สวัสดีคะ ตามชื่อกระทู้เลยนะคะ ถ้าเขียนอะไรผิดขอโทษด้วยน้านี้เป็นการเขียนชื่อกระทู้ครั้งแรกของเรา ครั้งหนึ่งเราเคยไปเที่ยวกับพี่คะไปกันหลายคนมีเราเด็กอยู่คนเดียว ปล.ไปเที่ยวทะเลนะคะ ขอไม่บอกน้าว่าเกาะอะไร^^
เรานั่งเรือ 2 ชม. เรือเลทด้วยคะเลยไปถึงก็หกโมงกว่าๆแล้ว เราพักอยู่ที่รีสอทในเกาะนั้นเเต่ต้องนั่งเรือไปอีก 15 นาทีก็มีเรือหางยาวมารับคะ บนเรือก็มีคนขับเรือ 1 คน มีเด็กผู้ชายอายุเท่าๆเราได้คะมากกว่าเรา 1 ปี เป็ฯประมาณเด็กเรือคะ เขาอยู่ต่างจังหวัดไกลมากๆแต่เขามาทำงานที่นี้คะขอใช้ชื่อย่อเป็น ก. นะคะ
ตอนแรกเรานึกว่าคนรู้จักเลยแอบถ่ายรูปส่งให้เพื่อนดูคะว่าใช่หรือเปล่าเพื่อนก็บอกคุ้นๆ แต่เราก็เฉยไ่คิดอะไร (แต่แอบถ่ายรูปไปเกือบสิบรูป555)จนช่วงประมาณทุ่มนึง เรากินข้าวเสร็จทุกคนก็ ขึ้นเรือไปลงที่อีกเกาะที่มาตอนแรก เพราะที่นั้นขายของกิน ต่างๆนาๆเลยเป็นพวกบาร์ คล้ายๆกับถนนข้าวสารเลยคะ
เป็นชายหาดยาวๆ แล้วก็จะเป็นบาร์เป็นที่ๆ เลือกได้เลยว่าจะไปบาร์ไหน เราก็แถบๆแรกเพื่อจะได้เวลาเดินนจะได้หาทางง่าย เขาก็จะมีโชว์ไฟต่างๆนาๆ ร้านเหล้าเยอะแยะหมด สนุกมากคืนนั้น พี่ๆเราก็สนุกกันเราก็ไปนั่งเล่นดื่มเบียร์นิดหน่อย นั่งดูรูป ก. อยู่ว่าเจอครั้งแรกเราแบบรู้สึกเหมื่อนได้เจอกันชาติปางก่อน (ไม่ได้เว่อร์นะแต่มันเป็นจริงๆ) กลับรีสอทประมาณเที่ยงคืนเกือบตีหนึ่ง พี่เราก็มานั่งกินเหล้ากันในห้องเฮฮาปาร์ตี้ตามประสาเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนาน5555
เราก็หลับไม่มีอะไร จนตอนเช้า เราก็คิดว่าเขาน่าจะแค่มาเที่ยวมั้งคงกลับไปแล้ว แต่ตอนเช้าเรากินข้าวเช้าเสร็จปุ๊ป ก็ขึ้นเรือไปเที่ยวเกาะสามสี่เกาะ ดำน้ำดูปะการังอะไรทำนองนี้ ก็เจอคนชื่อ ก. อีก ก็เลยถ่ายรูปเก็บไว้สามสี่สิบรูปเลย555555 ความหลงรักก็เลยหลงไปเลยย เราไป 1 วัน 1 คืนนะคะตอนนั้นเศร้ามากไม่รู้เมื่อไหร่จะได้เจอนางอีกเพราะนานๆที่พ่อจะให้มาทะเลเพราะพ่อกลัวว่าเราจะเป็นอะไรเวลาสึนามิมา พอถึงเวลาขึ้นเรือกลับแล้วเราก็ดีใจจะได้เจอนางอีกครั้งเพราะยังไงก็นางต้องไปส่งเราที่เกาะนู้นอยู่ดี สุดท้ายเขาก็เปลี่ยนเรือเฉยเลยเราเลยอดเจอหน้านางเลยเศร้าหนักมากอ้ะ พอขึ้นเรือใหญ่กลับ 2 ชม.เหมื่อนเดิม เราก็กลับมานั่งเศร้าว่า นี้พระเจ้าจะใจร้ายกับเราขนาดนี้เลยหรอ ให้เราเจอนาง แล้วก็ไม่รู้จะได้เจออีกเมื่อไหร่ จนวันนึงเราไปทะเลเล็กๆเเถวบ้านเป็นทะเลที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก เเบตเหลือ 5 เปอรเซ็นต์สุดท้ายเราก็พยายามหาเฟสนาง หาไม่เจอคะเลยไปหาจากเจ้าของรีสอท เราเข้าไปในเฟสของเจ้าของรีสอท พิมชื่อเล่นของนางจนไปเจอคนขับเรือคะ เลยเข้าไปในเฟสคนขับเรือแลวพิมชื่อนางในเฟสคนขับเรือ ก็เจอจริงๆด้วยคะตอนนั้นกรี๊ดมากๆ ความพยายามของเราจริงๆอะถถถ 55555 จนเรื่อยๆเราก็ส่องตลอดเลยนางมีเเฟนละ คบได้อาทิตกว่าๆ เราก็ไม่อยากยุ่งเลยส่องห่างๆไม่กล้าทัก จนวันนึงเราโทรคุยกับเพื่อนอยู่เห็นนางโพสว่าเม้นมาเดียวทักไปอะไรงี้ เพื่อนเราก็บอกว่าไม่ลองก็ไม่เกิดรักน้ะ เราก็เลยลองดู5555 นางก็ทกมาเร็วมากอะ(นางเพิ่งเลิกกับแฟนนะคะเลยโพสแบบนั้น) นางทักมาว่า นี้คนที่เราพาเที่ยวนิหน่า เราก็กรี๊ดใส่เพื่อนอะ555 ด้วยความดีใจสูงนะคะเราก็ชวนนางคุย คุยกันไปเรื่อยๆ
ที่มาเล่านี้อาจแปลกๆหน่อยนะคะ พอดีอยากจะรู้ ว่าเราตัดใจไหมอะ คือบ้านนางก็อยู่ไกล แต่จกลับเฉพาะเวลาลางานกลับอะคะ เเต่เกาะที่เราไปอะอยู่จังหวัดเดียวกับเรานะคะ แต่ไม่แน่ใจว่าจะได้ไปอีกรึป่าวอะเศร้ามากอะคิดหนักเลย ว่าควรตัดใจหรือยังไงต่อดีใครมีประสบการณ์แบบนี้บ้างง้ะ ทำยังไงให้เลิกคิดอะ
หลงรักคนที่เจอกันครั้งเดียวทำไงดี?
เรานั่งเรือ 2 ชม. เรือเลทด้วยคะเลยไปถึงก็หกโมงกว่าๆแล้ว เราพักอยู่ที่รีสอทในเกาะนั้นเเต่ต้องนั่งเรือไปอีก 15 นาทีก็มีเรือหางยาวมารับคะ บนเรือก็มีคนขับเรือ 1 คน มีเด็กผู้ชายอายุเท่าๆเราได้คะมากกว่าเรา 1 ปี เป็ฯประมาณเด็กเรือคะ เขาอยู่ต่างจังหวัดไกลมากๆแต่เขามาทำงานที่นี้คะขอใช้ชื่อย่อเป็น ก. นะคะ
ตอนแรกเรานึกว่าคนรู้จักเลยแอบถ่ายรูปส่งให้เพื่อนดูคะว่าใช่หรือเปล่าเพื่อนก็บอกคุ้นๆ แต่เราก็เฉยไ่คิดอะไร (แต่แอบถ่ายรูปไปเกือบสิบรูป555)จนช่วงประมาณทุ่มนึง เรากินข้าวเสร็จทุกคนก็ ขึ้นเรือไปลงที่อีกเกาะที่มาตอนแรก เพราะที่นั้นขายของกิน ต่างๆนาๆเลยเป็นพวกบาร์ คล้ายๆกับถนนข้าวสารเลยคะ
เป็นชายหาดยาวๆ แล้วก็จะเป็นบาร์เป็นที่ๆ เลือกได้เลยว่าจะไปบาร์ไหน เราก็แถบๆแรกเพื่อจะได้เวลาเดินนจะได้หาทางง่าย เขาก็จะมีโชว์ไฟต่างๆนาๆ ร้านเหล้าเยอะแยะหมด สนุกมากคืนนั้น พี่ๆเราก็สนุกกันเราก็ไปนั่งเล่นดื่มเบียร์นิดหน่อย นั่งดูรูป ก. อยู่ว่าเจอครั้งแรกเราแบบรู้สึกเหมื่อนได้เจอกันชาติปางก่อน (ไม่ได้เว่อร์นะแต่มันเป็นจริงๆ) กลับรีสอทประมาณเที่ยงคืนเกือบตีหนึ่ง พี่เราก็มานั่งกินเหล้ากันในห้องเฮฮาปาร์ตี้ตามประสาเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนาน5555
เราก็หลับไม่มีอะไร จนตอนเช้า เราก็คิดว่าเขาน่าจะแค่มาเที่ยวมั้งคงกลับไปแล้ว แต่ตอนเช้าเรากินข้าวเช้าเสร็จปุ๊ป ก็ขึ้นเรือไปเที่ยวเกาะสามสี่เกาะ ดำน้ำดูปะการังอะไรทำนองนี้ ก็เจอคนชื่อ ก. อีก ก็เลยถ่ายรูปเก็บไว้สามสี่สิบรูปเลย555555 ความหลงรักก็เลยหลงไปเลยย เราไป 1 วัน 1 คืนนะคะตอนนั้นเศร้ามากไม่รู้เมื่อไหร่จะได้เจอนางอีกเพราะนานๆที่พ่อจะให้มาทะเลเพราะพ่อกลัวว่าเราจะเป็นอะไรเวลาสึนามิมา พอถึงเวลาขึ้นเรือกลับแล้วเราก็ดีใจจะได้เจอนางอีกครั้งเพราะยังไงก็นางต้องไปส่งเราที่เกาะนู้นอยู่ดี สุดท้ายเขาก็เปลี่ยนเรือเฉยเลยเราเลยอดเจอหน้านางเลยเศร้าหนักมากอ้ะ พอขึ้นเรือใหญ่กลับ 2 ชม.เหมื่อนเดิม เราก็กลับมานั่งเศร้าว่า นี้พระเจ้าจะใจร้ายกับเราขนาดนี้เลยหรอ ให้เราเจอนาง แล้วก็ไม่รู้จะได้เจออีกเมื่อไหร่ จนวันนึงเราไปทะเลเล็กๆเเถวบ้านเป็นทะเลที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก เเบตเหลือ 5 เปอรเซ็นต์สุดท้ายเราก็พยายามหาเฟสนาง หาไม่เจอคะเลยไปหาจากเจ้าของรีสอท เราเข้าไปในเฟสของเจ้าของรีสอท พิมชื่อเล่นของนางจนไปเจอคนขับเรือคะ เลยเข้าไปในเฟสคนขับเรือแลวพิมชื่อนางในเฟสคนขับเรือ ก็เจอจริงๆด้วยคะตอนนั้นกรี๊ดมากๆ ความพยายามของเราจริงๆอะถถถ 55555 จนเรื่อยๆเราก็ส่องตลอดเลยนางมีเเฟนละ คบได้อาทิตกว่าๆ เราก็ไม่อยากยุ่งเลยส่องห่างๆไม่กล้าทัก จนวันนึงเราโทรคุยกับเพื่อนอยู่เห็นนางโพสว่าเม้นมาเดียวทักไปอะไรงี้ เพื่อนเราก็บอกว่าไม่ลองก็ไม่เกิดรักน้ะ เราก็เลยลองดู5555 นางก็ทกมาเร็วมากอะ(นางเพิ่งเลิกกับแฟนนะคะเลยโพสแบบนั้น) นางทักมาว่า นี้คนที่เราพาเที่ยวนิหน่า เราก็กรี๊ดใส่เพื่อนอะ555 ด้วยความดีใจสูงนะคะเราก็ชวนนางคุย คุยกันไปเรื่อยๆ
ที่มาเล่านี้อาจแปลกๆหน่อยนะคะ พอดีอยากจะรู้ ว่าเราตัดใจไหมอะ คือบ้านนางก็อยู่ไกล แต่จกลับเฉพาะเวลาลางานกลับอะคะ เเต่เกาะที่เราไปอะอยู่จังหวัดเดียวกับเรานะคะ แต่ไม่แน่ใจว่าจะได้ไปอีกรึป่าวอะเศร้ามากอะคิดหนักเลย ว่าควรตัดใจหรือยังไงต่อดีใครมีประสบการณ์แบบนี้บ้างง้ะ ทำยังไงให้เลิกคิดอะ