เคยเข้ามาดู มาอ่านเรื่องราวในกระทู้หลายต่อหลายครั้ง ดิฉันเคยเป็นลูกจ้างชั่วคราวงานธุรการมา5ปี หลังจากเรียนจบ ป.โท ในปี 2557 เลยได้มีโอกาสย้ายมาทำงานบริษัทของแคนาดา ในจ.ชลบุรี  ซึ่งบริษัทมีลูกค้าอยู่ทุกทวีปทั่วโลก ด้วยหน้าที่การงานในด้านการตลาดดิฉันเลยได้มีโอกาสเดินทางไปประเทศต่างๆ ซึ่งเป็นการเดินทางทำงานจริงๆ เพราะไม่ได้เที่ยวไหนเลยค่ะ นอกจาก โรงแรม สนามบิน และบริษัทของลูกค้า 555  อ่านเรื่องราวของหลายๆ คนมาแล้ว แต่ครั้งนี้เพิ่งมีโอกาสแชร์ประสบการณ์ของตัวเอง ครั้งแรก ขำๆ เล่าสู่กันฟังค่ะ เป็นความทรงจำประสบการณ์ทำงานในต่างประเทศ บางทีก็มีหลายมุมหลายด้าน วันนี้ขอแชร์การเดินทางไปประเทศที่ยังอยู่ในความทรงจำค่ะ คือประเทศอินเดีย ขอบอกก่อนว่า เป็นการเดินทางตั้งแต่ ต.ค. 2557 ค่ะ (เดียวจะค่อยๆ ทยอยลงนะคะ)
"ครั้งหนึ่ง ที่ อินเดีย" (ตอนที่1)
เพิ่งจะมีเวลาว่างหลังจากเดินทางทำงานที่แสนเหนื่อย..ช่างเถอะเนอะเพื่อ"เงิน" ท่องให้ขึ้นใจ หลังจากได้เขียนลงในไดอารี่เป็นระยะในการเดินทางทุกๆ ครั้ง แต่ครั้งนี้อยากแชร์ประสบการณ์ ที่แสนจะประทับใจ (จนไม่อยากมาอีก) ...หลังจากได้ตารางงานและรู้ว่าจะต้องมาอินเดีย เป็นเวลา 12 วัน มันตื่นเต้นมาก (จนกินอะไรไม่ได้เพราะตรอมใจ555) เพราะจากเรื่องราวต่างๆ มากมายก็บอกกับตัวเองว่า "ชาตินี้ฉันจะไม่มีวันไปเหยียบที่นั่นเด็ดขาด" แต่เหมือนฟ้าอยากให้มาพบประสบการณ์ที่สุดประทับใจครั้งนี้... ร่ายมาซะยืดยาว มาดูกันสิว่ามีตื่นเต้นบ้าง?
จากสนามบินโทรอนโต แคนาดา 7 ชม. ถึง มูนิชเยอรมัน ไฟท์ต่อไปคือ มุมไบ อินเดียอีก 8ชม. สินะ(บ่นกะตัวเอง) นี่เราจะไปที่นั่นจริงๆเหรอ?? (เกิดคำถามในใจ)..
ในที่สุดก็ถึงเวลาที่เครื่องจะออกแล้ว... เอาล่ะสิ! ปัญหาแรกมาแระ! เนื่องจากต่อไฟท์ตอนเช็คอินเราก็ดูที่นั่งว่าโอเค ได้นั่งด้วยกัน เพราะจากการเดินทางทุกครั้ง บริษัทที่จองจะให้นั่งที่เดิมประจำทุกไฟท์ แม้จากต่างสายการบินก็จะอยู่ตำแหน่งเดิมแล้วแต่ว่าเครื่องบินแต่ละลำจะมีที่นั่งแบบไหน ชั้นธุรกิจก็จะไม่ต่างกันเท่าไรคือไม่อยู่ตรงข้ามก็จะนั่งติดกัน..แต่!!! ไม่รู้รอบนี้นางจองที่นั่งยังไงให้ฉันไปนั่งกะคนอื่นเนี่ย?? ทำไงล่ะทีนี้?? มองหน้ากันสิ! แล้วก็มองบุคคลที่นั่งกะสามีเรา.. ตาอินเดียนั่นก็ทำหน้า งงๆ สักพักคุณแอร์คนสวยก็เดินมา.. ถามว่ามีปัญหาอะไรไหม? สามีดิฉันตอบทันทีทันใด! Yes! It is big problem!! ประมาณว่าผมเดินทางทุกครั้งไม่เคยนั่งห่างภรรยาเลยแต่วันนี้ผิดพลาดครั้งใหญ่! ด้วยคุณแอร์คนสวยเห็นสายตาที่น่าสงสารของสามี นางก็เลยเดินงามๆ ไปหาหนุ่มเมืองโรตีคนนั่นแล้ว พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนว่า "คุณเดินทางคนเด่วหรือป่าวค่ะ" หนุ่มเมืองโรตีตอบอย่างน้ำเสียง งงๆ" ออ! ครับ" นางเลยถามต่อคุณจะว่าอะไรไหมถ้าจะรบกวนให้ภรรยาของมิสเตอร์รอบบิ้น สลับที่นั่งกับคุณ" หนุ่มเมืองโรตีหลังจากจัดที่นั่งและกระเป๋าเสร็จตรงที่นั่งเดิมแล้ว หันมามองหน้าอีกครั้ง เราก็ยิ้มแบบอ้อนวอน และได้คำตอบว่า. "โอเคครับไม่มีปัญหา" (รู้สึกคนที่ดีใจออกนอกหน้าจะเป็นมิสเตอร์รอบบิ้น) กล่าวขอบคุณประมาณ10 รอบเห็นจะได้ .. สัก2 วินาทีหนุ่มโรตีชะงักเหมือนมีอะไรผิดพลาด?? แล้วหันมาบอกกับเราว่า "มาดามผมสั่งอาหารพิเศษไว้อย่าลืมบอกแอร์ด้วยนะ ผมว่าคุณทานของผมไม่ได้แน่ๆ" (แหม่ๆคิดว่าเรื่องอะไร) นางก็ตอบอย่างมั่นว่า "โอเคค่ะ..แหะๆ" (เริ่มประทับใจขึ้นมานิดแระ)....มาดูต่อว่าจะมีอะไรตื่นเต้นอีกไหม ... ในตอนที่ 2 จ้า (เด่วกลับมาเล่าต่อ)....👻

FBloypadub Robbins