เราเคยมีทุกอย่าง เคยมีเพื่อนเยอะแยะมีแต่คนอยากอยู่กับเราเราเหมือนเป็นคนสำคัญในกลุ่มมีแฟนที่ตามใจเราทุกอย่างรักเรามากเราทำอะไรผิดยอมเราตลอดพ่อแม่ให้ทุกอย่างที่เราอยากได้เราเคยมีความสุขมากๆแต่พอมาวันนึงแฟนเรานอกใจไปมีคนอื่นทิ้งเราเราก็แย่พอแล้วพ่อแม่เราก็มีปัญหาเรื่องงานก็ต้องใช้เงินอย่างประหยัดต้องย้ายที่อยู่แล้วเราก็ต้องย้ายที่เรียนต้องรอเรียนใหม่ปีหน้าเท่ากับเราซ้ำชั้นซึ่งเราก็รู้สึกแย่มากๆระหว่างรอเรียนเราต้องไปทำงานซึ่งเราไม่เคยทำมาก่อนพอเราเครียดต้องการที่จะระบายกับใครสักคนเราหันไปทางไหนก็ไม่มีใครที่จะอยากฟังเราเลยเพื่อนเราไปมีชีวิตที่ดีเราเหงามากเพื่อนที่ทำงานก็ไม่มีจากที่ไม่เคยกินข้าวคนเดียวก็ต้องกินเรามานั่งคิดว่าเรามาถึงจุดนี้ได้ยังไงที่พึ่งไม่มีเลยชีวิตเราตกต่ำได้ขนาดนี้เลยหรอ เราอึดอัดมากเลยมาระบายในนี้
ไม่อยากเป็นคนคิดมากทำยังไงดี ?