอกาสคุยกับเจเเบบตัวๆอีกครั้ง ผมจึงขอโอกาสนั้นเจก็ให้โอกาสผม เรากลับมารักกันอีกครั้ง
มีอยู่วันหนึ่งซึ่งเป็นวันเกิดเพื่อนของผม ในวันนี้เพื่อนของผมได้ชวนผมไปตัดผมตอนเช้า ก่อนเข้าโรงเรียน ทีเเรกผมกับพวกเพื่อนๆผมนั้นกะว่า ตัดผมเสร็จก็จะเข้าโรงเรียนเลย เเต่เพื่อนอีกคนนึงซึ่งเสนอมาว่า "เฮ้ย!กูว่าไปเที่ยวกันก่อนดีว่าไปเดินห้างเเห่งนึงกัน" พวกเราเลยตัดสินใจไปกัน ซึ่งผมกับเพื่อนผมก็ได้เเฟนอยู่กลุ่มเดียวกัน แฟนผมกับเพื่อนเเฟนผมก็เตรียมกันว่า พอผมกับเพื่อนผมเข้า โรงเรียนมาก็จะเซอร์ไพรส์ทันที เเต่ไม่เป็นตามที่คาดไว้ พวกผมหนีไปห้างกัน55555 จนพวกแฟนๆสงใส พวกเขาจึงทักมาถามพวกผมก็โกหกกันหน้าด้านๆ555555 พวกผมไปถึงห้างพวกผมจึงได้ไปเล่นเกมตู้กัน ได้ตุ๊กตามาคนละตัว ผมกับเพื่อนผมก็เอามาง้อแฟน 555555 พวกเราก็รักกันดีตามปกติ ผมกับพวกเพื่อนบรรดาพวกแฟน ก็ได้ไปเที่ยวกันแบบสนุกสนาน
ต่อมา ผมก็มีทะเลาะกันบ้างอะไรบ้าง เเต่เราก็ยังรักกันอยู่ เวลาเราทะเลาะกัน บางที่ผมก็เริ่มประเด็นซึงเจเป็นคนหัวร้อนอารมณ์ เสียง่าย เจก็ชอบบอกผมว่าเขาเบื่อผม ยังไงก็จะเลิก เพราะว่าผมหน่ะทั้งงี่เง่าเอาเเต่ใจ ชอบชวนทะเลาะ ผมก็ไม่ได้อะไรผมก็ต้องยอมรับเพราะผมรักเจ จริงๆ บางครั้งผมก็ว่าเป็นเรื่องไร้สาระ ผมยอมเจเเทบทุกอย่าง เพราะผมรักเขา เเต่มีอยุ่1เรื่องที่ผมยังทำให้เขาไม่ได้คือการดูดบุหรี่ ผมไม่รุ้เป็นไรไม่เเน่ใจว่าติดรึยัง เเต่ผมก็พยายามลดให้ได้เเต่มันก็ยากเพราะเพื่อนผมก็ดูดผมเห็นมันก็อดใจไม่ไหวมันหิวได้กลิ่นยิ่งไม่ได้เลย ทั้งๆที่รู้ว่าเจไม่ชอบผมก็ยังทำ ผมนี่
เลวจริงๆ ต่อมาอีกไม่นานเขาได้มีรุ่นน้องคนนึงซึ่งเขาบอกว่าเป็นเเฟนเก่ากันทักมา เขาได้มีการเเกล้งกัน โดยการบอกรักกันหน้าวอเฟสบุ๊ก ซึ่งผมทนไม่ได้จริงๆ ผมรู้ว่าเขาเเกล้งกันเล่น เเต่ผมไม่ชอบไง มันดูไม่ดี เเต่ผมกลับเป็นฝ่ายผิด ที่ไม่ฟังเขา เขาบอกเเค่พี่น้องกันจริงๆ เขาจึงบอกผมว่าถ้าผมไม่เลิกนิสัยงี่เง่าเอาเเต่ใจ ละก็เขาก็จะไม่เลิกคุย เขาบอกให้ผมไปทบทวนสิ่งต่างๆมา แบบวันเเรกที่คบกัน ผมจึงตัดสินใจไม่คุยกับเขาไปทบทวนสิ่งต่างๆ เจบอกจะให้โอกาสผมเปลี่ยนตัวเองจนถึงเปิดเทอม พอผมได้เห็นเขาโพสว่าโดนเท ผมจึงทักเขาไป เขาบอกผมว่า เราเลิกกันไปเเล้วซึ่งผมงงมาก เจบอกว่าเจอะเลิกเเล้วเเต่ผมไม่เลิกเอง ซึ่งผมที่ไรไม่ถูกผมเคลียดมาก ผมเคลียดหนักจนต้องไปนอนอยู่โรงพยาบาลอยู่พักหนึ่ง โดยที่ทางที่บ้านผมก็ไม่รู่ว่าผมไปนอนโรงพยาบาล พอถึงวันออกผมได้ไปเเก้0ซึ่งเขาบอกเพื่อนผมว่า เขาจะไม่มีใครจนสอบตำรวจติด ผมก็เเอบดีใจ เเต่ก็เศร้าๆอยู่ วันต่อมาเขาคบกันเเล้ว ผมเคลียดมากถึงมากที่สุดจนเป็นบ้า ไปไหนมาไหนผมก็จะเดินอย่างเดียว ข้าวก็ไม่กิน เเถมอ้วกเป็นเลือดอีก
พอผ่านไปซักพักนึง ผมได้เเต่งเรื่องขึ้นมาว่าผมอะตายเเล้ว เพื่อที่จะได้ลืมๆทุกคนไป ละก็ให้ทุกคนลืมผม เพื่อที่ผมจะได้เปลี่ยนแปลงตัวเองให้เป็นคนใหม่เพื่อเจ พอเจมารู้ความจริง เจเสียความรุ้สึกมากๆ จนไม่มีทางที่จะให้อภัยผมได้อีก จนตอนนี้ผมก็โดนเจเกลียด แบบเกลียดมากๆจน ความเป็นเพื่อนเเทบจะไม่เหลือเเล้ว ผมทำไรไม่ได้เลย ได้เเต่เสียใจที่ทำผิดไป ผมมันโง่ ผมก็ได้เเค่ปรึกษาเพื่อนผมกับแฟนมันให้มันช่วย เเต่ก็ช่วยไรไม่ได้เเล้วมันสายเกินเเก้ เจมีเเฟนใหม่ไปเเล้ว ผมได้เเค่นั่งมองเขา อยากให้เขากับมา เพราะผมรักเจมากๆเเล้วจริงๆ เรื่องราวมันก็จบไม่สวยเลย ตอนนี้คำว่าเพื่อนยังคงหายากเลย ผมยังเคลียดอยู่จนทุกวันนี้
เเม้เเต่เพื่อนผมตอนนี้ยังเกลียดผมไปเเล้ว
อยากให้พวกเขาช่วยอะไรคงไม่ได้เเล้ว ผมอยากกลับมาดีกับเจเเต่คงยากเเล้ว ผมควรทำยังไงต่อไปดี
ผมพอจะรู้อะไรหลายๆอย่างจากเจ ว่าเราไม่ควรโกหกกันเเละกัน ไม่ควรงี่เง่า เอาใจใส่กันมากๆ หนักนิดเบาหน่อยควรให้อภัยกัน
การโกหกเป็นเรื่องที่ไม่ดี
ถ้าเจได้อ่านอยู่อยากให้รู้ว่า ผช. คนนี้ รอเจทุกวัน เรารักเจนะ
ถึงเธอจะไม่ใช่รักเเรกของผม เเต่เธอคือรักเเรกที่ดีที่สุดของผม
เริ่มเเรกผมเจอ ผญ.อยู่คนหนึ่งตอนผมไปประชุมผู้ปกครองขึ้นม.5 เขาเป็นเด็กใหม่ซึ่งอยู่ห้องเดียวกันกับผม เขาย้ายเข้ามาใหม่ ตอนนั้นตอนที่ผมเจอเขาครั้งเเรก เขาอยู่ในห้องเรียนรอพบคุณครูกับพ่อของเขา ส่วนผมอยู่หน้าห้อง ผมได้เเต่ยืนมองเขา เพราะผมไม่รู้จักเขาเลย เขาอยู่คนสุดท้ายที่จะได้พบคุณครู ส่วนผมก็ต้องกลับก่อนซึ่งไม่ได้ทำความรู้จักกัน พอถึงบ้านผมไม่รีรออะไรเลย ผมเปิดเน็ตเปิดเฟสหาเฟสเขาจนเจอ ผมไป@เขาเป็นเพื่อน ไม่นานนักเขาก็รับ@ผม
ผมดีใจมาก ผมยังรังเลอยู่ว่าจะทักไปจีบเลยดีมั้ย ผมตัดสินใจทำรูปๆนึงขึ้นซึ่งจะรวมรูปเพื่อนๆในห้อง รูปคนอื่นๆผมไม่ได้สนใจในการว่างรูปเลย ผมสนใจรูปเเค่ ผญ.คนนี้ ว่าผมควรจัดยังไงให้เขาดูดีที่สุด ในที่สุดผมก็ได้รูปออกมา (หารูปไม่เจอเเล้ว5555)
เเล้วผมก็ลงรูปในเเชตกลุ่ม พอเวลาผ่านไปช่วงใกล้ๆเปิดเทอมผมได้ตัดสินใจทักเขาไป ผมก็รู้ว่าเขาชื่อ เจ(นานแฝง) ผมก็คุยกันเรื่อยๆ เรื่อยเปื่อยแล้วซักพักก็มีผญ.คนนึง ทักผมมาถามนู้ถามนี้อยู่ซักพัก แต่ผมก็ไม่เคยสนใจเขาหรอกเเต่ก็พอตอบบ้างนานๆที พอเป็นพิธีในนามคนรู้จัก เพราะผมสนใจเเต่เจมากกว่าจนมีครั้งนึงผมเเคปหน้าจออะไรซักอย่างนี่แหละให้เจดูเเล้วมันเป็นจังหว่ะที่ ผญ.คนนั้นเขาส่งข้อความมาพอดี ซึ่งผมไม่เห็นผมก้ส่งไปให้เจดู พอผ่านไปซักพักเจก็ได้มาบอกกับผมว่าไปคุยกับเขาเถอะ เจพยายามจะให้ผมไปคุยกับคนนั้น ผมบอกไม่เอาผมจะคุยกับเจ ผมก็ไม่ตอบคนๆนั้นอีกเพราะผมตกหลุมรักเจไปเเล้ว พอเวลามาเรียนเราอยู่ห้องเดียวกัน ทีนี้เพื่อนผมมันรู้มันก็ชอบเเซวกัน ผมยิ่งหลงรักไปใหญ่เลย ก็เวลาเรียนเขาชอบหันมามองผมเเล้วก็ยิ้มให้ ผมชอบมากๆ
เราสนิทกันมากขึ้น เเต่ว่าเขามีคนมาจีบมากขึ้น จนเขาตัดสินใจคบกับเด็กคนนึงซึ่งเขามาบอกกับผมว่าน้องมันมาตื้นมากเเต่เขาคิดยังไงไม่รู้เอาโทรศัพท์ของเขามาให้ผมละบอกว่า เอาไปคุยให้เขาหน่อยผมก็ไม่ได้อะไร ได้เเค่เสียใจเงียบๆคนเดียว ผมก็เริ่มห่างกันไป เขาก็ไปคุยกับแฟนเขา ส่วนผมก็ไปคุยกับรุ่นพี่คนนึงที่เคยรู้จักกัน เเต่ก็ไม่ได้เป็นเเฟนกัน ส่วนไอเรื่องผมกับเจเราสองคน ก็เลิกคุยกันเเต่ในห้องเรียนก้คุยกันเหมือนเพื่อนปกติทั่วไปกวนเท้ากันเป็นธรรมดา 5555555
พอเวลาผ่านไปซักพักนานพอสมควรหลายเดือนอยู่ ผมกับเจก็ได้กลับมาคุยกันอีกครั้งเเต่คราวนี้ต่างไปจากทุกครั้ง เพราะผมตัดสินใจรองขอเจคบเป็นแฟน เจตอบตกลง ผมดีใจมากจนคืนนั้นนอนไม่หลับ พอผมมาโรงเรียนมาเจอเจครั้งเเรกในสถานะเเฟน ผมเขินมาก เขินจนทำไรไม่ถูก ยิ้มเเทบทั้งวันจนเหมือนคนดูดยามา55555 พอคบกันมาซักพัก ผมต้องไปเข้าค่าย นสท. 12วัน ซึ่งครูฝึกเขาห้ามเอาโทรศัพท์ไปเข้าค่ายด้วย เเต่ด้วยความที่ผมรักเจ ผมจึงแอบเอาโทรศัพท์เครื่องเล็กๆ1เครื่องเข้าไปด้วย เพื่อจะได้คุยกันเวลานอน การเข้าค่ายมีอยู่1วันที่เขาให้คนนอกเข้ามาเยี่ยมได้ ทีเเรกเจเขาบอกผมว่าเขาติดซ้อมรำมาไม่ได้ ผมถึงกับจ๋อย เเต่สุดท้ายเจก็มาเซอร์ไพรส์ผม ผมเเอบยิ้ม ดีใจมากๆ 55555 แม่กับพี่ผมก็มาเยี่ยม เขาได้เจอแม่ผมครั้งเเรกเขาเดิมมาหวัดดี พี่ผมก็จะลุกให้เจนั่ง เเต่เจก็ไม่นั่ง เจบอกว่าจะกลับเเล้ว เพราะเป็นความเกรงใจ 5555
พอซักพักเเม่กับพี่ผมก็กลับบ้าน ผมก็ได้อยู่กับเจพอสมควร จนเจกลับ พอผ่านไปถึงวันออกค่ายผมโทรถามเจว่ามาได้มั้ยเจบอกอยู่ต่างจังหวัดไปไม่ได้ผมก็แอบเสียใจ ซึ่งวันออกค่ายเป็นวันที่โรงเรียนก็ปิดเทอมพอดี ผมก็เลยไม่ได้เจอเจอีกจนเปิดเทอมที่2ครับ
พอคบกันมาซักพัก เจก็เริ่มมีผช.คนอื่นทักมาคุยด้วยความหึ่งเเละหวงผมก็ขอให้เจเลิกคุย ไม่นานเขาก็เลิกคุยให้ จนกระทั่งมีวันนึงเขาก็มีคนอื่นทักมาคุยอีก คราวนี้ผมตัดสินใจผิดๆก็คือผมประชดเจด้วยการที่ผมก็ไปหาคนคุยเหมือนกัน สรุปผลที่ตามมาคือเจบอกเลิกผม ผมเสียใจมากๆ พอเจบอกเลิกวันต่อไปผมต้องไปทำงานที่โรงเรียน ซึ่งเเน่นอนว่าต้องเจอกันเเน่นอนวันนั้นผมทำใจไม่ได้เลย ผมเจอหน้าเจผมไม่กล้าสู้หน้าเจเลย พอกลับไปบ้านผมตัดสินใจ ทักไปขอโทษเจทุกๆอย่าง ที่ทำผิดพลาดไป ผมจึงลองขอเจคบอีกครั้งเเต่เจก็บอกผมมาว่า เจยังไม่พร้อมรองคุยๆกันไปก่อนซึ่งผมก็ได้คุยกับเจไปสักระยะ จนมีงานนึงคืองานเข้าค่ายลูกเสือ ผมได้มีโอกาสคุยกับเจเเบบตัวๆอีกครั้ง ผมจึงขอโอกาสนั้นเจก็ให้โอกาสผม เรากลับมารักกันอีกครั้ง
มีอยู่วันหนึ่งซึ่งเป็นวันเกิดเพื่อนของผม ในวันนี้เพื่อนของผมได้ชวนผมไปตัดผมตอนเช้า ก่อนเข้าโรงเรียน ทีเเรกผมกับพวกเพื่อนๆผมนั้นกะว่า ตัดผมเสร็จก็จะเข้าโรงเรียนเลย เเต่เพื่อนอีกคนนึงซึ่งเสนอมาว่า "เฮ้ย!กูว่าไปเที่ยวกันก่อนดีว่าไปเดินห้างเเห่งนึงกัน" พวกเราเลยตัดสินใจไปกัน ซึ่งผมกับเพื่อนผมก็ได้เเฟนอยู่กลุ่มเดียวกัน แฟนผมกับเพื่อนเเฟนผมก็เตรียมกันว่า พอผมกับเพื่อนผมเข้า โรงเรียนมาก็จะเซอร์ไพรส์ทันที เเต่ไม่เป็นตามที่คาดไว้ พวกผมหนีไปห้างกัน55555 จนพวกแฟนๆสงใส พวกเขาจึงทักมาถามพวกผมก็โกหกกันหน้าด้านๆ555555 พวกผมไปถึงห้างพวกผมจึงได้ไปเล่นเกมตู้กัน ได้ตุ๊กตามาคนละตัว ผมกับเพื่อนผมก็เอามาง้อแฟน 555555 พวกเราก็รักกันดีตามปกติ ผมกับพวกเพื่อนบรรดาพวกแฟน ก็ได้ไปเที่ยวกันแบบสนุกสนาน
ต่อมา ผมก็มีทะเลาะกันบ้างอะไรบ้าง เเต่เราก็ยังรักกันอยู่ เวลาเราทะเลาะกัน บางที่ผมก็เริ่มประเด็นซึงเจเป็นคนหัวร้อนอารมณ์ เสียง่าย เจก็ชอบบอกผมว่าเขาเบื่อผม ยังไงก็จะเลิก เพราะว่าผมหน่ะทั้งงี่เง่าเอาเเต่ใจ ชอบชวนทะเลาะ ผมก็ไม่ได้อะไรผมก็ต้องยอมรับเพราะผมรักเจ จริงๆ บางครั้งผมก็ว่าเป็นเรื่องไร้สาระ ผมยอมเจเเทบทุกอย่าง เพราะผมรักเขา เเต่มีอยุ่1เรื่องที่ผมยังทำให้เขาไม่ได้คือการดูดบุหรี่ ผมไม่รุ้เป็นไรไม่เเน่ใจว่าติดรึยัง เเต่ผมก็พยายามลดให้ได้เเต่มันก็ยากเพราะเพื่อนผมก็ดูดผมเห็นมันก็อดใจไม่ไหวมันหิวได้กลิ่นยิ่งไม่ได้เลย ทั้งๆที่รู้ว่าเจไม่ชอบผมก็ยังทำ ผมนี่
พอผ่านไปซักพักนึง ผมได้เเต่งเรื่องขึ้นมาว่าผมอะตายเเล้ว เพื่อที่จะได้ลืมๆทุกคนไป ละก็ให้ทุกคนลืมผม เพื่อที่ผมจะได้เปลี่ยนแปลงตัวเองให้เป็นคนใหม่เพื่อเจ พอเจมารู้ความจริง เจเสียความรุ้สึกมากๆ จนไม่มีทางที่จะให้อภัยผมได้อีก จนตอนนี้ผมก็โดนเจเกลียด แบบเกลียดมากๆจน ความเป็นเพื่อนเเทบจะไม่เหลือเเล้ว ผมทำไรไม่ได้เลย ได้เเต่เสียใจที่ทำผิดไป ผมมันโง่ ผมก็ได้เเค่ปรึกษาเพื่อนผมกับแฟนมันให้มันช่วย เเต่ก็ช่วยไรไม่ได้เเล้วมันสายเกินเเก้ เจมีเเฟนใหม่ไปเเล้ว ผมได้เเค่นั่งมองเขา อยากให้เขากับมา เพราะผมรักเจมากๆเเล้วจริงๆ เรื่องราวมันก็จบไม่สวยเลย ตอนนี้คำว่าเพื่อนยังคงหายากเลย ผมยังเคลียดอยู่จนทุกวันนี้
เเม้เเต่เพื่อนผมตอนนี้ยังเกลียดผมไปเเล้ว
อยากให้พวกเขาช่วยอะไรคงไม่ได้เเล้ว ผมอยากกลับมาดีกับเจเเต่คงยากเเล้ว ผมควรทำยังไงต่อไปดี
ผมพอจะรู้อะไรหลายๆอย่างจากเจ ว่าเราไม่ควรโกหกกันเเละกัน ไม่ควรงี่เง่า เอาใจใส่กันมากๆ หนักนิดเบาหน่อยควรให้อภัยกัน
การโกหกเป็นเรื่องที่ไม่ดี
ถ้าเจได้อ่านอยู่อยากให้รู้ว่า ผช. คนนี้ รอเจทุกวัน เรารักเจนะ