ฟันธงให้ทีครับ ไปต่อ หรือ ตัดใจ ...

ผมอายุ 31 ครับ ผู้หญิงอายุ 29 ครับ ผมได้รู้จักผู้หญิงคนนึงด้วยความบังเอิญครับ ผ่านทางแอพฯ ในช่วงแรกๆที่คุยกันผ่านแอพฯก็รู้สึกวูบวาบมาก คุยกันดี๊ดี จากตัวอักษรก็มาเป็นเสียง โทรคุยกัน บลาบลาบลา ไม่กี่วันก็นัดเจอกัน ตอนเจอกันก็เดินเล่นกัน หากิจกรรมทำด้วยกัน เป็นหนึ่งวันที่ผมรู้สึกโอเคมากๆ เธอเองก็บอกว่ารู้สึกโอเคไม่อึดอัด แต่หลังจากวันนั้นเธอก็ไม่เหมือนเดิมครับ คุยบ้าง ไม่คุยบ้าง ไลน์ไปก็ตอบบ้าง ไม่อ่านบ้าง อ่านไม่ตอบบ้าง แต่ก็จะมีเหมือนกันที่อยู่ๆเธอก็ทักมาเอง มาชวนคุย ถามผมทำอะไร ถามผมว่าผมกินข้าวหรือยัง บางทีเธอมาตอบไลน์ก็ตอบมาว่าเธอยุ่งๆงานเยอะ บางทีก็โทรมาหาผมเอง แต่พอผมโทรไปหาบ้างก็ไม่รับ บางวันนึกอยากจะนอนก็หายไปเลย บางวันบอกว่านอนเร็วนะแล้วก็หายไป บางวันก็มาถามผมว่าผมนอนกี่โมง จนผมเริ่มรู้สึกงงๆว่าตกลงจะคุยหรือจะไม่คุย

หลายเรื่องส่วนตัวที่ผมเล่าให้เธอฟัง เธอก็ฟังอย่างตั้งใจมาก บางวันก็อยู่คุยกันในโทรศัพท์ 3-4 ชั่วโมง บางวันนึกจะหายก็หายไปเฉยๆ พอถามว่าไม่อยากคุยแล้วรึเปล่าก็ตอบผมว่าถ้าไม่อยากคุยแล้วเราจะรับสายเธอทำไม (เอ้ออออ กูนิโง่จริงๆ) เธอเอาเรื่องราวส่วนตัวของผมไปเล่าให้เพื่อนเธอฟัง เธอบอกว่าเพื่อนเธอชอบผม (ประมาณว่าผ่าน จริงใจ คุยต่อไป) เธอเล่าเรื่องผมให้แม่เธอฟัง เธอบอกผมว่าแม่เธอก็ชอบผม แต่มันจะมีความหมายอะไรถ้าเธอไม่ได้คิดอะไร

ผมนั่งอ่านความคิดเห็นหลายๆคนใน Pantip ผมพบว่าคนถ้าจะใช่มันคลิ๊กกันได้ตั้งแต่นาทีแรกแล้ว เคมีตรงกันทุกอย่างก็พัฒนาไปเอง ซึ่งผมเองก็เคยเจอคนที่เคมีตรงกันมาบ้างก็พอบอกได้ว่าเป็นยังไง แต่กับผู้หญิงคนนี้ ผมรู้สึกแปลกๆ เหมือนเธอพยายามผลักผมออกแต่ก็เหมือนเธออยากให้ผมอยู่ต่อก่อน พอความใส่ใจมันไม่เท่ากันแบบนี้ผมยิ่งรู้สึกว่าอยากจะเลิกตามแล้ว แต่ก็ดันมีมุมมองอื่นๆมาขัดให้ผมต้องอยู่ต่อ เช่น ผมคิดว่าบางทีตัวผมอาจจะคาดหวังมากเกินไป ผมอาจจะเร็วเกินไป ใจร้อนเกินไป เพราะถ้าเคมีตรงกันมันก็ไม่น่าจะต้องใช้เวลานาน และเพราะหลายๆคนบอกว่าถ้าใช่ก็จะใช้เวลาไม่นาน ก็เลยทำให้ผมคิดว่าตกลงแล้วกูเร็วไปหรือเพราะว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ อย่างน้อยๆจะค่อยๆไปมันก็น่าจะผ่านไปแต่ละวันด้วยความรู้สึกที่ดีขึ้นในทุกๆวัน ไม่ใช่ผมต้องมาอึดอัด ส่วนเธอหายไปไหนไม่รู้ หลับสบาย...

บางทีผมก็คิดว่าเป็นเพื่อนไปเรื่อยๆก่อนดีไหม เหมือนที่เธอตอบเพื่อนเธอใน IG ตอนที่เธอโพสต์รูปไปเที่ยวกับผม เธอตอบเพื่อนไปว่าผมคือเพื่อนเธอ (พอถามว่าทำไมตอบแบบนั้น เธอก็ถามผมกลับว่าแล้วผมอยากเป็นอะไร ผมคิดในใจสามีมั๊ย กูจีบเล่นๆมั้ง แต่ความจริงก็ไม่ได้ตอบอะไรไป) แต่ผมก็มีความคิดย้อนแย้งอีกว่า ทำไมผมต้องมีเธอเป็นเพื่อน? ก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้รู้จักกัน ผมจะไปทุ่มความสำคัญให้เธอทำไม จะรอทำไมในเมื่อผมมีเรื่องต้องทำอีกตั้งเยอะแยะ ผมไม่ได้คิดเรื่องเลวๆกับเธอหรือหวังจะได้อะไรจากเธอเลย ผมนั่งทบทวนกลับไปกลับมาหลายรอบมาก ผมถามตัวเองว่า "เธอมีค่าอะไร" "การมีเธอทำให้ชีวิตผมดีขึ้นตรงไหน" รู้สึกงงๆ จะไปต่อ จะตัด จะดูไปก่อน เอายังไงดี

แต่ผมก็สารภาพว่าผมชอบเธอ ก็ยังอยากมีเธออยู่ในชีวิต เลยอยากสอบถามเพื่อนๆที่อ่านอยู่ว่า ผมควรทำยังไงต่อดี? คงไม่ได้หมายถึงทำยังไงให้เธอมาใส่ใจผมมากขึ้นหรืออะไร ในมุมของเธอผมไม่อาจไปล่วงรู้ความรู้สึกเธอ แต่ผมอยากรู้ในมุมของผมว่าผมควรตัดใจไปจะได้จบๆมั๊ย (ในกรณีที่ผมควรตัดใจ ผมควรตัดทุกทาง ไลน์ เฟซบุค IG หรือว่าผมแค่เงียบไปเฉยๆก็พอ แล้วถ้าแค่เงียบไปเฉยๆ แล้ววันนึงเธอทักมาแล้วไงต่อ คุยต่อหรอ กลับไปเรื่องเดิมอีกหรือเปล่า โอ๊ยยยย สับสนนนนนน) หรือจะอยู่ให้เธอทักบ้างหายบ้างอยู่แบบนี้ หรือจะอยู่เงียบๆแล้วค่อยๆเป็นไป

ล่าสุดผมนัดเธอไปดูคอนเสิร์ต ตอนแรกเธอบอกว่าวันนั้นมีธุระแต่ถ้าไปได้จะไปด้วย วันนี้ผมถามเธอเธอบอกว่าเธอเปลี่ยนแผนไปธุระเรื่องอื่นและกลับดึกมาก คือผมไม่ได้เฟลที่เธอไม่ไปกับผมนะครับ ผมเฟลตรงที่มาตรฐานที่เธอใช้ตัดสินใจกับเรื่องราวในชีวิตของเธอมันใช้หลักคิดแบบไหน เดี๋ยวได้เดี๋ยวไม่ได้ นี่ผมยังเหวอๆเลยเพราะสงกรานต์เธอบอกว่าจะมาช่วยผมขายของ ผมไม่อยากคาดหวังอะไรแล้วว่าเธอจะมาหรือเปล่า ตอนนี้อยากคิดให้จบซักทาง ถ้าตัดก็จะตัด ถ้าต่อควรต่อแบบไหน อยู่เงียบๆ หรือคุยกับเธอแบบทักๆหายๆ ทำตัวไม่ถูก รู้สึกไม่โอเคที่ต้องอยู่สภาพนี้

ฟันธงให้ทีครับ ไปต่อ หรือ ตัดใจ ... ขอบคุณครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่