เวลาเห็นคนหาบเร่ขายของเราจะรู้สึกสงสารเเบบคือเหมือนไม่มีใครซื้อของเราก้จะอยากเข้าไปซื้อ
เเต่คือบางทีเค้าก็ขายในสิ่งที่เราไม่จำเป็นต้องใช้
ประจวบกับเราไม่มีเงินด้วยเราก็จะกลับบ้านมาเเล้วคิดว่สทำไมพวกเขาต้องมาใช้ชีวิตเเบบนี้วันๆนึงคงได้เงินไม่กี่บาทเองล่ะมั้ง
เราสงสารเค้าค่ะเลยชอบเก็บมาคิดอยู่เรื่อยจนร้องไห้
ใครเคยเป็นกันบ้างค้ะ