ถ้าใครได้ตามอ่านจากที่เล่าในเพจเราไว้แล้วว่าทริปนี้เราไม่ได้ไปเที่ยวนะ เราไปหาเพื่อน แค่อยากนั่งรถไฟไป วันหยุดในวันธรรมดา ที่หยุดไม่เหมือนชาวบ้านเขา แถมยังช่วงกลางเดือน เงินเดือนก็ไม่ออก เลยนั่งรถไฟไปหาเพื่อนสักหน่อย แต่ก็ยังหาเวลาเก็บภาพมาอยู่ดี เผื่อใครสนใจที่ที่เรากำลังจะไป
ถ้าให้แนะนำเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยวหรือการเดินทางมาที่นี่แบบละเอียดคงไม่ได้ แต่คิดว่ามาไม่ยาก ถ้าเหมารถจากตัวเมืองมา เพราะถ้ามาคงต้องใช้รถส่วนตัว แค่อยากไปถ่ายรูปเล่นค่ะ งานนี้เลยได้ภาพทะเลเพชรบุรีในชายหาดที่ทุกคนเกือบลืมไปแล้ว มาฝากกัน เผื่อ 2 หาดนี้ ยังพออยู่ในความทรงจำอยู่บ้างถ้าใครเคยไป
ตื่นกันเถิด ไปนั่งรถไฟฟรีกัน 09.20 น. คือเวลาของรถไฟไปหัวหิน แต่เราลงสถานีอื่น คนเยอะมาก ทำไมคนเยอะ อ่อ...เด็กๆปิดเทอมแล้ว นั่งรถไฟฟรีไปเที่ยวหัวหินกันเต็มเลย
การท่องเที่ยว เพื่อออกไปพักผ่อน คือการที่เราจะเดินทางยังไงก็ได้ให้เราสบายทั้งระหว่างทางและจุดหมาย
แต่การเดินทางคือการที่เราอยากเสพความอีรุงตุงนังแบบนี้มากกว่าจุดหมาย โดยไม่สนใจว่าจะไปถึงตอนไหน(มั้ง)
ถึงแล้วก็รอเพื่อนมารับ
แค่ถามเพื่อนว่า บ้านแกใกล้ทะเลไหม (บ้านเพื่อนอยู่แถวบ่อโพง) พอบอกใกล้ ก็ยืมมอเตอร์ไซค์ออกมา แล้วไปกันเลย เป้าหมายคือปึกเตียน กับ เจ้าสำราญ ชายหาดที่บอกว่าอยู่ใกล้บ้านเพื่อนที่สุดแล้ว
ขับมอเตอร์ไซค์มาด้วยแสงแดดอันแผดเผา ไม่เคยมาปึกเตียนเลยอ่ะ เพิ่งเคยมา ที่อยากมาก็ไม่มีเหตุผลอะไรมากเลย ชอบชื่อเฉยๆ ชื่อดูไทยๆดี
เสน่ห์อยู่ที่นางยักษ์และรูปปั้นตัวละครพระอภัยมณีนี่แหละ ที่น่าจะเป็นจุดขาย แต่ดูไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวเลย ค่อนข้างเงียบเหงา แต่ในความเงียบเหงาเราว่ามันสงบดี เราคงชอบทะเลที่ไม่วุ่นวายมากกว่า
[CR] ปึกเตียน เจ้าสำราญ หาดเล็กๆในความทรงจำ
แต่การเดินทางคือการที่เราอยากเสพความอีรุงตุงนังแบบนี้มากกว่าจุดหมาย โดยไม่สนใจว่าจะไปถึงตอนไหน(มั้ง)