แต่งเพลงให้ไพเราะเหมือนดิสนี่ย์ไทยต้องเก่งแค่ไหน?

ส่วนตัวแล้ว ผมมองว่ามันไม่เกี่ยวกับอายุซะทีเดียวหรอกนะครับ
มันเกี่ยวกับ
1. การฝึกฝน
2. ประสบการณ์
3. ทักษะเฉพาะทางที่มีอยู่ในตน

ไม่ว่าจะงานด้านไหน... 3สิ่งนี้สำคัญนะครับ
แต่ข้อไหนสำคัญมากหรือน้อย... ก็แล้วแต่งาน แล้วแต่คน

น้องเพิ่งจะอายุ 14 (ขออนุญาตเรียกน้องนะครับ^^) ...ข้อ1และ2 ย่อมน้อยกว่าคนที่ผ่านงานมามากๆ
แต่รู้ไหมครับ ว่าผู้ใหญ่เก่งๆหนะ กลัวเด็กรุ่นใหม่ๆ ที่เริ่มฝึกฝนเร็ว
...วันนี้เขายังสู้เราไม่ได้ แต่ถ้าเขาฝึกฝนตัวเองแบบนี้ ...อีกไม่กี่ปีเขาก็ตามทันเราแล้ว
เวลาของเด็กก็มีมากกว่าลุงๆป้าๆ ...คนยิ่งแก่ยิ่งมีแต่เสื่อมถอยลง(ทั้งสุขภาพและอารมณ์) ...แต่เด็กๆนี่มีแต่ไฟแรงขึ้นๆ
...น่ากลั๊วววววว

ส่วนข้อที่ 3 (บางคนเรียกว่าพรสวรรค์) มันแค่ทำให้เราไปเร็ว
...แต่รถยนต์ ไม่ว่าจะไปเร็วหรือช้า ถ้าไม่หยุดขับ มันก็ไปถึงที่หมายเดียวกันอยู่ดี

ไม่มีใครเก่งตั้งแต่เกิด ...อันนี้เป็นเรื่องจริงนะครับ
และงานเพลงแรกๆของคนเก่งๆ ...ก็ไม่ได้ดีนักหรอก ...แค่มันดีขึ้นเรื่อยๆ
นักแต่งเพลงเก่งๆหลายคน ฟังเพลงเก่าๆของตัวเอง ยังทั้งอายทั้งกลัว ...บ่นกับตัวเองว่า "สมัยนั้นเราคิดว่ามันเพราะไปได้ยังไง" "เราปล่อยงานแบบนี้ออกมาได้ยังไง" "มันเจ๋งตรงไหนฟระ!!"
และไม่มีคนเก่งที่อายุเยอะคนไหน เก่งได้โดยไม่ขัดเกลาตัวเองอย่างสม่ำเสมอ
(เขาไม่ได้เก่งเพราะแก่ แต่เขาเก่งเพราะเขาได้ฝึกเยอะ ทำเยอะ เจอปัญหาเยอะ และแก้ปัญหาเยอะ)

ส่วนเพลงที่ "ดีมาก" ...คือเพลงแบบไหน ก็ไม่มีใครตอบได้หรอก
อยู่ที่ใครฟัง และอยู่ที่ต้องการผลลัพธ์แบบไหน(และได้ผลตามที่ต้องการหรือเปล่า)
อย่าไปซีเรียสนะครับ^^
ลองหานิยามของตัวเองดู โดยการฟังเพลงที่เรารู้สึกว่า "เจ๋งหวะ" แล้วหาเหตุผล ว่าทำไมเราถึงคิดว่าเจ๋ง ...แล้วเราจะได้นิยามเพลงดี ในแบบของเรา

สู้ๆนะครับ...เป็นกำลังใจนะ^^