เด็กคุมเครื่องเสียง หลังเสาที่คนลืม

แอบเห็นอะไรในรูป...

เด็กผู้ชายคนนึงนั่งหลบมุมเสา คอยคุมเครื่องเสียงที่เปิดในงานหมั้นของบ่าวสาว

พิธีการเกือบสุดท้ายคือรดน้ำสังข์ บ่าวสาวจัดสถานที่ไว้ด้านหน้าบ้าน ช่างภาพแบบผมก็เลยได้เดินมาหน้าที่จัดพิธี มีโอกาสได้แอบแว่บตัก

ทับทิมกรอบประทังความหิว เพราะมาถึงงานแต่เช้าได้กินกาแฟไปแก้วเดียวกับแอบตักข้าวจานเล็ก ๆ บนโต๊ะจีนแขกมากิน

พลันสายตาแอบไปเห็นน้องผู้ชายคนนี้ นั่งหลบมุมเสาคอยดูแลเครื่องเสียงภายในงาน น่าจะอายุไม่เกินยี่สิบต้น ๆ ด้วยความช่างคุยเราก็เลยแอบ

ทักและถามน้องมันว่ามากินข้าวยังเอ้ย น้องบอก "ยังไม่ได้กิน"

ถามต่อว่าน้องมาตั้งแต่กี่โมง "ผมมาจัดสถานที่ตั้งแต่ตีสามครึ่งพี่"

แม่เจ้า..!!! จนถึงเวลานั้นเกือบสิบเอ็ดโมง น้องไม่มีอะไรตกถึงท้องเลยแม้แต่น้ำ...

ด้วยความที่ยังอ่อนประสบการณ์ อายุน้อยและเป็นลูกจ้างเค้าอีกที ตัวหัวหน้าพอมาจัดสถานที่ก็กลับ ตัวหัวหน้าจะมาอีกทีคือตอนเก็บของ แต่

น้องต้องคอยคุมอุปกรณ์ อยู่ทั้งงานตลอด แถมไม่ได้กินข้าว

พลันคิดไปถึงเรื่องราวของเด็กยกอุปกรณ์ดนตรีลูกทุ่งสมัยก่อน จนทุกวันนี้ได้ดีเป็นอาจารย์ระดับประเทศ คุณโน๊ต เชิญยิ้ม เรื่องราวคงคล้ายกัน

ฟังจากที่เค้าเล่ามา

ทุกวันนี้เวลาผ่านไปหลายสิบปี เมืองไทยเรายังมีอารมณ์แบบนี้อยู่ทุกซอกหลืบอาชีพ น่าสงสารน้อง เลยตักทับทิมกรอบกับข้าวจานเล็ก ๆให้มัน

บอกน้องให้อดทน สู้ ๆเดี๋ยวก็โต...

#theakg
#theakgphotograph