สวัสดีค่ะ นี่เป็นครั้งแรกที่เข้ามาตั้งกระทู้นะคะ ยาวหน่อยนะคะ ขอแนะนำตัวคร่าวๆนะคะ เราอายุ 27 ทำงานเป็นพนักงานโรงแรม4 ดาวแห่งหนึ่งในพัทยา
เมื่อก่อนเรียนและทำงานในกรุงเทพค่ะ แต่พึ่งย้ายมาอยู่พัทยาได้3 เดือน ที่ย้ายมาอยู่ที่นี่เพราะเรามีบ้านที่พัทยาด้วยค่ะ แล้วแม่ก้อยู่ที่บ้านนี้ด้วย กะว่าย้ายมาอยู่กะแม่ ดูแลแม่ เพราะแม่ก็อยากให้กลับมา ตอนแรกเราก็ไม่อยากกลับ เพราะคิดว่าพัทยาคงไม่เหมาะกะเรา อีกอย่างเคยอยู่ตัวคนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียวจนชิน ไปๆ มาๆ หาแม่บ้าง บางครั้ง ถ้าหยุด หรือมีเวลา
เริ่มเข้าเรื่องเลยละกันนะคะ คือ ก่อนที่เราย้ายมาอยู่ แม่ก็อยู่กะสามีใหม่ซึ่งเป็นชาวอังกฤษ เราจะเรียกว่าคุณ T ละกันนะคะ แต่เราก็เรียกเขาว่า ปะป๊า
ซึ่งคุณT ก็อาศัยอยู่กับแม่เกือบ4 ปีละ แต่ก็ไปๆมาๆระหว่างอังกฤษกะไทย แบบว่ามาไทย3 เดือน แล้วบินกลับอังกฤษ1-2 เดือน แล้วกลับมาใหม่ประมาณนี้
พอเค้ามาเค้าก็ไม่ได้ทำงาน แค่อยู่บ้านเฉยๆ แต่แม่เราทำงานเป็นแม่บ้านที่ร้านสปาใกล้บ้าน ซึ่งคุณT ก็เป็นคนดีนะคะ คอยซักผ้า รีดผ้า ให้แม่ เวลาแม่จะไปทำงาน แล้วเขาก็ดีกับเรา ช่วยเลี้ยงแมว ไม่ได้บาดหมางกัน ตั้งแต่เราย้ายมาอยู่บ้านก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหตุการปกติ แต่ตอนที่เราอยู่กรุงเทพ พี่ชาย(ลูกของป้า)ก็ได้มาอยู่กับแม่ แต่มันย้ายออกไปก่อนเราจะย้ายเข้าบ้าน ต่อเรื่องแม่ค่ะ แม่เราจะเป็นคนเจ้าระเบียบมาก เรื่องงานต้องเนี๊ยบ เค้าจะคอยเน้นย้ำ แล้วค่อนข้างพูดบ่อย แต่เรื่องอื่นเค้าจะไม่ว่าอะไรเลย อยากทำอะไรทำ ซึ่งเราเป็นคนไม่ชอบคนพูดเยอะอยู่แล้ว แล้วด้วยความที่เราเคยชินกับการอยู่ตัวคนเดียวด้วยแหละ เลยอึดอัดเวลามีคนมาจี้ แต่เราก็ทำงานบ้านนะ จะแม่จะชอบด่าเรื่องงานบ้าน ซึ่งเราก็เครียดและอึดอึดเรื่องนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
แล้วเรื่องที่ทำให้เราเครียดเข้าไปใหญ่ก็คือ เมื่อวันที่29 ตอนเยน เราเลิกงานมา เหนพี่ชายเราคนที่บอกข้างต้น มันมากินเบียที่บ้าน แล้วมันใช้น้ำแข็งที่คุณT ทำแช่แข็งไว้ในช่องฟรีชมากินหมด โดยก่อนกลับมันไม่ทำข้ำแข็งให้เค้าเหมือนเดิม คือไม่ได้เติม ประมาน3 ทุ่ม คุณT กลับมาจากดื่มข้างนอก ซึ่งน่าจัเมากรึ่มๆนิดนึง เข้าบ้านมาก็ทักเราปกติ สักพักคุณT เดินไปจะไปเอาน้ำแข็งมาใส่วิสกี้ที่เค้าชอบดื่มทุกวัน พอเค้าไม่เจอน้ำแข็ง เค้าก็เดินถือถาดน้ำแข็งมาหาเรา แล้วพูดประมานว่า กินแล้วทำไมไม่ทำให้มันเหมือนเดิม (พูดอังกฤษ) เราก็เลยตอบไปว่า เราไม่ได้กิน อ. เป็นคนกิน แล้วเค้าก็พูดต่อประมานว่า ชั้นไม่ได้ว่าหรอกว่าใครเปนคนกิน แล้วก็เดินกลับไปพร้อมบ่นๆๆๆ แต่เราไม่สนใจ แล้วเค้าก็เดินกลับมานั่งที่ประจำเค้าหน้าทีวี ซึ่งเราก็นั่งอยู่ที่นั่น เค้าได้ทำพฤษติกกรมไม่ดีใส่เรา เช่น เขวี้ยงรีโมทใส่โซฟา ปิดม่านกะพัดลมแรงๆ วางแก้วแรงๆ เค้าทำแบบนี้กะเราทั้งๆที่เค้าไม่เคยมีนิสัยแบบนี้ หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้อะไร เลยเดินเข้าห้องไป ตอนแรกไม่คิดอะไร แต่สักพัก เริ่มเครียด กะจะโทหาแม่ (ตอนนั้นแม่ไปทำงาน ต้องเข้ากะ) แต่ก็ไม่โท เพราะถ้าโทแม่ก็ต้องโทไปด่าพี่ เพราะแม่จะละเอียดเรื่องนี้อยู่แล้ว แต่เราไม่โท คืนนั้นก็ผ่านไป เช้ามา เราโทไปเล่าให้น้าฟัง ว่าเราอึดอัดเรื่องแม่เจ้าระเบียบ กะเรื่องที่คุณT ทำแบบนี้กะเรา ซึ่งน้าก็เหนด้วยกะเรา เพราะน้าก็รู้ว่าแม่เป็นคนเจ้าระเบียบ น้าเลยถามว่าแม่รู้เรื่องยัง เราบอกว่ายัง พอคุยกันเสดก็วาง แล้วหลังจากนั้นน้าน่าจะโทไปบอกแม่ (ที่เราไม่บอกแม่เพราะ แม่ค่อนข้างเข้าข้างแต่คุณT เราเลยไม่บอก) วันนั้นทั้งวัน ทุกอย่างสงบเงียบ พอเราเลิกงานกลับบ้าน เหนคุณT นั่งอยู่ เราเดินเข้าบ้าน คุณT พูดกะเราว่า ชั้นขอคุยด้วยหน่อย เค้าบอกว่า เรื่องเมื่อคืนชั้นขอโทษ ที่ชั้นทำไมชั้นโมโห อ. ไม่ใช่คุณ (เหมือนจะร้องไห้)เราเลยบอกว่า ช่างมันเหอะ ชั้นรู้ว่าคุณเมา แต่ชั้นไม่เข้าใจว่าทำไมคุณต้องโกรธชั้น แล้วทำแบบนี้กะชั้น ทั้งๆที่ชั้นไม่ได้ทำอะไรให้คุณเลย คุณTก็พูดแหละว่า ชั้นขอโทษ ชั้นรู้ว่านี่ไม่ใช่บ้านชั้น (บ้านหลังนี้คือบ้านแม่เราที่พ่อเลี้ยงคนเก่าซื้อทิ้งไว้ให้ ก่อนตาย คุณT แค่คนอาศัย ซึ่งไม่มีอะไรเป็นของคุณT เ]ย)ชั้นคุยกะแม่แล้วว่าชั้นจะออกไปอยู่ข้างนอก แล้วเปลี่ยนไฟลท์กลับอังกฤษให้ไว คุณTก็พูดแหละว่า เค้าไม่ชอบพี่ชายเรา เพราะว่าเมื่อก่อนที่พี่ชายเราอยู่ด้วยมันไม่ชอบเกบข้าวของ มันทิ้งไว้ให้เค้าก็บ เวลาเค้าซื้ออะไรมามันก็กินหมด อย่างดูทีวีเค้าดูอยู่ใันก็เปลี่ยนช่อง เค้าเลยแบบสะสมมั้ง เลยระเบิดออกมาที่เรา
พอเขาขอโทษเรา เราก็ฟังนะ แต่ไม่พูดอะไร ก็เดินเข้าห้อง สักพักแม่ส่งข้อความมาบอกว่า ถ้าอึดอัดที่แม่พูดบ่อย จุกจิก แม่ขอโทษ คือเราเหน เราร้องไห้เลย ก็เลยโทหาแม่เล่าเหตุการที่คุณTทำกะเรา เราทั้งร้องไห้ ทั้งคุยก็คุยเรื่องที่เราอึดอัดใหเฟัง และเรื่องนี้ให้ฟัง แม่ก้เข้าใจเรา คือจิงๆแม่รู้แล้วแหละเพราะน้าโทไปบอก แล้วแม่ก็ได้คุยกะคุณTแล้ว ที่เค้าบอกกะแม่ว่าจะออกไปอยู่ข้างนอกนั่นแหละ
คือเราอยากทราบว่า เราควรทำยังไงดี บรรยากาศในบ้านมันไม่เหมือนเดิม มันอึดอัด เราไม่อยากกลับบ้านเลยด้วยซ้ำ เราอยากไปอยู่ข้างนอกสักพัก เอาแมวไปด้วย เราลำบากใจ แล้วเราก็เชื่อว่าแม่เราก็ลำบากใจ ไหนจะลูก ไหนจะคนที่รัก พ่อกับแม่เราอย่ากันตั้งแต่3 เดือน แต่เราโตมาด้วยความรัก ไม่เคยคิดว่าตัวเองมีปมด้วย เกิดมาไม่เคยมีเรื่องครอบครัวทะเลาะกัน นี่มันพึ่งเกิดกะเรา เพราะแฟนของแม่ เราควรจะทำไงดี น้าก็บอกกะเราว่าถ้าคุณTจะไป ก็เรื่องของเขา เพราะเราไม่ผิด เค้าทำของเค้าเอง เค้าแค่คนอาศัย อีกอย่างเรื่องทั้งหมดไม่ได้เกิดมาจากเรา มันเกิดจากที่เค้าไม่ชอบพี่ชายเราเค้าเลยระเบิดใส่เรา เราก็สงสารเค้านะถ้าเค้าจะไปจิงๆ สงสารแม่ด้วย เราก็เลยกลุ้มใจว่าควรทำยังไง ออกจากบ้าน หรือทนอยู่ต่อ
หนักใจและเครียดเรื่องในบ้านค่ะ ขอคำแนะนำ
เมื่อก่อนเรียนและทำงานในกรุงเทพค่ะ แต่พึ่งย้ายมาอยู่พัทยาได้3 เดือน ที่ย้ายมาอยู่ที่นี่เพราะเรามีบ้านที่พัทยาด้วยค่ะ แล้วแม่ก้อยู่ที่บ้านนี้ด้วย กะว่าย้ายมาอยู่กะแม่ ดูแลแม่ เพราะแม่ก็อยากให้กลับมา ตอนแรกเราก็ไม่อยากกลับ เพราะคิดว่าพัทยาคงไม่เหมาะกะเรา อีกอย่างเคยอยู่ตัวคนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียวจนชิน ไปๆ มาๆ หาแม่บ้าง บางครั้ง ถ้าหยุด หรือมีเวลา
เริ่มเข้าเรื่องเลยละกันนะคะ คือ ก่อนที่เราย้ายมาอยู่ แม่ก็อยู่กะสามีใหม่ซึ่งเป็นชาวอังกฤษ เราจะเรียกว่าคุณ T ละกันนะคะ แต่เราก็เรียกเขาว่า ปะป๊า
ซึ่งคุณT ก็อาศัยอยู่กับแม่เกือบ4 ปีละ แต่ก็ไปๆมาๆระหว่างอังกฤษกะไทย แบบว่ามาไทย3 เดือน แล้วบินกลับอังกฤษ1-2 เดือน แล้วกลับมาใหม่ประมาณนี้
พอเค้ามาเค้าก็ไม่ได้ทำงาน แค่อยู่บ้านเฉยๆ แต่แม่เราทำงานเป็นแม่บ้านที่ร้านสปาใกล้บ้าน ซึ่งคุณT ก็เป็นคนดีนะคะ คอยซักผ้า รีดผ้า ให้แม่ เวลาแม่จะไปทำงาน แล้วเขาก็ดีกับเรา ช่วยเลี้ยงแมว ไม่ได้บาดหมางกัน ตั้งแต่เราย้ายมาอยู่บ้านก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหตุการปกติ แต่ตอนที่เราอยู่กรุงเทพ พี่ชาย(ลูกของป้า)ก็ได้มาอยู่กับแม่ แต่มันย้ายออกไปก่อนเราจะย้ายเข้าบ้าน ต่อเรื่องแม่ค่ะ แม่เราจะเป็นคนเจ้าระเบียบมาก เรื่องงานต้องเนี๊ยบ เค้าจะคอยเน้นย้ำ แล้วค่อนข้างพูดบ่อย แต่เรื่องอื่นเค้าจะไม่ว่าอะไรเลย อยากทำอะไรทำ ซึ่งเราเป็นคนไม่ชอบคนพูดเยอะอยู่แล้ว แล้วด้วยความที่เราเคยชินกับการอยู่ตัวคนเดียวด้วยแหละ เลยอึดอัดเวลามีคนมาจี้ แต่เราก็ทำงานบ้านนะ จะแม่จะชอบด่าเรื่องงานบ้าน ซึ่งเราก็เครียดและอึดอึดเรื่องนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
แล้วเรื่องที่ทำให้เราเครียดเข้าไปใหญ่ก็คือ เมื่อวันที่29 ตอนเยน เราเลิกงานมา เหนพี่ชายเราคนที่บอกข้างต้น มันมากินเบียที่บ้าน แล้วมันใช้น้ำแข็งที่คุณT ทำแช่แข็งไว้ในช่องฟรีชมากินหมด โดยก่อนกลับมันไม่ทำข้ำแข็งให้เค้าเหมือนเดิม คือไม่ได้เติม ประมาน3 ทุ่ม คุณT กลับมาจากดื่มข้างนอก ซึ่งน่าจัเมากรึ่มๆนิดนึง เข้าบ้านมาก็ทักเราปกติ สักพักคุณT เดินไปจะไปเอาน้ำแข็งมาใส่วิสกี้ที่เค้าชอบดื่มทุกวัน พอเค้าไม่เจอน้ำแข็ง เค้าก็เดินถือถาดน้ำแข็งมาหาเรา แล้วพูดประมานว่า กินแล้วทำไมไม่ทำให้มันเหมือนเดิม (พูดอังกฤษ) เราก็เลยตอบไปว่า เราไม่ได้กิน อ. เป็นคนกิน แล้วเค้าก็พูดต่อประมานว่า ชั้นไม่ได้ว่าหรอกว่าใครเปนคนกิน แล้วก็เดินกลับไปพร้อมบ่นๆๆๆ แต่เราไม่สนใจ แล้วเค้าก็เดินกลับมานั่งที่ประจำเค้าหน้าทีวี ซึ่งเราก็นั่งอยู่ที่นั่น เค้าได้ทำพฤษติกกรมไม่ดีใส่เรา เช่น เขวี้ยงรีโมทใส่โซฟา ปิดม่านกะพัดลมแรงๆ วางแก้วแรงๆ เค้าทำแบบนี้กะเราทั้งๆที่เค้าไม่เคยมีนิสัยแบบนี้ หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้อะไร เลยเดินเข้าห้องไป ตอนแรกไม่คิดอะไร แต่สักพัก เริ่มเครียด กะจะโทหาแม่ (ตอนนั้นแม่ไปทำงาน ต้องเข้ากะ) แต่ก็ไม่โท เพราะถ้าโทแม่ก็ต้องโทไปด่าพี่ เพราะแม่จะละเอียดเรื่องนี้อยู่แล้ว แต่เราไม่โท คืนนั้นก็ผ่านไป เช้ามา เราโทไปเล่าให้น้าฟัง ว่าเราอึดอัดเรื่องแม่เจ้าระเบียบ กะเรื่องที่คุณT ทำแบบนี้กะเรา ซึ่งน้าก็เหนด้วยกะเรา เพราะน้าก็รู้ว่าแม่เป็นคนเจ้าระเบียบ น้าเลยถามว่าแม่รู้เรื่องยัง เราบอกว่ายัง พอคุยกันเสดก็วาง แล้วหลังจากนั้นน้าน่าจะโทไปบอกแม่ (ที่เราไม่บอกแม่เพราะ แม่ค่อนข้างเข้าข้างแต่คุณT เราเลยไม่บอก) วันนั้นทั้งวัน ทุกอย่างสงบเงียบ พอเราเลิกงานกลับบ้าน เหนคุณT นั่งอยู่ เราเดินเข้าบ้าน คุณT พูดกะเราว่า ชั้นขอคุยด้วยหน่อย เค้าบอกว่า เรื่องเมื่อคืนชั้นขอโทษ ที่ชั้นทำไมชั้นโมโห อ. ไม่ใช่คุณ (เหมือนจะร้องไห้)เราเลยบอกว่า ช่างมันเหอะ ชั้นรู้ว่าคุณเมา แต่ชั้นไม่เข้าใจว่าทำไมคุณต้องโกรธชั้น แล้วทำแบบนี้กะชั้น ทั้งๆที่ชั้นไม่ได้ทำอะไรให้คุณเลย คุณTก็พูดแหละว่า ชั้นขอโทษ ชั้นรู้ว่านี่ไม่ใช่บ้านชั้น (บ้านหลังนี้คือบ้านแม่เราที่พ่อเลี้ยงคนเก่าซื้อทิ้งไว้ให้ ก่อนตาย คุณT แค่คนอาศัย ซึ่งไม่มีอะไรเป็นของคุณT เ]ย)ชั้นคุยกะแม่แล้วว่าชั้นจะออกไปอยู่ข้างนอก แล้วเปลี่ยนไฟลท์กลับอังกฤษให้ไว คุณTก็พูดแหละว่า เค้าไม่ชอบพี่ชายเรา เพราะว่าเมื่อก่อนที่พี่ชายเราอยู่ด้วยมันไม่ชอบเกบข้าวของ มันทิ้งไว้ให้เค้าก็บ เวลาเค้าซื้ออะไรมามันก็กินหมด อย่างดูทีวีเค้าดูอยู่ใันก็เปลี่ยนช่อง เค้าเลยแบบสะสมมั้ง เลยระเบิดออกมาที่เรา
พอเขาขอโทษเรา เราก็ฟังนะ แต่ไม่พูดอะไร ก็เดินเข้าห้อง สักพักแม่ส่งข้อความมาบอกว่า ถ้าอึดอัดที่แม่พูดบ่อย จุกจิก แม่ขอโทษ คือเราเหน เราร้องไห้เลย ก็เลยโทหาแม่เล่าเหตุการที่คุณTทำกะเรา เราทั้งร้องไห้ ทั้งคุยก็คุยเรื่องที่เราอึดอัดใหเฟัง และเรื่องนี้ให้ฟัง แม่ก้เข้าใจเรา คือจิงๆแม่รู้แล้วแหละเพราะน้าโทไปบอก แล้วแม่ก็ได้คุยกะคุณTแล้ว ที่เค้าบอกกะแม่ว่าจะออกไปอยู่ข้างนอกนั่นแหละ
คือเราอยากทราบว่า เราควรทำยังไงดี บรรยากาศในบ้านมันไม่เหมือนเดิม มันอึดอัด เราไม่อยากกลับบ้านเลยด้วยซ้ำ เราอยากไปอยู่ข้างนอกสักพัก เอาแมวไปด้วย เราลำบากใจ แล้วเราก็เชื่อว่าแม่เราก็ลำบากใจ ไหนจะลูก ไหนจะคนที่รัก พ่อกับแม่เราอย่ากันตั้งแต่3 เดือน แต่เราโตมาด้วยความรัก ไม่เคยคิดว่าตัวเองมีปมด้วย เกิดมาไม่เคยมีเรื่องครอบครัวทะเลาะกัน นี่มันพึ่งเกิดกะเรา เพราะแฟนของแม่ เราควรจะทำไงดี น้าก็บอกกะเราว่าถ้าคุณTจะไป ก็เรื่องของเขา เพราะเราไม่ผิด เค้าทำของเค้าเอง เค้าแค่คนอาศัย อีกอย่างเรื่องทั้งหมดไม่ได้เกิดมาจากเรา มันเกิดจากที่เค้าไม่ชอบพี่ชายเราเค้าเลยระเบิดใส่เรา เราก็สงสารเค้านะถ้าเค้าจะไปจิงๆ สงสารแม่ด้วย เราก็เลยกลุ้มใจว่าควรทำยังไง ออกจากบ้าน หรือทนอยู่ต่อ