หลังจากที่ผ่านพ้นอุปสรรคนาๆ เรื่องราวมากมาย ตั้งแต่เรื่องเล็กๆ ไปจนถึงเรื่องใหญ่
ทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกัน มีปัญหากันหนักๆเยอะแยะ
มาจนถึงวันสำคัญ ครั้งนึงในชีวิตของลูกผู้ชาย ที่จะได้บวชทดแทนคุณบิดามารดา
จะเรียกว่าสามีก็ยังเรียกได้ไม่เต็มปากเต็มคำ ขอเรียกพ่อของลูกแล้วกันค่ะเผื่อเจ้าตัวมาเห็นกระทู้จะตกใจ555
เพราะเรายังไม่ได้แต่งงานกันค่ะ มีลูกด้วยกันแล้วเฉยๆ ผู้ใหญ่รับรู้ทั้งสองฝ่ายไปมาหาสู่กันตลอด
เรายอมรับว่าก็มีปัญหากับเขาเรื่องมือที่สามค่ะ มีมาตลอด แต่ ณ ปัจจุบันคือโฟกัสแค่ลูกเลยไม่ได้มีปัญหาอะไรหนักๆเท่าเมื่อก่อน
จะเรียกว่าปลงก็ได้เนาะ555
เดือนหน้าเขาจะบวชค่ะ และกลุ่มแก๊งเพื่อนที่มหาลัยฯ ของเขาก็คงมาเพียบอยู่แล้วเรารู้และทำใจสักพักแล้วค่ะ ว่าผู้หญิงคนนั้นต้องมาด้วยแน่นอน
เพราะเขาก็ยังติดต่อกันอยู่ตลอดถึงจะอยู่กับเรากับลูกก็ตามที
ทางฝ่ายผู้ใหญ่ก็คือวางเราและลูกเป็นหลักอยู่แล้วค่ะ ไม่พูดถึงคนนั้นให้สะเทือนใจอะไร นี่ก็ลูกเขา หลานเขา
แต่เราก็เคยพูดกับพ่อของลูกไปว่า " ถ้าผู้หญิงคนนั้นมา เรากับลูกจะไม่ไปนะ " หลังจากพูดก็มาคิดได้เองทีหลังว่า เออ งี่เง่าจังเรา
มันงานบุญ วันสำคัญของเขาเรายังต้องมาหงุดหงิดกับอะไรแบบนี้อีกหรอ
จนกระทั่งแม่ฝ่ายชายมาถามเองเพราะเราจะสนิทกับแม่เขาอยู่แล้ว ตอนแรกแกก็อ้อมๆ เราเลยโพล่งไปให้ตรงประเด็นไปเลย555
เราก็บอกไปว่า แล้วแต่เจ้าของงานเลยว่าอยากให้เรากับลูกไปจริงๆมั้ย เรากลัวว่าไปแล้วนาคจะอึดอัดรึเปล่า
คือแม่เขาก็อยากให้ไปอยู่แล้ว กลัวแต่เราจะไม่ไปเองมากกว่า ก็เหมือนตอบแบบให้เรามาคิดเองอ่ะ555
เพราะทางเพื่อนฝ่ายชายก็มากันยกแก๊งถึงจะมีผู้หญิงคนนั้นมาด้วยก็เถอะ เราก็คิดว่ามันจะได้บุญรึได้บาปน้อออ
เราจึงไปปรับความเข้าใจกับเขาอีกที คือคุยดีๆ เลยไม่ใช้อารมณ์ใดๆ
เขาก็บอกอยากให้ไปมาก อยากให้ลูกและเราได้อยู่ในงาน เพื่อนๆเขาบอกปากเปล่าแล้วแต่ว่าใครจะมาไม่มา เอาที่สะดวก
มันเป็นงานบุญเขาเองก็ไม่อยากขัดศรัทธาใคร เราก็เข้าใจตามที่เขาพูดแหละ แต่ทุกคนก็จะดูกังวลว่าจะไปตบตีกันในงานมั้ย
คงต้องเตรียมรถตำรวจให้พร้อม 500 อาจไม่พอเพราะอาจจะตบหลายยก555
คือส่วนตัวเราเป็นคนพูดตรงๆนะคะ ไม่อ้อมค้อมแต่ไม่ถึงกับไม่รู้ว่าอะไรควรพูดไม่ควรพูด
เรามีเหตุผลของเรา เลยดูเหมือนเราจะแรงแต่มันไม่ได้มีอะไรจริงๆนะ ถึงจะอายุยี่สิบต้นๆ หน้าตาเหวี่ยงวีน
แต่ก็ไม่บ้าไปตบเรื่องผู้ในงานมงคลเน้อบาปกรรม คิดเป็นอยู่
เรื่องถือหม่งถือหมอน ใครจะถือก็ถือเราไม่ซีเรียส เราคิดแค่ว่าจะไปช่วยงานบุญ พ่อของลูกบวชทั้งที
เราอาจจะไปวันปลงผมนาค ไม่อยู่กินเลี้ยงตอนกลางคืน และไปเช้าอีกวัน ไม่รู้จะเหมาะมั้ย เราควรจะทำตัวยังไง
วางตัวยังไง หรือถ้าเป็นคุณ จะไปมั้ยคะ การที่เราไปแล้วคนในงานอาจอึดอัดเราเองไม่ต้องพูดถึงเราอึดอัดอยู่ละ
จะเป็นบาปรึเปล่า เราเองจะไปเป็นมารใช่มั้ย? คือตอนนี้มันอึดอัดใจจริงๆ ไม่ได้กลัวเผชิญหน้าอีกคนนะคะ
แต่กลัวว่าจะไปทำคนอื่นอึดอัดเพราะการวางตัวไม่ถูกของเรานี่แหละ เรื่องกินเลี้ยงเรากับลูกคงหมาอ่ะ
มีกันอยู่สองหัวลีบๆ -_- ครอบครัวเราก็ไม่มีใครไปเลย เพราะงานยุ่งทุกคนใส่ซองอย่างเดียว
ขอคำแนะนำจากผู้มีประสบการณ์ทุกๆ ท่านที่กรุณามาคอมเมนท์ ชี้ทางสว่างให้กับเรา
ขอบคุณนะคะ ยืดยาวมากมาย555 ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ
อย่าดุเก๊าน้าาา แค่เลี้ยงลูกก็เหนื่อยแล้ว ยังมาปวดหัวเรื่องพ่อนางจะบวชอีก555
พ่อของลูกจะบวช ขอคำแนะนำด้วยค่ะ
ทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกัน มีปัญหากันหนักๆเยอะแยะ
มาจนถึงวันสำคัญ ครั้งนึงในชีวิตของลูกผู้ชาย ที่จะได้บวชทดแทนคุณบิดามารดา
จะเรียกว่าสามีก็ยังเรียกได้ไม่เต็มปากเต็มคำ ขอเรียกพ่อของลูกแล้วกันค่ะเผื่อเจ้าตัวมาเห็นกระทู้จะตกใจ555
เพราะเรายังไม่ได้แต่งงานกันค่ะ มีลูกด้วยกันแล้วเฉยๆ ผู้ใหญ่รับรู้ทั้งสองฝ่ายไปมาหาสู่กันตลอด
เรายอมรับว่าก็มีปัญหากับเขาเรื่องมือที่สามค่ะ มีมาตลอด แต่ ณ ปัจจุบันคือโฟกัสแค่ลูกเลยไม่ได้มีปัญหาอะไรหนักๆเท่าเมื่อก่อน
จะเรียกว่าปลงก็ได้เนาะ555
เดือนหน้าเขาจะบวชค่ะ และกลุ่มแก๊งเพื่อนที่มหาลัยฯ ของเขาก็คงมาเพียบอยู่แล้วเรารู้และทำใจสักพักแล้วค่ะ ว่าผู้หญิงคนนั้นต้องมาด้วยแน่นอน
เพราะเขาก็ยังติดต่อกันอยู่ตลอดถึงจะอยู่กับเรากับลูกก็ตามที
ทางฝ่ายผู้ใหญ่ก็คือวางเราและลูกเป็นหลักอยู่แล้วค่ะ ไม่พูดถึงคนนั้นให้สะเทือนใจอะไร นี่ก็ลูกเขา หลานเขา
แต่เราก็เคยพูดกับพ่อของลูกไปว่า " ถ้าผู้หญิงคนนั้นมา เรากับลูกจะไม่ไปนะ " หลังจากพูดก็มาคิดได้เองทีหลังว่า เออ งี่เง่าจังเรา
มันงานบุญ วันสำคัญของเขาเรายังต้องมาหงุดหงิดกับอะไรแบบนี้อีกหรอ
จนกระทั่งแม่ฝ่ายชายมาถามเองเพราะเราจะสนิทกับแม่เขาอยู่แล้ว ตอนแรกแกก็อ้อมๆ เราเลยโพล่งไปให้ตรงประเด็นไปเลย555
เราก็บอกไปว่า แล้วแต่เจ้าของงานเลยว่าอยากให้เรากับลูกไปจริงๆมั้ย เรากลัวว่าไปแล้วนาคจะอึดอัดรึเปล่า
คือแม่เขาก็อยากให้ไปอยู่แล้ว กลัวแต่เราจะไม่ไปเองมากกว่า ก็เหมือนตอบแบบให้เรามาคิดเองอ่ะ555
เพราะทางเพื่อนฝ่ายชายก็มากันยกแก๊งถึงจะมีผู้หญิงคนนั้นมาด้วยก็เถอะ เราก็คิดว่ามันจะได้บุญรึได้บาปน้อออ
เราจึงไปปรับความเข้าใจกับเขาอีกที คือคุยดีๆ เลยไม่ใช้อารมณ์ใดๆ
เขาก็บอกอยากให้ไปมาก อยากให้ลูกและเราได้อยู่ในงาน เพื่อนๆเขาบอกปากเปล่าแล้วแต่ว่าใครจะมาไม่มา เอาที่สะดวก
มันเป็นงานบุญเขาเองก็ไม่อยากขัดศรัทธาใคร เราก็เข้าใจตามที่เขาพูดแหละ แต่ทุกคนก็จะดูกังวลว่าจะไปตบตีกันในงานมั้ย
คงต้องเตรียมรถตำรวจให้พร้อม 500 อาจไม่พอเพราะอาจจะตบหลายยก555
คือส่วนตัวเราเป็นคนพูดตรงๆนะคะ ไม่อ้อมค้อมแต่ไม่ถึงกับไม่รู้ว่าอะไรควรพูดไม่ควรพูด
เรามีเหตุผลของเรา เลยดูเหมือนเราจะแรงแต่มันไม่ได้มีอะไรจริงๆนะ ถึงจะอายุยี่สิบต้นๆ หน้าตาเหวี่ยงวีน
แต่ก็ไม่บ้าไปตบเรื่องผู้ในงานมงคลเน้อบาปกรรม คิดเป็นอยู่
เรื่องถือหม่งถือหมอน ใครจะถือก็ถือเราไม่ซีเรียส เราคิดแค่ว่าจะไปช่วยงานบุญ พ่อของลูกบวชทั้งที
เราอาจจะไปวันปลงผมนาค ไม่อยู่กินเลี้ยงตอนกลางคืน และไปเช้าอีกวัน ไม่รู้จะเหมาะมั้ย เราควรจะทำตัวยังไง
วางตัวยังไง หรือถ้าเป็นคุณ จะไปมั้ยคะ การที่เราไปแล้วคนในงานอาจอึดอัดเราเองไม่ต้องพูดถึงเราอึดอัดอยู่ละ
จะเป็นบาปรึเปล่า เราเองจะไปเป็นมารใช่มั้ย? คือตอนนี้มันอึดอัดใจจริงๆ ไม่ได้กลัวเผชิญหน้าอีกคนนะคะ
แต่กลัวว่าจะไปทำคนอื่นอึดอัดเพราะการวางตัวไม่ถูกของเรานี่แหละ เรื่องกินเลี้ยงเรากับลูกคงหมาอ่ะ
มีกันอยู่สองหัวลีบๆ -_- ครอบครัวเราก็ไม่มีใครไปเลย เพราะงานยุ่งทุกคนใส่ซองอย่างเดียว
ขอคำแนะนำจากผู้มีประสบการณ์ทุกๆ ท่านที่กรุณามาคอมเมนท์ ชี้ทางสว่างให้กับเรา
ขอบคุณนะคะ ยืดยาวมากมาย555 ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ
อย่าดุเก๊าน้าาา แค่เลี้ยงลูกก็เหนื่อยแล้ว ยังมาปวดหัวเรื่องพ่อนางจะบวชอีก555