สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรก สมัคปุ๊ปก็มาตั้งกระทู้ปั๊ปแบบสดๆร้อนๆเลยค่ะ
งั้นเริ่มกันเลยนะค่ะ
.ก็ตามหัวข้อเลยค่ะ (อาจจะเป็นเพราะการกระทำของเราด้วย)
ต้องขอเล่าพื้นฐานของตัวเราเองก่อนนะค่ะ (เป็นผู้หญิง)
เราค่อนข้างเกเร (ก็เกเรนั้นแหละ 5555+) ทำเรื่องตลอดหาเรื่องมาให้ที่บ้านปวดหัวอับอายตลอด แต่ช้าแต่เรื่องอับอายไม่ใช่เรื่องผช หรือ ยาเสพติดแต่ใดทั้งสิ้น ส่วนมากจะเรื่องเรียนเพราะพี่ชายเกเรสุดๆพ่อกับแม่เลยมาคาดหวังที่เราและเราก็ไม่ชอบให้ใครมาคาดหวังกดดันมากๆทำไม่ได้ดีมากแต่เรื่องเรียนเป็นแค่ส่วนนึงค่ะ ส่วนมากจะชอบหนีเที่ยว(ไม่เชิงหนีค่ัะแค่อยากไปนู่นไปนี้กับเพื่อนมั้งแต่ที่บ้านมักตอบว่าไม่ให้)ยกตัวอย่าง บอกแม่จะไปบ้านเพื่อน....แต่จริงๆแล้วเราไปที่อื่นค่ะเช่นห้างบาๆ ๆๆ ทุกครั้งไม่ค่อยไปตรงกับที่บอกเพราะพ่อกับแม่ชอบบอกให้เลิกคบคนนู้นคนนี้ ซึ้งความเล่นส่วนเราว่ามันไม่เกี่ยวมากๆ ใครดีไม่ดีสุดท้ายแล้วตัวเราก็ต้องตัดสินใจเองอยู่ดี เวลาทำอะไรแล้วที่บ้านรับไม่ได้เค้ามักจะโทษเพื่อนอยู่เสมอว่าเราโดนบังคับ แต่ป่าวเลยเราเลือกเองเราคิดก่อนทุกครั้งก่อนที่จะทำเราเป็นคนไม่ทำตามใครไม่ชอบให้ใครมาบังคับยิ่งบังคับมากๆอย่าหวังเลยว่าจะทำตาม ถ้าเอาระดับสังคมวัด เราเหมือนเด็กที่ชอบเถียง(รู้ตัว) แต่เเค่บางครั้งต้องการแค่เหตุผลว่าทำไมถึงไม่ได้หรือได้ เวลาขออะไรที่บ้าน ที่บ้านมักจะตอบคำเด็ดขาดตลอดว่า #ไม่ได้ #ไม่ให้
แล้วนั้นก็เป็นที่มาว่าทำไมถึงอยากอยู่หอ
เคยมีช่วงนึง เราทะเลาะกับที่บ้านหนักมากๆจนเค้าเอ่ยปากว่า อยากไปอยู่ข้างนอกก็ไปเถอะแต่หาเงินใช้เอง โดยความที่เรากลัวโง่ (ไม่มีตังเรียน) แล้วก็กลัวจนมากๆเลยตอบไปว่าไม่ แต่กลับกันตอนนี้อยากอยู่มากๆ (เป็นคนหางานเสริมทำตลอดไม่ค่อยจะแบมือขอพ่อแม่เท่าไหร่ค่ะ)
เลยอยากจะถามว่ามันสมควรไหม แล้วควรพูดไปตรงๆหรือป่าว ช่วยตอบด้วยค่ะ
#วอนอย่าด่า
#ที่เล่ามาอาจจะดูว่าแก่แดด
#ถึงจะเกเรเป็นคนแบบนี้โตไปเลี้ยงพ่อแม่ให้สบายแน้นอน
ม.4 อยากอยู่หอ
งั้นเริ่มกันเลยนะค่ะ
.ก็ตามหัวข้อเลยค่ะ (อาจจะเป็นเพราะการกระทำของเราด้วย)
ต้องขอเล่าพื้นฐานของตัวเราเองก่อนนะค่ะ (เป็นผู้หญิง)
เราค่อนข้างเกเร (ก็เกเรนั้นแหละ 5555+) ทำเรื่องตลอดหาเรื่องมาให้ที่บ้านปวดหัวอับอายตลอด แต่ช้าแต่เรื่องอับอายไม่ใช่เรื่องผช หรือ ยาเสพติดแต่ใดทั้งสิ้น ส่วนมากจะเรื่องเรียนเพราะพี่ชายเกเรสุดๆพ่อกับแม่เลยมาคาดหวังที่เราและเราก็ไม่ชอบให้ใครมาคาดหวังกดดันมากๆทำไม่ได้ดีมากแต่เรื่องเรียนเป็นแค่ส่วนนึงค่ะ ส่วนมากจะชอบหนีเที่ยว(ไม่เชิงหนีค่ัะแค่อยากไปนู่นไปนี้กับเพื่อนมั้งแต่ที่บ้านมักตอบว่าไม่ให้)ยกตัวอย่าง บอกแม่จะไปบ้านเพื่อน....แต่จริงๆแล้วเราไปที่อื่นค่ะเช่นห้างบาๆ ๆๆ ทุกครั้งไม่ค่อยไปตรงกับที่บอกเพราะพ่อกับแม่ชอบบอกให้เลิกคบคนนู้นคนนี้ ซึ้งความเล่นส่วนเราว่ามันไม่เกี่ยวมากๆ ใครดีไม่ดีสุดท้ายแล้วตัวเราก็ต้องตัดสินใจเองอยู่ดี เวลาทำอะไรแล้วที่บ้านรับไม่ได้เค้ามักจะโทษเพื่อนอยู่เสมอว่าเราโดนบังคับ แต่ป่าวเลยเราเลือกเองเราคิดก่อนทุกครั้งก่อนที่จะทำเราเป็นคนไม่ทำตามใครไม่ชอบให้ใครมาบังคับยิ่งบังคับมากๆอย่าหวังเลยว่าจะทำตาม ถ้าเอาระดับสังคมวัด เราเหมือนเด็กที่ชอบเถียง(รู้ตัว) แต่เเค่บางครั้งต้องการแค่เหตุผลว่าทำไมถึงไม่ได้หรือได้ เวลาขออะไรที่บ้าน ที่บ้านมักจะตอบคำเด็ดขาดตลอดว่า #ไม่ได้ #ไม่ให้
แล้วนั้นก็เป็นที่มาว่าทำไมถึงอยากอยู่หอ
เคยมีช่วงนึง เราทะเลาะกับที่บ้านหนักมากๆจนเค้าเอ่ยปากว่า อยากไปอยู่ข้างนอกก็ไปเถอะแต่หาเงินใช้เอง โดยความที่เรากลัวโง่ (ไม่มีตังเรียน) แล้วก็กลัวจนมากๆเลยตอบไปว่าไม่ แต่กลับกันตอนนี้อยากอยู่มากๆ (เป็นคนหางานเสริมทำตลอดไม่ค่อยจะแบมือขอพ่อแม่เท่าไหร่ค่ะ)
เลยอยากจะถามว่ามันสมควรไหม แล้วควรพูดไปตรงๆหรือป่าว ช่วยตอบด้วยค่ะ
#วอนอย่าด่า
#ที่เล่ามาอาจจะดูว่าแก่แดด
#ถึงจะเกเรเป็นคนแบบนี้โตไปเลี้ยงพ่อแม่ให้สบายแน้นอน