คือเรื่องมันมีอยู่ว่าผมพึ่งโดนแฟนที่คบกันมาเกือบ 10 ปีบอกเลิก ผมเป็นฝ่ายผิดที่ผมไปคอยระแวงเค้า
ไปคอยกดดันเค้าทั้งๆที่เค้าทำงานหนัก ทุกวันนี้ยังรู้สึกเสียใจ อยากจะไปง้อ คืออยู่ด้วยกันมานานครับ
ผ่านอะไรด้วยกันมาก็เยอะทั้งเรื่องที่ทุกข์ หรือเรื่องที่สุข เค้าก็ไม่ได้มีคนใหม่นะครับ แต่ผมไม่สามารถไปพบเค้าได้
เนื่องจากอยู่ไกลกันและถ้าไปเจอเค้า เค้าก็คงจะไม่อยากเจอเราเพราะเคยไปง้อแล้ว ตอนนี้ก็โดนบล็อคการติดต่อทุกช่องทาง
Line Facebook บลาๆ เสียใจมากครับ ทุกวันนี้ก็ยังจะรอเค้า ถึงไม่รู้ว่าเค้าจะกลับมามั้ย เราก็ได้แค่รอ เริ่มจะเข้าเดือนที่ 3 แล้วครับ
ที่ได้อยู่คนเดียว มันถึงกับที่ว่าเราไม่อยากจะทำอะไรเลย ออกไปหาเพื่อนก็ออกไปทุกวัน มันก้ดีขึ้นมาบ้าง แต่ก็ยิ่งทำให้คิดถึงเค้า
เราก็ยอมรับผิดว่าเราเป็นฝ่ายผิดแต่ไม่ได้มีคนอื่น ไม่เคยโกหกมีอะไรก็บอกทุกอย่าง ผมอยากที่จะง้อต่อไปแต่กลัวเค้าจะเกลียดเรายิ่งขึ้นไปอีกเรื่อยๆ
เลยหนักใจ เรามั่นใจว่าเค้าคือคนที่ใช่ แต่เรามารู้ตัวตอนที่สายไป อยากจะทำอะไรอีกเยอะแยะด้วยกัน เศร้าครับ ทำไมมนุษย์บางส่วน (ผมเอง) ถึงรู้ตัวว่า
คนๆนั้นมีค่า หลังจากที่สุญเสียไปแล้ว
มีใครเคยเป็นเหมือนกันมั้ยครับ
ไปคอยกดดันเค้าทั้งๆที่เค้าทำงานหนัก ทุกวันนี้ยังรู้สึกเสียใจ อยากจะไปง้อ คืออยู่ด้วยกันมานานครับ
ผ่านอะไรด้วยกันมาก็เยอะทั้งเรื่องที่ทุกข์ หรือเรื่องที่สุข เค้าก็ไม่ได้มีคนใหม่นะครับ แต่ผมไม่สามารถไปพบเค้าได้
เนื่องจากอยู่ไกลกันและถ้าไปเจอเค้า เค้าก็คงจะไม่อยากเจอเราเพราะเคยไปง้อแล้ว ตอนนี้ก็โดนบล็อคการติดต่อทุกช่องทาง
Line Facebook บลาๆ เสียใจมากครับ ทุกวันนี้ก็ยังจะรอเค้า ถึงไม่รู้ว่าเค้าจะกลับมามั้ย เราก็ได้แค่รอ เริ่มจะเข้าเดือนที่ 3 แล้วครับ
ที่ได้อยู่คนเดียว มันถึงกับที่ว่าเราไม่อยากจะทำอะไรเลย ออกไปหาเพื่อนก็ออกไปทุกวัน มันก้ดีขึ้นมาบ้าง แต่ก็ยิ่งทำให้คิดถึงเค้า
เราก็ยอมรับผิดว่าเราเป็นฝ่ายผิดแต่ไม่ได้มีคนอื่น ไม่เคยโกหกมีอะไรก็บอกทุกอย่าง ผมอยากที่จะง้อต่อไปแต่กลัวเค้าจะเกลียดเรายิ่งขึ้นไปอีกเรื่อยๆ
เลยหนักใจ เรามั่นใจว่าเค้าคือคนที่ใช่ แต่เรามารู้ตัวตอนที่สายไป อยากจะทำอะไรอีกเยอะแยะด้วยกัน เศร้าครับ ทำไมมนุษย์บางส่วน (ผมเอง) ถึงรู้ตัวว่า
คนๆนั้นมีค่า หลังจากที่สุญเสียไปแล้ว