เบื่อตัวเองที่ไปไม่สุดซักทาง

จากหัวข้อกระทู้ขอยืนยันว่าไม่ได้มีเจตนาด้อยค่าคณะหรือสายอาชีพนี้นะคะ​ แต่หนูเป็น​เด็ก69ที่สนใจในคณะนี้มากๆเลยค่ะ​ เป็นคนนึงที่ชอบวาดรูปแต่ก็ไม่ได้อยากเรียนวาดรูปล้วนเหมือนศิลปกรรม​ เป็นคนที่เก่งอะไรแบ

ความรู้สึกที่ว่าครึ่งๆกลางๆ เราเองก็ไม่รู้ว่ามันคือความรู้สึกแบบไหน คือ....บางครั้งเราก็รู้สึกเบื่อทุกๆอย่าง เราไม่อยากรับรู้อะไร อยากอยู่เงียบๆคนเดียว ไม่อยากยุ่งกับใคร บางเวลาก็มีความสุขบ้างเศร้าบ้า

ตั้งแต่เด็ก ทำอะไรก็กลางๆไปซะหมด เรียนก็กลางๆ ไม่โดดเด่น พอไปเล่นดนตรีแต่ละชนิด ก็แค่รู้วิธีเล่นอย่างละนิดอย่างล่ะหน่อย พอจะจบม.6ก็คิดหนัก เพราะมันกลางๆทุกด้าน ไม่ได้ดี แต่ก็ไม่ได้ด้อย พอต่อมหาลัย ก็เ

เฟิร์น เด่นมากเรื่องพรสวรรค์ในการเล่นวอลเลย์ แต่สิ่งที่น้องจะต้องเร่งพัฒนาอย่างเร่งด่วนเพื่อก้าวสู่การเป็นซุปตาร์ระดับโลกคือ การกระโดด เพราะตอนนี้คือจุดตบคือเตี้ยเกินไป อยากให้น้องเน้นการฝึกเพื่อลบข้อ

มีงบประมาณ มีอำนาจ มีบุคคลากรสนับสนุน มองรัฐบาล มนุษย์ 4 ปีไหว้ที่ เอาคะแนน ไม่สนประชาชน บริหารก็ ฟองสบู่ต้มยำกุ้ง ของแพงไปทั่ว ต่างชาติไม่มาลงทุน กู้เงินล้านล้าน ติดโควิดล้านคน เห็นแต่เเจกเงินนิดหน่

ดู jjk มา ดูs2ไม่จบสักที รู้สึกว่าอนิเมะดังที่มาใหม่รู้สึกเบื่อๆ ดูดันดาดันก็เฉยๆ ว่าจะดู solo leveling แต่คิดว่าคงจะเฉยๆ คงจะพระเอกเด่นเกินไป ตัวละครรองเป็นแค่เงา ที่ถูกตัวร้ายยำ ที่พระเอกฆ่า1ตอนจบ ด

บ้านของผมมีถนนตรงกลางค่อนข้างแคบนะครับ รถวิ่ง1คันก็เต็มถนนแล้ว คือบ้านฝั่งตรงข้ามเนี่ยครับ ผมเคยเป็นเพื่อนด้วยกันตอนเด็กๆ ช่วงอายุ7-18 ปีครับ แต่พอโตมามีอะไรหลายๆอย่างที่ผมไม่ชอบเลยเฟดตัวออกมา หลังๆมา

ใบเตย ถ้าอยากโดดเด่นในระดับนานาชาติอาจต้องเพิ่มความหนักหน่วงในการเข้าทำ อยากเห็นแบบโถมตีแบบใส่ทั้งตัวเอาแบบโคกะก็ได้ รอดูว่า VTV จะสามารถพิสูจน์ตัวเองได้หรือเปล่า เชื่อว่าหลายคนกำลังรอดู