กฤษณะ สารถีรถม้าศึกของอรชุน จึงยกโอวาทแก่อรชุน ขณะหยุดอยู่ในแดนกันชนระหว่างกองทัพทั้งสองฝ่าย เนื้อความตอนนี้คือ ภควัทคีตาที่ทุกคนรู้จักกันดี เป็นเครื่องนำทางสู่การกระทำที่เด็ดเดี่ยวและเฉียบขาด
• นักรบจักปฏิบัติหน้าที่ของตนเยี่ยงไร โดยไม่กระทำผิด ร่างกายแปดเปื้อนด้วยโลหิตศัตรู ความลับคือต้องแยกให้ออก กล่าวคือ กระทำหน้าที่ของพระองค์โดยไม่ต้องกังวลกับผลลัพท์ส่วนบุคคล “ชัยชำนะและความพ่ายแพ้ ความปีติยินดีและความปวดร้าว ทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นเฉกเช่นเดียวกัน ลงมือเถิด แต่อย่าสะท้อนให้เห็นถึงผลของการลงมือกระทำนั้น จงละความปรารถณาเสีย จงแสวงหาทางแยกแยะ”
• เราต้องกระทำสิ่งที่ถูกต้อง โดยไม่ปรารถนาความสำเร็จ หรือกลัวความพ่ายแพ้ “จงลงมือกระทำโดยไม่ปรารถนาผลลัพท์ และโดยไม่เอาตัวเองไปพัวพันกับบ่วงกรรม” กฤษณะตรัสแก่อรชุนว่า การกระทำความดีจักไม่ทำให้ใครขึ้นสวรรค์ไปได้ ถ้าหากว่าความปรารถนาสวรรค์นั้นเป็นแรงจูงใจเพียงประการเดียวให้กระทำความดี ความปรารถนาทำให้มีการเกิดใหม่ หากยังมีความปรารถนาใดคงอยู่เมื่อเราตายไปแล้ว เราก็จักกลับไปสู่ชีวิตในอีกชาติภพหนึ่ง
โอ อรชุนเอ๋ย เมื่อใดก็ตามความชอบธรรม(ธรรมะ)หย่อนยาน และความอยุติธรรม(อธรรมะ)บังเกิดขึ้นแล้ว เราจักส่งตัวเองมาเพื่อพิทักษ์คนดี และนำคนทำชั่วไปทำลายเสีย เพื่อสถาปนาธรรมะให้มั่นคง
เมื่อการแนะนำ ไม่ประสบความสำเร็จในการแก้ปัญหา คุณทวิ..ก็ควรแสดงความเด็ดเดี่ยวและเฉียบขาด ให้เห็นถึงภาวะผู้นำ ความน่าเชื่อถือจึงจะบังเกิด"รบเถิด อรชุน"
เมื่อ กฤษณะ ยอมเป็นสารถีให้อรชุน(คุณทวิช)เพื่อโน้มน้าวสู่การกระทำที่เด็ดเดี่ยว (IFEC)
• นักรบจักปฏิบัติหน้าที่ของตนเยี่ยงไร โดยไม่กระทำผิด ร่างกายแปดเปื้อนด้วยโลหิตศัตรู ความลับคือต้องแยกให้ออก กล่าวคือ กระทำหน้าที่ของพระองค์โดยไม่ต้องกังวลกับผลลัพท์ส่วนบุคคล “ชัยชำนะและความพ่ายแพ้ ความปีติยินดีและความปวดร้าว ทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นเฉกเช่นเดียวกัน ลงมือเถิด แต่อย่าสะท้อนให้เห็นถึงผลของการลงมือกระทำนั้น จงละความปรารถณาเสีย จงแสวงหาทางแยกแยะ”
• เราต้องกระทำสิ่งที่ถูกต้อง โดยไม่ปรารถนาความสำเร็จ หรือกลัวความพ่ายแพ้ “จงลงมือกระทำโดยไม่ปรารถนาผลลัพท์ และโดยไม่เอาตัวเองไปพัวพันกับบ่วงกรรม” กฤษณะตรัสแก่อรชุนว่า การกระทำความดีจักไม่ทำให้ใครขึ้นสวรรค์ไปได้ ถ้าหากว่าความปรารถนาสวรรค์นั้นเป็นแรงจูงใจเพียงประการเดียวให้กระทำความดี ความปรารถนาทำให้มีการเกิดใหม่ หากยังมีความปรารถนาใดคงอยู่เมื่อเราตายไปแล้ว เราก็จักกลับไปสู่ชีวิตในอีกชาติภพหนึ่ง
โอ อรชุนเอ๋ย เมื่อใดก็ตามความชอบธรรม(ธรรมะ)หย่อนยาน และความอยุติธรรม(อธรรมะ)บังเกิดขึ้นแล้ว เราจักส่งตัวเองมาเพื่อพิทักษ์คนดี และนำคนทำชั่วไปทำลายเสีย เพื่อสถาปนาธรรมะให้มั่นคง
เมื่อการแนะนำ ไม่ประสบความสำเร็จในการแก้ปัญหา คุณทวิ..ก็ควรแสดงความเด็ดเดี่ยวและเฉียบขาด ให้เห็นถึงภาวะผู้นำ ความน่าเชื่อถือจึงจะบังเกิด"รบเถิด อรชุน"