สวัสดีค่ะ สมาชิกเว็บไซต์พันทิปทุกคน เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงที่ดิฉันกำลังประสบอยู่ในขณะนี้ ขอบอกก่อนเลยว่าไม่ใช่เรื่องเเต่งค่ะ และดิฉันเป็นคนพิมพ์เองทุกตัวอักษร ดิฉันชื่อแพท(นามสมมติ) อายุ19ย่าง20 ก็คือพึ่งจบม.6 เมื่อปีที่แล้วนี่เองค่ะ ก็ได้เข้ามาทำงานที่กทม. และล่าสุดทำงานเป็นPR รายได้ก็พอที่จะเป็นค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันและส่งให้ครอบครัวได้อย่างไม่ขัดสน แต่งานแบบนี้ทุกๆคนก็คงรู้นะคะ ว่ามันฉาบฉวยและล่อแหลม และประมาณกลางเดือนกุมภาพันธ์ก็ได้รู้จักกับผู้ชายคนนึงเป็นชาวต่างชาติ ซึ่งเขาก็ได้มาที่ร้านบ่อยๆจนสนิทสนมกันมากขึ้น ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้น จนประมาณต้นเดือนมีนาเขาก็กลับประเทศไป และล่าสุด25มีนาที่ผ่านมาดิฉันก็ได้ตรวจพบว่าตัวเองตั้งครรภ์อ่อนๆ ด้วยความไม่แน่ใจก็เลยไปตรวจที่คลินิกก็ท้องจริงๆวินาทีนั้นเอาตามตรงนะคะ ไม่ได้เสียใจเลย แต่ตกใจนิดหน่อย รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกถึงแม้ในใจจะรู้ว่าถ้าบอกผู้ชายคนนั้นเขาอาจจะไม่รับผิดชอบ เพราะเขาก็มีครอบครัวอยู่แล้วที่บ้าน แล้วเราเลยโทรบอกแม่ แม่เราถามว่าพ่อเด็กเป็นใคร เราก็บอกไปว่าเขาเป็นคนต่างชาติ เเต่เขามีครอบครัวแล้ว เขาคงไม่รับผิดชอบหนูหรอก เราพร้อมนะที่จะอุ้มท้อง ที่จะคลอดลูกโดยไม่มีพ่อ แต่สิ่งที่เราเสียใจที่สุดคือแม่เราบอกให้เราซื้อยาสตรีมากินซะ เราอึ้ง สติแตก เสียใจ ความรู้สึกมันแย่มากๆ เราไม่ได้ต้องการให้ใครมาเข้าใจหรอกนะคะ นอกจากครอบครัว ถึงเราจะยังเด็ก ครอบครัวเราก็ไม่ได้ยากจนขนาดนั้น แต่เราเสียใจมากที่แม่เราไม่อยากให้เก็บไว้ เรารู้ว่าครอบครัวเราคงจะอับอายขายหน้า แต่ลูกที่เกิดมาเขาก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วย ตอนนี้มีผู้ชายคนนึงซึ่งเคยมาชอบพอเราเขารู้เรื่อง และเขาก็บอกกับเราว่าเขาจะรับผิดชอบเราเอง เขาบอกว่าเขารับได้ เขาชอบเราตั้งแต่เจอเราครั้งแรก เราไม่ได้อยากคบกับเขาหรือให้เขามารับผิดชอบ แต่เราอยากพาเขาไปหาครอบครัวเพื่อให้ครอบครัวเรามั่นใจว่ามีคนดูแลเรา และไม่พยายามให้เราเอาลูกออก ทุกคนคิดว่าเราทำถูกมั้ยคะ ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ กลุ้มใจจริงๆ
เมื่อฉันท้องไม่มีพ่อ