สวัสดีครับ
ก่อนอื่นผมขอบอกก่อนเลยว่านี่คือการเขียนกระทู้พันทิปครั้งแรกในชีวิตของผมเลย ถ้าอ่านแล้วไม่เข้าใจหรืออ่านแล้วสับสน ผมขอโทษด้วยนะครับ
ผมจะมาเล่าเรื่องราวความรักของคนๆนึงให้ฟัง คนๆนั้นก็คือผมเองนั่นแหละ55555
เรื่องราวทั้งหมดมันเริ่มเมื่อตอนผมอยู่ ม.3 ผมก็เป็นผู้ชายธรรมดาๆหน้าตาก็ไม่ได้ดีอะไรมาก วันๆก็เอาแต่เตะบอลบวกกับผมเป็นนักกีฬาฟุตบอลของโรงเรียนอยู่แล้วด้วย วันๆก็เลยอยู่แต่กับฟุตบอล ตอนนั้นผมไม่ค่อยได้รู้จักใครสักเท่าไหร่ แต่จุดพีคของผมมันเกิดขึ้นก็ตอนเทอม2นี่แหละ5555 ช่วงนั้นโรงเรียนของผมจัดแข่งบอลลีคภายในโรงเรียน ผมก็มีโอกาศได้ลงแข่งด้วย ซึ่งนี่แหละเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมบูมอยู่ระดับนึงในตอนนั้น เริ่มมีคนรู้จักมากขึ้นจากที่ไม่เคยมีใครเเอดเฟสก็มี แต่แล้วอยู่มาวันนึงก็มีผู้หญิงคนนึงแอดเฟสผมมา ผมขอให้นามสมมุติเธอว่า"รุ้ง"ละกันนะครับ เธอเป็นผู้หญิงผิวเข้ม ตัวสูง ไม่ได้สวยอะไรมาก เธอเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกับผม เรา2คนได้คุยกันผ่านทางเฟสบุ๊คก็เป็นเวลานานพอสมควร และแล้วก็มีอยู่วันนึงได้มีเหตุการณ์ที่ทำให้เรา2คนได้เจอกัน (แบบตัวเป็นๆ) เรื่องมันเกิดขึ้นที่โรงอาหารของโรงเรียนในขณะที่ผมกำลังจะเดินออกจากโรงอาหารสายตาของผมก็ไปกระทบกับสายตาของเธอ ผู้หญิงตัวดำที่ไม่ชอบอาบน้ำ ใช่แล้วครับผู้หญิงคนนั้นก็คือรุ้งนั่นเอง (ฮั่นแน่คิดว่าคงเหมือนในละครใช่ม้ะ แต่มันไม่ใช่อย่างงั้นเลย) ระหว่างที่ตาทั้ง2คู่สบกันนั้นนางก็สำลักก๋วยเตี๋ยวที่อยู่ตรงหน้านางจ้า5555 นั่นคือครั้งแรกที่เราได้สบตากัน เราใช้เวลาศึกษาและคุยกันนานอยู่พอสมควร (ยอมรับว่าตอนนั้นผมคุยกับผู้หญิงคนอื่นอยู่อีก2-3คนแต่ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกว่าคนนี้ใช่ที่สุดแล้ว ผมเลยเลิกคุยกับทุกคนและคุยกะรุ้งแค่คนเดียว) ช่วงที่เราคุยกันจะตรงกับฟุตบอลโลก2014 วันนั้นเป็นรอบชิงชนะเลิศรอบสุดท้ายละหว่างทีมชาติเยอรมนีกับทีมชาติอาร์เจนตินา ผมเชียร์เยอรมนีส่วนรุ้งเชียร์อาร์เจนตินา เราเลยตกลงกันว่าถ้าทีมที่ตัวเองเชียร์แพ้คนนั้นต้องเลี้ยงขนมคนที่เชียร์ทีมที่ชนะ มันเป็นครั้งแรกที่ผมตื่นมาตี2ตี3เพื่อมาดูบอล ส่วนผลการแข่งขันวันนั้นเยอรมนีเอาชนะอาร์เจนตินาไปด้วยสกอ1ประตูต่อ0 แน่นอนรุ้งทำตามสัญญา เย็นวันต่อมารุ้งได้ฝากขนมให้รุ่นน้องที่ผมรู้จักมาให้ผมพร้อมโพสอิทที่มีข้อความว่าอาร์เจนบึ้มๆ ซึ่งวันนั้นตรงกับวันที่ผมแข่งบอลพอดี (หลังจากนั้นผมก็มารู้ทีหลังว่าวันนั้นเธอกลับบ้านไปก่อนที่ผมจะแข่งบอลเพราะพ่อเธอมารับ ส่วนโพสอิทที่แปะมากับขนมนั้นก็เป็นลายมือของเพื่อนนาง หุหุอีนางนี่) หลังจากนั้นไม่นาน เราทั้งคู่ก็ได้ตัดสินใจคบกัน ตลอดเวลาที่เราคบกันมันมีความสุขมาก เราชอบไปดูหนังด้วยกัน เรียนได้ว่าพอมีตังก็ไปดูหนัง ดูกันแทบจะทุกอาทิตย์เลยก็ว่าได้ ชอบดูถึงขนาดที่คอลไลน์แล้วเปิดหนังดูพร้อมกัน มันเป็นอะไรที่มีความสุขมาก ไปกินนู้นกินนี่ด้วยกัน คอลไลน์กันทุกคืน เปิดกล้องคุยกันทุกวัน เรารักกันมาก เราสัญญากันว่าใครบอกเลิกก่อนคนนั้นจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต แต่ก็มีบางครั้งบางคราวที่ทะเลาะกันบ้าง มันก็เป็นเรื่องธรรมดา ครั้งแรกที่เราทะเลาะกันเราทะเลาะกันเรื่องอาบน้ำ55555 แต่แล้ววันนึงเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ผมได้ไปคุยกับผู้หญิงคนนึง ผู้หญิงคนนี้อยู่โรงเรียนเดียวกับผมและรุ้ง ผมขอให้นามสมมุติเธอว่า"บุษ"ละกันนะครับ จริงๆแล้วผมเคยคิดกับบุษมาก่อนที่ผมจะคุยกับรุ้งซะอีกแต่ที่เลิกคุยกันเพราะผมรู้สึกว่าคนนี้มันไม่ใช่ แต่พอได้กลับมาคุยกันอีกมันกลับไม่เป็นเหมือนเดิม ไม่เหมือนตอนแรกที่คุยกัน แต่เเล้วก็เป็นอย่างที่เขาบอกไว้ว่าความลับไม่มีในโลก ใช่แล้วรุ้งรู้เรื่องที่ผมแอบคุยกับบุษ เราทั้งคู่ทะเลาะกันหนักมากถึงขั้นที่จะเลิกกัน แต่ทุกอย่างไม่ได้จบลงแค่นี้รุ้งให้อภัยผม เราทั้งคู่กลับมารักกันเหมือนเดิม แต่เรื่องมันยังไม่จบแค่นี้ ผมทะเลาะกับรุ้งเรื่องบุษอีกตอนผมอยู่ ม.3 ผมจำได้ว่าวันนั้นตรงกับวันที่ผมจบ ม.3 พอดี รุ้งโกธรผมที่เอาเสื้อไปให้บุษเขียน เราทะเลาะกันหนักมากหนักกว่าครั้งไหนๆที่ผ่านมา ทะเลาะกันถึงขั้นจะเลิกกันอีกรอบ แต่สุดท้ายทุกอย่างก็จบลงด้วยดี ผมขอโทษเธอและอธิบายให้เธอฟังอยู่นานพอสมควร ผมสัญญากับรุ้งว่าผมจะไม่ยุ่งและก็จะไม่คุยกับบุษอีก รุ้งเลยให้อภัยผมเราทั้งคู่กลับมารักกันเหมือนเดิม ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี แต่เรื่องราวมันยังไม่จบแค่นี้ นี่เป็นเพียงแค่บททดสอบแรกของผมกับรุ้งเท่านั้นเอง
โปรดติดตามตอนต่อไปนะครับ
ความรักของนักฟุตบอลโรงเรียนกับหญิงสาวผิวเข้ม
ผมจะมาเล่าเรื่องราวความรักของคนๆนึงให้ฟัง คนๆนั้นก็คือผมเองนั่นแหละ55555
เรื่องราวทั้งหมดมันเริ่มเมื่อตอนผมอยู่ ม.3 ผมก็เป็นผู้ชายธรรมดาๆหน้าตาก็ไม่ได้ดีอะไรมาก วันๆก็เอาแต่เตะบอลบวกกับผมเป็นนักกีฬาฟุตบอลของโรงเรียนอยู่แล้วด้วย วันๆก็เลยอยู่แต่กับฟุตบอล ตอนนั้นผมไม่ค่อยได้รู้จักใครสักเท่าไหร่ แต่จุดพีคของผมมันเกิดขึ้นก็ตอนเทอม2นี่แหละ5555 ช่วงนั้นโรงเรียนของผมจัดแข่งบอลลีคภายในโรงเรียน ผมก็มีโอกาศได้ลงแข่งด้วย ซึ่งนี่แหละเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมบูมอยู่ระดับนึงในตอนนั้น เริ่มมีคนรู้จักมากขึ้นจากที่ไม่เคยมีใครเเอดเฟสก็มี แต่แล้วอยู่มาวันนึงก็มีผู้หญิงคนนึงแอดเฟสผมมา ผมขอให้นามสมมุติเธอว่า"รุ้ง"ละกันนะครับ เธอเป็นผู้หญิงผิวเข้ม ตัวสูง ไม่ได้สวยอะไรมาก เธอเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกับผม เรา2คนได้คุยกันผ่านทางเฟสบุ๊คก็เป็นเวลานานพอสมควร และแล้วก็มีอยู่วันนึงได้มีเหตุการณ์ที่ทำให้เรา2คนได้เจอกัน (แบบตัวเป็นๆ) เรื่องมันเกิดขึ้นที่โรงอาหารของโรงเรียนในขณะที่ผมกำลังจะเดินออกจากโรงอาหารสายตาของผมก็ไปกระทบกับสายตาของเธอ ผู้หญิงตัวดำที่ไม่ชอบอาบน้ำ ใช่แล้วครับผู้หญิงคนนั้นก็คือรุ้งนั่นเอง (ฮั่นแน่คิดว่าคงเหมือนในละครใช่ม้ะ แต่มันไม่ใช่อย่างงั้นเลย) ระหว่างที่ตาทั้ง2คู่สบกันนั้นนางก็สำลักก๋วยเตี๋ยวที่อยู่ตรงหน้านางจ้า5555 นั่นคือครั้งแรกที่เราได้สบตากัน เราใช้เวลาศึกษาและคุยกันนานอยู่พอสมควร (ยอมรับว่าตอนนั้นผมคุยกับผู้หญิงคนอื่นอยู่อีก2-3คนแต่ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกว่าคนนี้ใช่ที่สุดแล้ว ผมเลยเลิกคุยกับทุกคนและคุยกะรุ้งแค่คนเดียว) ช่วงที่เราคุยกันจะตรงกับฟุตบอลโลก2014 วันนั้นเป็นรอบชิงชนะเลิศรอบสุดท้ายละหว่างทีมชาติเยอรมนีกับทีมชาติอาร์เจนตินา ผมเชียร์เยอรมนีส่วนรุ้งเชียร์อาร์เจนตินา เราเลยตกลงกันว่าถ้าทีมที่ตัวเองเชียร์แพ้คนนั้นต้องเลี้ยงขนมคนที่เชียร์ทีมที่ชนะ มันเป็นครั้งแรกที่ผมตื่นมาตี2ตี3เพื่อมาดูบอล ส่วนผลการแข่งขันวันนั้นเยอรมนีเอาชนะอาร์เจนตินาไปด้วยสกอ1ประตูต่อ0 แน่นอนรุ้งทำตามสัญญา เย็นวันต่อมารุ้งได้ฝากขนมให้รุ่นน้องที่ผมรู้จักมาให้ผมพร้อมโพสอิทที่มีข้อความว่าอาร์เจนบึ้มๆ ซึ่งวันนั้นตรงกับวันที่ผมแข่งบอลพอดี (หลังจากนั้นผมก็มารู้ทีหลังว่าวันนั้นเธอกลับบ้านไปก่อนที่ผมจะแข่งบอลเพราะพ่อเธอมารับ ส่วนโพสอิทที่แปะมากับขนมนั้นก็เป็นลายมือของเพื่อนนาง หุหุอีนางนี่) หลังจากนั้นไม่นาน เราทั้งคู่ก็ได้ตัดสินใจคบกัน ตลอดเวลาที่เราคบกันมันมีความสุขมาก เราชอบไปดูหนังด้วยกัน เรียนได้ว่าพอมีตังก็ไปดูหนัง ดูกันแทบจะทุกอาทิตย์เลยก็ว่าได้ ชอบดูถึงขนาดที่คอลไลน์แล้วเปิดหนังดูพร้อมกัน มันเป็นอะไรที่มีความสุขมาก ไปกินนู้นกินนี่ด้วยกัน คอลไลน์กันทุกคืน เปิดกล้องคุยกันทุกวัน เรารักกันมาก เราสัญญากันว่าใครบอกเลิกก่อนคนนั้นจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต แต่ก็มีบางครั้งบางคราวที่ทะเลาะกันบ้าง มันก็เป็นเรื่องธรรมดา ครั้งแรกที่เราทะเลาะกันเราทะเลาะกันเรื่องอาบน้ำ55555 แต่แล้ววันนึงเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ผมได้ไปคุยกับผู้หญิงคนนึง ผู้หญิงคนนี้อยู่โรงเรียนเดียวกับผมและรุ้ง ผมขอให้นามสมมุติเธอว่า"บุษ"ละกันนะครับ จริงๆแล้วผมเคยคิดกับบุษมาก่อนที่ผมจะคุยกับรุ้งซะอีกแต่ที่เลิกคุยกันเพราะผมรู้สึกว่าคนนี้มันไม่ใช่ แต่พอได้กลับมาคุยกันอีกมันกลับไม่เป็นเหมือนเดิม ไม่เหมือนตอนแรกที่คุยกัน แต่เเล้วก็เป็นอย่างที่เขาบอกไว้ว่าความลับไม่มีในโลก ใช่แล้วรุ้งรู้เรื่องที่ผมแอบคุยกับบุษ เราทั้งคู่ทะเลาะกันหนักมากถึงขั้นที่จะเลิกกัน แต่ทุกอย่างไม่ได้จบลงแค่นี้รุ้งให้อภัยผม เราทั้งคู่กลับมารักกันเหมือนเดิม แต่เรื่องมันยังไม่จบแค่นี้ ผมทะเลาะกับรุ้งเรื่องบุษอีกตอนผมอยู่ ม.3 ผมจำได้ว่าวันนั้นตรงกับวันที่ผมจบ ม.3 พอดี รุ้งโกธรผมที่เอาเสื้อไปให้บุษเขียน เราทะเลาะกันหนักมากหนักกว่าครั้งไหนๆที่ผ่านมา ทะเลาะกันถึงขั้นจะเลิกกันอีกรอบ แต่สุดท้ายทุกอย่างก็จบลงด้วยดี ผมขอโทษเธอและอธิบายให้เธอฟังอยู่นานพอสมควร ผมสัญญากับรุ้งว่าผมจะไม่ยุ่งและก็จะไม่คุยกับบุษอีก รุ้งเลยให้อภัยผมเราทั้งคู่กลับมารักกันเหมือนเดิม ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี แต่เรื่องราวมันยังไม่จบแค่นี้ นี่เป็นเพียงแค่บททดสอบแรกของผมกับรุ้งเท่านั้นเอง
โปรดติดตามตอนต่อไปนะครับ