ก่อนอื่นต้องสวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคนนะคะ ส่วนตัว จขกท.เนี่ยเป็นลูกคนสุดท้องมีพี่น้องทั้งหมด3คนนะคะรวมถึง จชกท.ด้วยนะคะ(มีพี่ชาย2ซึ่งจขกท.เป็นลูกสาวคนเดียว)เข้าเรื่องเลยนะคะแม่จขกท.เป็นคนแก่แล้วค่ะคิดว่าเป็นคนหัวโบราณเลยทีเดียว มีครั้งหนึงค่ะเคยบอกแม่ว่าแม่ดูคนนู้นสิสีผมส้วยสวยอยากย้อมบ้าง(สีที่ว่านี่คือสีน้ำตาลออกเทาๆนะคะ)แม่ตอบกลับมาว่าสวยตรงไหนหน้าเกลียดจะตายไม่สมควรไม่เหมาะไม่ควรอย่าทำบลาๆถ้าทำนะไม่ต้องมาคุยกันแล้วแม่ก็ทำหน้าเบื่อโลก จขกท.ก็เงียบไปค่ะ มีอึกครั้งนึงไแตลาดแล้วแม่เห็นวัยรุ่นใส่กางเกงขาสั้นซึ่งคนทั่วไปก็ใส่อะค่ะแล้วแม่ก็สะกิด
แม่:ดูๆ(แล้วนางก็ชี้)
เรา:ทำไมอะแม่
แม่:เป็นผญ.อย่าไปใส่แบบนั้นเข้าใจมั้ยมันน่าเกลียด
เรา:ค่ะแม่-.-(คิดในใจอยู่บ้านมีตั้ง3ตัวจะให้ใส่ตอนไหนเนี่ยย)
แล้วก็มีอีกนะคะเรื่องไม่ให้ออกไปเที่ยวสงกรานต์(กับพี่ชายค่ะ)นางบอกอายุยังไม่ถึงจขกท.อายุ16แล้วค่ะ เรื่องคบแฟน เรื่องปัญหาท้องก่อนวัยบ่นให้ฟังบ่อยมากซึ่งรู้ทุกิย่างหมดแล้วว่าอะไรควรไม่ควรแต่แม่ก็บ่นให้ฟังทุกวันบ่นว่าดูลูกคนนั้นสิดูลูกคนนี้สิอย่าไปทำตามนะ(ซึ่งตัวจขกท.เนี่ยไม่คิดจะไปทำตามอยู่แล้ว)นิสัยส่วนตัวนะคะไม่ชอบให้ใครมาพูดอะไรซ้ำๆบอกครั้งเดียวรู้เรื่องยิ่งบอกซ้ำยิ่งจะทำค่ะ ก็เข้าใจนะคะว่าปัญหาประเทศไทยมันมีเยอะแลัเกิดแบบซ้ำๆซากๆก็เข้าใจว่าแม่เป็นห่วงแต่ก็อยากให้แม่เปิดใจยอมรับอะไรใหม่ๆบ้าง เคยพยายามคุยหลายครั้งแล้วนะคะแม่น้อยใจค่ะไม่รู้ว่าจะทำยังไงแต่อย่างน้อยก็มีพ่อคอยรับฟังค่ะซึ่งพ่อก็แก่กว่าแม่พ่อยอมรับได้พ่อเข้าใจพ่อยอมฟังทุกอย่างแต่พ่อก็ไม่ห้ามค่ะเพราะพ่อรู้ว่าเราเป็นคนยังไงเีนะคะไม่งั้นคงกลายเป็นเด็กมีปัญหาไปแล้ว
ถ้าพิมพ์ผิดพิมพ์ถูกอะไรยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะพอดีโทรศัพท์แป้นพิมพ์พังค่ะพิมพ์ยาก
ช่วยตอบทีนะคะไม่ไหมแล้ว
#ปล.ตอนเด็กๆก็ไม่ค่อยมีปัญหาอะไรหรอกค่ะเป็นคนไม่ค่อยคิดอะไรมากพอโตมาสังคนเริ่มเปลี่ยนไปความคิดก็เริ่มเปลี่ยนไปด้วยแต่แม่นี่สิคะไม่ยอมเปลี่ยนตามยึดเอาความคิดสมัยก่อนเป็นหลักเลยเป็นงี้อะค่ะ(แม่อายุ54พ่อ60เราเป็นลูกหลงค่ะ)
ปล.แม่อาจตั้งความหวังกับเราไว้มากเพราะเราเป็นลูกผญ.คนเดียว
ปล.ลางครั้งก็เข้าใจแม่บางครั้งก็ทนไม่ไหวเหมือนกันค่ะอยากให้เข้าใจกันบ้างอยากลองใช้ชีวิตให้เหมือนวัยรุ่นทั่วไปอะค่ะ
ปล.ช่วยตอบทีนะคะ