คือว่าเรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับตัวผมเองครับ แต่เพื่อนผมมาปรึกษา เธอเป็นผู้หญิง ขอแทนว่า ชมพู่นะครับ
ที่บ้านชมพู่ได้จ้างเด็กต่างด้าวไว้คนนึงครับ อายุมากกว่าชมพู่ไม่กี่ปี ให้เงินเดือน 10,000 บาทครับ
งานไม่มีอะไรมากครับ เนื่องจากบ้านเธอเลี้ยงหมาแมว และ ไม่มีคนอยู่ เธออยู่คนเดียว
หน้าที่หลักๆครับก็ ให้อาหารหมา-แมว ทำความสะอาดบ้าน ซักผ้ารีดผ้าครับ อยู่ฟรี กินฟรี
บ้านเป็นบ้านชั้นเดียว ไม่ใหญ่โต แต่ชมพู่ต้องไปทำงานแต่เช้าเลยไม่มีเวลามากนัก ซึ่งต่างด้าวคนนี้ ผมขอแทนว่า จิ้บนะครับ
จิ้บอยู่กับชมพู่มาประมาณ 5 ปี แต่ก่อนชมพู่อยู่บ้านหลังใหญ่กว่านี้ครับ เธอย้ายบ้านสองครั้ง จิ้บก็ย้ายด้วยครับ
แรกๆตอนจิ้บมา พฤติกรรมดีทุกอย่างครับ บ้านสะอาด แต่พอ 2 ปีให้หลัง ทุกอย่างคือแย่ครับ ตื่นเริ่มสาย นอนกลางวัน
ซึ่งชมพู่ไม่เคยว่ากล่าวใดๆทั้งสิ้น เธอให้ใจครับ อยู่กันแบบครอบครัว แต่พฤติกรรมยิ่งหนักเมื่อย้ายมาบ้านหลังนี้ครับ
เนื่องจากบ้านนี้อยู่ชานเมือง ไม่ค่อยมีร้านค้าหรือออกจากบ้านได้ง่ายเหมือนหลังเก่า
พฤติกรรมหลักๆเลยนะครับ
1.จิ้บติดโทรศัพท์มากครับ ซึ่งชมพู่ก็ไม่เคยว่าแต่อย่างใดครับ แต่เมื่อกลางคืน เวลานอน จิ้บก็ยังคุยโทรศัพท์อยู่ครับ และเวลาทะเลาะกับคู่สาย
จิ้บตะโกนลั่นบ้าน โวยวาย ทุบกำแพงปึ้งปั้ง กรี๊ดก็มี แต่ชมพู่ก็ไม่ว่าครับ ทั้งๆที่เธอก็อยากจะพูดบ้าง แต่ที่ชมพู่บอกที่ไม่ว่าเพราะไม่อยากถูกชักสีหน้าใส่
2.เวลาที่จิ้บไม่พอใจชมพู่ เธอจะชักสีหน้าทันทีครับ อันนี้ผมเห็นกับตาพร้อมเพื่อนคนอื่นเพราะผมเคยไปบ้านชมพู่ แล้วชมพู่ลืมซื้อไก่เข้ามาให้ แต่เธอก็ซื้ออย่างอื่นพอทำกับข้าวได้แล้ว พอจิ้บรู้ว่าลืมซื้อไก่ สีหน้าเปลี่ยนเลยครับ เปิดตู้เย็นเก็บของ พร้อมปิดประตูตู้เย็นเสียงกัง พร้อมกับบ่นเป็นภาษาบ้านเธอครับ พวกผมนี่อึ้งเลย อ่อ เธอเคยชักสีหน้าและขึ้นเสียงใส่พ่อชมพู่ด้วยครับ
3.หลังๆงานบ้านก็แย่ครับ กวาดบ้าง ไม่กวาดบ้าง ทั้งๆที่แป๊ปเดียวก็เสร็จเพราะบ้านหลังเล็ก แล้วแมวที่ชมพู่เลี้ยงไว้ครับ บางทีมันฉี่ข้างๆตู้เย็น กับโต๊ะที่วางของ ชมพู่เคยบอกกับเธอ ว่า รบกวนหน่อยนะคะพี่ ทำความสะอาดตรงนี้ให้หน่อย เดี๋ยวมันจะมีกลิ่น แต่เธอก็นิ่งเฉยครับ ไม่ทำปล่อยมันไว้อย่างนั้น ชมพู่เธอก็ทำเองครับ
4.เรื่องของกิน ของใช้ ชมพู่ซื้อให้หมดครับ อยากกินอะไรก็แค่โทรมาสั่งๆ ชมพู่ก็ซื้อเข้าไปครับ เธอเลิกงานดึก ก็พยามหาแวะซื้อเข้าไป ผมเคยถามว่า จิ้บฝากเงินมามั้ย ชมพู่ก็บอกว่าป่าว เราซื้อให้เอง เขาทำงานบ้านก็เหนื่อยแล้ว ผมก็ได้แต่บอกเธอครับ ว่า ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้
5.วันหยุดครับ อยากหยุดกี่วัน อยากไปไหน บอกครับ ชมพู่เธอพาไปหมด ให้ลาได้ตลอด กี่วันก็ได้ เธอไปรับไปส่งตลอดครับ
6.ขโมยของครับ คือชมพู่ก็เป็นคนที่ค่อนข้างบ้าเครื่องสำอางค์ครับ เธอก็จะมีเยอะเลยครับ ตอนแรกของเล็กๆหาย เธอก็ไม่ได้เอะใจครับ เธอคิดว่าเธอไปวางลืมไว้ไหนเอง จนวันนึงครับรองพื้นเธอที่ซื้อมาใช้ได้สักพักหายไป เธอก็ถามกับเพื่อนที่เคยมานอนครับ ว่าหยิบไปรึป่าว อย่างน้อยเธอจะได้สบายใจครับว่ามันไม่ได้หายไปเลยแต่เพื่อนๆก็บอกไม่ได้เอาไปครับ เธอก็โทษตัวเองอีกเช่นเคยครับ ว่าเอาไปแต่งหน้าที่ทำงานสงสัยหายอีกแล้ว จนเวลาผ่านไปครับ
มีเพื่อนชมพู่คนนึงไปนอนด้วยครับ กลางคืนก็ไปทำอะไรกินในครัว แต่โดยปกติแล้ว ชมพู่ก็ไม่ค่อยเข้าครัวครับ วันนั้นกำลังทอดไก่กัน ชมพู่เธอเกิดปวดท้องครับ เลยเข้าห้องน้ำในครัว ซึ่งโดยปกตินั่นเป็นห้องน้ำที่จิ้บใช้ครับ เพราะในบ้านห้องน้ำมี 2 ห้อง เธอก็เข้าไปเลยครับ เธอก็มองไปที่หน้ากระจก แล้วเธอก็ได้พบกับรองพื้นเธอครับ คือเธออึ้งไปเลยครับ ไม่คิดว่าจะกล้าขโมย เพราะเธอก็เก็บรองพื้นอันนี้ไว้ในลิ้นชัก ไม่ได้วางเรี่ยราด เธอก็เรียกเพื่อนคนนั้นให้ดูครับ คือต่างคนต่างตกใจ และชมพู่ก็ยังพบของเล็กๆน้อยๆที่เธอคิดว่าเธอทำหายอีกครับ แต่เธอก็ยังไม่กล้าพูดอะไรครับ เพราะอยู่บ้านเดียวกันเธอไม่อยากอึดอัดครับ จนผ่านไปเรื่อยๆ ประมาณ 2 เดือนต่อมา เหตุการณ์คล้ายเดิมเลยครับ เพื่อนคนเดิมไปนอน แล้วทำกับข้าวกิน ช่วงนั้นชมพู่มีแพลนเปิดร้านไก่ทอดด้วยครับ เลยเหมือนทดลองสูตรกัน ชมพู่ปวดท้องอีกแล้วครับ เข้าห้องน้ำเหมือนเดิม แต่คราวนี้ช็อกกว่าเดิมครับ เพราะว่าครั้งนี้ เป็นถุงเลยครับ
เธอเล่าให้ฟังว่า ในนั้นมีทั้ง พาเลทตาของเธอ รองพื้น คุชชั่น บลัชออน แปรงแต่งหน้า พัฟแต่งหน้า(อันนี้เธอโกรธมากครับ เพราะเธอซื้อมาเก็บแล้วยังไม่ได้ใช้แต่ที่เห็น คือจื้บตัดซองใช้ไปแล้วครับ) คือเยอะมากครับ ในถุง รวมๆราคา ราว 8000+ เธอพยามอดกลั้นสุดๆครับ เพื่อนเธอจะไม่ยอม แต่ชมพู่ก็ห้ามไว้ครับ เธอบอกว่า เอาเถอะ อยู่ด้วยกันมาขนาดนี้แล้ว ย้ายบ้านมาด้วยกัน แต่เธอก็เจ็บใจอยู่มากครับ แล้วเธอก็มั่นใจว่า เวลาเธอไม่อยู่บ้าน จิ้งต้องเข้าไปเล่นเครื่องสำอางเธออย่างแน่นอน มีวันนึงจิ้บลาไปเที่ยวครับ เธอแอบเข้าไปดูห้องจิ้บครับ มีทั้งเครื่องสำอาง และที่หนีบผมที่เธอกับเพื่อนหากันจนพลิกแผ่นดิน ถามกับจิ้บ จิ้บบอกไม่เห็น เสื้อผ้า หมวก อีกเยอะแยะเลยครับ อีกอย่างนึงก็คือ ชมพู่เธอก็ขายเครื่องสำอางในกลุ่มเฟสบุ๊คครับ วันนึงเธอจะเอาแป้งใหม่ขายครับ กำลังจะถ่ายรูปสินค้าครับ ปรากฎว่า พัฟเลอะมีร่องรอยการใช้ เธอรู้ได้ทันทีเลยครับว่าใคร
มีแต่คนบอกให้เลิกจ้างจิ้บครับ เสียหมื่นนึงฟรีๆ ไม่ได้มีไรดีชึ้น ชมพู่เธอก็ออกแนวสงสารครับ เหมือนไปไล่เขาออก แล้วจะหางานใหม่ได้มั้ย ช่วงเดือนธันวาครับ ชมพู่ตกงานครับ คือเธอแย่มาก รวมถึงด้านการเงินตอนนั้นเธอแทบบ้า ผมสงสารแต่ก็ช่วยอะไรมากไม่ได้ เธอก็ได้ติดเงินเดือนจิ้บไว้เดือนนึงครับ พอเดือนมกราคม ราวๆวันที่ 26-27 วันนั้นชมพู่กลับบ้านมืดครับ ไปหางานเสริม ประมาณ4ทุ่ม ปรากฎว่า จิ้บยังไม่นอนครับ ชมพู่แปลกใจมาก เพราะปกติเวลานี้ จิ้บน่าจะปิดไฟคุยโทรศัพท์แล้ว แถมยังออกมาเปิดประตูให้อีกด้วย พอชมพู่ลงมา จิ้บเรียกเลยครับ จิ้บบอกว่าจิ้บจะกลับบ้านครับ พรุ่งนี้เช้า 10 โมง ชมพู่ก็ตกใจครับ ทำไมบอกกระทันหัน แต่เธอก็โอเค แล้วก็ถามว่าจะกลับมาเมื่อไหร่ เพราะจิ้บเธอมักจะลากลับบ้านเดือนนึงครับ จิ้บตอบกลับมาว่า ไม่กลับมาแล้ว นั่นคือจิ้บลาออกครับ ชมพู่ก็ตั้งตัวไม่ทันครับแต่ก็ยอมครับ แต่เธอก็ได้แจ้งจิ้บครับ ถ้าจะไปพรุ้งนี้เลยก็ได้นะ แต่เงินเดือนต้องเป็นสิ้นเดือนนะ ช่วงวันที่ 31 ครับ จิ้บก็โอเคครับ พร้อมตกลงเวลาที่ชมพู่จะไปส่งตอนเช้า
พอตอนเช้า ชมพู่ก็ไปส่งครับ จังหวะที่จิ้บรอแฟนเธอมารับ จิ้บก็พูดเรื่องเงินเดือนขึ้นมา ชมพู่ก็บอกว่า ได้แจ้งเธอไปแล้วว่าได้สิ้นเดือน วันที่ 31 ปรากฎว่าจิ้บไม่พอใจครับ จิ้บบอกว่านึกว่าชมพู่จะให้วันนี้ก่อนเดือนนึง แล้วก็วันที่ 31 อีกงวดนึง ชมพู่บอกว่าเธอก็บอกชัดเจนแล้วว่าได้สิ้นเดือนก่อนเดือนนึง อีกเดือนนึงเธอจะรีบหาให้ จิ้บเธอโวยวายครับ ตะคอก ชึ้นเสียงใส่ ว่าแล้วเธอจะกลับบ้านยังไง คือชมพู่เธอก็จนปัญญาครับ ตอนนั้นเธอมีเงินติดตัวทั้งสิ้น 500 เธอก็จะให้ไปครับ จิ้บก็บอกไม่พอหรอก พอแฟนจิ้บมา จิ้บหยิบของแล้วปิดประตูรถชมพู่ดังมากครับ ชมพู่ดังจนแบบหูอื้อเลยครับ คนแถวนั้นมองกันเต็ม
แล้วชมพู่ก็ตัดสินใจว่าเธอไม่อยู่บ้านหลังนี้แล้วครับ เธอจะไปอยู่บ้านแฟน จุดสิ้นสุดของความอดทนก็ตรงย้ายบ้านนี่ล่ะครับ เพราะต้องย้ายของ ตอนย้ายของผมไปช่วยแทบเป็นลมครับ คือฉี่แมวหลังตู้เย็นเยอะมากตอนทำความแบบทุกคนต้องกลั้นหายใจ กะละมังหม้อที่ย้ายมาจากบ้านเก่า สนิมขึ้นใช้ไม่ได้สักใบเลยครับ แก้วดีๆที่เธอเคยบอกให้จิ้บเอามาเช็ดถู ก็เละเทะครับ มีหนู มีจิ้งจกตาย ชมพู่เธอแทบเป็นลมครับ โต๊ะไม้ก็ปล่อยให้แมวฉี่ใส่ จนโต๊ะผุ เอาไปไม่ได้ครับ อีกหลายอย่างครับที่จิ้บทิ้งไว้ ชมพู่บอกว่า เธอรู้ครับว่าการเลี้ยงแมว มันก็เป็นความรับผิดชอบของเธอ แต่การที่ถ้าเห็นแมวฉี่ ทำความสะอาดเลยก็ได้ไม่ใช่หรอ เธอบอกว่านี่เธอจ้างจิ้บ มาเดือนละ 10,000 บาท ไว้ทำอะไร สำหรับผมในความคิดเงินเดือนหนึ่งหมื่นบาท กับต่างด้าว ในงานแค่นี้ ผมคิดว่าเยอะไปด้วยซ้ำครับ มีของอีกหลายอย่างในบ้านที่ต้องทิ้งไปโดยเปล่าประโยชน์เพราะจิ้บไม่ได้ทำความสะอาดเลยครับ หมอนผ้าห่มที่มีกลิ่น จิ้บให้แมวเข้าไปอยู่ แล้วเวลาแมวฉี่ หรือหมาฉี่ใส่ ชมพู่ถ้าเธอเห็น เธอเอาไปซักเองครับ แต่พอวันย้ายบ้าน เธอไปเปิดอีกห้องนึงดูครับว่ามีอะไรที่จะย้ายบ้าง ปรากฎว่าจิ้บเอาพวกผ้า หรือ หมอนผ้าห่ม ที่มีกลิ่นฉี่ มาหมกไว้ครับ โดยที่ชมพู่ไม่รู้เพราะไม่ค่อยได้เข้าไปห้องนั้น จิ้บเอามาหมกไว้ ไม่ซัก ชมพู่เธอโกรธมากครับ เอาไปซักเป็นอาทิตย์ วันนึงหลายครั้งกว่ากลิ่นจะหายครับ คือชมพู่และผมและเพื่อนคนอื่นๆคุยกัน ว่าไม่เข้าใจ วันๆนึง จิ้บทำอะไรบ้าง จิ้บมีเวลาว่างเยอะมาก เพราะกวาดบ้าน ถูบ้านรวมกัน ใช้เวลาไม่ถึง 1 ชั่วโมง อาหารหมา แมว ก็แค่เทอาหารเม็ด ซักผ้าก็มีเครื่อง จริงๆพวกของที่หมกๆไว้ ว่างๆเธอทำวันละนิดละหน่อย ก็หมดครับ บ้านสะอาด แต่นี่ไม่ !!
แต่พอวันที่ 31 ชมพู่เธอก็โอนเงินไปนะครับ 10,000 บาท อ่อ เครื่องสำอางและเสื้อผ้าของใช้ต่างๆที่จิ้บขโมบ จิ้บก็เอาไปด้วยนะครับ แต่ตอนนี้ชมพู่เธอชั่งใจว่า อีก 10,000 บาท เธอควรโอนไปดีมั้ยครับ เงินก็ยังไม่มี ดูจากสภาพที่จิ้บทิ้งไว้ เธอบอกตรงๆว่าเธอไม่อยากให้ครับ เธอยอมโดนด่า โดนมองว่าเอาเปรียบครับ
ผมอยากขอคำแนะนำว่าชมพู่ควรทำอย่างไรดีครับ ?
ไม่ให้เงินเดือนต่างด้าว เพราะขโมยของและมีพฤติกรรมน่าระอา
ที่บ้านชมพู่ได้จ้างเด็กต่างด้าวไว้คนนึงครับ อายุมากกว่าชมพู่ไม่กี่ปี ให้เงินเดือน 10,000 บาทครับ
งานไม่มีอะไรมากครับ เนื่องจากบ้านเธอเลี้ยงหมาแมว และ ไม่มีคนอยู่ เธออยู่คนเดียว
หน้าที่หลักๆครับก็ ให้อาหารหมา-แมว ทำความสะอาดบ้าน ซักผ้ารีดผ้าครับ อยู่ฟรี กินฟรี
บ้านเป็นบ้านชั้นเดียว ไม่ใหญ่โต แต่ชมพู่ต้องไปทำงานแต่เช้าเลยไม่มีเวลามากนัก ซึ่งต่างด้าวคนนี้ ผมขอแทนว่า จิ้บนะครับ
จิ้บอยู่กับชมพู่มาประมาณ 5 ปี แต่ก่อนชมพู่อยู่บ้านหลังใหญ่กว่านี้ครับ เธอย้ายบ้านสองครั้ง จิ้บก็ย้ายด้วยครับ
แรกๆตอนจิ้บมา พฤติกรรมดีทุกอย่างครับ บ้านสะอาด แต่พอ 2 ปีให้หลัง ทุกอย่างคือแย่ครับ ตื่นเริ่มสาย นอนกลางวัน
ซึ่งชมพู่ไม่เคยว่ากล่าวใดๆทั้งสิ้น เธอให้ใจครับ อยู่กันแบบครอบครัว แต่พฤติกรรมยิ่งหนักเมื่อย้ายมาบ้านหลังนี้ครับ
เนื่องจากบ้านนี้อยู่ชานเมือง ไม่ค่อยมีร้านค้าหรือออกจากบ้านได้ง่ายเหมือนหลังเก่า
พฤติกรรมหลักๆเลยนะครับ
1.จิ้บติดโทรศัพท์มากครับ ซึ่งชมพู่ก็ไม่เคยว่าแต่อย่างใดครับ แต่เมื่อกลางคืน เวลานอน จิ้บก็ยังคุยโทรศัพท์อยู่ครับ และเวลาทะเลาะกับคู่สาย
จิ้บตะโกนลั่นบ้าน โวยวาย ทุบกำแพงปึ้งปั้ง กรี๊ดก็มี แต่ชมพู่ก็ไม่ว่าครับ ทั้งๆที่เธอก็อยากจะพูดบ้าง แต่ที่ชมพู่บอกที่ไม่ว่าเพราะไม่อยากถูกชักสีหน้าใส่
2.เวลาที่จิ้บไม่พอใจชมพู่ เธอจะชักสีหน้าทันทีครับ อันนี้ผมเห็นกับตาพร้อมเพื่อนคนอื่นเพราะผมเคยไปบ้านชมพู่ แล้วชมพู่ลืมซื้อไก่เข้ามาให้ แต่เธอก็ซื้ออย่างอื่นพอทำกับข้าวได้แล้ว พอจิ้บรู้ว่าลืมซื้อไก่ สีหน้าเปลี่ยนเลยครับ เปิดตู้เย็นเก็บของ พร้อมปิดประตูตู้เย็นเสียงกัง พร้อมกับบ่นเป็นภาษาบ้านเธอครับ พวกผมนี่อึ้งเลย อ่อ เธอเคยชักสีหน้าและขึ้นเสียงใส่พ่อชมพู่ด้วยครับ
3.หลังๆงานบ้านก็แย่ครับ กวาดบ้าง ไม่กวาดบ้าง ทั้งๆที่แป๊ปเดียวก็เสร็จเพราะบ้านหลังเล็ก แล้วแมวที่ชมพู่เลี้ยงไว้ครับ บางทีมันฉี่ข้างๆตู้เย็น กับโต๊ะที่วางของ ชมพู่เคยบอกกับเธอ ว่า รบกวนหน่อยนะคะพี่ ทำความสะอาดตรงนี้ให้หน่อย เดี๋ยวมันจะมีกลิ่น แต่เธอก็นิ่งเฉยครับ ไม่ทำปล่อยมันไว้อย่างนั้น ชมพู่เธอก็ทำเองครับ
4.เรื่องของกิน ของใช้ ชมพู่ซื้อให้หมดครับ อยากกินอะไรก็แค่โทรมาสั่งๆ ชมพู่ก็ซื้อเข้าไปครับ เธอเลิกงานดึก ก็พยามหาแวะซื้อเข้าไป ผมเคยถามว่า จิ้บฝากเงินมามั้ย ชมพู่ก็บอกว่าป่าว เราซื้อให้เอง เขาทำงานบ้านก็เหนื่อยแล้ว ผมก็ได้แต่บอกเธอครับ ว่า ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้
5.วันหยุดครับ อยากหยุดกี่วัน อยากไปไหน บอกครับ ชมพู่เธอพาไปหมด ให้ลาได้ตลอด กี่วันก็ได้ เธอไปรับไปส่งตลอดครับ
6.ขโมยของครับ คือชมพู่ก็เป็นคนที่ค่อนข้างบ้าเครื่องสำอางค์ครับ เธอก็จะมีเยอะเลยครับ ตอนแรกของเล็กๆหาย เธอก็ไม่ได้เอะใจครับ เธอคิดว่าเธอไปวางลืมไว้ไหนเอง จนวันนึงครับรองพื้นเธอที่ซื้อมาใช้ได้สักพักหายไป เธอก็ถามกับเพื่อนที่เคยมานอนครับ ว่าหยิบไปรึป่าว อย่างน้อยเธอจะได้สบายใจครับว่ามันไม่ได้หายไปเลยแต่เพื่อนๆก็บอกไม่ได้เอาไปครับ เธอก็โทษตัวเองอีกเช่นเคยครับ ว่าเอาไปแต่งหน้าที่ทำงานสงสัยหายอีกแล้ว จนเวลาผ่านไปครับ
มีเพื่อนชมพู่คนนึงไปนอนด้วยครับ กลางคืนก็ไปทำอะไรกินในครัว แต่โดยปกติแล้ว ชมพู่ก็ไม่ค่อยเข้าครัวครับ วันนั้นกำลังทอดไก่กัน ชมพู่เธอเกิดปวดท้องครับ เลยเข้าห้องน้ำในครัว ซึ่งโดยปกตินั่นเป็นห้องน้ำที่จิ้บใช้ครับ เพราะในบ้านห้องน้ำมี 2 ห้อง เธอก็เข้าไปเลยครับ เธอก็มองไปที่หน้ากระจก แล้วเธอก็ได้พบกับรองพื้นเธอครับ คือเธออึ้งไปเลยครับ ไม่คิดว่าจะกล้าขโมย เพราะเธอก็เก็บรองพื้นอันนี้ไว้ในลิ้นชัก ไม่ได้วางเรี่ยราด เธอก็เรียกเพื่อนคนนั้นให้ดูครับ คือต่างคนต่างตกใจ และชมพู่ก็ยังพบของเล็กๆน้อยๆที่เธอคิดว่าเธอทำหายอีกครับ แต่เธอก็ยังไม่กล้าพูดอะไรครับ เพราะอยู่บ้านเดียวกันเธอไม่อยากอึดอัดครับ จนผ่านไปเรื่อยๆ ประมาณ 2 เดือนต่อมา เหตุการณ์คล้ายเดิมเลยครับ เพื่อนคนเดิมไปนอน แล้วทำกับข้าวกิน ช่วงนั้นชมพู่มีแพลนเปิดร้านไก่ทอดด้วยครับ เลยเหมือนทดลองสูตรกัน ชมพู่ปวดท้องอีกแล้วครับ เข้าห้องน้ำเหมือนเดิม แต่คราวนี้ช็อกกว่าเดิมครับ เพราะว่าครั้งนี้ เป็นถุงเลยครับ
เธอเล่าให้ฟังว่า ในนั้นมีทั้ง พาเลทตาของเธอ รองพื้น คุชชั่น บลัชออน แปรงแต่งหน้า พัฟแต่งหน้า(อันนี้เธอโกรธมากครับ เพราะเธอซื้อมาเก็บแล้วยังไม่ได้ใช้แต่ที่เห็น คือจื้บตัดซองใช้ไปแล้วครับ) คือเยอะมากครับ ในถุง รวมๆราคา ราว 8000+ เธอพยามอดกลั้นสุดๆครับ เพื่อนเธอจะไม่ยอม แต่ชมพู่ก็ห้ามไว้ครับ เธอบอกว่า เอาเถอะ อยู่ด้วยกันมาขนาดนี้แล้ว ย้ายบ้านมาด้วยกัน แต่เธอก็เจ็บใจอยู่มากครับ แล้วเธอก็มั่นใจว่า เวลาเธอไม่อยู่บ้าน จิ้งต้องเข้าไปเล่นเครื่องสำอางเธออย่างแน่นอน มีวันนึงจิ้บลาไปเที่ยวครับ เธอแอบเข้าไปดูห้องจิ้บครับ มีทั้งเครื่องสำอาง และที่หนีบผมที่เธอกับเพื่อนหากันจนพลิกแผ่นดิน ถามกับจิ้บ จิ้บบอกไม่เห็น เสื้อผ้า หมวก อีกเยอะแยะเลยครับ อีกอย่างนึงก็คือ ชมพู่เธอก็ขายเครื่องสำอางในกลุ่มเฟสบุ๊คครับ วันนึงเธอจะเอาแป้งใหม่ขายครับ กำลังจะถ่ายรูปสินค้าครับ ปรากฎว่า พัฟเลอะมีร่องรอยการใช้ เธอรู้ได้ทันทีเลยครับว่าใคร
มีแต่คนบอกให้เลิกจ้างจิ้บครับ เสียหมื่นนึงฟรีๆ ไม่ได้มีไรดีชึ้น ชมพู่เธอก็ออกแนวสงสารครับ เหมือนไปไล่เขาออก แล้วจะหางานใหม่ได้มั้ย ช่วงเดือนธันวาครับ ชมพู่ตกงานครับ คือเธอแย่มาก รวมถึงด้านการเงินตอนนั้นเธอแทบบ้า ผมสงสารแต่ก็ช่วยอะไรมากไม่ได้ เธอก็ได้ติดเงินเดือนจิ้บไว้เดือนนึงครับ พอเดือนมกราคม ราวๆวันที่ 26-27 วันนั้นชมพู่กลับบ้านมืดครับ ไปหางานเสริม ประมาณ4ทุ่ม ปรากฎว่า จิ้บยังไม่นอนครับ ชมพู่แปลกใจมาก เพราะปกติเวลานี้ จิ้บน่าจะปิดไฟคุยโทรศัพท์แล้ว แถมยังออกมาเปิดประตูให้อีกด้วย พอชมพู่ลงมา จิ้บเรียกเลยครับ จิ้บบอกว่าจิ้บจะกลับบ้านครับ พรุ่งนี้เช้า 10 โมง ชมพู่ก็ตกใจครับ ทำไมบอกกระทันหัน แต่เธอก็โอเค แล้วก็ถามว่าจะกลับมาเมื่อไหร่ เพราะจิ้บเธอมักจะลากลับบ้านเดือนนึงครับ จิ้บตอบกลับมาว่า ไม่กลับมาแล้ว นั่นคือจิ้บลาออกครับ ชมพู่ก็ตั้งตัวไม่ทันครับแต่ก็ยอมครับ แต่เธอก็ได้แจ้งจิ้บครับ ถ้าจะไปพรุ้งนี้เลยก็ได้นะ แต่เงินเดือนต้องเป็นสิ้นเดือนนะ ช่วงวันที่ 31 ครับ จิ้บก็โอเคครับ พร้อมตกลงเวลาที่ชมพู่จะไปส่งตอนเช้า
พอตอนเช้า ชมพู่ก็ไปส่งครับ จังหวะที่จิ้บรอแฟนเธอมารับ จิ้บก็พูดเรื่องเงินเดือนขึ้นมา ชมพู่ก็บอกว่า ได้แจ้งเธอไปแล้วว่าได้สิ้นเดือน วันที่ 31 ปรากฎว่าจิ้บไม่พอใจครับ จิ้บบอกว่านึกว่าชมพู่จะให้วันนี้ก่อนเดือนนึง แล้วก็วันที่ 31 อีกงวดนึง ชมพู่บอกว่าเธอก็บอกชัดเจนแล้วว่าได้สิ้นเดือนก่อนเดือนนึง อีกเดือนนึงเธอจะรีบหาให้ จิ้บเธอโวยวายครับ ตะคอก ชึ้นเสียงใส่ ว่าแล้วเธอจะกลับบ้านยังไง คือชมพู่เธอก็จนปัญญาครับ ตอนนั้นเธอมีเงินติดตัวทั้งสิ้น 500 เธอก็จะให้ไปครับ จิ้บก็บอกไม่พอหรอก พอแฟนจิ้บมา จิ้บหยิบของแล้วปิดประตูรถชมพู่ดังมากครับ ชมพู่ดังจนแบบหูอื้อเลยครับ คนแถวนั้นมองกันเต็ม
แล้วชมพู่ก็ตัดสินใจว่าเธอไม่อยู่บ้านหลังนี้แล้วครับ เธอจะไปอยู่บ้านแฟน จุดสิ้นสุดของความอดทนก็ตรงย้ายบ้านนี่ล่ะครับ เพราะต้องย้ายของ ตอนย้ายของผมไปช่วยแทบเป็นลมครับ คือฉี่แมวหลังตู้เย็นเยอะมากตอนทำความแบบทุกคนต้องกลั้นหายใจ กะละมังหม้อที่ย้ายมาจากบ้านเก่า สนิมขึ้นใช้ไม่ได้สักใบเลยครับ แก้วดีๆที่เธอเคยบอกให้จิ้บเอามาเช็ดถู ก็เละเทะครับ มีหนู มีจิ้งจกตาย ชมพู่เธอแทบเป็นลมครับ โต๊ะไม้ก็ปล่อยให้แมวฉี่ใส่ จนโต๊ะผุ เอาไปไม่ได้ครับ อีกหลายอย่างครับที่จิ้บทิ้งไว้ ชมพู่บอกว่า เธอรู้ครับว่าการเลี้ยงแมว มันก็เป็นความรับผิดชอบของเธอ แต่การที่ถ้าเห็นแมวฉี่ ทำความสะอาดเลยก็ได้ไม่ใช่หรอ เธอบอกว่านี่เธอจ้างจิ้บ มาเดือนละ 10,000 บาท ไว้ทำอะไร สำหรับผมในความคิดเงินเดือนหนึ่งหมื่นบาท กับต่างด้าว ในงานแค่นี้ ผมคิดว่าเยอะไปด้วยซ้ำครับ มีของอีกหลายอย่างในบ้านที่ต้องทิ้งไปโดยเปล่าประโยชน์เพราะจิ้บไม่ได้ทำความสะอาดเลยครับ หมอนผ้าห่มที่มีกลิ่น จิ้บให้แมวเข้าไปอยู่ แล้วเวลาแมวฉี่ หรือหมาฉี่ใส่ ชมพู่ถ้าเธอเห็น เธอเอาไปซักเองครับ แต่พอวันย้ายบ้าน เธอไปเปิดอีกห้องนึงดูครับว่ามีอะไรที่จะย้ายบ้าง ปรากฎว่าจิ้บเอาพวกผ้า หรือ หมอนผ้าห่ม ที่มีกลิ่นฉี่ มาหมกไว้ครับ โดยที่ชมพู่ไม่รู้เพราะไม่ค่อยได้เข้าไปห้องนั้น จิ้บเอามาหมกไว้ ไม่ซัก ชมพู่เธอโกรธมากครับ เอาไปซักเป็นอาทิตย์ วันนึงหลายครั้งกว่ากลิ่นจะหายครับ คือชมพู่และผมและเพื่อนคนอื่นๆคุยกัน ว่าไม่เข้าใจ วันๆนึง จิ้บทำอะไรบ้าง จิ้บมีเวลาว่างเยอะมาก เพราะกวาดบ้าน ถูบ้านรวมกัน ใช้เวลาไม่ถึง 1 ชั่วโมง อาหารหมา แมว ก็แค่เทอาหารเม็ด ซักผ้าก็มีเครื่อง จริงๆพวกของที่หมกๆไว้ ว่างๆเธอทำวันละนิดละหน่อย ก็หมดครับ บ้านสะอาด แต่นี่ไม่ !!
แต่พอวันที่ 31 ชมพู่เธอก็โอนเงินไปนะครับ 10,000 บาท อ่อ เครื่องสำอางและเสื้อผ้าของใช้ต่างๆที่จิ้บขโมบ จิ้บก็เอาไปด้วยนะครับ แต่ตอนนี้ชมพู่เธอชั่งใจว่า อีก 10,000 บาท เธอควรโอนไปดีมั้ยครับ เงินก็ยังไม่มี ดูจากสภาพที่จิ้บทิ้งไว้ เธอบอกตรงๆว่าเธอไม่อยากให้ครับ เธอยอมโดนด่า โดนมองว่าเอาเปรียบครับ
ผมอยากขอคำแนะนำว่าชมพู่ควรทำอย่างไรดีครับ ?