กระทู้นี้ เป็นกระทู้ที่ต่อจากระทู้ก่อนหน้านะคะ ที่เคยกล่าวไว้ว่า ผู้ชายแบบไหนคือแบบที่ใช่ ซึ่งก็ได้ตั้งกระทู้เป็นการเปรียบเทียบระหว่างผู้ชาย 2 คน ซึ่งได้ประกอบอาชีพที่ต่างกัน
ส่วนตัวดิฉันนะคะ ฉันคิดว่าคนจะดีหรือไม่ดีนั้น จะเอาอาชีพที่เราทำมาการันตีความดีของบุคคลนั้นไม่ได้หรอกค่ะ บางคนหน้าที่การงานดี พูดจาดูเป็นคนดี แต่บางการกระทำบ่งบอกว่าเค้าไม่ใช่คนดี แต่สำหรับบางคน หน้าที่การงานอาจดูไม่ได้เรื่องเท่าไหร่ แต่ใจเค้าหล่อมากกกกกกกกค่ะ
ความรักที่ผ่านมานั้นได้สอนให้ดิฉันได้เรียนรู้การที่จะอยู่คนเดียวอีกครั้ง ครั้งนั้นเมื่อยัง(หลง)รัก อะไรๆก็ว่าดี พยายามทำทุกอย่างให้เค้าเท่าที่ทำได้ พอเลิกกัน อะไรที่ว่าดีก็เริ่มมีช่องโหว่
วันนั้นที่มาตั้งกระทู้ สุดท้ายฉันเลือกผู้ชายที่เป็นข้าราชการค่ะ ด้วยเหตุผลต่างๆนาๆ โดยที่ไม่รู้ตัวเองรักเค้าเอาซะมากๆ ไปไหนมาไหนก็คิดแต่จะซื้อของฝากให้เค้า เค้าให้เค้าใช้ของดีๆ แต่งตัวดี ดูน่าเกรงขาม
วันนึงเรามีปัญหากัน ฉันก็มีแม่ไว้ปรึกษาปัญหาชีวิตคู่ แม่บอกแม่รับได้กับทุกอย่างที่ผู้ชายคนนี้เป็นเพราะเพียงแค่ว่าตอนนั้นแม่มองว่าเค้าเป็นคนดี และน่าจะดีพอที่จะดูแลลูกสาวแม่ไปได้ตลอด แต่เค้ามีเพื่อนผู้หญิงไว้ปรึกษาปัญหาหัวใจตลอดเวลา(สถานะตอนนั้นเค้าบอกว่าเค้าเป็นเพื่อนกันจริงๆ) จนวันนึงผู้ชายมาบอกเราว่า “แต่งงานกันนะ” เค้ามาขอเราแต่งงานตอนเค้าอายุ30+ และฉันในวัยเพียง25 ซึ่งดิฉันมองว่ายังเด็กนัก รอสร้างเนื้อสร้างตัวอีกสักพักคงจะดีกว่า แต่เค้าบอกว่า “แม่เค้าแก่แล้ว ร่างกายไม่ค่อยจะแข็งแรง แม่อยากเห็นเค้ามีครอบครัว แม่อยากให้เราแต่งงานกัน แล้วให้ฉันย้าย(บ้าน+ไปหางานใหม่)ไปอยู่กับเค้า แล้วเราค่อยย้ายกลับมาที่บ้านก็ได้ (เค้าเอ่ยปากเพราะเค้ายังย้ายไม่ได้ ส่วนตำแหน่งดิฉันเองก็ไม่สามารถย้ายได้เช่นกัน ต้องลาออกแล้วไปสอบใหม่เพียงอย่างเดียว)” ตอนนั้นดิฉันถามเค้าว่า ถ้าเราไม่แต่งงานกันล่ะ เรามีตัวเลือกอื่นมั๊ย? เค้าบอกฉันแค่เพียงอย่างเดียวในตอนนั้นคือถ้าฉันไม่แต่ง เค้าก็จะเลิก เพราะเค้าต้องรีบแต่งงานมีครอบครัวให้ได้ในตอนที่แม่เค้ายังมีชีวิตอยู่ แม่จะได้หมดห่วง ตอนนั้นฉันโอเค ยินยอมเลิกกันทั้งที่ใจยังรักเค้ามากด้วยคำว่าเค้ารักแม่ และฉันก็ไม่ยอมทิ้งแม่ไปอยู่กับเค้า จนเวลาผ่านไป2สัปดาห์ ฉันก็ได้รู้ข่าวว่าเค้ามีแฟนใหม่ ซึ่งแฟนใหม่เค้าก็คือเพื่อนสาวที่ปรึกษานั่นเอง ตอนนั้นใจฉันบอกไม่ถูกเลยว่าทำไมมันเร็วจัง เค้ายังบอกรักฉันในวันที่เค้ามีแฟนใหม่ เค้าปกป้องแฟนใหม่ทุกทาง แต่ไม่ได้ปกป้องฉัน เค้าด่าว่าฉันสารพัดในวันที่เลิกกัน แล้วเค้าก็หายไป ตอนนั้นใจฉันบอกไม่ถูกเลยค่ะ มันสับสนไปหมดว่าทำไมแฟนใหม่เค้าต้องเป็นเพื่อนสาวที่ปรึกษาเค้าด้วย ทั้งๆที่ฉันไว้ใจเขามาก ผู้หญิงได้แต่บอกว่าเค้าไม่ได้ผิดอะไร เราเลิกกันแล้ว เค้าก็เลยคบกัน ผิดตรงไหน? ผู้ชายบอกรักฉัน แต่เค้าไม่เลือกฉันคืออะไร? คำถามมากมายเกิดขึ้นในใจฉันโดยที่ไม่รู้ว่าความจริงคืออะไร
บางเวลาก็ทำใจได้นะ แต่บางเวลาก็คิดมาก มันสับสนวุ่นวาย ฉันยังคงรักเขามาก ฉันควรทำยังไง เริ่มต้นใหม่ยังไง ไปต่อไม่ถูกจริงๆค่ะ
ปล.ตอนนี้เราไม่ได้เป็นเพื่อนกันในเฟซ เราอยู่ไกลกันมาก ไม่ได้เจอกัน แต่ก็ยังเห็นรูปเขาบ้าง ของที่เขาใช้มันคือของที่เราซื้อให้ ฉันซื้อเสื้อตัวเป็นพันให้เค้า แต่ฉันใส่เสื้อตัว199 ฉันซื้อกระเป๋าตังค์ให้เค้าเพราะกระเป๋าของเค้าขาด แต่ฉันไม่มีใช้ ไอโฟนเค้าก็ใช้ต่อจากของฉัน เค้าบอกว่าเค้าซื้อฉันไปในราคา5,000 แต่ฉันมองว่าฉันให้ไปด้วยใจ ตอนเลิกกันฉันก็ขอของๆฉันคืน แต่เค้าก็ไม่ให้ ฉันขอคืนเพราะเห็นเค้าใช้ของที่เราเคยให้กับคนอื่นแล้วมันปวดใจ ฉันพยายามทำใจนะคะ แต่มันทำใจไม่ได้จริงๆ แต่เค้ากลับมองว่าฉันเห็นค่าเค้าเพียงแค่สิ่งของที่ให้ มันยิ่งทำร้ายใจหนักเข้าไปอีก
รักที่ต้องเลือก “แต่งงาน” หรือ “เลิก”
ส่วนตัวดิฉันนะคะ ฉันคิดว่าคนจะดีหรือไม่ดีนั้น จะเอาอาชีพที่เราทำมาการันตีความดีของบุคคลนั้นไม่ได้หรอกค่ะ บางคนหน้าที่การงานดี พูดจาดูเป็นคนดี แต่บางการกระทำบ่งบอกว่าเค้าไม่ใช่คนดี แต่สำหรับบางคน หน้าที่การงานอาจดูไม่ได้เรื่องเท่าไหร่ แต่ใจเค้าหล่อมากกกกกกกกค่ะ
ความรักที่ผ่านมานั้นได้สอนให้ดิฉันได้เรียนรู้การที่จะอยู่คนเดียวอีกครั้ง ครั้งนั้นเมื่อยัง(หลง)รัก อะไรๆก็ว่าดี พยายามทำทุกอย่างให้เค้าเท่าที่ทำได้ พอเลิกกัน อะไรที่ว่าดีก็เริ่มมีช่องโหว่
วันนั้นที่มาตั้งกระทู้ สุดท้ายฉันเลือกผู้ชายที่เป็นข้าราชการค่ะ ด้วยเหตุผลต่างๆนาๆ โดยที่ไม่รู้ตัวเองรักเค้าเอาซะมากๆ ไปไหนมาไหนก็คิดแต่จะซื้อของฝากให้เค้า เค้าให้เค้าใช้ของดีๆ แต่งตัวดี ดูน่าเกรงขาม
วันนึงเรามีปัญหากัน ฉันก็มีแม่ไว้ปรึกษาปัญหาชีวิตคู่ แม่บอกแม่รับได้กับทุกอย่างที่ผู้ชายคนนี้เป็นเพราะเพียงแค่ว่าตอนนั้นแม่มองว่าเค้าเป็นคนดี และน่าจะดีพอที่จะดูแลลูกสาวแม่ไปได้ตลอด แต่เค้ามีเพื่อนผู้หญิงไว้ปรึกษาปัญหาหัวใจตลอดเวลา(สถานะตอนนั้นเค้าบอกว่าเค้าเป็นเพื่อนกันจริงๆ) จนวันนึงผู้ชายมาบอกเราว่า “แต่งงานกันนะ” เค้ามาขอเราแต่งงานตอนเค้าอายุ30+ และฉันในวัยเพียง25 ซึ่งดิฉันมองว่ายังเด็กนัก รอสร้างเนื้อสร้างตัวอีกสักพักคงจะดีกว่า แต่เค้าบอกว่า “แม่เค้าแก่แล้ว ร่างกายไม่ค่อยจะแข็งแรง แม่อยากเห็นเค้ามีครอบครัว แม่อยากให้เราแต่งงานกัน แล้วให้ฉันย้าย(บ้าน+ไปหางานใหม่)ไปอยู่กับเค้า แล้วเราค่อยย้ายกลับมาที่บ้านก็ได้ (เค้าเอ่ยปากเพราะเค้ายังย้ายไม่ได้ ส่วนตำแหน่งดิฉันเองก็ไม่สามารถย้ายได้เช่นกัน ต้องลาออกแล้วไปสอบใหม่เพียงอย่างเดียว)” ตอนนั้นดิฉันถามเค้าว่า ถ้าเราไม่แต่งงานกันล่ะ เรามีตัวเลือกอื่นมั๊ย? เค้าบอกฉันแค่เพียงอย่างเดียวในตอนนั้นคือถ้าฉันไม่แต่ง เค้าก็จะเลิก เพราะเค้าต้องรีบแต่งงานมีครอบครัวให้ได้ในตอนที่แม่เค้ายังมีชีวิตอยู่ แม่จะได้หมดห่วง ตอนนั้นฉันโอเค ยินยอมเลิกกันทั้งที่ใจยังรักเค้ามากด้วยคำว่าเค้ารักแม่ และฉันก็ไม่ยอมทิ้งแม่ไปอยู่กับเค้า จนเวลาผ่านไป2สัปดาห์ ฉันก็ได้รู้ข่าวว่าเค้ามีแฟนใหม่ ซึ่งแฟนใหม่เค้าก็คือเพื่อนสาวที่ปรึกษานั่นเอง ตอนนั้นใจฉันบอกไม่ถูกเลยว่าทำไมมันเร็วจัง เค้ายังบอกรักฉันในวันที่เค้ามีแฟนใหม่ เค้าปกป้องแฟนใหม่ทุกทาง แต่ไม่ได้ปกป้องฉัน เค้าด่าว่าฉันสารพัดในวันที่เลิกกัน แล้วเค้าก็หายไป ตอนนั้นใจฉันบอกไม่ถูกเลยค่ะ มันสับสนไปหมดว่าทำไมแฟนใหม่เค้าต้องเป็นเพื่อนสาวที่ปรึกษาเค้าด้วย ทั้งๆที่ฉันไว้ใจเขามาก ผู้หญิงได้แต่บอกว่าเค้าไม่ได้ผิดอะไร เราเลิกกันแล้ว เค้าก็เลยคบกัน ผิดตรงไหน? ผู้ชายบอกรักฉัน แต่เค้าไม่เลือกฉันคืออะไร? คำถามมากมายเกิดขึ้นในใจฉันโดยที่ไม่รู้ว่าความจริงคืออะไร
บางเวลาก็ทำใจได้นะ แต่บางเวลาก็คิดมาก มันสับสนวุ่นวาย ฉันยังคงรักเขามาก ฉันควรทำยังไง เริ่มต้นใหม่ยังไง ไปต่อไม่ถูกจริงๆค่ะ
ปล.ตอนนี้เราไม่ได้เป็นเพื่อนกันในเฟซ เราอยู่ไกลกันมาก ไม่ได้เจอกัน แต่ก็ยังเห็นรูปเขาบ้าง ของที่เขาใช้มันคือของที่เราซื้อให้ ฉันซื้อเสื้อตัวเป็นพันให้เค้า แต่ฉันใส่เสื้อตัว199 ฉันซื้อกระเป๋าตังค์ให้เค้าเพราะกระเป๋าของเค้าขาด แต่ฉันไม่มีใช้ ไอโฟนเค้าก็ใช้ต่อจากของฉัน เค้าบอกว่าเค้าซื้อฉันไปในราคา5,000 แต่ฉันมองว่าฉันให้ไปด้วยใจ ตอนเลิกกันฉันก็ขอของๆฉันคืน แต่เค้าก็ไม่ให้ ฉันขอคืนเพราะเห็นเค้าใช้ของที่เราเคยให้กับคนอื่นแล้วมันปวดใจ ฉันพยายามทำใจนะคะ แต่มันทำใจไม่ได้จริงๆ แต่เค้ากลับมองว่าฉันเห็นค่าเค้าเพียงแค่สิ่งของที่ให้ มันยิ่งทำร้ายใจหนักเข้าไปอีก